فهرست مطالب

مجله دانشکده پزشکی اصفهان
پیاپی 277 (هفته دوم اردیبهشت 1393)

  • تاریخ انتشار: 1393/02/12
  • تعداد عناوین: 5
|
  • مقاله پژوهشی
  • مجید خزاعی، زویا طاهرگورابی، انسیه صالحی صفحه 1
    مقدمه
    التهاب، نقش مهمی در پاتوژنز بسیاری از فرایندها از جمله آترواسکلروز دارد. مطالعات قبلی نشان داده است که گیرنده های فعال کننده ی تکثیر پرواکسی زوم ها (PPAR یا Peroxisome proliferator-activated receptor) در بسیاری از فرایندهای فیزیولوژیکی و پاتولوژیکی نقش دارند. هدف این مطالعه، بررسی اثر آگونیست های مختلف PPAR شامل آگونیست PPARα (فنوفیبرات)، آگونیست PPARβ/δ (0742GW)، آگونیست PPARγ (رزیگلیتازون) و آگونیست تمام گیرنده های PPAR (pan PPAR؛ بزافیبرات) بر سطح سرمی hsCRP (High sensitive C-reactive protein) و اینترلوکین 6 (6-IL یا 6-Interleukin) در رت های مبتلا به دیابت بود.
    روش ها
    رت های ویستار نر تحت تزریق استرپتوزوتوسین برای القای دیابت تیپ یک قرار گرفتند. سپس حیوانات به طور تصادفی به 5 گروه تقسیم شدند: مبتلا به دیابت، مبتلا به دیابت + فنوفیبرات (100 میلی گرم/ کیلوگرم/ روز با گاواژ)، مبتلا به دیابت + 0742GW (یک میلی گرم/ کیلوگرم؛ زیرجلدی)، مبتلا به دیابت + رزیگلیتازون (8 میلی گرم/کیلوگرم؛ گاواژ) و مبتلا به دیابت + بزافیبرات (400 میلی گرم/ کیلوگرم با گاواژ). پس از 21 روز، سطح سرمی عوامل مورد نظر با استفاده از کیت های الیزا اندازه گیری گردید.
    یافته ها
    نتایج نشان داد که سطح سرمی hsCRP و 6-IL پس از مصرف آگونیست های مختلف PPAR نسبت به گروه مبتلا به دیابت که تحت هیچ درمانی قرار نداشتند، تغییر معنی داری نداشته است.
    نتیجه گیری
    به نظر می رسد حداقل در مدل حیوانی دیابت تیپ یک، تجویز آگونیست های مختلف PPAR نمی تواند با اثر بر دو عامل اصلی در فرایند التهاب، بر پدیده هایی چون آترواسکلروز موثر باشد و مکانیسم های دیگری برای آن باید مد نظر قرار گیرد.
    کلیدواژگان: عامل التهابی، اینترلوکین، پروتئین واکنشی C، دیابت
  • نوین نیک بخش، رضا هاشمی، عسکری نورباران صفحه 2
    مقدمه
    سرطان مری از بیماری های مهلک در دنیا محسوب می شود و در ایران به ویژه در شمال کشور، از شیوع بالایی برخوردار است. درمان اصلی این بیماری جراحی است. به دلیل انجام ناگزیر واگوتومی حین ازوفاژکتومی، انجام یا عدم انجام پیلوروپلاستی یا پیلورومیوتومی به عنوان روشی جهت درناژ پیلور و جلوگیری از تاخیر در تخلیه ی معده، در بین جراحان مورد بحث و اختلاف نظر است. هدف از این مطالعه، بررسی عوارض ازوفاژکتومی بدون پیلوروپلاستی یا پیلورومیوتومی بود.
    روش ها
    در این مطالعه ی آینده نگر، میزان عوارض پس از عمل جراحی ازوفاژکتومی بدون پیلورومیوتومی یا پیلوروپلاستی در 50 بیمار مبتلا به سرطان مری بررسی شد.
