فهرست مطالب

مجله دانشکده دندانپزشکی مشهد
سال سی و هشتم شماره 1 (پیاپی 88، بهار 1393)

  • تاریخ انتشار: 1393/01/07
  • تعداد عناوین: 10
|
  • نجمه انبیایی، اعظم احمدیان یزدی، علی باقرپور، مهرشید قاضیانی صفحات 1-8
    مقدمه
    کاربرد روزافزون وسایل نقلیه موتوری و سایر حوادث غیرمترقبه، بشر را در معرض صدمات ناشی از تروماهای مختلف قرار داده است. شکستگی های ناحیه فک و صورت به سبب ایجاد ناهنجاری در رشد بعضی استخوان ها و دفورمیتی می تواند تاثیر دائمی در زندگی افراد داشته باشد. هدف این مطالعه بررسی شیوع شکستگی های فک و صورت، اتیولوژی، سن و جنس مراجعین کلینیک رادیولوژی دانشکده دندانپزشکی مشهد در یک دوره دو ساله بود.
    مواد و روش ها
    در این مطالعه مقطعی– توصیفی رادیوگرافی های کانونشنال 127 مراجعه کننده به بخش رادیولوژی دانشکده دندانپزشکی مشهد با شکایت تروما در ناحیه فک و صورت در سال های 1387 تا 1389 به عنوان جامعه پژوهش بررسی شد. تعداد، انواع شکستگی ها، علت، جنس، سن و میزان تحصیلات بیمار ثبت شد (05/0α=).
    یافته ها
    از 127 بیمار ترومایی، 93 بیمار دارای شکستگی بودند. حداقل سن بیماران 2 و حداکثر سن 83 سال بود. 75 نفر از این بیماران، مرد با متوسط سنی 8/13±83/25 سال و 18 نفر زن با میانگین سنی 7/10±33/20سال بودند. شیوع شکستگی در مردان (6/80 درصد) بیشتر از زنان (4/19 درصد) بود. مکان های شکستگی در هر دو جنس به ترتیب شیوع، فک پایین (5/35 درصد)، دنتوآلوئول (2/31 درصد) و فک پایین توام با ناحیه دنتوالوئول (5/21 درصد) بودند. شایع ترین علل شکستگی فک و صورت تصادفات وسایل نقلیه (9/55 درصد) بود. سقوط (9/26 درصد) و ضرب و جرح (8/10 درصد) در مراتب بعدی قرار گرفتند. شیوع شکستگی متعدد 7/2 برابر شکستگی منفرد بود. بیشترین میزان شکستگی در افراد بیسواد و زیر دیپلم مشاهده شد.
    نتیجه گیری
    در مطالعه حاضر، شکستگی در مردان بیشتر از زنان بود. شایع ترین محل شکستگی استخوان فک پایین بود. تصادف با وسایل نقلیه موتوری عمده ترین علت شکستگی ها محسوب گردید. با توجه به شیوع شکستگی در افراد جوان، ارتقای آگاهی در زمینه رعایت اصول ایمنی و بکارگیری وسایل ایمنی شخصی توصیه می گردد.
    کلیدواژگان: شکستگی فک و صورت، تروما، رادیوگرافی کانونشنال
  • سید ابراهیم جباری فر، ندا احمدی روزبهانی، شهرزاد جوادی نژاد، لیلا حسینی صفحات 9-16
    مقدمه
    امروزه توجه به کنترل ترس دردندانپزشکی کودکان افزایش یافته است. این پژوهش جهت بررسی تغییرات ترس متعاقب درمان های دندانپزشکی سرپایی و تحت بیهوشی عمومی کودکان طراحی شد.
    مواد و روش ها
    در این مطالعه مقطعی توصیفی، دو گروه 50 تایی کودک 6-3 ساله انتخاب شدند. یکی از این گروه ها تحت درمان سرپایی و گروه دیگر تحت بیهوشی عمومی قرار گرفت. پرسشنامه CFSS-DS (Children’s Fear Survey Schedule – Dental Subscale) برای ارزیابی ترس کودکان استفاده شد و قبل از درمان و پس از آن توسط والدین تکمیل گردید. جهت تحلیل داده ها از آزمون های آماری t مستقل، t زوجی و مجذور کای و نرم افزار SPSS با ویرایش 16 استفاده شد. سطح معنی داری 05/0 در نظر گرفته شد.
    یافته ها
    میانگین نمره ترس قبل از شروع درمان سرپایی 2/19±3/26 و 5-4 هفته پس از درمان 4/24±4/28 به دست آمد، که این تفاوت معنی دار نبود. میانگین نمره ترس قبل از شروع درمان بیهوشی عمومی 8/24±9/37 و 5-4 هفته پس از درمان 7/28±6/40 به دست آمد که این تفاوت معنی دار نبود. تفاوت میانگین نمره ترس قبل از درمان سرپایی و قبل از بیهوشی عمومی معنی دار بود (01/0=P). همچنین این تفاوت میانگین بعد از درمان سرپایی و بعد از بیهوشی عمومی معنی دار بود (02/0=P).
