فصلنامه لیزر در پزشکی
سال دهم شماره 1 (پیاپی 48، بهار 1392)

مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر نگهداری در آب بر استحکام باند ریزکششی ادهزیوهای Etch and Rinse دو مرحله ای به مینای درمان شده با لیزر Er:YAG طراحی شده است.
اسلپ های 2 ×8×8 میلی متر از انسیزورهای انسانی تهیه شدند و سپس این اسلپ ها به صورت تصادفی در6 گروه قرار گرفتند. سطح مینای 3 گروه توسط لیزر Er:YAG درمان شدند. پس از آماده سازی سطوح مینایی تمام نمونه ها با اسید فسفریک 37 درصد، نمونه کامپوزیتی از Z250 توسط ادهزیو Single Bond 2 به آن ها باند شدند سپس نمونه ها براساس مدت زمان نگهداری در آب در 3 گروه قرار گرفتند: 24 ساعت (فقط جهت تکمیل پلیمریزیشن)، 6 و 12 ماه. استحکام کششی نمونه ها در دستگاه universal testing machine با سرعت mm/min 5/0 بررسی و اعداد برحسب مگاپاسکال (و بر اساس متوسط عدد هر نمونه حذف شده) گزارش شدند. پس از تخمین میانگین Mean و SD، داده ها توسط آزمون two-way ANOVA و آزمون تکمیلی Tukey HSD آنالیز شدند(05/0= α).
آنالیز Two-way ANOVA نشان داد که اثر فاکتور اصلی زمان نگهداری در آب از نظر آماری معنی دار بود(001/0 P <) ولی اثر لیزر تفاوت معنی داری را نشان نداد(05/0 P >). اثر متقابل زمان نگهداری در آب و لیزر، تفاوت معنی داری را نشان داد(001/0= P). آزمون تکمیلی Tukey HSD نشان داد که بین گروه های نگهداری شده در آب تفاوت آماری معنی داری وجود دارد.
استحکام باند ریز کششی ادهزیو به سطوح مینایی لیزر شده و بدون لیزر، تفاوت آماری معنی داری نداشتند. با این حال اثر مدت زمان نگهداری در آب، معنی دار بود. بدین ترتیب با افزایش زمان نگهداری، استحکام باند کاهش می یابد.

یکی از علایم آزاردهنده بیماری PCOD هیرسوتیسم می باشد که می توان از لیزر برای رفع آن استفاده کرد. مقایسه اثربخشی لیزر در هیرسوتیسم در زنان مبتلا به PCOD در مقایسه با زنان غیر درگیر در ارزیابی تعداد جلسات مورد نیاز جهت رفع موهای زاید و لزوم مصرف همزمان داروهای هورمونی کمک کننده می باشد.
در یک مطالعه مداخله ای 11 زن PCO مثبت و 34 زن PCO منفی در طی سال 1390 تحت درمان با لیزر الکساندریت Team Italy، طبق پروتکل درمانی ارایه شده، قرار گرفتند. از بیماران قبل از شروع درمان و بعد از هر بار درمان عکس گرفته می شد و تعداد موها در یک سانتی مترمربع به صورت راندوم شمرده می شد. سپس میانگین کاهش مو در هر جلسه محاسبه می شد. در پایان میزان کاهش مو در گروه PCO مثبت با گروه PCO منفی مقایسه و تحت آزمون های آماری قرار گرفتند.
در 3 جلسه درمان انجام شده و شش ماه بعد از آخرین جلسه درمان در گروه PCO مثبت به ترتیب بعد از جلسه اول میزان کاهش مو 13/13% با انحراف معیار 52/11، بعد از جلسه دوم میزان کاهش مو 69/21% با انحراف معیار 35/16 وبعد از جلسه سوم میزان کاهش مو 54/32% با انحراف معیار 79/19 بود. 6 ماه بعد از آخرین جلسه درمان میزان کاهش مو 95/30% با انحراف معیار 77/17 (05/0 Pvalue <) به دست آمد. گروه PCO منفی، میانگین کاهش مو بعد از جلسه اول 61/25% با انحراف معیار 50/13، بعد از جلسه دوم میانگین کاهش مو 35/47 درصد با انحراف معیار 41/16، بعد از جلسه سوم میانگین کاهش مو 78/57 با انحراف معیار 85/16 و شش ماه بعد از آخرین جلسه درمان میانگین کاهش مو 87/57 درصد با انحراف معیار 75/20 (05/0 Pvalue <)داشتند. میانگین کاهش مودرافراد PCO مثبت نسبت به افراد PCO منفی به صورت معنی داری کاهش کمتری داشت (05/0 Pvalue <).
در درمان موی زاید در افراد PCO مثبت نیاز به درمان همزمان دارویی و تعداد جلسات بیشتر درمان با لیزر جهت نتایج بهتر نسبت به افراد PCO منفی وجود دارد.