    یافته ها
    از مجموع 50 بیمار 48 درصد زن و 52 درصد مرد و از این بین، 92 درصد مبتلا به SCC (Squamous cell carcinoma) و 8 درصد مبتلا به آدنوکارسینوم بودند. عوارض زودرس پس از عمل جراحی شامل ترشح از محل آناستوموز (2 درصد)، افیوژن پلورال (10 درصد)، پنوموتوراکس (4 درصد)، پنومونی (14 درصد)، آریتمی قلبی (20 درصد)، دلیریوم (4 درصد)، آسیب عصب راجعه (8 درصد) و عوارض دیررس پس از جراحی شامل تاخیر در تخلیه ی معده (34 درصد)، GOO (Gastric outlet obstruction) (2 درصد)، سندرم دامپینگ (6 درصد) و تنگی محل آناستوموز (18 درصد) بود.
    نتیجه گیری
    با توجه به این که ازوفاژکتومی بدون پیلوروپلاستی عوارض ناشی از ازوفاژکتومی را افزایش نمی دهد و با توجه به کوتاه شدن زمان عمل، می توان ازوفاژکتومی را بدون پیلوروپلاستی یا پیلورومیوتومی انجام داد.
    کلیدواژگان: سرطان مری، ازوفاژکتومی، پیلوروپلاستی، پیلورومیوتومی
  • گلفام عریان، جمشید فقری، حسین فاضلی، نفیسه سادات حسینی، منصور صدیقی، علیرضا زندی، صفورا حیدری صفحه 3
    مقدمه
    کراتیت میکروبی یک بیماری حاد چشمی است که در اثر آن سلول های اپیتلیال قرنیه آسیب می بیند و با تظاهرات بالینی نظیر التهاب و درد شدید همراه است. این بیماری اگر چه نادر است؛ اما در صورت عدم تشخیص و درمان به موقع آن، می تواند عوارضی جدی برای بیمار به همراه داشته باشد تا جایی که بینایی فرد را به خطر اندازد. استفاده از لنزهای تماسی یکی از عوامل ایجاد کننده ی این بیماری است. استافیلوکوک های کواگولاز منفی از جمله باکتری های فلور نرمال چشمی هستند که به صورت فرصت طلب باعث ایجاد این بیماری می شوند؛ اما متاسفانه اهمیت آن ها در ایجاد کراتیت چشمی، نادیده گرفته شده است. از این رو، در این مطالعه سعی بر آن بود که میزان شیوع این دسته از باکتری ها در این بیماری و همچنین الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی آن ها مورد بررسی قرار گیرد.
    روش ها
    در این مطالعه، 77 نمونه عفونت کراتیت چشمی ناشی از لنزهای تماسی مورد بررسی قرار گرفت. پس از جداسازی استافیلوکوک های کواگولاز منفی از سایر باکتری ها،جهت بررسی مقاومت آنتی بیوتیکی آن ها، آزمایش آنتی بیوگرام به روش Kirby-Bauer disc diffusion انجام شد. سپس داده های به دست آمده در نرم افزار 6/5 WHONET وارد شد و و آنالیز گردید.
    یافته ها
    در این مطالعه، شیوع باکتری های استافیلوکوک کواگولاز منفی از سایر باکتری ها بیشتر بود؛ به طوری که تعداد آن ها 38 (49 درصد) گزارش شد. میزان مقاومت این باکتری ها به آنتی بیوتیک های پنی سیلین 27 (1/71 درصد)، اریترومایسین 21 (3/55 درصد) و تتراسایکلین 16 (1/42 درصد) بود و همچنین تعداد 38 (100 درصد)، 36 (7/94 درصد) و 33 (8/86 درصد) نمونه به ترتیب به آنتی بیوتیک های جنتامایسین، کلرامفنیکول و سیپروفلوکسازین حساس بوده اند.