    نتیجه گیری
    استفاده از بیهوشی عمومی به عنوان یک روش درمانی، باعث افزایش ترس در افراد مورد مطالعه حاضر نشد.
    کلیدواژگان: اضطراب، دندانپزشکی، ترس، بیهوشی عمومی، دندانپزشکی کودکان
  • معصومه زرگران، شکوفه جمشیدی، آذر برادران، عباس مقیم بیگی، مهرناز علی خاصی صفحات 17-28
    مقدمه
    لیکن پلان دهانی (OLP) به عنوان ضایعه ای با قابلیت تبدیل شدن به کارسینوم سلول سنگفرشی دهان (OSCC) پیشنهاد گردیده است. اما پتانسیل بدخیمی این ضایعه و ارتباط آن با OSCC مورد اختلاف نظر می باشد. از آنجا که تکثیر کنترل نشده سلولی شاخص وقوع تغییر بدخیمی به شمار می رود، هدف از مطالعه حاضر مقایسه بروز سیکلین D1 در ضایعات OLP و OSCC بود.
    مواد و روش ها
    در این مطالعه توصیفی- تحلیلی با استفاده از رنگ آمیزیایمونوهیستوشیمی به دو شیوه کمی و نیمه کمی بروزسیکلین D1 در سه گروه هیپرپلازی اپی تلیالی، OLP و OSCC هریک با 21 نمونه بررسی گردید. در تحلیل داده ها از آزمون های آنالیز واریانس، کروسکال والیس، من ویتنی و کای دو استفاده شد (05/0α=)
    یافته ها
    در روش کمی بروز سیکلین D1 در هیپرپلازی اپی تلیالی، OLP و OSCC به ترتیب برابر 00/6±69/13، 53/3±38/28 و 49/14±94/66 درصد بود. در روش نیمه کمی تعداد سلول های رنگ گرفته در هیپرپلازی اپی تلیالی و OLP کمتر از 35% و در OSCC بیشتر از 35% بود. مقایسه کمی و نیمه کمی بروز سیکلین D1 بین سه گروه و به صورت دو به دو بین گروه ها دارای تفاوت معنی دار بود (05/0(P
    نتیجه گیری
    نتایج نشان داد تکثیر سلولی در OLP به طور معنی داری کمتر از OSCC می باشد و ارتباطی بین این دو وجود ندارد، گرچه پیش بدخیم بودن OLP را نیز به صورت قطعی رد نمی کند. به نظر می رسد افزایش تکثیر سلولی ممکن است با وقوع تغییر بدخیمی در OLP مرتبط باشد. از این رو پیگیری مستمر ضایعه را می طلبد.
    کلیدواژگان: ایمونوهیستوشیمی، سیکلین D1، کارسینومای سلول سنگفرشی دهانی، لیکن پلان دهانی
  • مجید عشق پور، پروین امینی، رضا شاه اکبری صفحات 29-36
    مقدمه
    شکستگی های ناحیه سمفیز و پاراسمفیز فک پایین از شکستگی های شایع به دنبال ترومای فک و صورت می باشد. درمان باز یا بسته شکستگی با توجه به نوع شکستگی، تجربه جراح و امکانات در اختیار وی و نیاز شرایط پزشکی بیمار قابل انجام می باشد. هر روش درمانی به همراه مشکلات و عوارضی است. هدف از این مطالعه ارزیابی شیوع عوارض و مشکلات به دنبال درمان باز شکستگی ناحیه سمفیز و پارا سمفیز با فیکساسیون داخلی بود.
    مواد و روش ها
    در این مطالعه گذشته نگر که در مرکز آموزشی- درمانی شهید کامیاب مشهد انجام شد، تعداد 208 بیمار دارای شکستگی ناحیه سمفیز و پاراسمفیز که تحت درمان باز شکستگی به همراه فیکساسیون داخلی قرار گرفتند، مورد ارزیابی قرار گرفتند. یک دوره پیگیری حداقل 8 هفته ای از تمام بیماران صورت گرفت و عوارض و مشکلات مرتبط با درمان در آنها ثبت گردید. در تحلیل داده ها از آزمون های کای دو و دقیق فیشر استفاده شد (05/0α=).
    یافته ها
    نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد شیوع مشکلات درمان باز شکستگی قدام فک پایین در حد قابل قبولی است و در صورتی که درمان تا قبل از 10 روز بعد از شکستگی انجام شود ریسک شیوع مشکلات کاهش می یابد.
