مجله تحقیقات دامپزشکی
سال پنجاه و نهم شماره 1 (بهار 1383)

درمان یک قطعه طوطی 4.5 ساله باتورمی سفت و توده ای توموری شکل دربخش جانبی چشم چپ.
حیوان: یک قطعه طوطی.
بیهوشی با استفاده از ترکیب زایلازین و کتامین، ایجاد برش به طول یک سانتیمتر روی پوست موضع، خارج نمودن توده توموری و عمل خارج نمودن کره چشم از حدقه و دوختن پوست با نخ کاتگوت کرومیک شماره 3 صفر.
در بررسی هیستوپاتولوژی به عمل آمده از توده توموری مشخص شد که تومور ازنوع بدخیم سلولهای پوششی سنگفرشی است.
این نوع تومور در تمام حیوانات اهلی متداول بوده و در موارد مختلف در پرندگان نیز مشاهده شده است. با برداشت کامل تومور و چشم مشکل خاصی در پرنده مشاهده نشد.

فراهم آوردن اطلاعات مربوط به آناتومی و بافت شناسی گره سینوسی - دهلیزی قلب موش صحرایی، این اطلاعات مورد نیاز رشته های مختلف علوم دامپزشکی نظیر آناتومی، بافت شناسی، فیزیولوژی، آسیب شناسی و کاردیولوژی می باشد.
طرح: مقایسه آناتومی و بافت شناسی گره سینوسی - دهلیزی موش صحرایی با اطلاعات موجود در مورد انسان و سایر حیوانات.
حیوانات: چهار قطعه موش صحرایی.
از هر قلب قطعه ای متشکل از قسمت بالایی دیواره بین دهلیزی، سیاهرگ میانخالی قدامی راست، بخشی از دیواره جانبی دهلیز راست و گوشک راست جدا شد. با استفاده از روش های متداول در آناتومی و بافت شناسی، گره سینوسی - دهلیزی مورد مطالعه قرار گرفت.
گره سینوسی - دهلیزی قلب موش صحرایی تا حدودی مثلثی شکل بود. میانگین ابعاد گره 225 میکرون طول، 83 میکرون عرض و 216 میکرون ضخامت بود. سلولهای گره به صورت گروه ها و زنجیره های سلولی قرار داشتند. به طور کلی اختلاف رنگ سلولهای گره با سلولهای میوکارد دهلیز راست بسیار اندک بود و بین سلولهای گره صفحات پلکانی وجود نداشت همچنین سلولهای نزدیک سرخرگ گره سینوسی - دهلیزی در اطراف آن سازماندهی شده بودند.
موقعیت تشریحی گره درموش صحرایی مشابه انسان، سگ، گاو، شتر، گربه و بز می باشد. گره سینوسی - دهلیزی قلب موش صحرایی دارای سرخرگ مرکزی است که از این نظر به انسان، سگ و شتر شباهت دارد در حالی که در بز، گوسفند، خرگوش، گربه، خوکچه هندی و گاو فاقد سرخرگ مرکزی است. در داخل گره سینوسی - دهلیزی موش صحرایی میزان اندکی الیاف عصبی وجود دارد که ازاین نظر شبیه خوکچه هندی است. در حالی که در انسان، اسب، سگ، گربه و بز میزان زیادی الیاف عصبی در داخل گره وجود دارد.

مشخص نمودن گونه های عامل بابزیوز در گوسفند و کنه های ناقل در منقطه اردبیل.
حیوانات: تعداد 181 راس گوسفند بیمار مبتلا به بابزیوز.
رنگ آمیزی گسترشها با رنگ گیمسا و جداسازی کنه های سخت از بدن دامهای آلوده به بابزیا بودند که در این میان 78 راس (43.09 درصد) آلوده به بابزیااویس 2 راس (1.1 درصد) آلوده به بابزیا موتازی و 10 راس (5.52 درصد) آلودگی توام به بابزیا اویس و بابزیاموتازی داشتند از حیوانات مورد مطالعه کنه های ریپی سفالوس، هیالوما، درماسنتور و همافیزالیس جداشد.
نتایج نشان دهنده غالب بودن گونه بابزیااویس در موارد بابزیای گوسفندی در گوسفندان منطقه اردبیل می باشد. نتایج آماری نشان داد که ریپی سفالوس بورسا به طور معنی داری در انتقال بابزیا اویس در این منطقه نقش دارد (p<0.05).

بررسی خواص بیوشیمیایی و حساسیت آنتی بیوتیکی و الگوهای قابل انتقال مقاومت آنتی بیوتیکی در سویه های سالمونلا آبورتوس اویس جدا شده از استان چهارمحال و بختیاری.
طرح: مطالعه مقایسه ای.
نمونه ها: در مجموع تعداد سی و چهارنمونه جدا شده از موارد سقط جنین در طی دو سال متوالی (1378 و 1379) مورد بررسی قرار گرفتند.
در این تحقیق از روش های معمول تشخیص باکتری های روده ای و محیط های تشخیص انتروباکتریاسه استفاده شد. سپس حساسیت آنتی بیوتیکی و قابلیت انتقال مقاومت در بین سروتیپ های سالمونلا آبورتوس اویس جدا شده مورد بررسی قرار گرفت.
نتایج رشد باکتری در محیط های قندی نشان داد که تمامی نمونه های مورد آزمایش قادر به تخمیر قند مانیتول هستند ولی اکثر آنها (95 درصد) ترهالوز را تخمیر نمی کنند. تمامی سویه های آبورتوس اویس مورد آزمایش نسبت به کلرامفنیکل،آمیکاسین، نالیدیکسیک اسید، کانامایسین و انروفلوکساسین حساس و همگی نسبت به آموکسی سیلین و آمپی سیلین مقاوم بوده اند. در بررسی انتقال مقاومت دارویی تنها به سه مورد انتقال مقاومت آمپی سیلین در میان سویه های جدا شده از استان چهارمحال و بختیاری برخورد شد.
به طور کلی مقاومت آنتی بیوتیکی در بین سویه های سالمونلا آبورتوس اویس جدا شده از استان چهارمحال و بختیاری بسیارکم است. همچنین انتقال مقاومت در این باکتری بندرت رخ می دهد. یکی از دلایل مهم چنین پدیده ای دشواری در استفاده از آنتی بیوتیک ها در گله های گوسفند است.