    نتیجه گیری
    با در نظر گرفتن شیوع بالای این دسته از باکتری ها در عفونت کراتیت چشمی مرتبط با استفاده از لنزهای تماسی و همچنین الگوهای مقاومت آنتی بیوتیکی به دست آمده از آزمایش آنتی بیوگرام، این نتیجه حاصل شد که آنتی بیوتیک های جنتامایسین، کلرامفنیکول و سیپروفلوکسازین از جمله داروهای موثر جهت درمان این عفونت می باشند.
    کلیدواژگان: کراتیت میکروبی، استافیلوکوک های کواگولاز منفی، مقاومت آنتی بیوتیکی
  • لیلی صفاییان، جواد کبریایی زاده، منصور هاشمی فشارکی، سولماز سلامی صفحه 4
    مقدمه
    کسب دانش و مهارت نسخه نویسی از ضروریات حرفه ی پزشکی است. در این پژوهش میزان رعایت اصول نسخه نویسی و بروز خطاهای دارویی در نسخ اینترن های بیمارستان آموزشی الزهرا (س) دانشگاه علوم پزشکی اصفهان مورد بررسی قرار گرفت.
    روش ها
    در این مطالعه ی توصیفی- مقطعی گذشته نگر تعداد 3800 نسخه از بین نسخ بیماران سرپایی که توسط اینترن ها در پاییز سال 1390 تجویز شده بودند، از لحاظ ساختار کلی نسخه (تاریخ، نماد نسخه، مهر و امضا و ناخوانایی)، اجزای دارویی نسخه (نام ژنریک یا تجارتی داروها، شکل دارویی، قدرت دارویی، تعداد داروها) و دستور مصرف دارویی مورد ارزیابی قرار گرفتند.
    یافته ها
    میانگین تعداد اقلام دارویی در هر نسخه، 7/2 بود و بخش عمده ای از نسخ (84 درصد) به صورت ناخوانا نوشته شده بودند. در 82 درصد از نسخ از نام ژنریک داروها استفاده شده بود. در 6 درصد از نسخ، خطا به صورت از قلم افتادگی شکل دارویی و در 4 درصد خطا به صورت فقدان یا نادرست بودن قدرت دارویی وجود داشت. در زمینه ی دستور مصرف داروها فقط در 3/18 درصد از نسخ دستور مصرف به طور صحیح بیان شده بود و در سایر نسخ، خطاهای مختلفی به صورت فقدان راه مصرف (7/63 درصد)، استفاده از عبارات طبق دستور (5/21 درصد) و در صورت لزوم (0/18 درصد) و فقدان فواصل مصرف داروها (3/51 درصد) مشاهده گردید.
    نتیجه گیری
    نتایج این مطالعه بیانگر وجود خطاها و نقایصی در نسخه نویسی دانشجویان مقطع اینترنی به ویژه در زمینه ی دستور مصرف و فواصل مصرف داروها می باشد. تلاش برای ارتقای وضعیت آموزشی دانشجویان پزشکی به جهت افزایش دانش و مهارت نسخه نویسی صحیح پیشنهاد می گردد.
    کلیدواژگان: نسخه نویسی، دانشجویان پزشکی، خطاهای پزشکی
  • گزارش مورد
  • الهام نقشینه، مرضیه توکلی صفحه 5
    مقدمه
    چرخش لوله فالوپ از علل غیر شایع درد قسمت تحتانی شکم به خصوص در سنین باروری است. علائم بالینی غیر اختصاصی بوده، شامل درد حاد شدید قسمت تحتانی شکم همراه با تهوع و استفراغ می باشد که اغلب بعد از جراحی به علت شکم حاد تشخیص داده می شود. تشخیص فوری و اقدام جراحی بموقع می تواند سبب حفظ لوله رحمی گردد. تشخیص و درمان زودرس برای حفظ باروری فرد ضروری است. در موارد مشکوک به چرخش لوله فالوپ، درمان جراحی را نباید به تعویق انداخت، زیرا با تعویق درمان، لوله درگیر دچار نکروز شده و عملکرد خود را از دست خواهد داد.
