فهرست مطالب

مجله پژوهش پرستاری ایران
پیاپی 31 (زمستان 1392)

  • تاریخ انتشار: 1392/12/12
  • تعداد عناوین: 8
|
  • محمدحسن صاحبی حق، ناهید سبزی، اصغر محمدپور اصل، حسین نامدار صفحات 1-10
    مقدمه
    تغییر در روش پیشگیری از بارداری، با ایجاد تغییر در میزان محافظت زنان در برابر پیشگیری از بارداری، آن ها را در معرض خطر حاملگی ناخواسته قرار می دهد. فلذا این تحقیق با هدف تعیین میزان شیوع و عوامل موثر در تغییر روش های پیشگیری از بارداری در زنان مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهر تبریز انجام گردید.
    روش
    این پژوهش یک مطالعه توصیفی- تحلیلی از نوع مقطعی بود که برروی 861 زن در سنین باروری (49-15) صورت پذیرفت. جامعه پژوهش زنان در سنین باروری مراجعه کننده به مراکز بهداشتی- درماتی شهر تبریز بود که به روش تصادفی منظم برای شرکت در مطالعه نمونه گیری شده بودند، اطلاعات توسط پرسشنامه پنج قسمتی محقق ساخته گرد آوری شد. روایی آن به صورت محتوی و پایایی آن با استفاده از روش آزمون مجدد (86/0=r) تعیین گردید. پرسشنامه براساس عوامل موثر در تغییر روش ها از 5 قسمت: مشخصات دموگرافیک، سابقه طبی و باروری، عوارض جانبی روش پیشگیری، نارضایتی از روش پیشگیری و عوامل موثر در انتخاب روش جدید و یا ادامه روش قبلی پیشگیری از بارداری تشکیل یافته بود. از روش مصاحبه حضوری برای تکمیل پرسشنامه استفاده شد. داده های به دست آمده در دو سطح آمار توصیفی و استنباطی با استفاده نرم افزار SPSS v.13 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
    یافته ها
    میانگین سن زنان 31/32 سال بود. میزان شیوع تغییر روش های پیشگیری از بارداری 8/16% برآورد شد. نتایج نشان داد تجربه عوارض جانبی در روش های هورمونی (01/0=p) و کاندوم (001/0=p) با تغییر روش های پیشگیری از بارداری ارتباط آماری معنادار دارد، ولی این ارتباط در مورد روش آی یو دی معنادار نمی باشد (77/0=p). تغییرات خلقی شایع ترین عارضه روش های هورمونی، افزایش حجم خون قاعدگی شایع ترین عارضه آی یودی و حساسیت واژینال شایع ترین عارضه کاندوم عنوان بود. همچنین نتایج نشان داد نارضایتی از روش های هورمونی (001/0>p)، کاندوم (001/0>p) و طبیعی (01/0=p) با تغییر روش های پیشگیری از بارداری ارتباط آماری معنادار دارد، ولی این ارتباط در مورد روش آی یو دی معنادار نمی باشد (19/0=p). فراموشی مصرف قرص بیشترین عامل نارضایتی روش های هورمونی، ترس یا سابقه دفع خودبه خودی آی یو دی بیشترین عامل نارضایتی آی یودی، کیفیت پایین وسیله ارایه شده از سوی مراکز و در نتیجه عدم تمایل همسر به استفاده از آن بیشترین عامل نارضایتی کاندوم و ترس از شکست روش و یا سابقه مثبت شکست بیشترین عامل نارضایتی روش های طبیعی بود.
    نتیجه گیری
    عوارض جانبی روش های پیشگیری از بارداری و نارضایتی از آن ها دو عامل موثر در تغییر روش های پیشگیری است، در بسیاری موارد فراهم کنندگان خدمات بهداشتی می توانند با ارایه آموزش های کافی در مورد عوارض جانبی، تجویز روش براساس محدویت ها و قابلیت های منحصر بفرد مددجویان و به عبارتی مددجو محور بودن خدمات و از طرف دیگر ارتقای کیفیت وسایل ارایه شده به افزایش طول مدت استفاده از روش های پیشگیری و در نتیجه افزایش اثربخشی آن ها امیدوار باشند.
    کلیدواژگان: عوامل پیشگیری از بارداری، باروری، خدمات تنظیم خانواده، شیوع
  • سعید حمدزاده، ژاله عزتی صفحات 11-18
    مقدمه
    دیابت بیماری مزمنی است که به رفتارهای خودمراقبتی ویژه ای تا پایان عمر نیاز دارد. طبق بررسی های موجود مهم ترین عامل زمینه ساز مرگ و میر بیماران دیابتی و ابتلا به عوارض دیابت عدم انجام خودمراقبتی می باشد. پژوهش حاضر با هدف بررسی میزان انجام خودمراقبتی در بیماران دیابتی مراجعه کننده به درمانگاه غدد بیمارستان طالقانی شهر تهران در سال 1390 انجام گرفت.
