فهرست مطالب
مجله مرتع
سال هفتم شماره 2 (پیاپی 26، تابستان 1392)
- 98 صفحه،
- تاریخ انتشار: 1392/11/20
- تعداد عناوین: 8
-
-
صفحه 100شناخت مراحل مختلف فنولوژی گیاهان مهم مرتعی برای تنظیم برنامه های چرای دام، جلوگیری از چرای زودرس، شناخت خوشخوراکی و ارزش غذایی گونه های گیاهی و جمع آوری بذور بسیار حائز اهمیت است. مراحل فنولوژیک گونه مهم مرتعی Bromus tomentellus از سال 1386- 1389 در 12 منطقه مختلف رویشی با موقعیت جغرافیایی متفاوت بررسی شد. در هر منطقه رویشی پس از ثبت ویژگی های جغرافیایی مناطق، از گونه مرتعی B. tomentellus 10 پایه انتخاب و در هر فصل رویشی هر 15 روز یکبار و در فصل زایشی هفته ای یکبار تاریخ وقوع مراحل حیاتی گیاه شامل مرحله رویش و رشد رویشی، مرحله گلدهی، بلوغ بذر و مرحله خشک شدن گیاه در فرم های ویژه ثبت شد. با استفاده از آمار و اطلاعات هواشناسی نزدیکترین ایستگاه هواشناسی هر منطقه رویشی منحنی های آمبروترمیک منطقه به منظور تطابق و تفسیر با مراحل مختلف فعالیت های حیاتی گیاه ترسیم شد. در نهایت با توجه به وقوع پدیده های فنولوژیک گونه B. tomentellus در سال های مورد بررسی نتایج نشان داد در برخی از سال ها (1387، 1388 و 1389) بویژه سال 1387، به دلیل خشکی محیط و بالا بودن درجه حرارت مراحل فنولوژی گیاه حدود یک الی 3 هفته زودتر شروع شده و همین مدت زودتر از سال های مرطوب تمام شده است. در سال های نسبتا مرطوب (1386) مدت زمان دوره رشد و فعالیت گیاه و همچنین رشد مجدد پاییزه طولانی تر است. همچنین نتایج نشان داد با افزایش ارتفاع از سطح دریا زمان رشد رویشی در شرایط مناسب بارندگی از اواخر اسفند تا اوایل اردبیهشت متفاوت و به تبع آن مرحله گلدهی، بلوغ بذر و مرحله خشک شدن گیاه نیز به تاخیر می افتد. مناطقی که تقریبا ارتفاع یکسانی نسبت به یکدیگر دارند، از نظر طول دوره فنولوژی با هم مشابه اند. در نتیجه می توان بر پایه اطلاعات فنولوژیک گونه های کلید نسبت تعیین زمان مناسب ورود و خروج دام و اعمال مدیریت صحیح در سیستم چرایی مراتع و تعیین زمان مناسب جمع آوری بذر برنامه ریزی کرد.
کلیدواژگان: فنولوژی، Bromus tomentellus، آب و هوا، مدیریت چرا -
صفحه 110ارزیابی توان اکولوژیک و تعیین شایستگی مراتع لازمه بهره برداری مستمر و پایدار از این منابع است. مطالعه حاضر برای تعیین قابلیت دستورالعمل طبقه بندی شایستگی مراتع جهت زنبورداری در طالقان میانی برای سهولت استفاده کارشناسان در عملیات میدانی انجام شد. بر این اساس، مدل نهایی شایستگی از تلفیق چهار معیار درصد ترکیب گیاهان شهدزا و گرده زا (20 امتیاز)، فاصله از منابع آب (10 امتیاز)، فاصله از جاده (10 امتیاز) و متوسط دمای منطقه در طول دوره زنبورداری (10 امتیاز) تعیین شد. بدین منظور نمونه برداری در تیپ های گیاهی به روش تصادفی-سیستماتیک با استقرار 4 ترانسکت 200 متری و 40 پلات یک متر مربعی انجام شد. در هر پلات فهرست گونه های موجود، درصد پوشش هر گونه، درصد پوشش گیاهان شهدزا و گرده زا و درصد ترکیب آنها مشخص شد. تطابق نقشه های حاصل از دستورالعمل با نقشه های مدل تلفیق به روش فائو (1991) با استفاده از نرم افزار ILWIS بررسی شد. نتایج نشان داد که کاهش گونه های شهدزا و گرده زا در ترکیب گیاهی و عدم وجود راه و دسترسی در بعضی از تیپها از عوامل کاهش دهنده شایستگی و پراکنش مناسب منابع آب و دمای منطقه از عوامل افزایش دهنده شایستگی مراتع برای زنبورداری منطقه بودند. نتایج نهایی شایستگی مراتع منطقه نشان داد که هیچ درصدی از مساحت منطقه مورد مطالعه در دو طبقه شایستگی 1S و N قرار نگرفت و 35/41 درصد در طبقه 2S و 65/58 درصد در طبقه 3S قرار گرفت. نتایج حاصل از تطابق بین دو روش تعیین شایستگی نشان داد که بیش از 16 هزار هکتار از مراتع منطقه (بیش از 64 درصد) در دو روش به صورت یکسان طبقه بندی شدند. این دستورالعمل کارشناسان را قادر خواهد ساخت تا در صحرا به تناسب شایستگی مراتع برای زنبورداری پی ببرند.
