فهرست مطالب

مجله زنان مامائی و نازائی ایران
سال هفدهم شماره 91 (هفته اول فروردین 1393)

  • تاریخ انتشار: 1393/01/16
  • تعداد عناوین: 3
|
  • اصیل پژوهشی
  • مهری جعفری، راضیه وجدانی، منیژه سیاح ملی، الهه اولاد صاحب مدارک، پروین مصطفی قره باغی، سیمین آتش خویی، مرتضی قوجازاده، علی اصغرزاده صفحات 1-11
    مقدمه
    متوتروکسایت و اکتینومایسین D همچنان برای درمان نئوپلازی تروفوبلاستیک حاملگی کم خطر استفاده می شوند. مطالعه حاضر با هدف مقایسه دو روش درمانی متوتروکسات- فولینیک اسید و اکتینومایسین D در بیماران مبتلا به نئوپلاسم تروفوبلاستیک حاملگی کم خطر مرحله I از نظر پاسخ درمانی و عوارض انجام شد.
    روش کار
    این مطالعه یک کارآزمایی بالینی سوکور تصادفی شده است که در سال 91-1390 بر روی 64 بیمار مبتلا به GTN کم خطر مرحله Ι ارجاع داده شده به درمانگاه انکولوژی زنان دانشگاه علوم پزشکی تبریز انجام شد. 32نفر به طور تصادفی تحت درمان با 25/1 میلی گرم/متر مربع اکتینومایسینD به طور وریدی هر دو هفته و32نفر، 1میلی گرم/کیلوگرم متوتروکسات به طور عضلانی در روزهای 1،3،5،7 و 1/0میلی گرم/کیلوگرم فولینیک اسید به طور عضلانی در روزهای 2، 4، 6 و 8 قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 16) و آزمون های فیشر، یومن ویتنی، تی مستقل و کای دو انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.
    یافته ها
    پاسخ به درمان در 19 بیمار (3/61%) از گروه MTX-FA و 28 بیمار (85/84%) از گروه ACT-D مشاهده شد (032/0=p). خطر نسبی شکست درمان با MTX-FA نسبت به ACT-D، 72 برابر بیشتر بود (032/0=p). فاصله شروع درمان تا حصول پاسخ به درمان با ACT-D کوتاه تر از MTX-FA بود (001/0p<). سمیت دارو که نیازمند تغییر دارو باشد، فقط در یک بیمار از گروه MTX-FA مشاهده شد. هزینه درمان با ACT-D نسبت به MTX-FA بیشتر بود (001/0p<).
    نتیجه گیری
    مصرف اکتینومایسین D به عنوان درمان خط اول، یک داروی موثر برای GTN کم خطر مرحله I می باشد.
    کلیدواژگان: اکتینومایسین D، متوتروکسات، نئوپلازی تروفوبلاستیک حاملگی
  • نورالسادات کریمان، زهرا پهلوانی شیخی*، حمید مجد علوی صفحات 12-20
    مقدمه

    اثرات جانبی به خصوص اختلالات مرتبط با قاعدگی و افزایش وزن، شایعترین دلایل قطع مصرف دپومدروکسی پروژسترون استات در سال اول استفاده از این روش می باشد. مطالعه حاضر با هدف تعیین و مقایسه اثر سیکلوفم و دپومدروکسی پروژسترون استات بر اثرات جانبی کوتاه مدت، پذیرش و تداوم مصرف در زنان انجام شد.

    روش کار

    این مطالعه کارآزمایی بالینی در سال1389 بر روی 68 زن که از روش های تزریقی پیشگیری از بارداری استفاده می کردند،در شهر زاهدان انجام شد. زنان طی یک دوره 90 روزه، وقایع خونریزی و اثرات جانبی احتمالی را در فرم ثبت روزانه خونریزی قاعدگی و اثرات جانبی ثبت کردند. پرسشنامه رضایتمندی مصرف کنندگان در پایان ماه سوم پس از اولین تزریق تکمیل شد و در صورتی که افراد مایل به ادامه دادن نبودند دلایل قطع مصرف ثبت می شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 18) و آزمون های کای دو، تست دقیق فیشر، تی و من- ویتنی انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.

    یافته ها

    تداوم مصرف سه ماهه در گروه سیکلوفم 9/52% و در گروه دپو-پروورا 4/79% بود. دو گروه از نظر تهوع و میانگین افزایش وزن، اختلاف آماری معنی داری داشتند (01/0=p). اگر چه میزان رضایت افراد از روش پیشگیری از بارداری، در دو گروه سیکلوفم و دپو-پروورا اختلاف آماری معنی داری نداشت (7/0=p)، اما دلایل اصلی قطع مصرف در دو گروه با هم تفاوت داشت.

    نتیجه گیری

    اختلالات قاعدگی، شایع ترین دلیل برای کنار گذاشتن مصرف دپو-پروورا و دشوار بودن مراجعه ماهیانه، شایع ترین دلیل قطع مصرف سیکلوفم است.

    کلیدواژگان: اثرات جانبی، دپومدروکسی پروژسترون استات، سیکلوفم، ضد بارداری های تزریقی
  • گزارش مورد
  • زهره یوسفی، صدیقه قاسمیان*، فرزانه رشیدی فکاری، محمد بیدار فریمانی صفحات 21-25
    مقدمه

    خونریزی واژینال، علامت مشترکی از تظاهرات بالینی خونریزی دیررس بعد از زایمان و کوریوکارسینوم است. کوریوکارسینوم به سرعت رشد می کند و به قسمت های مختلف بدن متاستاز داده و منجر به آسیب عروق خونی و بروز علائمی نظیر خونریزی می شود. مطالعه حاضر با هدف گزارش یک مورد خونریزی پس از زایمان طبیعی با تشخیص نهایی کوریوکارسینوم انجام شد.
    گزارش مورد: در این گزارش، خانمی 34 ساله با شکایت خونریزی واژینال 45روز بعد از زایمان طبیعی مراجعه کرد. در بررسی انجام شده کوریوکارسینوم تشخیص داده شد. به علت متاستاز قسمت های مختلف بدن، بیمار با شیمی درمانی و جراحی درمان شد، اما به درمان پاسخ نداد و در نهایت بیمار فوت کرد.