    روش
    در این پژوهش توصیفی، 275 بیمار دیابتی نوع 1و2 به روش نمونه گیری در دسترس از بین بیماران دیابتی مراجعه کننده به درمانگاه غدد در مدت 2 ماه با توجه به معیارهای ورود انتخاب شدند. ابزارهای به کار رفته در پژوهش شامل پرسشنامه مشخصات فردی و مقیاس خلاصه فعالیت های خودمراقبتی دیابت بود. داده ها توسط آمار توصیفی و آزمون های من ویتنی و کروسکال والیس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
    یافته ها
    اکثریت نمونه های پژوهش به ترتیب از نظر وضعیت خودمراقبتی در سطوح متوسط (8/37%) و ضعیف (9/34%) خودمراقبتی قرار داشتند و میانگین نمره کلی خودمراقبتی 4/51 با انحراف معیار 54/21 بود که نشان دهنده خودمراقبتی متوسط است. بیشترین انجام خودمراقبتی را نمونه ها در ابعاد مصرف منظم انسولین، قرص های خوراکی ضد دیابت (28/78) و رعایت رژیم غذایی (17/64) داشته اند.
    نتیجه گیری
    با توجه به این که اکثر بیماران دیابتی در این پژوهش از نظر خودمراقبتی در سطوح متوسط و ضعیفی قرار دارند، به نظر می رسد پرسنل سیستم های بهداشتی و درمانی از جمله پرستاران باید بر لزوم گسترش و حمایت از برنامه هایی که محتوای آن ها آموزش و پیگیری منظم خودمراقبتی در بیماران دیابتی می باشد تمرکز و مشارکت بیشتری داشته باشند.
    کلیدواژگان: خودمراقبتی، بیماران دیابتی، ابعاد خودمراقبتی
  • محمد اقبالی، علی محمدپور، حمیدرضا تولیده ای، یوسف علیزاده صفحات 19-28
    مقدمه
    آموزش به بیمار یکی از اصول اساسی در مراقبت از بیمار می باشد. پرستاران موظف به انجام نقش آموزشی خود بوده تا موجبات رضایت بیمار را فراهم نموده، بهبودی را سرعت بخشیده و میزان بستری مجدد را کاهش دهند. لذا تحقیق حاضر با هدف بررسی درک و رضایت بیماران از آموزش های دریافت شده در بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی گناباد انجام شده است.
    روش
    این مطالعه از نوع توصیفی- تحلیلی، بوده که در آن 384 نفر از بیماران در مرحله ترخیص از بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی گناباد به طور سهمیه ای انتخاب و مورد بررسی قرار گرفتند. داده ها به وسیله پرسشنامه ای که به همین منظور تدوین و از اعتبار و اعتماد علمی آن اطمینان حاصل شده بود، جمع آوری و با استفاده از نرم افزار SPSS v.16 و بهره گیری از شیوه های آمار توصیفی و استنباطی در سطح معناداری 05/0p< تجزیه و تحلیل شدند.
    یافته ها
    براساس نتایج تحقیق، بیشترین عملکرد آموزشی کادر درمانی در حیطه های دارو درمانی، پیگیری درمان پس از ترخیص و کمترین آموزش ها در حیطه نوع و چگونگی رژیم غذایی، پیش آگهی بیماری و چگونگی انجام فرایض و واجبات دینی بود. همچنین میانگین و انحراف معیار رضایتمندی از عملکرد آموزشی پزشکان و پرستاران به ترتیب 04/6±42/33 و 37/5±6/32 بود و این اختلاف از نظر آماری معنادار بود (001/0=p). بین جنس و نمره رضایتمندی ارتباط معناداری وجود داشت به طوری که زنان نسبت به مردان از رضایت بیشتری برخوردار بودند (001/0=p).
    نتیجه گیری
    آموزش های ارایه شده و میزان رضایت بیماران از این آموزش ها در تمام حیطه ها در حد مطلوب نمی باشد. لذا بر آموزش به بیماران و کسب رضایت آنان به ویژه در رابطه با نوع و چگونگی رژیم غذایی تاکید می شود. دادن اطلاعات لازم در خصوص پیش آگهی و فرآیند بیماری، چگونگی انجام فرایض و واجبات دینی در شرایط بیماری، بیش از پیش توصیه می گردد.