یکی از علایم آزاردهنده بیماری PCOD هیرسوتیسم می باشد که می توان از لیزر برای رفع آن استفاده کرد. مقایسه اثربخشی لیزر در هیرسوتیسم در زنان مبتلا به PCOD در مقایسه با زنان غیر درگیر در ارزیابی تعداد جلسات مورد نیاز جهت رفع موهای زاید و لزوم مصرف همزمان داروهای هورمونی کمک کننده می باشد.
در یک مطالعه مداخله ای 11 زن PCO مثبت و 34 زن PCO منفی در طی سال 1390 تحت درمان با لیزر الکساندریت Team Italy، طبق پروتکل درمانی ارایه شده، قرار گرفتند. از بیماران قبل از شروع درمان و بعد از هر بار درمان عکس گرفته می شد و تعداد موها در یک سانتی مترمربع به صورت راندوم شمرده می شد. سپس میانگین کاهش مو در هر جلسه محاسبه می شد. در پایان میزان کاهش مو در گروه PCO مثبت با گروه PCO منفی مقایسه و تحت آزمون های آماری قرار گرفتند.
در 3 جلسه درمان انجام شده و شش ماه بعد از آخرین جلسه درمان در گروه PCO مثبت به ترتیب بعد از جلسه اول میزان کاهش مو 13/13% با انحراف معیار 52/11، بعد از جلسه دوم میزان کاهش مو 69/21% با انحراف معیار 35/16 وبعد از جلسه سوم میزان کاهش مو 54/32% با انحراف معیار 79/19 بود. 6 ماه بعد از آخرین جلسه درمان میزان کاهش مو 95/30% با انحراف معیار 77/17 (05/0 Pvalue <) به دست آمد. گروه PCO منفی، میانگین کاهش مو بعد از جلسه اول 61/25% با انحراف معیار 50/13، بعد از جلسه دوم میانگین کاهش مو 35/47 درصد با انحراف معیار 41/16، بعد از جلسه سوم میانگین کاهش مو 78/57 با انحراف معیار 85/16 و شش ماه بعد از آخرین جلسه درمان میانگین کاهش مو 87/57 درصد با انحراف معیار 75/20 (05/0 Pvalue <)داشتند. میانگین کاهش مودرافراد PCO مثبت نسبت به افراد PCO منفی به صورت معنی داری کاهش کمتری داشت (05/0 Pvalue <).
در درمان موی زاید در افراد PCO مثبت نیاز به درمان همزمان دارویی و تعداد جلسات بیشتر درمان با لیزر جهت نتایج بهتر نسبت به افراد PCO منفی وجود دارد.

بیماری های دندانی بر روی سلامتی و کیفیت زندگی میلیون ها انسان در جهان موثر هستند. در این مطالعه تاثیرات امواج فراصوت پیوسته با شدت پایین بر تمایز سلولهای بنیادی مزانشیمی مغز استخوان به سلولهای ادونتوبلاستها که مسئول ساخت و ترمیم عاج هستند، مورد بررسی قرار گرفته است.
سلولهای مغز استخوان رت در محیط محتوی سرم جنین گاوی (FBS) قرار گرفته و تا پاساژ 3 کشت داده شدند. سلولها به سه گروه (فراصوت، محیط تمایز و فراصوت و محیط تمایز) تقسیم شدند. سلولها در معرض موج فراصوت در مد پیوسته با فرکانس 1 MHz و با شدت 355 mW/cm-2 قرار گرفتند. توان زیستی، تکثیر و تمایز ادونتوژنیک سلولها پس از تیمار با فراصوت ارزیابی شد.
نتیجه تست MTT نشان داد که توان زیستی و تکثیر سلولها هنگامی که در معرض تابش فراصوت قرار می گیرند، به طور معنی داری نسبت به گروه کنترل بالاتر بود (p <0.05). آنالیز بیان ژنی افزایش معنی داری را در بیان ژنهای ادونتوژنیک در گروه محیط تمایز و فراصوت نسبت به سایر گروه ها نشان داد (p <0.01).

تهیه نقشه گره لنفاوی سنتینل در تشخیص سرطان و یافتن روش درمانی بهینه موثر است. نقشه گره لنفاوی سنتینل با استفاده از روش تصویربرداری نوری تهیه می شود. مطالعات اخیر نشان می دهد که نشت پرتوی منبع تابنده مهمترین عاملی است که در تصاویر اکتسابی نسبت سیگنال به نویز و حساسیت را تحت تاثیر قرار می دهد و منجر به عدم تشخیص دقیق گره های لنفاوی سنتیل می گردد. هدف از این مطالعه ارزیابی تاثیر نشت نوری و حساسیت بر تابع نقطه گستر دستگاه تصویربرداری فلورسنت جراحی در فانتوم معادل بافت می باشد.
در این مطالعه شش چینش اپتیکی مختلف با استفاده از نرم افزار زیمکس طراحی و سپس اجرا شد. موقعیت مناسب منبع-آشکارساز با روش اجزای محدود تحت نرم افزار NIRFAST شبیه سازی و بهینه شد. فانتومی با خصوصیات مشابه بافت جهت تصویربرداری ساخته شد. میزان نشت نور تحریکی با استفاده از رابطه نسبت انتقال و مقدار تابع نقطه گستر با محاسبه FWHM بدست آمد.
نسبت انتقال برای چینش مرجع و چینش نهایی به ترتیب از 452/0 به 192/0 تغییر کرد (0006/0 p<). مقدار تابع نقطه گستر با استفاده از چینش مرجع 9/49 پیکسل و برای چینش نهایی 1/39 پیکسل بدست آمد (0001/0 P<). ارزیابی آماری نشان داد که میزان نشت نور تحریکی در چینش نهایی 58% نسبت به چینش مرجع کاهش یافت و مقدار تابع نقطه گستر 22% برای چینش نهایی نسبت به چینش مرجع بهبود داشت.
این روش برای کاهش نشت نور تحریکی برای اعتبار بخشی به سیگنال های جمع آوری شده برای تصویربرداری فلورسانس ارائه شده است.