کلیدواژگان: شایستگی مرتع، زنبورداری، دستورالعمل، طالقان میانی -
صفحه 124این پژوهش با هدف بررسی تغییرات زمانی و مکانی تجمع نمکها در اندامهای بوته زالکچه (Salsola arbusculiformis) در مراتع گرمه، شمالشرق ایران انجام شد. نمونه های خاک (سطحی و عمقی) از زیراشکوب گیاه و فضای باز مجاور در سه زمان فصل رشد (شروع رشد رویشی، گلدهی و پایان بذردهی زالکچه) تهیه شد. نمونه های برگ نیز در سه زمان، ولی نمونه های ساقه و ریشه تنها در آخر فصل رویش، تهیه شد. مقایسه پارامترها بین خاک فضای باز و زیراشکوب بهروش t جفتی و بررسی تغییرات زمانی عناصر در اندامهای گیاه به روش تحلیل واریانس با استفاده از نرم افزار SPSS 16 انجام شد. اسیدیته در زیراشکوب زالکچه (94/8) بیش از فضای باز بود. در خاک سطحی زیراشکوب مقدار سدیم (mg/lit)1121، هدایت الکتریکی (ds/m) 56/5 و نسبت جذب سدیم بیش از مقدار آنها در خاک سطحی فضای باز بود؛ ولی از نظر عنصر منیزیم تفاوت معنی داری وجود نداشت. مقدار سدیم در برگ 17 برابر مقدار آن در ریشه (mg/kg1266) و ساقه، مقدار پتاسیم در برگ 5/2 برابر ریشه (mg/kg1820) و 2 برابر مقدار آن در ساقه و همچنین مقدار منیزیم برگ 7 برابر ساقه (mg/kg1424) و 4 برابر مقدار آن در ریشه بود. مقدار سدیم برگ در طی فصل افزایش، پتاسیم کاهش و منیزیم بدون تغییر بودند.نتیجه گیریگیاه زالکچه املاح را از خاک عمقی جذب و در برگ ذخیره میکند. پس از ریزش برگها، نمکهای آنها باعث قلیایی شدن خاک میشود، که می تواند باعث کاهش تنوع زیستی گیاهی و استقرار نهالهای جدید در زیر بوته شود.