    نتیجه گیری

    با توجه به اینکه خونریزی واژینال، علامت مشترکی از تظاهرات بالینی خونریزی دیررس بعد از زایمان با کوریوکارسینوم است، توصیه می شود که خونریزی واژینال در دوران نفاس به عنوان یک زنگ خطر از وجود کوریوکارسینوم در نظر گرفته شود.

    کلیدواژگان: بیماری های ترفوبلاستیک بارداری، خونریزی پس از زایمان، شیمی درمانی، کوریوکارسینوم
|
  • Mehri Jafari Shobeiri, Razieh Vejdani, Manijeh Sayyah Melli, Elaheh Oulad Saheb Madarek, Parvin Mostafa Garebaghi, Simin Atash Khoei, Morteza Ghojazadeh, Ali Asgharzadeh Pages 1-11
    Introduction
    Methotrexate and Actinomycin-D are still used for low risk gestational trophoblastic neoplasia (GTN). The aim of this study was to compare the efficacy and side effects of pulsed Actinomycin-D (ACT-D) and Methotrexate-Folinic Acid (MTX-FA) for Stage I، low-risk gestational trophoblastic neoplasia (GTN).
    Methods
    This single-blind randomized clinical trial was conducted on 64 patients with stage I، low-risk GTN referred to gynecological oncology clinic of Tabriz University of Medical Sciences، Iran during 2011 and 2012. 32 patients were randomly assigned to receive a pulsed intravenous bolus of ACT-D 1. 25 mg/m2 every 2 weeks and 32 patients received an intramuscular Methotrexate 1mg/kg per day on days 1،3،5،and 7 with intramuscular Folinic Acid 0. 1 ml/kg per day on days 2،4،6، and 8. Data were analyzed using SPSS software (version 16) and Fisher exact test، Mann-Whitney U test، independent t-test and chi-square test. P value less than 0. 05 was considered significant.
    Results
    Response to treatment rate were 61. 3% (19 patients) for MTX-FA group and 84. 85% (28 patients) for ACT-D group (p=0. 032). The risk of treatment failure with MTX-FA was 72 times more than ACT-D (p=0. 032). The interval between drug administration and response was shorter with ACT-D in compare with MTX-FA (p<0. 001). Drug toxicity necessitating changes in chemotherapy was reported in one out of 33 patients only in MTX-FA group. MTX-FA was more cost-effect regimen than ACT-D (p<0. 001).
    Conclusion
    Pulsed ACT-D may be an appropriate option as a first-line chemotherapy agent for patients with stage I، low-risk GTN
    Keywords: Actinomycin D, Gestational Trophoblastic Disease, Methotrexate
  • Noorosadat Kariman, Zahra Pahlavani Sheykhi, Hamid Majd Alavi Pages 12-20
    Introduction

    The most common reason for discontinue depot medroxyprogesterone acetate in first year of using is correlated with menstruation disorders and weight gain. The aim of this study was determining and comparing the effects of cyclofem and depot medroxyprogesterone acetate on short time side effects، acceptability and continuation rates in women.

    Methods

    This clinical trial was conducted on 68 women who used contraceptive injections in Zahedan، Iran، 2010. During a period of 90 days، women registered bleeding events and possible side effects in the form of daily menstrual bleeding and side effects. User-satisfaction questionnaires were administered at 3 months after the first injection or earlier if a client decided to discontinue from the study. Data were analyzed using SPSS software version 18 and chi-square، Fisher exact test، t-test and Mann-Whitney tests. P value less than 0. 05 was considered significant.

    Results

    The continuation rate for cyclofem was 52. 9% compared with 79. 4% for Depo-Provera. Nausea and mean of weight gain was showed significant differences in two groups (p=0. 01). Although user satisfaction was not statistically significant difference (p=0. 7) but main reasons in two groups for non- accepting was different.

    Conclusion

    Menstruation disturbances were main reason for non- accepting of Depo-Provera and difficult to come for visits was main reason for discontinuing of cyclofem.

    Keywords: Cyclofem, Depot Medroxyprogesterone Acetate, Injectable Contraception, Side Effects
  • Zohreh Yousefi, Sedighe Ghasemian, Farzaneh Rashidi Fakari, Mohammad Bidar Farimani Pages 21-25
    Introduction

    Vaginal bleeding is the common sign of clinical manifestation of late vaginal bleeding of postpartum and choriocarcinoma. Choriocarcinoma grows rapidly and metastases and damage vessels and result bleeding. We have described a case of postpartum hemorrhage with metastatic choriocarcinoma. Case report: A 34 year old woman with vaginal bleeding after 45 days of vaginal delivery admitted and evaluation revealed choriocarcinoma. Because of multi organs metastasis، surgery and chemotherapy was done but the patient did not respond to treatment and died.

    Conclusion

    Regarding vaginal bleeding is the common sign of clinical manifestation of late postpartum hemorrhage and choriocarcinoma، it is recommended to be considered in differential diagnosis of choriocarcinoma

    Keywords: Chemotherapy, Choriocarcinoma, Gestational Trophoblastic Disease, Postpartum Hemorrhage