بررسی میزان شیوع و میانگین شدت آلودگی به انگلها در بعضی از گونه های گاو ماهیان سواحل جنوب غربی دریای خزر.
طرح: نمونه برداری تصادفی.
حیوانات: صد و دو قطعه از چهارگونه مختلف گاو ماهیان دریای خزر شامل گاوماهی شنی (34 قطعه) گاو ماهی سربزرگ (14 قطعه)، گاوماهی خزری (33 قطعه) و گاوماهی دهان سیاه (10 قطعه).
بریدن دیواره حفره شکمی ماهیان و خارج کردن امعا و احشا، بازکردن دیواره روده و بررسی وجود انگل ها در محتویات روده توسط بینوکولار، بررسی اندامهای احشایی برای مشاهده انگل، ایجاد برش بر روی عضلات با فواصل 1 سانتیمتر برای مشاهده کیست انگل، جداکردن و تثبیت با اتانول 70 درصد، شفاف کردن نماتودها با لاکتوفنل و رنگ آمیزی آکانتوسفال ها با رنگ استوکارمین، شناسایی انگلها به کمک کلیدهای تشخیص انگل شناسی ماهی.
تجزیه و تحلیل آماری: محاسبه میزان شیوع، میانگین شدت آلودگی + انحراف معیار، دامنه تعداد انگل، شاخص غالبیت و همچنین بررسی اختلاف آلودگی بین گونه های مختلف و دستجات سنی به وسیله آزمون آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون(P<0.05) Z به کمک نرم افزار کامپیوتری Excel.
در این بررسی سه گونه انگل از چهارگونه گاو ماهی دریای خزر به شرح زیر جدا شد: از 43 عدد گاو ماهی شنی نوزاد استرونژیلیدس اکسیسوس (شیوع 16.28 درصد و میانگین شدت آلودگی 6.29 عدد)، دیکه لینه مینوتوس (شیوع 27.9 درصد و میانگین شدت آلودگی 3 عدد) و کورینوزوما استروموزوم (شیوع 20.93 درصد و میانگین شدت آلودگی 24.56 عدد) از 14 عدد گاوماهی سر بزرگ نوزاد اوسترونژیلیدس (شیوع 50 درصد و میانگین شدت آلودگی 10.71عدد) دیکه لینه (شیوع 7.1 درصد و میانگین شدت آلودگی 16 عدد) و کورینوزوما (شیوع 86 درصد و میانگین شدت آلودگی 34 عدد) از 33 عدد گاو ماهی خزری، نوزاد اوستروژیلیدس (شیوع 18.18 درصد و میانگین شدت آلودگی 1.17 عدد) و دیکه لینه (شیوع 39.39 درصد و میانگین شدت آلودگی 6.2عدد) و از 10 عدد گاو ماهی دهان سیاه دیکه لینه (شیوع 20 درصد، میانگین شدت آلودگی 3عدد) و کورینوزوما (شیوع 10 درصد، و میانگین شدت آلودگی 1 عدد) جدا شد.
نیتجه گیری: در بررسی حاضر نوزاد نماتود اوسترونژیلیدس اکسیسوس و کورینوزوما استروموزوم برای اولین بار از گونه های گاو ماهیان در ایران گزارش می شوند و گزارش آلودگی به نماتود دیکه لینه مینوتوس از گاو ماهی خزری و گاو ماهی دهان سیاه نیز برای اولین بار از ایران صورت می گیرد. نتایج این بررسی نشان می دهد که گاو ماهیان می توانند آلودگی به کورینوزوما استروموزوم را نیز همانند آلودگی به نوزاد اوسترونژیلیدس اکسیسوس به ماهیان خاویاری انتقال دهند.