کلیدواژگان: جامه در، غلظت نمک، سدیم، گیاه شورزیست، مرتع، خراسان شمالی -
صفحه 134مهمترین عامل محدودکننده تولید گیاهان کمبود رطوبت خاک است. بافت خاک در افزایش و کاهش ذخیره رطوبتی خاک و در نتیجه تولید گیاهان بهویژه در مناطق نیمهخشک موثر است. در این پژوهش اثر بافت خاک بر برخی خصوصیات خاک و تولید گونه Bromus tomentellus با تاکید بر رطوبت قابل دسترس خاک بررسی شد. بدینمنظور ابتدا نقشه واحدکاری بهروش ژئومورفولوژی با استفاده از سامانه اطلاعات جغرافیایی (GIS) در مقیاس 1:25000 تهیه و سپس به حفر پروفیل تا عمق ریشه دوانی گیاه در هر یک از واحدها اقدام شد. در آزمایشگاه برای 30 نمونه خاک مقادیر pH، EC، N، P، K، OC، CaCo3، FC، WP به منظور بررسی ارتباط آنها با بافت خاک اندازه گیری شد. نمونه برداری از پوشش گیاهی به روش تصادفی سیستماتیک در قالب 15 پلات 1×1 متر مربعی و در طول 2 ترانسکت به طول 150 متر انجام شد. برای مقایسه آب قابل دسترس در بافت های مختلف موجود در منطقه بهطور جداگانه، از تجزیه واریانس یکطرفه و آزمون دانکن استفاده شد. نتایج نشان داد که بیشترین و کمترین مقدار آب قابل دسترس به ترتیب در خاکهای با بافت رسی و شن لومی با درصد رطوبت در ظرفیت زراعی 2/0 درصد در خاک رسی و 1/0 درصد در خاک شن لومی است، بنابراین خاکهای سنگین با مقادیر بالاتر رس مقدار بیشتری از رطوبت خاک را در خود ذخیره میکنند. ویژگی های اسیدیته، هدایت الکتریکی و کربن آلی بین گروه های مختلف بافتی تفاوت معنی داری نشان ندادند، در حالی که سایر ویژگی های مورد مطالعه بین برخی گروه های بافتی از تفاوت معنی دار برخوردار بودند. نتایج مربوط به تولید نیز نشان داد که بالاترین و پایینترین مقدار تولید بهترتیب به خاکهای لومی با مقدار 63/18 کیلوگرم در هکتار و خاک های شنی لومی با مقدار 71/3 کیلوگرم در هکتار مربوط است.
کلیدواژگان: بافت خاک، آب قابل دسترس، ظرفیت زراعی، نقطه پژمردگی، Bromus tomentellus -
صفحه 144در این مطالعه تاثیر تغییرات شیب و عملیات اصلاح مراتع دشت کالپوش واقع در استان خراسان شمالی بر ترسیب کربن و کاتیون های خاک بررسی شد. در منطقه عملیاتی و شاهد نمونه برداری به روش سیستماتیک تصادفی در 5 تکرار و از عمق0-15 سانتی متری خاک و در پنج موقعیت شیب (قله، شانه شیب، شیب پشتی، پای شیب و پنجه شیب) انجام شد. در هر موقعیت شیب، از خاک بین بوته های آتریپلکس، خاک زیر بوته های آتریپلکس (آتریپلکس ها داخل فاروها کاشته شده اند) و منطقه شاهد نمونه برداری شد (در مجموع 50 نمونه خاک از منطقه عملیاتی و 25 نمونه خاک از منطقه شاهد). ویژگی های خاک از قبیل وزن مخصوص ظاهری، کربن آلی، نیتروژن، تخلخل، کربن ترسیب شده، سدیم، کلسیم، منیزیم، پتاسیم و ظرفیت تبادل کاتیونی در آزمایشگاه اندازه گیری شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از روش تجزیه واریانس و آزمونLSD استفاده شد. نتایج نشان داد که میزان ازت در منطقه شاهد و موقعیت قله (74/0 درصد)، کربن آلی در منطقه شاهد و موقعیت قله (28/5 درصد) و میزان کربن ترسیب شده در خاک مرتع شاهد و موقعیت قله (ton c/ha13/56) بیشتر از دو تیمار دیگر است. همچنین کاتیون های مورد بررسی در خاک زیر بوته ها بیش از دو تیمار بین بوته و شاهد است.