    نتیجه گیری
    با توجه به یافته های این مطالعه انجام هر چه سریع تر درمان باز شکستگی فک تحتانی با توجه به احتمال کاهش شیوع مشکلات پس از جراحی توصیه می شود.
    کلیدواژگان: شکستگی سمفیز، جراحی باز، مینی پلیت، مشکلات، فیکساسیون داخلی
  • داوود قاسمی، زهرا دهقان صفحات 37-44
    مقدمه
    علیرغم استفاده از فرموکروزول در پالپوتومی دندان های شیری در گذشته، به خاطر معایب آن، جایگزین هایی برای آن مطرح شده است. یکی از این مواد هیپوکلریت سدیم است که علیرغم مطالعات کمی که در مورد آن انجام شده، نتایج قابل قبولی داشته است. هدف از این مطالعه، مقایسه میزان موفقیت کلینیکی و رادیوگرافی پالپوتومی هیپوکلریت سدیم 5% با فریک سولفات 5/15% بود.
    مواد و روش ها
    60 دندان مولر دوم شیری فک پایین که دارای معیارهای لازم برای پالپوتومی بودند، مورد مطالعه قرار گرفتند. در هر بیمار به طور تصادفی یک دندان در گروه پالپوتومی با هیپوکلریت سدیم و یک دندان در گروه پالپوتومی با فریک سولفات قرار گرفت. پالپ چمبر دندان ها با زینک اکساید اوژنول پر شد. سپس با روکش استیل ترمیم شدند. نتایج کلینیکی و رادیوگرافی پس از 6 و 12 ماه ثبت شد. نتایج با تست مک نمار ارزیابی شد (05/0α=).
    یافته ها
    موفقیت کلینیکی 6 ماهه پالپوتومی در هر دو گروه 100% (30) بود. موفقیت رادیوگرافی 6 ماهه گروه هیپوکلریت سدیم 7/96% (29) و گروه فریک سولفات 100% (30) بود)67/0P=). موفقیت کلینیکی 12 ماهه گروه هیپوکلریت سدیم و گروه فریک سولفات به ترتیب 100% (30) و 3/93% (28) بود (22/0P=). موفقیت رادیوگرافی 12 ماهه گروه هیپوکلریت سدیم و فریک سولفات به ترتیب 3/93% (28) و 7/96% (29) بود (67/0(P=. از نظر کلینیکی و رادیوگرافی تفاوت معنی داری بین دو گروه در فراخوانی 6 و 12 ماهه وجودنداشت.
    نتیجه گیری
    هیپوکلریت سدیم موفقیت کلینیکی و رادیوگرافی قابل مقایسه ای با فریک سولفات در درمان پالپوتومی دندان های مولر شیری نشان داد.
    کلیدواژگان: پالپوتومی، هیپوکلریت سدیم، فریک سولفات، دندان های شیری
  • زهرا سادات مدنی، اعظم حدادی، عباس مسگرانی، امرالله مصطفی زاده، مریم سیدمجیدی، علی بیژنی، منوچهر اشرف پور صفحات 45-52
    مقدمه
    هدف این مطالعه بررسی میزان بیان اینترلوکین-1 بتا (IL-1β)، فاکتور نکروزدهنده توموری (TNF-α) و مایلوپراکسیداز (MPO) بعد از استفاده از MTA))Mineral Trioxide Aggregate و Calcium-Enriched Mixture (CEM) به عنوان پالپ کپ در رت های دیابتی بود.
    مواد و روش ها
    از مدل حیوانی با القای دیابت با استفاده از Streptozotocin (تزریق داخل صفاقی به صورت mg/kg 65) استفاده شد. 34 رت به دو گروه دیابتی و سالم تقسیم شدند. بعد از اکسپوز پالپ مولر اول مگزیلا، MTA یا CEM به عنوان ماده پالپ کپ استفاده شد و حفرات با سمان گلاس آینومر ترمیم شدند. 30 روز بعد، رت ها قربانی شدند. اندازه گیری مدیاتورهای التهابی در سرم و مایع پالپ با استفاده از روش ELISA انجام شد. داده ها با استفاده از آزمون کای دو، همبستگی پیرسون و آنالیز واریانس یک طرفه آنالیز شدند (05/0α=).
    یافته ها
    اختلاف آماری معنی داری بین میزان TNF-α، IL-1β و MPO در کانال ریشه رت های سالم و دیابتی گروه MTA، مشاهده نشد (به ترتیب 827/0=P، 948/0=P و 365/0=P). اختلاف آماری معنی داری در مدیاتورهای TNF-α و IL-1β بین دو گروه سالم و دیابتی که در آن ها از CEM استفاده شده بود مشاهده نشد (به ترتیب 652/0=P و 932/0=P) میزان MPO در رت های سالم و دیابتی گروه CEM اختلاف معنی داری نشان داد (033/0=P).