کاربرد سونوگرافی در مطالعه ساختارهای طبیعی دستگاه تولید مثل مرغهای تخمگذار و مقایسه سه رهیافت سونوگرافی ایستاده، خوابیده به پشت و خوابیده به پهلو.
طرح: مطالعه مشاهده ای.
حیوانات: هفده قطعه مرغ تخمگذار نژادهای لاین با سن 56 هفته.
از هر پرنده در سه رهیافت ایستاده (st)، خوابیده به پهلو (Lt) و خوابیده به پشت (Do) سونوگرافی به عمل آمد. قطر زرده با آلبومین، ضخامت آلبومین، تعداد زرده، تعدادفولیکول وابعاد تخم مرغ دارای پوسته ثبت گردید.
تجزیه و تحلیل آماری، آنالیز واریانس یکطرفه وضریب هم بستگی پیرسون.
موارد قابل مشاهده و اندازه گیری شامل: فولیکول، زرده، زرده با آلبومین، آلبومین و تخم مرغ با پوسته بودند. در سه رهیافت مورد مطالعه اختلاف معنی داری در اندازه گیری ساختارهای فوق مشاهده نگردید.(p>0.05) میانگین تعداد فولیکول و زرده به ترتیب 0.89± 3.12 و 0.51 ±2.68 و میانگین قطر زرده آلبومین دار و ضخامت آلبومین به ترتیب 0.15 ±4.45 سانتیمتر و 0.04 ±0.29 میلیمتر بودند. ضریب همبستگی بین قطر کوچک و بزرگ تخم مرغ اسکن شده و تخم مرغ تولید شده در رهیافت ایستاده به ترتیب 0.583 و r=0.480، رهیافت خوابیده به پهلو به ترتیب 0.456 و r=0.589 و در رهیافت خوابیده به پشت به ترتیب 0.522 وr=0.605 بود.
با توجه به اینکه اختلاف معنی داری در اندازه گیری ساختارهای مورد مطالعه در بین سه رهیافت مشاهده نگردید. از آنجایی که پرنده ها در وضعیت ایستاده راحت و آرامتر بودن و تخمدان، زرده و اویدوکت در این وضعیت در حالت و شکل طبیعی خود قراردارند. لذا این روش نسبت به وضعیتهای خوابیده ارجح می باشد. با در نظرگرفتن نتایج حاصله می توان اظهارنمود که تصویربرداری اولتراسونیک روشی کارآمد برای مطالعه ساختارهای طبیعی دستگاه تولید مثل در مرغهای تخمگذار می باشد.

طرح: گزارش موردی.
حیوانات: چهل قطعه ماهی حوض با جراحات جلدی.
از ماهیان طلایی با جراحات زخمی(Ulcerative) سطحی تا عمیق روی پوست مراجعه شده به گروه بهداشت و بیماری های آبزیان دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران در سالهای 1381-1379، بیوپسی، لام مرطوب، بررسی های آزمایشگاهی و مطالعات آسیب شناسی از جراحات انجام گرفت.
در این بررسی رشته های قارچی در مقاطع آسب شناسی همراه با اندام زایا و گرانولوماتوز قارچی مشاهده گردید که مشکوک بودن به EUS را در ماهی طلایی مورد تایید قرار می دهد.

بررسی میزان شیوع کیست های ماکروسکوپی و میکروسکوپی انگل سارکوسیستیس در گاوهای کشتارشده در کشتارگاه شیراز به روش مشاهده مستقیم، گسترش بافتی و هضم بافتی.
طرح: مطالعه مقطعی.
حیوانات: دویست راس گاو کشتار شده در کشتارگاه شیراز.
انتخاب گاوها به صورت نمونه گیری ساده تصادفی، تعیین سن و جنس آنها، مشاهده مستقیم مری، زبان و عضلات مختلف جهت یافتن کیست های ماکروسکوپی سارکوسیست، گرفتن نمونه از زبان، قلب، دیافراگم و مری، تهیه گسترش بافت از نمونه ها و رنگ آمیزی آنها با گیمسا، هضم نمونه ها در محلول بافر فسفات حاوی اسید کلریدریک و پپسین، تهیه گسترش بافتی از رسوب بافت هضم شده و رنگ آمیزی آنها با گیمسا، تعیین آلودگی نمونه ها به کیست های میکروسکوپی سارکوسیست بر اساس مشاهده برادی زوآیت انگل.
آلودگی به گونه های ماکروسکوپی سارکوسیست در هیچکدام از نمونه ها مشاهده نشد. با روش هضم بافتی صد درصد نمونه ها و با روش گسترش بافتی 99.0 درصد لاشه ها آلوده به گونه های میکروسکوپی سارکوسیست تشخیص داده شدند. حساسیت روش گسترش بافتی در تشخیص گونه های میکروسکوپی سارکوسیست در مری 72.0 درصد، دیافراگم 78.5 درصد، زبان 79.5 درصد و قلب 98.5 درصد بود. سن و جنس گاوها در میزان آلودگی آنها تاثیرنداشت. همچنین تفاوت در میزان آلودگی اندامهای مورد مطالعه مشاهده نشد.
با توجه به آلودگی بالای گاوهای منطقه به دو گونه سارکوسیست که در عضلات گاو کیست های میکروسکوپی ایجاد می کنند، شناسایی گونه ها و تعیین میزان شیوع آنها اهمیت زیادی دارد، چرا که گونه S.cruzi عامل بیماری دالمن در گاو است و گونه دیگر یعنیS.bovihominis تنها گونه بیماریزایی است که از طریق مصرف گوشت دامهای حلال گوشت به انسان منتقل شده و موجب سارکوسیستوزیس گوارشی می شود. همچنین نظر به اینکه احتمال وجود گونه مذکور در گاوهای منطقه وجود دارد، باید از خوردن گوشت گاو به صورت نیمه پخته اجتناب نمود.