کلیدواژگان: عملیات اصلاحی، تغییرات شیب، تخریب خاک، آتریپلکس کاری -
صفحه 158این پژوهش به منظور تعیین اثر تغییر کاربری اراضی از مرتع به دیمزار بر برخی از مهمترین شاخص های کیفی خاک از قبیل نیتروژن و ذخیره ماده آلی ذره ای در دو استان کرمانشاه (حوزه لیله و حوزه روانسر) و کردستان (حوزه رازآور، کلوچه و مروارید) انجام شد. در اواخر بهار 1391، با پیمایش صحرایی در هر حوزه یک مرتع و دیمزاری که دقیقا در مجاور آن قرار گرفته بود، به عنوان محدوده مطالعاتی انتخاب شد. برای نمونه برداری از خاک و پوشش گیاهی، در هر کاربری، دو ترانسکت صد متری (یک ترانسکت عمود بر جهت شیب و یک ترانسکت در جهت شیب) و در طول هر ترانسکت 10 پلات یک متر مربعی به فواصل 10 متر مستقر شد. در هر کاربری، 4 تکرار و در مجموع مناطق 32 تکرار انتخاب شد. در ابتدا و انتهای هر ترانسکت از عمق 25-0 سانتی متری نمونه های خاک برداشت شد. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از آزمون تی استیودنت مستقل استفاده شد. نتایج نشان داد که در مناطق مورد مطالعه تبدیل مرتع به دیمزار دارای تاثیر معنی دار بر ذخایر نیتروژن و کربن اکوسیستم است، اما نوع و شدت تغییرات به نوع گونه کشت شده (گندم یا نخود) بستگی داشت. به طور کلی، نتایج این بررسی نشان داد که اگر چه تغییر کاربری از مرتع به دیمزار سبب کاهش کیفیت خاک می گردد، اما این اثر منفی را می توان با انتخاب نوع کشت تعدیل داد.
کلیدواژگان: پوشش گیاهی، تغییر کاربری اراضی، دیمزار، مرتع، مواد آلی ذره ای -
صفحه 168چرای دام از عوامل مهم و تاثیرگذار بر ساختار جامعه و ترکیب گونه ای زیست بوم های مرتعی است که می تواند موجب تغییراتی در تنوع گونه ای نیز شود. به منظور بررسی اثر چرا بر تنوع، غنا و یکنواختی گونه ای در مراتع نیمه خشک سمیرم، سه سامان عرفی دارای ظرفیت های علوفه ای متفاوت (5/2، 5 و 8 واحد دامی در ماه در هکتار) انتخاب و با استفاده از120 پلات یک متر مربعی در طول 6 ترانسکت به صورت سیستماتیک-تصادفی به نمونه برداری اقدام شد. در داخل هر پلات درصد تاج پوشش، فرم رویشی و وفور گونه ای ثبت شد. شاخص های تنوع سیمپسون و شانون وینر، غنای مارگالف و منهینگ و همچنین شاخص های یکنواختی کامارگو و اسمیت و ویلسون محاسبه شد. تجزیه و تحلیل داده ها در نرم افزار SPSS انجام و مقایسه شاخص های مختلف بین مناطق با ظرفیت های چرایی مختلف توسط آزمون توکی انجام شد. نتایج نشان داد که شاخص های غنای مارگالف و منهینگ و شاخص شانون وینر بین سه سامان عرفی دارای اختلاف معنی دار (P<0.05) بوده و در سامان عرفی دارای ظرفیت علوفه ای 8 واحد دامی در ماه بیشترین و در سامان عرفی دارای ظرفیت علوفه ای 5/2 واحد دامی در ماه کمترین مقدار است. در حالی که از نظر شاخص تنوع سیمسون بین سه سامان عرفی اختلاف معنی داری مشاهده نشد. شاخص های یکنواختی کامارگو و اسمیت و ویلسون دارای اختلاف معنی دار (P<0.01) و در سامان دارای ظرفیت علوفه ای 5 واحد دامی در ماه بیشترین و در سامان دارای ظرفیت 5/2 واحد دامی در ماه کمترین مقدار بودند.
