فهرست مطالب

Scientific Journal of Rescue Relief - Volume:5 Issue: 4, 2014

Scientific Journal of Rescue Relief
Volume:5 Issue: 4, 2014

  • تاریخ انتشار: 1392/11/19
  • تعداد عناوین: 9
|
  • مقاله پژوهشی
  • ناهید ساریخانی*، آزاده سلیمانی نژاد، احمد صادقی، حمید نقی ئی، شهناز کامرانی، زهرا آبجام صفحه 1
    مقدمه
    جمعیت هلال احمر استان تهران برای دستیابی به نیروی انسانی کارا و کارآمد، اقدام به برگزاری دوره های آموزش کوتاه مدت ضمن خدمت برای کارکنان در سطح استان کرده است تا بدین وسیله کارایی و عملکرد کارکنان خود را ارتقا دهد. به همین منظور، این مقاله درصدد بررسی میزان تاثیر آموزش های ضمن خدمت ویژه کارکنان جمعیت هلال احمر استان تهران در میزان کارایی آنان از سال 86 تا 88 برآمده است.
    روش ها
    در این تحقیق، با توجه به موضوع و اهداف مورد بررسی از روش توصیفی و از نوع پیمایشی به شیوه مقطعی بهره گرفته شده است. به منظور گردآوری داده ها از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شده است و جهت دسترسی به واحدهای نمونه (کارکنان) از روش نمونه گیری طبقه ای بهره گرفته شد. تعداد 119 انتخاب و نهایتا 112 نفر از آنان به پرسشنامه پاسخ داده اند.
    یافته ها
    در مجموع، دیدگاه نمونه مورد بررسی نسبت به «کارایی دوره های آموزش کوتاه مدت ضمن خدمت» در سطح متوسط بود. بر اساس نتایج، 1/5 درصد از تغییرات متغیر وابسته کارایی کارکنان توسط متغیر مستقل دوره های آموزش ضمن خدمت پوشش داده شد. میزان بتای به دست آمده در رگرسیون خطی ساده برای عامل مستقل معادل 226/0 است.
    نتیجه گیری
    تجزیه و تحلیل شغل، بررسی و ارزیابی عملکرد کارکنان در شغل و برگزاری آزمون های مختلف در سازمان ها قابل توجه است.
    کلیدواژگان: جمعیت هلال احمر، آموزش ضمن خدمت، کارایی، کارکنان، تهران
  • امیرمسعود احمدی*، حجت شریقی، امیر حسین غفوری صفحه 13
    مقدمه
    ایران یکی از ده کشور حادثه خیز از بعد بلایای طبیعی است که بروز سوانح و حوادث متعدد، سبب خسارات قابل توجه جانی و مالی در آن می شود. ابعاد تخریب ایجاد شده از طریق سوانح طبیعی به ویژه زلزله، سیل و نظایر آن، چنان وسیع است که مناطق بسیار گسترده ای از کشور را می تواند تحت تاثیر قراردهد. از طرفی، سوانح و بحران ها اغلب ناگهانی هستند، در صورت تدریجی بودن نیز به بشر فرصت کافی نمی دهند و ضایعات، خسارات و تخریب های شدید محیطی را به دنبال می آورند. شهر تهران به عنوان پایتخت ایران، به علت تمرکز بالای جمعیت و همچنین وجود سازمان ها، ارگان ها و نهادهای مهم تصمیم گیری سیاسی و اقتصادی کشور دارای اهمیت است و وقوع زلزله در آن موجب بروز فاجعه ملی می شود. به علت گستره وسیع بحران در زمان وقوع زلزله در شهر تهران، سازمان های مرتبط با مدیریت بحران، پتانسیل کافی برای اداره امور را ندارند و حضور نیروها و یگان های نظامی برای مهار، کنترل و کاهش آسیب ها و آلام شهروندان آسیب دیده ضرورت دارد. بر