مطالعه بافت شناسی تخمدان در میگوی ببری سبز بالغ خلیج فارس و دریای عمان.
طرح: تهیه مقاطع متوالی به روش برشهای صفحه ای موازی با سطح از تخمدان.
حیوانات: تعداد صد قطعه از میگوهای ببری سبزPenaeus semisulcatus مولد سالم.
به منظور مطالعه بافت شناسی تخمدان تعداد 100 قطعه از میگوهای ببری سبز Penaeus semisulcatus مولد سالم، بلافاصله پس از صید از بندر جاسک انتخاب و با دو روش همزمان غوطه وری در محلول بافر فرمالین 10 درصد پس از جدا نمودن کوتیکول و عضلات و تزریق بافر فرمالین 10-5 درصد از طریق سینوس آبششی پایدار گردیدند. پس از ثبوت کامل نسوج ابتدا ساختار ظاهری بخشهای مختلف تخمدان توسط استریو میکروسکوپ مطالعه و سپس جهت تهیه مقاطع هیستولوژیک مراحل معمول تهیه مقاطع بافتی انجام و قالبهای پارافینی تهیه گردید سپس برشهایی به ضخامت 6 میکرومتر تهیه و با هماتوکسیلین - ائوزین رنگ آمیزی و با میکروسکوپ نوری مورد مطالعه قرار گرفت.
یک زوج تخمدان به طور قرینه در بدن میگوی ماده بالغ قرار گرفته که هر کدام از سه لوب قدامی، جانبی و خلفی تشکیل شده است. چهار نوع اووسیت در تخمدان ها مشاهده شد که شامل اووسیت در حال استراحت، اووسیت در حال رشد، اووسیت اتساع یافته و بالاخره اووسیت بالغ بود. اووسیت در حال استراحت اندازه بسیار کوچکی داشته و مشابه بافت استرومای تخمدان بود. سلول فوق دارای هسته ای کروی و روشن و سیتوپلاسمی بازوفیلی و محدود دراطراف هسته بود. اووسیت های در حال رشد در کیسه هایی محصور شده و ساختاری لوله ای شکل به تخمدان داده بودند. هرکیسه حاوی 50-8 اووسیت بود که به صورت ردیفی قرار گرفته بودند. اووسیت های اتساع یافته از نظر اندازه بسیار بزرگتر از اووسیت های در حال رشد بوده و درون کیسه های فولیکولی قرارگرفته بودند. اووسیت های بالغ بسیاربزرگ شده و در سطحی ترین ردیف کیسه های فولیکولی قرار گرفته بودند. در نمونه های مورد آزمایش ما اکثر اووسیت ها از نوع دوم و چهارم و درصد کمتری از نوع اول و سوم بودند.
ساختاربافتی تخمدان در گونه مورد مطالعه با ساختار این عضو در دو گونه دیگر از میگوهایی که تاکنون در دنیا مطالعه شده است دارای تشابهات و تفاوتهای است که به طور کامل در قسمت بحث مقاله آمده است.

مطالعه الگوی الکتروفورتیک عقده های لمفاوی گاوهای مبتلا به لوکوز انزئوتیک در مقایسه با گاوهای به ظاهر سالم.
نمونه ها: نمونه ها شامل بیست و پنج مورد عقده لمفاوی توموری مربوط به گاوهایی که در آزمونهای سرولوژیک الایزا و ژل دیفوزیون مثبت شده و به خاطر شکل گیری لمفوسارکوم بالینی یا به کشتارگاه اعزام شده و یا کالبدگشایی شده بودند. به همراه تعداد 5 نمونه عقده لمفاوی گاوهای به ظاهر سالمی که در آزمونهای سرولوژیک فوق الذکر پاسخ منفی داده و از نقاط مختلف مملکت تهیه شده بودند.
پس از تشخیص سرولوژیک لوکوز و تشخیص بالینی لمفورسارکوم بر روی نمونه های مثبت و تایید منفی بودن نمونه های به ظاهر سالم اقدام به تهیه عصاره بافت هموژن گردید. کلیه نمونه ها پس از تنظیم میزان پروتئین به روش ژل پلی اکریلامید حاوی سدیم دودسیل سولفات الکتروفورز شدند.
حداقل 25 باند پروتئینی مشترک بین عصاره بافتهای توموری و سالم مشاهده گردید و علاوه برآنها دربافتهای توموری دو باند مشخص پروتئینی 51 و 24 کیلودالتونی نیز مشاهده گردید که در بافتهای سالم وجود نداشت. از آنجایی که این دو پروتئین از پروتئین های عمده ویروسی هستند می توان اذعان نمود که به علت ترانسفورمه شدن بافتهای لمفاوی این دو پروتیئن ویروسی به میزان بسیار بالایی در بافت بروز پیدا نموده و از آنها می توان برای مقاصد تشخیصی استفاده نمود.