کلیدواژگان: تنوع گونه ای، غنای گونه ای، یکنواختی گونه ای، ظرفیت علوفه ای، مراتع نیمه خشک، سمیرم -
صفحه 178این تحقیق با هدف بررسی اثر چرای حیوانات بر ترکیب جوامع گیاهی در طول شیب تغییرات بارش در برخی مراتع خشک و نیمه خشک استان اصفهان و چهارمحال و بختیاری، در پاسخ به این سئوال که تغییرات ترکیب جوامع گیاهی به چرای حیوانات در طول شیب تغییرات بارش (از 250 تا 1423 میلی متر) چگونه است و اینکه آیا چرای حیوانات در مراتع با میزان بارندگی کم موجب تغییر بیشتری در ترکیب جوامع گیاهی مرتعی می شود یا در مراتعی که میزان بارندگی بیشتر است؟ انجام شد. در این تحقیق اطلاعات مربوط به درصد پوشش گیاهان 41 منطقه که در پلات های یک تا 4 متر مربعی تخمین زده شده است، جمع آوری گردید. به منظور بررسی تغییر در ترکیب گیاهی در اثر چرای حیوانات از روش رج بندی تحلیل تطبیقی قوس گیری شده استفاده شد. برای بررسی اثر متقابل چرای حیوانات و بارش، از مکان مناطق بر روی محور اول تحلیل تطبیقی قوس گیری شده به عنوان متغیر پاسخ (ترکیب گیاهی جوامع گیاهی) و چرای حیوانات، بارش و اثر متقابل آنها به عنوان متغیر مستقل در تحلیل خطی عمومی استفاده شد. نتایج حاصل از روش رج بندی نشان می دهد که چرای حیوانات، شیب تغییرات اصلی در منطقه بوده و محور اول تحلیل تطبیقی قوس گیری شده شیب تغییرات چرای حیوانات را نشان می دهد. نتایج تحلیل عمومی خطی نیز نشان داد که فقط چرای حیوانات، اثر معنی داری برای تغییرات ترکیب جوامع داشته است (05/0p<)، و تغییرات بارش و اثر متقابل بارش و چرا اثر معنی داری را نشان نداده است (05/0p>). به عبارت دیگر تغییر در ترکیب پوشش گیاهی در بین مناطق با چرای سبک و سنگین تحت تاثیر میزان بارندگی نبوده و در هر دو منطقه با بارندگی زیاد و بارندگی کم تغییرات در ترکیب پوشش گیاهی یکسان است. همچنین نتایج نشان داد که چرای حیوانات باعث کاهش تغییرات در ترکیب گیاهی در طول شیب تغییرات بارش شده است در شرایطی که این تغییرات در مناطق شاهد یا با شدت کم چرای حیوانات مشاهده می شود. نتایج بیانگر این موضوع است که تغییر در ترکیب گیاهی مناطق مورد بررسی در اثر چرای حیوانات در مناطقی که بارندگی زیاد و کم داشته اند، یکسان بوده و این فرضیه که چرای حیوانات تغییرات بیشتری را در ترکیب گیاهی مناطق خشکتر بوجود می آورد، رد می شود.
کلیدواژگان: ترکیب جوامع گیاهی، تغییرات چرای دام، شیب تغییرات بارش، مراتع استپی و نیمه استپی، تحلیل تطبیقی قوس گیری شده
-
Page 100The recognition of different phenological stages of valuable rangeland species is highly important for grazing planning. It also assists managers to adjust the grazing period in accordance with the time of phenological stages of the species with high palatability and nutritive value and also detect the appropriate time for seed collection. Phenological stage of Bromus tomentellus were studied at 12 different vegetative regions within different sites during 2007-2010. The site characteristics of each location were recorded and 10 B. tomentellus plants were selected to study the phonological changes. The growth, flowering, seed maturity, and drying stages of the species were recordedevery other week and once a week in growing and reproductive stages, respectively. Ombrothermic curves of the studied areas were drawn using the meteorological data of the nearest synoptic station and were used to compare with different phenological stage of B. tomentellus. According to the results, in some years (2008, 2009 and 2010), especially in dry and warm weather condition in 2008, phenological stages of the species started and finished 1 to 3 weeks earlier than the wet years. In a relatively wet year (2007) the growth period and fall regrowth of the species was longer than normal years. The results indicated that vegetative growth in good rainfall condition differed from late March to early April and consequently flowering, seed maturity and drying stages were delayed with increasing altitude. Also, the species in sites with similar altitude had the same phonological periods. These results can be used by range mangers to adjust the grazing program and identify the appropriate time of seed collections for restoration projects.Keywords: Phenology, Bromus tomentellus, Climate, Grazing management
-
Page 110Evaluating the rangeland ecological capabilities are necessary for sustainable utilization of range resources. The appropriateness of middle Taleghan rangelands for apiculture was evaluated by considering the plants composition with high nectar and pollen values (20 scores), distance from water resources (10 scores), distance from road (10 scores) and temperature (10 score). A random-systematic method was used to collect the data. Four 200 meters transects were established in each vegetation type and percentage cover of plants with high value for apiculture were measured using 40 plots (with size of 1 square meter each). The appropriateness of vegetation types for bee industrywas mapped using the guidelines in suggested manual and FAO approach (1991). The agreements of these two maps were then calculated by ILWIS software. Low percentage cover of plants species attractive to bees and low road accessibility were the two most important limiting factors for rangeland suitability for apiculture in the study area. Appropriate watering point distribution in the rangeland and suitable temperature range were also identified as important factor to increase range suitability for apiculture.According to the results, 10577/75 hectares (41/35%) of the studied area were classified as moderately suitable (S2) and 15001/15 hectares (58/65%) had poor suitability (S3). Sixteen thousands hectares (>64 %) of the rangelands for apiculture were classified by the two methods similarly.Keywords: Range suitability, Apiculture, Instruction, Middle Taleghan