    کلیدواژگان: بیماران، ترخیص، رضایتمندی، آموزش به بیمار
  • سالار فرامرزی، زهره بدیعی، طاهره میری زاده، زهره خداداد صفحات 29-41
    مقدمه
    فرآیند سازگاری مادران پس از زایمان به طور طبیعی چالش انگیز است و تولد نوزاد زودرس و با وزن کم نیز می تواند آن را با مشکلاتی مواجه سازد. از طرفی برای مراقبت از اینگونه نوزادان قبلا از روش های سنتی از جمله دستگاه انکوباتور استفاده می گردید ولی امروزه شیوه مراقبت آغوشی مادرانه (کانگورویی) مطرح شده است و این مطالعه نیز با هدف تعیین اثربخشی شیوه مراقبت آغوشی مادرانه نوزادان با وزن کم بر سازگاری مادران اصفهانی در سال 1389 انجام گرفته است.
    روش
    روش پژوهش کارآزمایی بالینی و از طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل استفاده شد. به همین منظور از بین مادران مراجعه کننده به بیمارستان های شهر اصفهان در سال 1389 تعداد 60 نفر از مادران 20 تا 41 ساله با روش نمونه گیری چند مرحله ای انتخاب و به تصادف و به صورت تک موردی در دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند. نوزادان گروه آزمایش به طور متوسط به مدت 22 روز تحت مداخله مراقبت آغوشی مادرانه (KMC) و نوزادان گروه کنترل نیز به طور متوسط به مدت 26 روز از سایر روش های مراقبتی برخوردار بودند. برای جمع آوری داده ها و اندازه گیری میزان سازگاری مادران از پرسشنامه سازگاری بل که روایی و پایایی آن تایید شده است، استفاده گردید. داده های به دست آمده با استفاده از روش های آماری تحلیل کووریانس و بهره گیری از نرم افزار آماری SPSS v.17 تجزیه و تحلیل شد.
    یافته ها
    میانگین سن مادران در گروه تجربی 4/28 سال و در گروه کنترل 8/25 سال بود. همچنین میانگین وزن هنگام تولد نوزاد در گروه آزمایش برابر با 2 کیلو و صد گرم و در گروه کنترل برابر با 2 کیلو و 13 گرم بود. یافته های پژوهش نشان داد که بین میزان عملکرد دو گروه آزمایش و کنترل در نمره کل پرسشنامه سازگاری بل تفاوت معناداری وجود دارد. علاوه بر این تفاوت معناداری بین عملکرد دو گروه در خرده مقیاس های سازگاری سلامتی و سازگاری عاطفی وجود دارد (001/0p<) و عملکرد مادرانی که فرزند آن ها تحت مراقبت آغوشی مادرانه قرار داشت، بهتر بود. اگرچه در خرده مقیاس های سازگاری اجتماعی (23/0p<)، سازگاری شغلی (67/0p<)، و سازگاری در خانه (09/0p<) تفاوت معناداری مشاهده نگردید.
    نتیجه گیری
    با توجه به نتایج پژوهش می توان گفت روش مراقبت آغوشی مادرانه نوزادان با وزن کم موجب افزایش میزان سازگاری مادران پس از زایمان می گردد، لذا استفاده از روش مراقبت آغوشی مادرانه به عنوان یک روش سودمند مراقبتی در بخش مراقبت های ویژه نوزادان با وزن کم جهت تامین سلامت روانی مادر و نوزاد پیشنهاد می گردد.
    کلیدواژگان: مراقبت آغوشی مادرانه، نوزادان، سازگاری مادر
  • کوروش زارع، شهرام براز، محمد پدرام، زهرا پاکباز صفحات 42-50
    مقدمه
    اثر تالاسمی ماژور و تالاسمی اینترمدیا و عوارض آن برروی کیفیت زندگی تا حدود زیادی ناشناخته مانده است. با این که تعیین اختلال سلامتی ایجاد شده در بیمار تالاسمی جهت درمان مناسب لازم و ضروری می باشد ولی تاکنون تاثیر این بیماری و عوارض ناشی از آن برروی کیفیت زندگی جوانان ناشناخته مانده است. این مطالعه با هدف مقایسه کیفیت زندگی جوانان مبتلا به تالاسمی با اعضای خانواده آن ها انجام گردید.