مطالعه ماکروسکوپیک و میکروسکوپیک ضایعات بافتی ناشی از عفونت تجربی بابریا اوویس در گوسفند.
طرح: مطالعه تجربی.
حیوانات: دوازده راس گوسفند 1 تا 2 ساله از نژاد شال.
در این مطالعه گوسفندان سابقه قبلی از آلودگی به انگل بابزیا نداشتند و در 6 راس از آنها طحال به روش جراحی برداشته شده بود. تلقیح انگل بابزیا اوویس از طریق وریدوداج انجام و پس از ظهور و پیشرفت نشانه های بالینی بیماری، تعداد 4 راس (3 راس بدون طحال،1 راس طحال دار) کالبدگشایی شد. پس از کالبد گشایی کامل و ثبت ضایعات ماکروسکوپیک در هر یک از لاشه ها، نمونه های مناسب از بافتهای مختلف برداشت و پس از پایدار شدن در فرمالین 10 درصد بافر خنثی و گذراندن مراحل آماده سازی بافتی و تهیه بلوکهای پارافینی، مقاطعی به ضخامت 5 میکرون تهیه و به روش های H&E، گیمسای بافتی وpas رنگ آمیزی گردید.
در بازرسی ظاهری، پرخونی شدید همراه با خونریزی های پتشی و اکی موز در زیر کپسول کلیه ها مشاهده شد و سطح مقطع آنها، ادماتوز و به رنگ قهوه ای تیره بود. پرخونی و تورم بافت کبد با آثار احتباس صفرا در مجاری صفراوی همراه با انباشته شدن کیسه صفرا از صفرای رقیق ملاحظه گردید. پرخونی و ادم در پرده های مننژ و بافت مغز و پرخونی شدید همراه با خونریزی های نقطه ای فراوان در زیر اپی کارد قابل توجه بود. عقده های لنفاوی، متورم و ادماتوز و دارای خونریزی های وسیع در ناحیه قشری بود. پرخونی شدید و سرتاسری بافت ریه همراه با انباشته شدن نای و مجاری هوایی از مایعات ادمی کف آلود مشهود بود. رقیق و آبکی شدن خون، ادرار قرمز تیره، پرخونی لاشه ها بویژه در عضلات اسکلتی و در مواردی زردی جلب توجه می کرد. در مطالعه ریز بینی، گلومرولیت پرولیراتیو، پرخونی شدید و استاز در کلافه مویرگی، کانونهایی از نکروز لوله ای حاد(ATN) ایسکمیک، پری کلانژیک و کلانژیو هپاتیت با احتباس صفرا و نکروزهای کانونی هپاتوسیت ها، پرخونی و ادم پرده های مننژ، ادم پیرامون نورون ها، ادم و خونریزی در اطراف رگهای خونی همراه با نکروز نورون ها و اسفنجی شدن بافت مغز، آندوکاردیت و پریکاردیت لمفوسیتیک با کانونهای خونریزی و نکروز و میوکاردیت لنفوهیستیوسیتیک، لنفادنیت هموراژیک همراه با ادم شدید، اریتروفاگوسیتوز و درجات خفیفی از لنفوسیتولیزعقده های لفنی، ادم آلوئولی حاد و پرخونی شدید رگهای خونی در عضلات اسکلتی مشاهده گردید.
بابزیا اوویس می تواند باعث ایجاد بحران همولیز حاد و تغییرات سیستم میکروواسکولار بویژه افزایش نفوذ پذیری رگهای خونی و استاز عروقی گردد که ماحصل آنها ضایعات وسیع و آنوکسی گسترده در تمام بافتهای بدن مخصوصا میوکاردیت همراه با دژنره شدن فیبرهای عضلانی قلب، ادم آلوئولی حاد و نفروز کانونی حاد است که مجموعه ای از این ضایعات می تواند برای حیوان مبتلا کشنده باشد.

ارزیابی خصوصیات بالینی ایلئوسیستوپلاستی (افزایش حجم مثانه) در سگطرح: مطالعه تجربی.
حیوانات: هفت قلاده سگ ماده بر نژاد مخلوط 1 تا 2 ساله با وزن تقریبی 24-15 کیلوگرم.
ایلئوسیستوپلاستی متعارف(به شیوه به کار گرفته در جراحی پیوند مثانه در انسان) در این مطالعه که بر روی سگ انجام پذیرفت و شاخصهای بالینی (درجه حرارت، تعداد ضربان قلب در دقیقه، تعداد تنفس در دقیقه، اشتها، چگونگی دفع و کیفیت مدفوع، وضعیت هیدراتاسیون بدن، رنگ مخاطات، زمان پرشدن مجدد مویرگی، خصوصیات ظاهری ادرار، انسداد پیشابراه به دنبال ترشح مخاطی و انسداد روده در طول این پنج هفته مشاهده نشد.
تجزیه و تحلیل آماری: نتایج کمی به دست آمده با استفاده از آنالیز واریانس مکرر (داخل گروهی) برای مقایسه میانگینها در زمانهای مختلف و شاخصهای بالینی کیفی به صورت توصیفی مورد اریابی قرار گرفتند.
سگها عمل جراحی پیوند مثانه را به خوبی تحمل کرده و به مدت 5 هفته بدون هیچ گونه مشکلات بعد از عمل زنده ماندند. در تعداد ضربان قلب در دقیقه و تعداد تنفس در دقیقه در طول این مدت اختلاف معنی داری دیده نشد و در حد طبیعی قرار داشتند. درجه حرارت در روز 28 به دلیل انجام آزمایشات تکمیلی افزایش معنی داری نسبت به سایر زمانها داشت P<0.05)). اما این افزایش در محدوده طبیعی بود. علایم غیر طبیعی در میزان اشتها، چگونگی دفع و کیفیت مدفوع، وضعیت هیداتاسیون بدن، رنگ مخاطات، زمان پرشدن مجدد مویرگی، خصوصیات ظاهری ادرار، توانایی نگهداری ادرار. انسداد پیشآبراه به دنبال ترشح مخاطی و انسداد روده در طول این پنج هفته مشاهده نشد.
با توجه به مشاهدات و نتایج بالینی، جراحی ایلئوسیستوپلاستی در مواردی نظیر سرطان، ضربه، عفونت، التهاب و صدمات ایجاد شده در مثانه توسط پزشک معالج که ممکن است منتج به ناکارایی شدید مثانه در سگ شود،توصیه می گردد.