-
Page 124This research aimed to evaluate the spatio-temporal trends in salt concentrations within the plant parts and understory soil of Salsola arubusculiformis, a rangeland shrub, in Garmeh Northeast Iran. Soil samples from surface and deep layers were taken from understory and its nearby open areas, at early vegetative, flowering and end of seed ripening stages of S. arbusculiformis. Leaf samples were collected at the three stages, but stem and root samples were only collected at the end of growing season. Comparison of soil parameters between understory and open areas was conducted by the paired-t test. However, the effects of time on salt concentration within the soil or plant parts were compared using ANOVA, by SPSS 16 software. According to the results, soil pH was higher under canopy (8.92) than the adjacent open area. Moreover, Na (1121 mg/lit), EC (5.56 ds/m) and SAR (29.7) were higher under the canopy, with similar concentration being found for Mg. Amount of sodium concentration in leaves (1266 mg/kg) was 17 times higher than those that of roots and stems, further potassium was 2.5 and 2 times higher in leaves than roots (1820 mg/kg) and stems. Amount of potassium in leaves were 7 times higher than that of stems (1424 mg/kg) and 4 times larger than roots. Amount of Na increased, that of K reduced and Mg did not change during the growth season. In conclusions, S. arbusculiformis can take up salts from deep soil layers and accumulate them within its leaves. The salts are then returned to the soil, via leaf shedding, and change surface soil towards the sodic conditions; hence these can subsequently reduce plant diversity and establishment of new seedlings under the canopy of S. arbusculiformis.Keywords: Salsola arbusculiformis, Salt concentration, Sodium, Halophytes, Rangelands, Northern Khorasan
-
Page 134Available soil moisture has great influence on rangeland production and it highly depends on the types of soil texture. This study aimed to evaluate the effects of soil texture on Bromus tomentellus yield. The relationships between some soil properties with soil texture were also studied. Geomorphology methods and GIS techniques were used to provide land unit maps in scale of 1:25000. In each unit, the amounts of pH, EC, N, P, K, OC, %CaCo3 and soil texture of soil samples were measured. The B. tomentellus yield was also measured in all unites. Vegetation cover of the species were then studied in 15 plots (1m2) along two 150 meters transects. Analysis of variance and Duncan test were used to compare the water availability in different soil textures. According to the results, soil water capacity in “clay” and “loamy sand soils” were 0.2 % and 0.1% respectively. It indicated that clay soils are able to store higher water contents. Electrical conductivity, pH, and organic carbons of soil samples in different texture types did not vary significantly but other studied soil properties were different. The land units dominated by “loam” and “loamy sand” soil texture had highest 18/63 kg/hec) and lowest (3/71 kg/hec) B. tomentellus yields.Keywords: Soil texture, Water availability, Field capacity, Permanent wilting point, Bromus tomentellus
-
Page 144The effects of slope changes and some management practices on carbon sequestration and soil cations were studied in the kalpush plan - North Khorasan province. The soil samples were collected in the restored area and control sites using systematic- random method. Soil samples with five replications in each site were then collected from 0-15 centimeters of soil surface with five slope position (summit, shoulder, back, foot and toe slopes). In all slope positions, soil sampleswere taken from understory of Atriplex in contour furrows and its nearby open areas (50 soil samples from the area under management practices and 25 soil samples from control sites).. Some soil characteristics including bulk density, organic carbon, nitrogen, porosity, sequestrated carbon, Na, Ca, Mg, K, and CEC of collected samples were then measured. Analysis of variance and LSD test were used to analyze the data. According to the results, nitrogen content, organic carbon and sequestrated carbon in control sites and summit position were 0/74%, 5.28% and 56.13 ton c/ha respectively and had significantly higher than other sites. Also the amounts of cations under plant species were significantly more than between plants and control sites.Keywords: Improvement practice, Slope changes, Soil degradation, Atriplex planting