    نتیجه گیری
    براساس یافته های مطالعه حاضر، در استفاده از MTA در هر دو گروه سالم و دیابتی تفاوتی در میزان متغیرهای TNF-α، IL-1β و MPO مشاهده نشد، همچنین در استفاده از CEM نیز تفاوتی بین TNF-α، IL-1β مشاهده نشد، اما میزان مایلوپراکسیداز (MPO) زمانی که از CEM استفاده شد افزایش یافت.
    کلیدواژگان: دیابت، پالپ کپ مستقیم، CEM Cement، MTA
  • سعید مرادی، مریم قره چاهی صفحات 53-60
    مقدمه
    هدف از انجام این مطالعه بررسی میزان انحراف از مسیر کانال در دندان های درمان ریشه شده توسط دانشجویان دندانپزشکی مشهد در سال تحصیلی 1391 بود.
    مواد و روش ها
    400 پرونده از 895 پرونده بایگانی شده در بخش درمان ریشه دانشکده دندانپزشکی مشهد در سال 1391 توسط دو نفر از اساتید بخش مورد ارزیابی قرار گرفتند. رادیوگرافی ها از لحاظ وجود لج و جابه جایی آپیکال فورامن با بزرگنمایی ×2 و نگاتوسکوپ بررسی شدند. سپس داده ها گردآوری شده و با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون Chi-Square بررسی گردیدند (05/0α=).
    یافته ها
    در 1/25% دندان های فک بالا و 3/23 درصد دندان های فک پایین لج دیده شد که از لحاظ آماری تفاوت معنی داری نداشتند (674/0P=). همچنین تفاوتی در توزیع لج بین دندان های قدامی، پرمولر، و مولر وجود نداشت (996/0P=). جابه جایی آپیکال فورامن در 6/12 درصد دندان های فک بالا و 8/23 درصد دندان های فک پایین مشاهده شد که تفاوت معنی دار بود (003/0P=). جابه جایی آپیکال فورامن در 3/7 درصد دندان های قدامی، 6/9 درصد دندان های پرمولر و 29 درصد مولرها رخ داد که به طور معنی داری در دندان های مولر بیشتر بود (001/0P=). جابه جایی آپیکال فورامن در دندان های درمان ریشه شده توسط دانشجویان سال پنجم به طور معنی داری بیشتر بود (019/0P=).
    نتیجه گیری
    میزان انحراف از مسیر کانال در دندان های درمان ریشه شده توسط دانشجویان، 3/42 درصد بود، که می توان با افزایش انجام درمان ریشه روی دندان های کشیده شده و تاکید بیشتر بر روش فایلینگ کران داون و Modified passive step back، این میزان را به حداقل رساند.
    کلیدواژگان: درمان ریشه، اینسترومنت کردن کانال، جابه جایی آپیکال فورامن، لج، دانشجویان دندانپزشکی
  • امیر معین تقوی، مجیدرضا مختاری، فرزانه لعل علیزاده، فاطمه فرازی، مهدی سهرابی صفحات 61-70
    مقدمه
    تجربه بالینی با شواهد پژوهشی جهت ارتقای هرچه بیشتر کیفیت مراقبت های بالینی بیماران در سال های اخیر، ترکیب شده است. اهمیت آشنایی با دندانپزشکی مبتنی بر شواهد، جهت دهی برای انتخاب و استفاده از اطلاعات معتبر در میان تعداد زیاد مقالات، کتب و مراجع منتشر شده می باشد. این مطالعه به منظور تعیین میزان آگاهی و استفاده دستیاران بالینی، به عنوان یکی از مهمترین گروه های آموزش دهنده و آموزش گیرنده، از دندانپزشکی مبتنی بر شواهد صورت گرفته است.
    مواد و روش ها
    این بررسی یک مطالعه مقطعی است که گروه هدف آن، 99 نفر از دستیاران تخصصی دانشکده دندانپزشکی مشهد در سال 92-1391 بودند. داده ها توسط پرسشنامه ای که روایی محتوای آن به وسیله صاحبنظران و پایایی ثبات درونی آن با روش Test، Retest مورد تایید قرار گرفت، جمع آوری گردید. داده ها توسط نرم افزار SPSS با ویرایش 5/11 مورد تحلیل آماری قرار گرفت.
    یافته ها
    نتایج نشان می داد که 96 درصد از دستیاران بر این باورند که به کار بردن دندانپزشکی مبتنی بر شواهد در مراقبت از بیماران، نتایج بالینی بهتری را برای آنان به دنبال دارد؛ این در حالی است که فقط حدود 5 درصد آنان به صورت معمول از دندانپزشکی مبتنی بر شواهد در کارهای بالینی خود استفاده می کردند.