    روش
    در این پژوهش توصیفی- تحلیلی، تعداد 90 بیمار جوان بالای 18 سال که به طور مرتب برای تزریق خون به بیمارستان شفا شهر اهواز در سال 86-87 مراجعه می کردند به صورت غیراحتمالی آسان و در دسترس انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات شامل پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه های بررسی کیفیت زندگی SF36 بود. در این پژوهش اطلاعات توسط SPSS و به کمک آمار توصیفی و آزمون t مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
    یافته ها
    میانگین کلی ابعاد کیفیت زندگی در بیماران جوان (بالای 18 سال) 17/17±25/70 و در اعضای خانواده آن ها 59/16±44/67 بود. بین میانگین نمرات بعد عملکرد اجتماعی دو گروه با 012/0=p تفاوت معنادار مشاهده شد ولی در ابعاد دیگر با این که میانگین نمرات اعضای خانواده کمتر بود تفاوت معنادار مشاهده نشد.
    نتیجه گیری
    با توجه به نتایج فوق پیشنهاد می شود که در بعد عملکرد اجتماعی بیماران تالاسمی و اعضای خانواده آن ها که بیشتر آسیب دیده بودند، جهت بهبود کیفیت زندگی آن ها تمرکز ویژه ای گردد.
    کلیدواژگان: تالاسمی، کیفیت زندگی، جوانان، خانواده
  • محمد غلامی، زینب احمدی پور، علیرضا نیکبخت نصرآبادی، فرزاد ابراهیم زاده صفحات 51-60
    مقدمه
    آنژین صدری ناپایدار تقریبا خطرناک ترین حالت بیماری های ایسکمیک است، و اکنون بیشتر از نیمی از موارد پذیرش در بخش مراقبت های ویژه قلبی را شامل می شود. اضطراب معمولا در این بیماران بالا بوده و سبب وخیم تر شدن شرایط بیمار می شود. این مطالعه با هدف مقایسه تاثیر دو روش آرام سازی بنسون و ماساژ استروک سطحی پشت بر سطح اضطراب بیماران مبتلا به آنژین صدری ناپایدار بستری در بخش CCU انجام شد.
    روش
    این مطالعه به روش کارآزمایی بالینی در بیمارستان امام خمینی (ره) پلدختر در سال 1391 انجام شد 114 بیمار مبتلا به آنژین صدری ناپایدار براساس معیارهای ورودی انتخاب و با روش بلوکه بندی تصادفی به سه گروه مساوی مداخله (دو گروه) و کنترل (یک گروه) تخصیص داده شدند. ابزار گردآوری داده ها در این پژوهش شامل فرم مشخصات دموگرافیک و پرسشنامه اضطراب اسپیل برگر بود. در گروه های مداخله، ماساژ اس.اس.بی.ام و آرام سازی بنسون در 2 روز اول بستری هر کدام یک نوبت در روز و به ترتیب به مدت 10 دقیقه و 20 دقیقه در ساعت 8-6 عصر انجام گردید. در گروه کنترل مداخله ای صورت نگرفت. سطح اضطراب قبل و بلافاصله بعد از مداخله (ماساژ، آرام سازی) و در گروه کنترل در زمان های مشابه اندازه گیری و ثبت شد. از آمار توصیفی نظیر جداول توزیع فراوانی و شاخص های آماری نظیر میانگین، انحراف معیار و دامنه تغییرات و آمار تفسیری (تحلیلی) نظیر آزمون آنالیز کوواریانس، آنو وا و آزمون توکی جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات استفاده گردید.
    یافته ها
    یافته های پژوهش نشان داد بین میانگین اضطراب قبل و بعد از ماساژ استروک سطحی پشت با (001/0>p) اختلاف معناداری وجود داشت. بین میانگین اضطراب قبل و بعد از آرام سازی بنسون با (001/0>p) نیز اختلاف معناداری وجود داشت. اختلاف میانگین میزان اضطراب و علایم حیاتی قبل و بعد در دو گروه آزمون نیز معنادار بود (001/0>p). ماساژ استروک سطحی پشت و آرام سازی بنسون بر کاهش میزان اضطراب بیماران آنژین صدری ناپایدار موثر بوده و تاثیر ماساژ استروک سطحی پشت، بیشتر از آرام سازی بنسون بود.
    نتیجه گیری
    نتایج به دست آمده، حاکی از موثر بودن ماساژ استروک سطحی پشت و آرام سازی بنسون در کاهش اضطراب بیماران مبتلا به آنژین صدری ناپایدار بود. و تاثیر ماساژ استروک سطحی پشت بیشتر از آرام سازی بنسون بود. با توجه به نتایج فوق دو روش کنترل اضطراب به عنوان شیوه های قابل قبول، ساده و قابل آموزش می توانند توسط پرستاران مورد استفاده قرار گیرند.