-
Page 158This study aimed to determine the effects of land use changes from rangeland to rain fed land on some qualitative soil factors such as nitrogen and particulate organic matter in Kermanshah (Lileh and Ravansar watersheds) and Kordestan (Razavar, Kalucheh and Morvarid watersheds) provinces. A completely random design method was used to collect soil samples from each land use and watershed. The data was then analyzed using un-paired t-test. The results showed that land use changes from rangeland to rain-fed land had significant impact on qualitative soil factors. The kind and severity of the changes varied due to the kind of planted species in agricultural land. Land use change from Astragalus microcephalus to Cicer arietinum in Lileh, total organic matter, total nitrogen content, particulate organic matter-C (POM_C) and –N were significantly decreased 32%, 55%, 48% and 24%, respectively. Land use changes from Astragalus acanthus to Triticum sativum in Ravansar had no significant changes on POM-C and TOM, but decreased TN and POM-N 10% and 4%, respectively. In Kalucheh and Morvarid watersheds, POM-N was decreased 69% and 40% as a result of land use changes, respectively (P<0.01). In overall, the results showed that the negative impacts of land use changes in natural communities could be minimized by planting appropriate agricultural plants.Keywords: Dry farming, Land use change, Particulate organic matter, Rangeland, Vegetation
-
Page 168Livestock grazing has great influence on rangeland composition structure, which can also change the vegetation diversity. This study has been conducted to compare the diversity, richness and evenness of plant species in the three rangeland sites with various forage capacities in the Chalghafa semi-arid rangelands of Semirom. Three range sites with low (AUM=2/5), moderate (AUM=5) and high (AUM=8) grazing capacities were selected and cover percentage and number of plant individuals per species were recorded in 120 one square meters plots along 6 transects using a systematic random sampling method. Margalef & Menhinck richness indices, Simpson & Shannon diversity indices and Smith and Wilson evenness indices were calculated in all sites. The data were analyzed and the diversity indices were compared between the sites using Tukey test in SPSS software. According to the results, the richness indices in sites with various forage capacities (AUM=2.5, 5 & 8) were significantly different (p<0.05). The Shannon diversity indices also varied significantly (p 0.05) between the sites with different forage capacities but the differences of Simpson index between the sites were not significant. The Camargo, Smith and Wilson evenness indices varied between the sites significantly (p<0.01) and the highest and lowest values of evenness indices were observed in sites with AUM=5 and 2.5 respectively.Keywords: Species diversity, Species richness, Species evenness, Forage capacity, Semirom semiarid rangeland
-
Page 178This study inspected the effects of grazing on the plant community composition along a gradient of rainfall (250-1423mm) in arid and semi-arid rangelands of Isfahan and Chaharmahal & Bakhtiyari province; in response to the question whether grazing creates more changes in plant community composition in rangelands with either low or more rainfall. Data on vegetation cover of 41 regions were gathered from previous studies and classified into light and heavy grazing intensity. Detrended Coerspondnace Analyze (DCA) was used to investigate changes in plant community composition. In order to test the interactive effect of grazing and rainfall, the scores on the Axis1 DCA introduced in General linear model as the response variable along with grazing, rainfall and their interaction as the fixed variables. The results of DCA showed that grazing by large domestic animals was the main responsible for the changes in plant community composition. Furthermore, the result of GLM revealed that grazing had the significant effect on plant community composition (p<0/05) and there was no the interaction effect of grazing & rainfall (p>0/05). The results confirmed that the hypothesis that claimed grazing by large herbivores creates more changes in plant community composition in the rangelands with lower amount of rainfall might be rejected and the same changes might be occurred in both the rangelands with low and high amount of rainfall.Keywords: Plant community composition, gradient of rainfall, arid, semi, arid rangeland, Detrended Coerspondnace Analyze (DCA)
©2000-2024 magiran.com All Rights Reserved.