    نتیجه گیری
    نتایج این بررسی نشان داد که دستیاران تخصصی با وجود نگرش مثبت نسبت به دندانپزشکی مبتنی بر شواهد و دسترسی به اینترنت جهت تصمیم گیری بالینی، عملا از پزشکی مبتنی بر شواهد استفاده نمی کنند و همچنین از سایت های تخصصی مبتنی بر شواهد بی اطلاع و یا کم اطلاع هستند. به دلیل اهمیت این گروه در تصمیم گیری های بالینی و همچنین آموزش رده های پایین تر، نیاز مبرمی به اصلاح کوریکولوم آموزشی احساس می شود.
    کلیدواژگان: دندانپزشکی مبتنی بر شواهد، آگاهی، دستیار تخصصی، دانشکده دندانپزشکی
  • حسین نعمت اللهی، مریم مهرابخانی، سحر غفارپور، ابوالفضل قاسمی صفحات 71-84
    مقدمه
    نتایج پژوهش هائی که در مورد انگیزه های دانشجویان دندانپزشکی از انتخاب رشته تحصیلی خویش انجام گرفته، در برنامه ریزی های اجتماعی، آموزشی، تخصصی، درمانی، اقتصادی مرتبط با این حرفه مورد استفاده قرار گرفته است. هدف از این مطالعه بررسی دیدگاه ها و انگیزه های دانشجویان سال های اول و آخر دانشکده دندانپزشکی مشهد از انتخاب دندانپزشکی به عنوان رشته تحصیلی بود.
    مواد و روش ها
    75 نفر از دانشجویان سال های اول (40 نفر) و ششم (35 نفر) دانشکده دندانپزشکی مشهد که در سال تحصیلی 89-1388 تحصیل می کردند در این مطالعه مقطعی شرکت داشتند. پرسشنامه ای شامل دو قسمت اطلاعات شخصی دانشجویان و دلایل و انگیزه های ورود به رشته دندانپزشکی در اختیار شرکت کنندگان گذاشته شد و پس از جمع آوری اطلاعات جهت تحلیل آماری از تست های Chi-Square و Mann-Whitney استفاده شد (05/α=).
    یافته ها
    انگیزه های نمونه های مورد مطالعه در انتخاب رشته دندانپزشکی به ترتیب عبارت بودند از: درآمد مالی مناسب، موقعیت اجتماعی، امنیت شغلی و زمان کاری مناسب. توجه نمونه های مونث به فاکتور کمتر بودن خطرات تهدیدکننده حیات بیماران در دندانپزشکی، تفاوت معنی داری با نمونه های مذکر داشت (001/0(P=. تغییر دیدگاه دانشجویان سال ششم نسبت به رشته دندانپزشکی در مقایسه با دانشجویان سال اول بیشتر بود (031/0(P= که این تغییر دیدگاه در دانشجویان سال ششم بیشتر جنبه منفی داشت.
    نتیجه گیری
    فاکتورهای اقتصادی و عوامل وابسته به شغل بیشترین تاثیر را در انتخاب رشته دندانپزشکی در دانشجویان مورد مطالعه در این تحقیق داشته اند. مسلم است که این نوع گرایش به رشته دندانپزشکی می تواند در آینده تاثیرات منفی بر آینده شغلی فارغ التحصیلان دندانپزشکی داشته باشد.
    کلیدواژگان: حرفه، دانشجویان دندانپزشکی، انگیزه
  • هومن مسنن مظفری، پگاه مسنن مظفری، پریچهر مسنن مظفری، آتس سا پاک فطرت، مریم امیر چقماقی، مجید صنعت خانی، کامران غفارزادگان، شیلان صلاح صفحات 85-92
    مقدمه
    هدف از نگارش این مقاله ارائه یک مورد زخم های آفتی دهان به عنوان تنها علامت بالینی اولیه بیماری سلیاک است که منجر به تشخیص بیماری شده است.
    گزارش مورد:در معاینه یک خانم بیست و سه ساله با شکایت از ضعف شدید و ناتوانی در خوردن غذا، زخم های راجعه دهانی توسط پزشک عمومی تشخیص داده شد، بیمار در بخش بیماری های دهان معاینه شد و تشخیص زخم های آفت ماژور توسط متخصص بیماری های دهان مطرح گردید. یک یافته جالب تظاهرات گوارشی بود که همزمان با زخم های دهانی شدت می یافت. بیمار توسط متخصص گوارش ارزیابی شد و بر اساس یافته های لابراتواری و بیوپسی روده کوچک، تشخیص بیماری سلیاک برای بیمار مطرح و با مشاهده آتروفی شدید پرز های روده از تشخیص بیماری سلیاک اطمینان حاصل شد. پس از شش ماه رژیم فاقد گلوتن هیچ شواهدی از زخم های دهانی یافت نشد. هم اکنون بیمار در سلامت مطلوب به سر می برد.