    کلیدواژگان: آنژین صدری ناپایدار، ماساژ اس، اس، بی، ام، آرام سازی بنسون، اضطراب
  • شکوفه مدانلو، میترا ذوالفقاری، لیلا دهقانکار، یونس محمدی، آرزو محمدخانی صفحات 61-71
    مقدمه
    مشکلات ناشی از دیالیز تغییرات چشمگیری در زندگی این بیماران ایجاد می کند. درمان بیماران دیالیزی بدون مشارکت خود بیمار و انجام برخی فعالیت های خودمراقبتی نمی تواند به اندازه کافی موثر باشد. افزایش میزان خودکارآمدی می تواند سبب افزایش پیروی از رژیم درمانی شود و از این طریق علایم فیزیکی و روانی بیمار را کاهش دهد. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر آموزش و پیگیری از طریق پیامک بر خودکارآمدی بیماران دیالیزی انجام شد.
    روش
    در این کارآزمایی بالینی 70 نفر از بیماران دیالیزی به طور تصادفی به دو گروه آموزش حضوری (35 نفر) و آموزش همراه با پیگیری (35 نفر) تخصیص داده شدند. به هر دو گروه آموزش های رفتارهای خودمراقبتی به صورت حضوری داده شد و در گروه پیگیری بعد از آموزش، هفته ای 6 بار به مدت 6 هفته پیامک یادآور ارسال گردید. با استفاده از پرسشنامه، خودکارآمدی بیماران قبل و بعد از آموزش و بعد از گذشت 6 هفته در هر دو گروه اندازه گیری شد. با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته اطلاعات دموگرافیک و بیماری، میزان خودکارآمدی و میزان رضایتمندی آن ها از این روش آموزشی و پیگیری، مورد بررسی قرار گرفت. جهت روایی صوری، پس از مطالعه و مرور متون مرجع و منابع معتبر، پرسشنامه و مباحث بوکلت آموزشی تهیه شد سپس در اختیار ده نفر از اعضای هیات علمی قرار گرفت و جهت پایایی از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد که با ضریب 79% مورد تایید قرار گرفت. داده ها با استفاده از SPSS v.20 و آزمون تی تست زوجی و مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
    یافته ها
    دو گروه از نظر مشخصات دموگرافیک و نمره خودکارآمدی قبل از انجام مداخله همسان بودند. بین میانگین خودکارآمدی قبل از آموزش (93/972/41) با 2 هفته بعد از آموزش (23/1024/46) در میان همه افراد شرکت کننده اختلاف معناداری وجود داشت (000/0=p). میانگین و انحراف معیار تغییرات خودکارآمدی در گروه آموزش 43/988/1 و در گروه آموزش به همراه پیگیری 5/962/6 بود که نشان دهنده افزایش معناداری در تغییرات خودکارآمدی بیماران دیالیزی در گروه پیگیری بود (000/0=p).
    نتیجه گیری
    نتایج این مطالعه نشان داد که، آموزش همراه با پیگیری از طریق پیامک در بیماران تحت درمان با همودیالیز در ارتقاء خودکارآمدی موثرتر است. با توجه به مقرون به صرفه و موثر بودن این روش، جهت پیگیری بیماران دیالیزی پیشنهاد می گردد.
    کلیدواژگان: خودکارآمدی، پیامک، آموزش، همودیالیز
  • ندا مهرداد، وحید پاک پور، ربابه شکرابی، حمید حقانی، صدیقه سلیمی صفحات 72-81
    مقدمه
    محیط آموزش بالینی دارای نقش مهمی در یادگیری دانشجویان پرستاری می باشد. هرگونه اختلاف بین محیط بالینی واقعی و مورد انتظار دانشجویان پرستاری می تواند منجر به کاهش علاقه دانشجویان پرستاری به محیط های بالینی و افت عملکرد بالینی آنان گردد. هدف از این مطالعه مقایسه درک دانشجویان پرستاری از وضعیت موجود و مورد انتظار محیط-های آموزش بالینی بود.
    روش
    این پژوهش یک مطالعه توصیفی- مقطعی می باشد که در ترم اول تحصیلی سال تحصیلی 89-1388 انجام گرفت. در این مطالعه 217 دانشجوی کارشناسی پرستاری دانشکده پرستاری و مامایی ایران شرکت نمودند. پژوهشگر در آخرین روز کارآموزی، در محیط بالینی دانشجویان حاضر شده و پس از ارایه اطلاعات لازم پیرامون اهداف پژوهش هر دو نسخه پرسشنامه را به طور هم زمان به دانشجو تحویل داده و پس از تکمیل جمع آوری نمود. برای جمع آوری داده ها از «سیاهه محیط آموزشی بالینی» استفاده شد که حاوی 42 سوال در 6 حیطه می باشد. تجزیه و تحلیل یافته ها با استفاده از ویرایش 16 نرم افزار آماری SPSS و آمار توصیفی و استنباطی انجام گرفت.