بررسی وضعیت آلودگی گله های مرغ مادر به پاستورلا مولتوسیدا.
طرح: مشاهده ای - توصیفی.
تعداد هزار و سیصد و هفتاد نمونه سواب حلقی از یازده گله مرغ مادر، سه گله سالم، سه گله بهبود یافته، سه گله مبتلا به شکل مزمن و دو گله آلوده در استانهای تهران، خراسان و مازندران تهیه شد. نمونه ها به وسیله محیط انتقال به آزمایشگاه حمل و سپس از نظر وجود باکتری پاستورلا مولتوسیدا آزمایشهای مختلف کشت باکتریایی انجام و موارد مثبت پاستورلا مولتوسیدا با آزمایشات مختلف جهت تشخیص تفریقی تایید گردیدند.
در بررسی انجام شده، از کشت سوآب حلقی گله های به ظاهر سالم، گله های دارای سابقه بیماری (شفایافته)، گله های مبتلا به فرم مزمن هیچ مورد پاستورلا مولتوسیدا جدا نشد. در گله های مبتلا به فرم حاد هم از سواب حلقی و هم از لاشه پاستورلا مولتوسیدا جدا گردید.
این بررسی نشان می دهد که گله های به ظاهر سالم و گله های شفا یافته از بیماری به طور معمول حامل پاستورلا مولتوسیدا نیستند و آلودگی می تواند از طرق مختلف از جمله پرنده آلوده، آب و دان آلوده، جوندگان و... وارد گله شده و موجب آلودگی و بیماری گردد.

مطالعه کالبد شناختی ابعاد اندام جفتگیری گاومیش نر بالغ در دو حالت قبل و بعد از نعوظ و مقایسه آنها، برای پیدا کردن زمینه ای در راستای اصلاح اختلالات این عضو.
حیوانات: سی نمونه اندام جفتگیری گاومیش نر بالغ.
اندام جفتگیری از بدن جدا و به سه بخش تقسیم شد. طول هر سه بخش اندازه گیری و جمع آنها محاسبه گردید. اقطار هر سه بخش در وسط هر بخش توسط کولیس اندازه گیری شد. با تزریق سرم فیزیولوژی در کانالهای داخل اندام جفتگیری و ایجاد نعوظ تصنعی، همان اندازه گیری ها انجام و با حالت قبل مقایسه شد. همچنین اندازه گیری ابعاد گلانز و زایده پیشابراهی در هر دو حالت قبل و بعد ازنعوظ انجام گرفت.
طول اندام جفتگیری در حالت غیر نعوظ 62.9±0.07 سانتیمتر و در حالت بعد از نعوظ 0.06 ± 80.4 سانتیمتر اندازه گیری شد. در بخش اول و سوم قطر پشتی - شکمی نسبت به قطر عرضی بیشتر می باشد. در حالت نعوظ اندازه کمی بیشتر شد. طول گلانز برابر 0.5 ± 2.38 سانتیمتر و عرض آن در پهنترین بخش 0.5± 1.02 سانتیمتر اندازه گیری شد. طول زایده پیشابراهی 0.5 ± 1.42 سانتیمتر اندازه گیری گردید.
ابعاد گلانز در گاومیش نسبت به گاو ظریفتر و حالت قالبی شکل انتخاب آن دیده نمی شود. همچنین زایده پیشابراهی از انتهای اندام جفتگیری تجاوز نمی کند. در حالت نعوظ به طور متوسط 17.5 سانتیمتر بر طول اندام جفتگیری افزوده می شود. بیشترین افزایش طول مربوط به بخش دوم می باشد. اندام جفتگیری بعد از نعوظ فقط از نظر قطر عرضی کمی بیشتر می شود. پس به خاطر سفتی اندام جفتگیری در دو حالت قبل و بعد از نعوظ و همچنین به علت عدم افزایش آنچنانی در قطر و طول آن، این اندام جفتگیری از نوع فیبروالاستیک طبقه بندی گردید

بررسی چند عامل بر میزان تولید آنتی ژن کاتالاز از قارچ آسپرژیلوس فومیگاتوس.
طرح: مداخله ای.
از چهار محیط کشت که به لحاظ نوع و مقدار قند و سایر ترکیبات تشکیل دهنده محیط با یکدیگر متفاوت بودند در دو دمای 28 درجه سانتیگراد و 37 درجه سانتیگراد استفاده گردید. همچنین از دو ایزوله بیماریزای انسانی و حیوانی جهت کشت انبوه قارچ استفاده شد. میسلیوم های قراچی پس از 96 ساعت از سطح محیط کشت فیلتر شده سپس با بافر شکننده خرد شده و با دور 150000 g سانتریفوژ گردیدند. مایع رویی حاصل به عنوان عصاره محلول درآب محسوب می شود که از آن جهت تخلیص آنتی ژن استفاده گردید. میزان پروتئین عصاره های محلول در آب توسط روش برادفورد سنجش شد سپس الکتروفورز و رنگ آمیزی اختصاصی با فروسیانید پتاسیم انجام گرفت. عصاره های محلول در آب بر روی ستون مبادله یونی آنیونیک و کاتیونیک قرار گرفتند. جذب نوری خروجی های ستون و همچنین مقدار پروتئین آنها سنجش شد. خروجی های ستون کاتیونیک مورد الکتروفورزSDS-PAGE قرار گرفته و الگوی الکتروفورزی آنها با یکدیگر مقایسه شد.
عصاره های محلول در آب حاصل از محیط های چهارگانه دارای 1.3±0.1 mg/ml پروتئین در محیط های SوCDA و مقدار پروتئین 1.1±0.1 mg/ml در محیط های YED و AMM بود. عصاره های محلول در آب حاصل از محیط CDA وS پس از قرارگرفتن بر روی ستون تعویض یونی باندهای قویتری نسبت به سایر خروجی های ستون از دیگر محیط های کشت داشتند. مقدار پروتئین عصاره محلول در آب و همچنین مقدار پروتئین خروجی های ستون تعویض یونی تحت تاثیر سویه قارچی و دما نبوده درحالیکه ترکیب محیط کشت بر مقدار پروتئین و تراکم باند موثر بود.
این مطالعه نشان داد، دما و سویه تاثیری در الگوی الکتروفورزی و مقدار پروتئین عصاره های محلول در آب نداشت در حالیکه ترکیب محیط کشت در مقدار پروتئین و تولید آنتی ژن موثر است.