    معرفی بیمار: این گزارش از خانم باردار با حاملگی نزدیک به ترم است که بیش از 7 ماه دردهای مکرر در قسمت تحتانی راست شکم داشت و به دلیل افت قلب جنین سزارین شد. لوله فالوپ دچار چرخش و نکروز شده بود که سالپنژکتومی انجام گردید و در پاتولوژی، تومورکارسینویید گزارش شد.
    نتیجه گیری
    این مورد نادر بوده و از تشخیص های افتراقی شکم حاد در طی بارداری می باشد.
    کلیدواژگان: چرخش لوله فالوپ، حاملگی، سالپنژکتومی
|
  • Majid Khazaei, Zoya Tahergorabi, Ensieh Salehi Page 1
    Background
    Inflammation had a key role in several pathological conditions including atherosclerosis. Previous studies indicated that the proxisome proliferator-activated receptors (PPAR) are involved in numerous physiological and pathological conditions. The aim of this study was to investigate the effect of PPAR agonists including PPARα (fenofibrate), PPARβ/δ (GW0742), PPARγ (rosiglitazone) and pan PPAR (bezafibrate) administration on serum high-sensitive C-reactive protein (hsCRP) and interleukine-6 (IL-6) in male diabetic rats.
    Methods
    The male Wistar rats were received streptozotocin for induction of type I diabetes. Then, they were randomly divided into five groups: diabetic, diabetic + fenofibrate (100 mg/kg/day; gavage), diabetic + GW0742 (1 mg/kg/day, subcutaneous), diabetic + rosiglitazone (8 mg/kg/day; gavage) and diabetic + bezafibrate (400mg/kg/day; gavage). After 21 days, the serum levels of hsCRP and IL-6 were measured using the enzyme-linked immunosorbent assay (ELISA) kits.
    Findings
    Administration of different PPAR agonists did not alter serum hsCRP and IL-6 concentrations in diabetic animals.
    Conclusion
    It seems that changes of serum inflammatory markers are not responsible for effects of PPARs agonist in atherosclerosis process and other mechanisms should be studied.
    Keywords: Inflammatory factor, Interleukine, C, reactive protein, Diabetes
  • Novin Nikbakhsh, Reza Hashemi, Askari Noorbaran Page 2
    Background
    Esophageal cancer is one of the deadliest diseases in the world and in particular, has high prevalence in the north of the Iran. The main treatment for this condition is surgery. Because of necessity of vagotomy during esophagectomy, doing or not doing pyloroplasty or pyloromyotomy as a way to prevent delay in emptying the stomach (pyloric drainage), is controversial among surgeons. The aim of this study was to investigate the effects of esophagectomy without pyloroplasty or pyloromyotomy.
    Methods
    In this prospective study, complications of esophagectomy without pyloromyotomy or pyloroplasty in 50 patients with esophageal cancer were reviewed.
    Findings
    50 patients, 24 women and 26 men, were enrolled, 92% with squamous cell carcinoma (SCC) and 8% with adenocarcinoma. Postoperative early complications included anastomosis leakage (2%), pleural effusion (10%), pneumothorax (4%), pneumonia (14%), cardiac arrhythmias (20%), delirium (4%), and recurrent nerve injury (8%). Late complications after surgery including delayed gastric emptying (34%), gastric outlet obstruction (GOO) (2%), dumping syndrome (6%), and anastomsis stenosis (18%).
    Conclusion
    Based on our findings, esophagectomy without pyloroplasty not only did not increase the complications, but also could shorten the operation time. Therefore, esophagectomy can be performed without pyloroplasty or pyloromyotomy.