    یافته ها
    آزمون تی زوج نشان داد که بین میانگین نمرات کسب شده از وضعیت مورد انتظار و وضعیت موجود محیط آموزش بالینی در حیطه های مورد بررسی تفاوت وجود دارد (001/0p<). به عبارت دیگر انتظارات دانشجویان از محیط آموزش بالینی، در هیچ یک از حیطه های مورد بررسی برآورده نشده بود.
    نتیجه گیری
    دانشجویان پرستاری درک مثبتی از محیط آموزش بالینی نداشته و درک آنان از وضعیت موجود محیط آموزش بالینی با وضعیت مورد انتظار تفاوت فاحشی دارد.
    کلیدواژگان: آموزش پرستاری، آموزش بالینی، محیط آموزش بالینی
|
  • Mh Sahebihagh, N. Sabzi, A. Mohammadpoorasl, H. Namdar Pages 1-10
    Introduction
    A change in the method of contraception result to changing in women''s protection against pregnancy and they may encountered with unwanted pregnancy، therefore this study performed with aim determine of prevalence rate and effective parameters on switching contraceptive methods in women referred to health centers in the Tabriz.
    Method
    This study was a descriptive - analytical and a kind of cross- sectional that performed on 861 women in the ages of fertility (15-49). The research population was women in the ages of fertility that sampled by systematic random. The data were gathered by the researcher made five-part questionnaire. The value of questionnaire was gauged by content validity and test-re-test reliability (r=0. 86). The questionnaire based on the factors in switching of methods was formed in 5 parts: demographic characteristic، medical and fertility history، side effects of contraceptive methods، dissatisfaction of contraceptive method، and effective factors the choice of a new method or continue the previous method of contraception. Face-to-face interview was used to complete the questionnaire. The data analyzed at two levels of descriptive and inferential statistics by software of SPSS v. 13.
    Results
    The mean age of women was 31/32 years. The prevalence rate of contraception methods switching was 16. 8 percent. The results showed significant relation between the experience of side effects in hormonal methods (P=0. 01) and condom method (P=0. 001) by switching of the contraceptive methods. The most common side effect was mood changes for hormonal methods، an increased in volume of menstrual blood for IUD method، and vaginal sensitivity for condom method. Also the results showed significant relation between the dissatisfaction of hormonal methods (P<0. 001)، condom method (P<0. 001) and traditional methods (P=0. 01) by switching of the contraceptive methods. The most common dissatisfaction factor was forgetting of consumption for hormonal methods، fear of IUD fending off or having experimentation about it for IUD method، low quality of product result to lack of husband''s desire in use for condom method and fear of fair in contraceptive method or having experimentations about it for traditional methods.
    Conclusion
    Side effects of contraceptive methods and dissatisfaction of methods are the two effective factors in switching of contraceptive methods. In many cases health services providers can hope to long using of contraceptive and the effectiveness of their by providing sufficient education about the side effects، prescribing methods according to limitations and unique characteristics of clients and being of services in form of client-centered.
    Keywords: Contraceptive agents, fertility, prevalence, family planning services
  • S. Hamadzadeh, Mrs G. Ezate Pages 11-18
    Introduction
    Diabetes is a chronic disease that need special self-care behaviors until end of life. According to studies، undoing self-care is a main reason for mortality and afflicted to chronic complication in diabetic patients. Purpose of this study was to determine the performance of self-care among diabetic patients in endocrine clinic of Talegane hospital in Tehran in 2011.
    Method
    In this descriptive study 275 type 1 and 2 diabetic patients were selected by convenience sampling. The scales of this study were demographic questionnaire and summary of diabetes self-care activity measure. The data was analyzed by descriptive statistics، Mann-Whitney and Kruskal-Wallis test.
    Results
    The results showed that most of patients had a moderate (37. 8) and weak (34. 9) self-care. The mean score of self-care was 51. 4 and that indicate moderate self-care. The majority of patients were performed self-care in dimension of regular intake of insulin and oral drugs (78. 28) and diet (64. 17).
    Conclusion
    According to findings، more attention should be paid to education and follow up self-care programs by medical services staff such as nursing for improve self-care among diabetics patients.
    Keywords: Self, care, diabetic patients, self, care dimension
  • M. Eghbali, A. Mohammad Pour, Hr Tolide-Ie, Mr Y. Alizade Pages 19-28
    Introduction
    Training to patient is one of the essential principles in taking care of patient. Nurses have to do their training role، for providing patient satisfaction، increasing gaining in health and reducing recon fining to bed. So this research has done with the aim of examination of Patient`s satisfaction and understanding from received training in hospitals Gonabad university of medical sciences.