بررسی توان باکتری های اسید لاکتیک جدا شده از مرغ در مهار رشد باکتری های پاتوژن اشریشیاکلی و سالمونلا.
در این پژوهش از قسمتهای مختلف دستگاه گوارش مرغهای سلام به وسیله لوپ استریل نمونه برداری صورت گرفت و به محیط کشت MRS borth منتقل شد.پس از 24 ساعت گرمخانه گذاری در دمای 37 درجه سانتیگراد بر روی محیط های Rogosa agar و MRS agar کشت خطی انجام شد و به صورت بیهوازی و هوازی به مدت 24 تا 48 ساعت در دمای 37 درجه سانتیگراد گرمخانه گذاری شدند. پرگنه های ظاهر شده از نظر شکل، رنگ و اندازه بررسی گردید. باکتری های گرم مثبت، کاتالاز منفی و بدون اسپور کروی و میله ای که فاقد قدرت ایجاد همولیزبتا بودند. انتخاب و توان آنها درمهار رشد باکتری های اشریشیاکلی(E.coli078:k80,E.coli01:k2,E.coli02:k1) و سالمونلا(Salmonella pullorum, S.enteritidis, S.typhimurium) با استفاده از روش کشت نقطه ای بر روی آگار بررسی شد.
از مجموع 659 باکتری جدا شده 139 ایزوله دارای توان مهار رشد پاتوژن و تعداد 520 ایزوله فاقد توانایی مهار رشد پاتوژن های مورد بررسی بودند. باکتری های اسید لاکتیک جدا شده در این پژوهش در مهار رشد سروتیپ های سالمونلا نسبت به سروتیپ های اشریشیاکلی توان بیشتری داشتند.
با توجه به منشا جداسازی باکتری های اسید لاکتیک در این پژوهش و توان بالقوه مهار رشد پاتوژن های مورد بررسی، با در نظر گرفتن سایر معیارهای ضروری می توان ازاین ایزوله ها به عنوان افزودنی خوارکی با هدف کاهش آلودگی به پاتوژن ها در پرورش طیور سود جست.

مقایسه اثر داروهای کوکسیدیواستات واکسن های کوکسیدیایی بر عملکرد جوجه های گوشتی آلوده شده به کوکسیدیوز.
طرح:طرح آماری کاملا تصادفی.
حیوانات: تعداد نهصد و شصت قطعه جوجه گوشتی نر یکروزه از سویه تجاری 208 Ross.
برای انجام آزمایش هشت گروه آزمایشی در نظر گرفته شد به طوری که هر گروه شامل سه زیرگروه 40 قطعه ای بود. برای تغذیه جوجه ها در طول دوره آزمایش از جیره غذایی بر پایه ذرت - کنجاله سویا و با فرمول یکسان استفاده شد. به جیره غذایی دو گروه آزمایش سوم و چهارم به ترتیب دو داروی سالینومایسین و دیکلازوریل اضافه گردید. جوجه های چهار گروه پنجم تا هشتم در سن پنج روزگی به ترتیب چهار واکسن Iracox, Livacox T,paracox 5, Livacox Q را همراه با آب آشامیدنی دریافت نمودند. جوجه های تمام گروه های آزمایشی به غیر از گروه اول، در سن 26 روزگی و از راه دهانی با سوسپانسیون حاوی مخلوطی از چهارگونه ایمریا آلوده شدند. از روز هفتم بعد از ایجاد آلودگی تجربی و به مدت هفت روز اقدام به نمونه گیری از مدفوع جهت تعیین تعداد ااسیست دفع شده در هر گرم از مدفوع گردید. شاخصهای تولید به طور هفتگی اندازه گیری شدند.
تجزیه و تحلیل آماری: نتایج به دست آمده در مورد شاخصهای مورد ارزیابی، با استفاده از آزمون آنالیز واریانس مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند. در مواردی که اختلاف معنی داری مشاهده گردید، برای مشخص نمودن اختلاف بین گروه ها از آزمون Scheffe استفاده شد.
در تمام طول مدت نمونه برداری از مدفوع بیشترین و کمترین میزان دفع ااسیست به ترتیب مربوط به دو گروه شاهد آلوده شده و شاهد غیرآلوده بود. استفاده از داروها یا واکسن ها سبب کاهش معنی دار دفع ااسیست در مقایسه با گروه شاهد آلوده شده (شاهد مثبت) از روز پنجم نمونه برداری گردید.(P<0.05) بعد از هفته اول بالاترین وزن بدن مربوط به جوجه های گروه درمان شده با سالینومایسین بود و اختلاف بین میانگین وزن بدن در گروه های آزمایش معنی دار بود. (P<0.05) در تمام طول دوره آزمایش بهترین ضریب تبدیل غذایی به گروه شاهد منفی اختصاص داشت.
از مجموع نتایج به دست آمده در این بررسی تجربی می توان چنین استنباط نمود که استفاده از واکسن های کوکسیدیایی و داروهای کوکسیدیواستات می تواند در جوجه های گوشتی مبتلا به کوکسیدیوز، میزان دفع ااسیست را به طور معنی دار کاهش داده و تاحدودی سبب بهبود عملکرد تولید در آنها شود.