    نتیجه گیری
    متخصص بیماری های دهان نقش مهمی در تشخیص بیماری های همراه با زخم های آفتی دارد. ارجاع مناسب توسط دیگر مراقبین سلامت می تواند به تشخیص اولیه و پیش گیری از عوارض طولانی مدت بیماری سلیاک کمک کند. در آخر بر اهمیت ارزیابی ناهنجاری های سیستمیک، در مواردی که زخم آفتی وجود دارد باید تاکید شود.
    کلیدواژگان: آفت راجعه دهانی، بیماری سلیاک، تظاهرات دهانی
|
  • Pages 1-8
    Introduction
    Ever-increasing motor vehicle usage and other unpredictable incidents have increased the risk of injury due to trauma. The maxillofacial fractures cause growth defect in some bones and face deformities which may affect people’s life permanently. The aim of this study was to evaluate the incidence, etiology, gender and age of patients with maxillofacial fractures through conventional radiography during two years.
    Materials and Methods
    In this descriptive study, routine radiographs of 127 patients with maxillofacial trauma referring to radiology department of Mashhad Dental School were evaluated during two years (2008-2010). The number, etiology, type and anatomic site of the fracture as well as gender, age and educational level of the patients were recorded. The data were analyzed using SPSS 15.
    Results
    A total of 93 out of 127 patients had maxillofacial fractures. The patients with fracture had the age range of 2 to 82 years, including 75 males (mean age 25.83±13.8) and 18 females mean age 20.33±10.7). More fractures were observed in men (80.6%) than women (19.4%). Mandible bone was the most frequent site of fracture (35.5%) in both genders, followed by dentoalveolar fracture (31.2%) and Mandible bone + dentoalveolar fracture (21.5%). Furthermore, the main cause of fractures was vehicle accident (55.9%) followed by falling (26.9%) and assault (10.8%). Multiple fractures occurred 2.7 times more than single fractures. Most fractures occurred in patients with low educational status.
    Conclusion
    In the present study, fractures were more common in men. The mandible bone was the most prevalent site of fracture. The main cause of fractures was motor vehicle accidents. As the fractures occur more commonly in young adults, improving people’s awareness regarding principal safety measures and personal protection is recommended.
    Keywords: Maxillofacial fractures, trauma, conventional radiography
  • Pages 9-16
    Introduction
    Nowadays management of children's dental fear has attracted much more interest. This study was designed to find out the impact of out-patient and in-patient with general anesthesia procedures on the fear level alterations in children.
    Materials and Methods
    In this cross sectional-descriptive study, two groups of 50 participants (3-6 year old) were selected. The patients in the first group were treated in outpatient service while the other group received the treatment in inpatient service under general anesthesia. The parents were asked to fill out the CFSS-DS (Children’s Fear Survey Schedule-Dental Subscale) questionnaire, before and after the procedure to assess the fear level of their children. The data were analyzed by independent t-test, paired t-test and chi-square test using SPSS 16 (α=0.05).
    Results
    In the outpatient group, mean fear scores, before and after the procedure were 26.3±19.2 and 28.4±24.4 respectively. The difference was not significant. In inpatient treated group with general anesthesia, mean fear scores, were 37.9±24.8 and 40.6±28.7 before and after the procedure, respectively. The difference was not significant. The fear scores in outpatient group were significantly lower than those of the inpatient group, both before and after the procedure (P
    Keywords: anxiety, dentistry, fear, general anesthesia, pediatric dentistry
  • Pages 17-28
    Introduction
    Oral lichen planus (OLP) is suggested as a lesion capable of transforming to oral squamous cell carcinoma (OSCC). However malignancy potential of the lesion and its relationship to OSCC is a matter of controversy. Since uncontrolled cell proliferation is an indicator of malignant transformation, the aim of this study was to compare cyclin D1 expression in OLP and OSCC lesions.
    Materials and Methods
    In this descriptive-analytical study, cyclin D1 expression among 3 groups of epithelial hyperplasia, OLP and OSCC each having 21 samples was investigated using immunohistochemistry staining through quantitative and semi-quantitative methods. One-way ANOVA, Kruskal Wallis, Mann-Withney and Chi-square were used for statistical analysis.
    Results
    Quantitatively, cyclin D1 expression for epithelial hyperplasia, OLP and OSCC were 13.69±6.00%, 28.38±3.53% and 66.94%±14.49%, respectively. Semi- quantitatively, number of stained cells for epithelial hyperplasia and OLP were less than 35% while for OSCC it was more than 35%. Through quantitative and Semi- quantitative comparison, cyclin D1 expression among the three studied groups overally and either bilaterally was significantly different (P<0.05).
    Conclusion
    The results showed that cell proliferation of OLP significantly was less than that of OSCC suggesting that is no relationship between the two although pre-malignancyability of OLP is not exactly ruled out. It seems that increasing cell proliferation might be related to malignancy transformation of OLP; therefore, continuous follow-up of the lesion is necessary.