    Method
    This is a cross sectional study done on Quota samples (384) the patient on discharge from Gonabad hospitals. Data collected by a questionnaire that they compiled just for this purpose and they were reliable and confidant scientifically. They analyzed by means of SPSS software version 16 and ways of descriptive and analytic statistics at the significant level P<0. 05.
    Results
    The most training function of therapy staff was in pharmaceutical therapy and following therapy after discharging from hospital. The least trainings were about type and quality of diet، prevention of disease and quality of doing religious duties. Also the average and standard deviation of satisfaction from training function of physicians and nurses were 33. 42±6. 04 & 32. 6±5. 37 orderly and this difference was significant statistically (P=0. 001). There were a significant relation between sex and score of satisfaction that women have more satisfaction than men (P=0. 001).
    Conclusion
    Trainings and Patient''s satisfaction regarding these trainings، in all of domains، isn’t suitable. Therefore، greater emphasis on education to patients and their satisfaction particularly in relation to type and quality of diet is necessary. Education about the prognosis and process of the disease and doing religious duties is more recommended.
    Keywords: Patients, discharge, satisfaction, patient education
  • S. Faramarzi, Z. Badiee, T. Miri, Z. Khodadad Pages 29-41
    Introduction
    Maternal adjustment process after giving birth is naturally a challenge، especially in a premature birth with low weight that can make some other problems too. Previously to take care of such infants، traditional methods like Incubator were used، but nowadays Kangaroo Maternal Care (KMC) method has been introduced and this study aims to determine the effectiveness of KMC method of low weigh infants on adaptation of Isfahanian mothers in 2009.
    Method
    The research method was a clinical trial in which pre-test، post -test and a control group were used. Therefore، 60 mothers -20 to 41 years old- were selected by multistage sampling and were randomly assigned in experimental and control groups. Infants of experimental group were exposed to KMC method for 22 days and also control group infants received other caring methods for about 26 days. To collect data and measure the maternal adjustment، Bell Adjustment Questionnaire was used which is confirmed to be reliable and valid. The data were analyzed with statistical method of covariance analysis using SPSS v. 17 software.
    Results
    The mean age of mothers in experimental group was 28. 4 and in control group it was 25. 8. Also the mean birth weight of infants in experimental and control groups were 2. 1 & 2. 13 respectively. The results showed that there is a significant difference between the performance of experimental and control groups in Bell Adjustment Questionnaire، and also between the two groups in health and emotional adjustment scale (P<0. 001). So the mothers of KMC group had a better performance. Although no significant difference was observed in social adjustment scale (P<0. 23)، job compatibility (P<0. 67)، and fitness at home (P<0. 09).
    Conclusion
    According to the results، it can be said that Kangaroo Mother’s Care method increases the adjustment of mothers after giving birth of premature infants. Therefore KMC as a useful caring method is suggested in provision of mental health of mothers and newborn babies with low weight.
    Keywords: Kangaroo mother care, infants, adjustment, mother
  • K. Zarea, Sh Baraz, M. Pedram, Z. Pakbaz Pages 42-50
    Introduction
    The impact of thalassemia major and thalassemia intermedia and their associated complications on quality of life is largely unknown. Determining the degree of health impairment as perceived by the patient is essential information needed to recommend suitable therapy. The impact of thalassemia and its complications on the quality of life of these patients and families perspective has been little studied. The aim of this study was to Comparison of quality of life in adolescence with thalassemia and their families.
    Method
    In this descriptive-analytical study، the quality of life of 90 adolescences upper than 18 years with thalassemia who returned to Shafa hospital of Ahwaz in 2007-2008 was studied using a demographic and quality of life questionnaire (SF36). The participants were chosen based on a non-randomized sampling. The data was analyzed using descriptive analysis and t-test.
    Results
    The mean quality of life in patients was 70. 25±17. 17 and in their parents was 67. 44±16. 59. Significant difference has shown between social activities of two groups (P<0. 012). There was no difference between other points of views.
    Conclusion
    Presented data suggest that thalassemia patients and family members in social functioning، which were most affected، will be the special focus in the interventions.
    Keywords: Thalassemia, quality of life, adolescences, parents
  • M. Gholami, Z. Ahmadi Pour, A. Nikbakht Nasrabadi, F. Ebrahimzadeh Pages 51-60
    Introduction
    Unstable angina، ischemic disease is almost the most dangerous، and now more than half of the cases admitted to the cardiac intensive care unit are included. Anxiety is usually high in these patients، leading to worsening disease. To compare two methods of surface relaxation and massage strokes behind the anxiety level of hospitalized patients with unstable angina was part CCU.