1- تعیین میزان سخت زایی ناشی از وضعیتهای غیرطبیعی جنین گاوهای شیری نژاد هلشتاین در زمان تولد 2- اثر عوامل کمک کننده و موثر در وضعیتهای غیرطبیعی جنین در زمان تولد از قبیل سن و تعداد زایش مادر، فصل زایمان، جنس گوساله و وزن گوساله.
موارد: دوهزار و صد و چهل مورد زایمان تک قلو در گاوهای شیری نژاد هلشتاین.
طرح: مطالعه آینده نگر مقطعی.
سه عامل اصلی در تعیین وضعیت تولد گوساله(presentation “P1”)، (position “p2”) و(posture "p3") می باشد. در بررسی انجام شده طی 4 سال متوالی،3 عامل فوق الذکر و عوامل دخیل از قبیل سن و تعداد زایش مادر، فصل زایمان، جنس گوساله و وزن گوساله در 2140 مورد زایمانهای تک قلو در گاوهای شیری نژاد هلشتاین مورد مطالعه قرارگرفت.
تجزیه و تحلیل آماری: استفاده از آزمون مربع کای.
از دوهزار وصد وچهل زایمان 108 زایمان (5.04 درصد)، به دلیل وضعیتهای مختلف غیرطبیعی خروج جنین، با استفاده از عملیات مامایی انجام گرفت. وقوع موارد غیرطبیعی P1،P2وP3 ترتیب 3.27 درصد (70: مورد)، 0.09 درصد (2: مورد) و 1.68درصد (36:مورد) بود. P1طولی – خلفی 3.27 درصد (70: مورد)،P2 پشتی -عانه ای 0.09 درصد (2: مورد) و P3 انحراف سر به پهلو 0.84درصد (18: مورد). بیشترین موارد سخت زایی ناشی از وضعیت غیرطبیعی جنینها را شامل می شود. بیشترین مورد وضعیت غیر طبیعی جنین متعلق به گروه سنی مادران 2 ساله (31.48 درصد) و کمترین) 5.5درصد) آن متعلق به گروه سنی گاوهای 6 ساله می باشد. بیشترین مورد وضعیت غیرطبیعی جنین در زایمان اول (31.42 درصد) و کمترین آن متعلق به زایمان پنجم (3.7 درصد) بود. بیشترین مورد غیر طبیعی جنین در فصل زمستان (28.7درصد) و کمترین آن در فصل پاییز (25.92 درصد) بوده است. متوسط وزن جنینهای نر در شرایط طبیعی 41.52 کیلوگرم و در مورد گوساله های ماده 39.22 کیلوگرم بود. در حالی که متوسط وزن گوساله های نر در شرایط غیرطبیعی P1،P2 و P3 به ترتیب 40.92،50.3 و 53.3 کیلوگرم و وزن بدو تولد گوساله های ماده در شرایط غیر طبیعی فوق الذکر به ترتیب 39.39 و 31.29و 35.36 بود. از مجموع 1094 راس گوساله نر، 65راس (5.94 درصد) و نیز از 1046 راس گوساله ماده،43 راس (4.11 درصد) دارای وضعیت غیرطبیعی بودند.
در این بررسی مشخص گردید که سن و تعداد زایمان مادر، فصل زایمان، جنس و وزن جنین در بروز وضعیت غیرطبیعی آن در زمان تولید تاثیری ندارند.

ارزیابی ارزش تشخیصی آزمون واکنش زنجیر پلیمراز در تایید نمونه هایی که آزمایشات میکروبیولوژیک، حضور مایکوباکتریوم را اثبات کرده است.
طرح: مشاهده ای.
حیوانات: هزار راس بز و اندامهای دارای ضایعات قابل رویت در دامهای راکتیو.
انجام آزمایش داخل جلدی مقایسه ای توبرکولین، اندازه گیری محل تزریق، انجام معاینات بالینی و کالبد گشایی در دامهای راکتور مثبت و مشکوک، نمونه برداری از اندام و بافتهای دارای ضایعات قابل رویت، انجام مطالعات باکتری شناسی، انجام آزمایش واکنش زنجیر پلیمراز(PCR) توسط کیت Hot start PCR.
از مجموع هزار راس بز 7 راس واکنش مثبت و 4 راس واکنش مشکوک نشان دادند. انجام آزمایش PCR بر روی نمونه های مربوطه به 11 راس دام فوق 4 مورد مایکوباکتریم توبرکولوزیس کمپلکس را نشان داد که با نتایج حاصل از آزمایشات باکتری شناسی کاملا همخوانی داشت. (جداسازی مایکوباکتریوم بویس در سه نمونه و مایکوباکتریوم توبرکولوزیس در یک نمونه).
ضمن اینکه این مطالعه اولین تحقیق درایران در زمینه مایکوباکتریوم در بز می باشد، اولین گزارش استفاده ازتکنیک تشخیصی PCR در تایید تشخیص آلودگی به مایکوباکتریوم توبرکولوزیس کمپلس در نشخوار کنندگان کوچک نیز هست. و به تبع آن علاوه بر اثبات اینکه وقوع سل در بز در کشور ایران قابل انتظار است. ارزش تشخیصی واکنش زنجیر پلیمراز را در تشخیص آلودگی نمونه های ارسالی به آزمایشگاه به مایکوباکتریوم نشان می دهد.