    Keywords: Immunohistochemistry, cyclin D1, oral squamous cell carcinoma, oral lichen planus
  • Pages 29-36
    Introduction
    Mandibular symphysis and parasymphysis fractures are common fractures following mandibular trauma. The success of open or closed reduction treatment depends on the type of fracture, the experience of the surgeon, the facilities available, and the medical conditions of the patient. Each treatment has its own complications. The purpose of this study was to examine the side effects and the complications following open reduction treatment in mandibular symphsis and parasymphysis fractures.
    Materials and Methods
    In this retrospective study, conducted at Shahid Kamyab Educational-Treatment Center in Mashhad, 208 patients suffering from symphysis and parasymphysis fracture who had undergone treatment with internal fixation were studied. The patients were also subjected to a follow-up period of 8 weeks and the subsequent complications from their treatment were recorded. Chi-square and Fisher’s Exact tests were used for statistical analysis (α=0.05).
    Results
    The results of study showed that the complications arising from open reduction treatment in mandibular symphysis fracture were at an acceptable level and the risk of complications was reduced if treatment started not later than ten days after fracture.
    Conclusion
    In order to reduce the risk of complications after open reduction treatment in mandibular fracture, the open reduction surgery should be started as soon as possible.
    Keywords: Symphysis fracture, open reduction treatment, mini, plate, complications, internal fixation
  • Pages 37-44
    Introduction
    Formocresol has been used for primary molar pulpotomy in the past but numerous alternatives have been introduced because of its disadvantages. One of these substitutes is hypochlorite sodium (Naocl) which has shown satisfactory results in spite of few studies on it. The aim of this study was to compare clinical and radiographic success rates pulpotomy treatment in primary molars using 5% sodium hypochlorite versus ferric sulfate (FS) 15.5%.
    Materials and Methods
    In this study, pulpotomies were performed in mandibular second primary molars in 60 teeth which had sufficient indications for pulpotomy. In each Patient, one tooth was randomized into FS pulpotomy group and one tooth in Naocl group. The teeth were pulpotomised and treated with FS or Naocl. Fallowing treatment, the pulp chamber was Filled with zinc oxide eugenol (ZnOE) and restored with a stainless steel crown. Clinical and radiographic outcomes were recorded at 6 and 12 months. Outcomes were evaluated with Fishers exact test.
    Results
    Both groups (FS as control group and Naocl as experimental group demonstrated 100% clinical success rates at 6 months. But at 12 months clinical success rate for Naocl was 100% compared with 93.3% for FS (P=0.22). Radiographic success rates for Naocl and FS were 96.7% and 100% respectively at 6 months (P=0.5) and 93.7% and 97.3% at 12 months (P=0.5). No significant differences were found in the radiographic and clinical outcomes between the two groups at 6 and 12 months.
    Conclusion
    Naocl demonstrated clinical and radiographic success rate comparable to FS in primary molar pulpotomy.
    Keywords: Pulpotomy, hypochlorite, ferric sulfate, primary teeth
  • Pages 45-52
    Introduction
    The purpose of this study was to evaluate the expression of Interleukin-1 beta (IL1β), Tumor necrosis factor alpha (TNF-α) and Myeloperoxidase (MPO) in diabetic rats after pulp capping with Mineral Trioxide Aggregate (MTA) and a new endodontic Calcium Enriched Mixture (CEM) cement.
    Materials and Methods
    To examine the effect of MTA or CEM, on diabetic dental pulp, animal model of Streptozotocin (STZ)-induced diabetic rats (intraperitoneal (IP) injection of STZ (65mg/kg) were used. Thirty four rats were divided into two diabetic and healthy groups. After exposing the pulp of the first maxillary molar, either MTA or CEM were used as pulp cap agent, cavities were sealed with resin modified glass ionomer cement. After thirty days, the rats were sacrificed. Chi-square, Pearson and two-way ANOVA tests were used for statistical analysis (α=0.05).
    Results
    There was no significant difference in the amount of IL-1β, TNF-α and MPO between healthy and diabetic rats in MTA group (P=0.827, P=0.948, P=0.365). In CEM group, no difference in the amount of IL-1β and TNF-α between healthy and diabetic rats was detected (P=0.652, P=0.932). But there was a significant difference in the amount of MPO between healthy and diabetic rats in the CEM group (P=0.033).
    Conclusion
    There was no significant difference between diabetic and healthy rats in the amount of IL1β, TNF-α in both MTA and CEM groups while the amount of MPO showed a significant difference in rats treated with CEM.
    Keywords: Diabetes, direct pulp cap, CEM, MTA
  • Pages 53-60
    Introduction
    The purpose of this study was to evaluate the deviation of root canal path in endodontically treated teeth by Mashhad dental students from April 2012 till April 2013.