    Method
    This study is a clinical trial of Imam Khomeini (ra) was Poldokhtar 1391، 114 patients with unstable angina based on inclusion criteria and were randomly divided into three groups Tessellation method of intervention (both groups and control group) were assigned. collect data in this study included demographic characteristic and the Spielberger Anxiety Inventory. intervention group، Massage S. S. B. M And the relaxation times in the first 2 days of hospitalization each day for 10 min and 20 min، respectively، at 8-6، was carried out. In the control group there was no intervention. Levels of anxiety before and immediately after the intervention (massage، relaxation) and the control group were measured and recorded at the same time. Descriptive statistics such as frequency distribution and statistical parameters such as mean، standard deviation and range and interpretation of statistics (analysis)، such as analysis of covariance، Anu Wa and Tukey test were used to analyze the data.
    Results
    The findings showed that the average level of anxiety before and after the massage strokes back (P<0. 001)، there was no significant difference. The mean anxiety before and after relaxation (P<0. 001)، there was also a significant difference. The mean difference between anxiety and vital signs before and after the two groups was significant (P<0. 001). Masazhastrvk surface behind Benson relaxation in reducing anxiety in patients with unstable angina and the effect of massage strokes behind the surface، most of the Benson Relaxation.
    Conclusion
    The results indicate the effectiveness of the surface Masazhastrvk and relaxation in reducing anxiety in patients with unstable angina، respectively. Masazhastrvk impact surface was further back than Benson relaxation. According to the results of two methods of anxiety management practices accepted as a simple and reliable learning can be used by nurses.
    Keywords: Unstable angina, Benson relaxation, slowe stroke back massage, anxiety
  • Sh Modanloo, M. Zolfaghari, L. Dehghankar, Y. Mohamammadi, A. Mohammadkhani Pages 61-71
    Introduction
    Dialysis therapy and its side effect is a major health problem yet. Dialysis can''t cause patients survival alone and along with that، patient should adhere to therapy regimen and following up of that by health provider is essential. High self efficacy leads to high adherence and reduce mental and physical wellbeing. The aim of this study is assessment the effect of SMS follow up on self efficacy of dialysis patients.
    Method
    This study is a clinical. 70 dialysis patients were randomly assigned to two groups (training and training with follow up). Both groups were given training in person with the disease in through two sessions and for the follow-up group after training were sent text messages 6 times a week for 6 weeks. Using a check list، the self efficacy of patients was measured before and after training and after 6 weeks in both groups. Demographic data and patient satisfaction rates were evaluated using a questionnaire. In order to face validity، reference text books and reliable and valid literature were reviewed. Alpha cronbakh 79% was determined for reliability. Data in the two groups was analyzed using t test and chi-square (SPSS v. 20).
    Results
    The mean self efficacy score in comparison of before and after 2 weeks of training with the training group (P=0. 000) and follow-up group (P=0. 000)، there was a significant difference. There was significant difference in Mean self efficacy score differences between before and after 6 weeks of training in the training group (1. 88±9. 43) and in follow-up group (6. 62±9. 5).
    Conclusion
    Training with follow-up through text messages in hemodialysis patients could possibly be effective in reducing the problems of patients with self efficacy. The cost-effectiveness of this method is recommended to follow hemodialysis patients.
    Keywords: Self efficacy, education, text messaging, hemodialysis
  • N. Mehrdad, V. Pakpour, R. Shekarabi, H. Haghani, S. Salimi Pages 72-81
    Introduction
    Clinical learning environment have an important role in clinical learning of nursing students. Any differences between expected and actual clinical learning environment of nursing student result in reduce the interest of nursing students to clinical environment and decrease their clinical performance. The aim was to comparison the perception of nursing students regarding expected and actual clinical learning environment in medical-surgical wards.
    Method
    This study was a descriptive cross-sectional and conducted in first semester of 2009-2010 educational years. In this study 217 baccalaureate nursing student from Iran nursing & midwifery faculty participated. The researcher appeared in the student’s clinical learning placement at last day، and after produce necessary information about purpose of study، both of versions of questionnaire give to students contemporaneously، and collected after completion. For data collection، clinical learning environment inventory was used that contain 42 item in six areas. Data was analyzed by SPSS software using descriptive and inferential statistic.
    Results
    The paired t test showed that there were statistical differences between actual and expected perception on nursing students regarding clinical learning environment.
    Conclusion
    The results of this study showed، nursing students haven’t positive perception of the clinical learning environment and their perception of actual clinical learning environment to differ from expected clinical learning environment.
    Keywords: Nursing education, clinical education, clinical learning environment