    Keywords: Esophageal cancer, Esophagectomy, Pyloroplasty, Pyloromyotomy
  • Golfam Oryan, Jamshid Faghri, Hossein Fazeli, Alireza Zandi, Nafiseh, Sadat Hosseini, Mansour Sedighi, Safora Heidari Page 3
    Background
    This study aimed to determine the prevalence and antibacterial resistance of coagulase negative staphylococci in keratitis infections after using soft contact lenses in patients admitted at Feiz hospital, Isfahan Iran, in 2013.
    Methods
    In this study, 77 patients with keratitis were examined. The samples were cultured and isolation of coagulase negative staphylococcus was done using phenotypic tests and in-vitro sensitivity testing was done using Kirby-Bauer disc diffusion susceptibility method.
    Findings
    38 isolates were conveniently identified as coagulase negative staphylococci. 27 samples (71.1%) were resistant to penicillin, 21 (55.3%) to erythromycin, and 16 (42.1%), to tetracycline. All the isolates (100%) were sensitive to gentamicin, 36 isolates (94.7%) were sensitive to chloramphenicol, and 33 (86.8%) to ciprofloxacin. Resistance to cefoxitin was seen in 7 (18.4%).
    Conclusion
    Results of this study showed that coagulase negative staphylococci were the most common agents causing contact-lens-related microbial keratitis. In addition, gentamycin, chloramphenicol and ciprofloxacin were more suitable than other antibacterial agents against this type of bacteria.
    Keywords: Keratitis, Soft contact lens, Coagulase negative staphylococci, Antibacterial resistance
  • Leila Safaeian, Javad Kebriaeezadeh, Mansoor Hashemi, Fesharaki, Solmaz Salami Page 4
    Background
    The acquisition of prescribing knowledge and skill is essential in medical practice. We assessed the prescribing principles and drug errors in prescriptions written by interns in Al-Zahra educational hospital of Isfahan University of Medical Sciences, Iran, in autumn 2011.
    Methods
    In this descriptive cross-sectional study, 3800 prescriptions of outpatients issued by interns were evaluated for prescription structure (date, symbol, registration, signature, and illegibility), drug-related components (generic or brand name, dosage form, strength, and quantity), and directions for use.
    Findings
    Mean number of drugs per prescription was 2.7 and most of the prescriptions (84%) were written illegibly. Generic names were used in 82% of prescriptions; error of omission of dosage form was found in 6% and missing or incorrect strength in 4% of prescriptions. Drug direction was correct only in 18.3% and there were different errors in other prescriptions such as missing the rout of administration (63.7%), using “as directed” (21.5%) or “as required” (18%) and missing of dosing interval (51.3%).
    Conclusion
    The results of this study showed errors and incompleteness in prescription writing of students during internship course, especially in directions for use and dosing interval. The improvement of medical education for enhancing knowledge and skill of correct prescribing is suggested.
    Keywords: Prescription writing, Medical students, Medication errors
  • Elham Naghshineh, Marzieh Tavakoli Page 5
    Background
    Fallopian tube torsion is a rare cause of lower abdominal pain especially in reproductive ages. Clinical symptoms are not specific and include acute and sever lower abdominal pain, nausea, and vomiting. Diagnosis would take place after surgery by acute abdomen signs. Early diagnosis and prompt surgery could help to preserve fallopian tube and is essential to preserve fertility. In suspected cases, surgical treatment should not be delayed, as tubular necrosis and permanent lack of its performance may occur.Case Report: We report a pregnant woman with near-term pregnancy who suffered from recurrent lower abdominal pain for more than 7 months. The diagnosis of fallopian tube torsion and necrosis was made at time of cesarean section due to fetal distress, and salpingectomy was performed. Carcinoid tumor was reported in pathology.
    Conclusion
    This condition is rare and would be in mind as a differential diagnosis of acute abdomen in pregnancy.
    Keywords: Fallopian tube torsion, Pregnancy, Salpingectomy