    Materials and Methods
    A total of 400 records from 895 dental patient records archived in dental school endodontic department between April 2012 and April 2013 were evaluated by two endodontic staffs. The radiographs were then examined for existence of ledge and deviation of apical foramen using a lens with magnification of X2 and an X-ray viewer. Finally, the results were analyzed using SPSS (SPSS Inc., Chicago, IL, USA) and chi-square test (α=0.05).
    Results
    Ledge was observed in 25.1% of maxillary and 23.3% of mandibullar teeth that the difference was not statistically significant (P=0.674). Also there was no difference in the distribution of ledge among anterior, premolar, and molar teeth (P=0.996). Apical foramen deviation was seen in 12.6% of maxillary and 23.8% of mandibullar teeth and the difference was significant (P=0.003). This finding was significantly greater in molar teeth (29%) compared to 7.3% in anterior teeth and 9.6% in premolars (P=0.000). Apical foramen deviation was significantly greater in teeth treated by 5th year student (P=0.019).
    Conclusion
    The canal deviation rate in teeth treated by dental students was 42.3%. By increasing the practice of root canal treatment by dental students on extracted teeth and greater emphasis on crown down and modified passive step back filing methods, this rate could be minimized.
    Keywords: root canal treatment, canal instrumentation, apical foramen deviation, ledge, Dental students
  • Pages 61-70
    Introduction
    In recent years, clinical expertise has been mixed with research evidence in order to increase the quality of treatments. Learning evidence based dentistry (EBD) is important because of difficulties in finding the evidence based sources in huge amount of articles, books. This article was carried out to show the amount of knowledge and usage of EBD at Mashhad dental school, postgraduate students.
    Materials and Methods
    Ninety nine post graduate students participated in this cross sectional study conducted at Mashhad dental school, in 2012. The data were collected by questionnaires and analysed by SPSS version 11.5.
    Results
    Ninety Six percent of postgraduate students believed that using EBD would bring better results in treating patients, while only 5 percent of them use EBD in clinic as a usual trend.
    Conclusion
    Despite postgraduate students’ positive attitude toward EBD and access to the internet, they have little knowledge about special evidence based web sites and references. Maybe this is due to they have not spent special courses. Because of the importance of this concept in clinical decisions and the need for educational programs (curriculum) should be corrected and modified.
    Keywords: Evidence based dentistry, knowledge, post graduate student, Mashhad dental school
  • Pages 71-84
    Introduction
    The results of studies on the dental students’ perceived motivation toward their career choice have been used in planning social, educational, professional, medical, and economic issues associated with this career. The purpose of this study was to investigate the reasons and motivations of first and final grade dental students towards their career choices.
    Materials And Methods
    Seventy five dental students at first (40 students) and sixth grades (35 students) from Mashhad dental school participated in this cross sectional study. A self administered questionnaire consisting of student's personal information and their motivations for choosing dentistry were distributed among the students. Statistical examination was done using SPSS software (Version 11.5). Chi-square and Mann-Whitney tests were used for performing statistical analysis (α=0.05).
    Results
    The results show that the most frequent reasons for choosing dentistry were economic factors, social status and job security, and proper and flexible working time. Females, attention due to the lower risk for life-threatening complications in dental practice were significantly higher than males (P= 0.001). Shifting perspectives of sixth year dental students toward dentistry compared to first-year students were more frequent (P=0.031). This change in perspective in the sixth-year students had a more negative trend.
    Conclusion
    Economical factors and professional factors had the most influence on selecting dentistry by students. It is definite that these kinds of factors in dentistry could have negative effects on dental graduates, future career.
    Keywords: Career, dental student, motivation
  • Pages 85-92
    Introduction
    The aim of this case report was to show how acommon oral condition, such as recurrent aphthous stomatitis, could be the only clinical sign leading to early diagnosis of celiac disease. Case Report: A recurrent oral ulcer was detected by a physician during examination of a 23-year-old young woman complaining of severe weakness and inability to intake foods orally. The patient was visited in oral medicine department and a major aphtous ulcer was diagnosed by an oral medicine specialist. An interesting finding was presence of gastrointestinal manifestations which exacerbated with oral ulcers. The patient was evaluated by gastroenterologist and diagnosis of celiac disease was established by laboratory findings and small intestine biopsy which showed a strong atrophy of the intestinal villi which confirmed diagnosis of celiac disease. After six months on a gluten-free diet, no evidence of oral ulcers was found. At the time of submission of this paper, the patient was in a good health status.
    Conclusions
    Oral medicine specialist has a fundamental role in diagnosing syndromes associated with apthous ulcers. Appropriate referral by other health care providers can help in early diagnosis and prevent long term complications of celiac disease. However, the importance of investigating systemic anomalies in cases with aphtous ulcers should be emphasized.
    Keywords: Recurrent aphthous stomatitis, celiac disease, oral manifestations