این اساس، تحقیق حاضر به مقایسه میزان آمادگی دو یگان از نیروهای مسلح یعنی لشکر 27 محمد رسول الله (ص) و لشکر 10 سیدالشهداء (ع) با توجه به هفت شاخص بررسی نیروی انسانی آموزش دیده در برابر بلایای طبیعی، بررسی نظام ذخیره-سازی برای مدیریت پشتیبانی امداد و نجات، بررسی تجهیزات تخصصی عملیات امداد و نجات، بررسی تخصیص اعتبارات به موقع برای آمادگی سوانح، بررسی تشکیلات مناسب برای هدایت عملیات امداد و نجات، بررسی وضع موجود نظام اطلاع رسانی و بررسی وضعیت اثربخشی عملیات اضطراری پرداخته است.
    روش ها
    تحقیق حاضر از نوع توصیفی-کاربردی است که به روش پیمایشی و با استفاده از ابزار پرسشنامه در حجم نمونه 100 نفر صورت گرفته است. به منظور دسترسی به جامعه آماری مورد نظر از روش نمونه گیری تصادفی ساده و برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های t تک نمونه و t مستقل استفاده شده است.
    یافته ها
    یافته های تحقیق بیانگر آن است که آمادگی یگان های نظامی در حد مطلوب بوده و در تمامی شاخص های مورد مطالعه، آمادگی لشکر 10 سیدالشهداء (ع) بالاتر از لشکر 27 محمد رسول الله (ص) است. همچنین، در مواردی مانند آموزش نیروهای انسانی در برابر بلایای طبیعی، نظام ذخیره سازی برای مدیریت پشتیبانی امداد و نجات، مناسب بودن تجهیزات تخصصی عملیات امداد و نجات، تخصیص اعتبار به-موقع برای آمادگی سوانح، تشکیلات مناسب برای هدایت عملیات امداد و نجات، نظام اطلاع رسانی و وضعیت اثربخشی عملیات اضطراری لشکر 10 سیدالشهدا در شرایط مطلوب تری قرار دارد.
    نتیجه گیری
    نتایج تحقیق نشان می دهد که آمادگی یگان های نظامی در حد مطلوبی است.
    کلیدواژگان: زلزله، تهران، آمادگی، یگان های نظامی
  • کتایون جهانگیری، رضا خانی جزنی، کیومرث الله بخشی*، حسن جمشیدی صفحه 24
    مقدمه
    پروژه اسفیر که چارچوب عملیاتی سازمان های بشردوستانه برای فعالیت های امدادی در مرحله پاسخگویی سریع به بحران را تشکیل می دهد، بر پایه منشور بشردوستانه تدوین شده و در آن حداقل استانداردهای لازم در روند امدادرسانی در بلایا تعیین شده است. این استانداردها در سال 2000 در کتاب راهنمای اسفیر منتشر و در سال های 2004 و 2011 بازنگری شدند. پژوهش حاضر با هدف تحلیل تغییرات محتوایی و ساختاری پروژه اسفیر ویرایش های 2004 و 2011 و مقایسه آنها در بخش استانداردهای مشترک انجام شده است.
    روش ها
    مطالعه حاضر، بررسی مروری است که در بازه زمانی 1990 تا 2013 انجام شده است. حاصل جست وجوی 370 مقاله و متن علمی بود که با توجه به معیارهای ورود و خروج، 10 مقاله به عنوان مرتبط ترین مقالات و متون علمی به دست آمد. علاوه بر آن تعدادی مقاله دیگر از طریق بررسی مرجع مقالات منطبق با اهداف مطالعه استخراج شدند. این مطالعه در طول مدت دو ماه و توسط نویسندگان مقاله انجام گرفته است.
    یافته ها
    گنجاندن اصول محافظت و امنیت از بازماندگان بلایا، لزوم ارتقای اقدامات و فعالیت های بشردوستانه و تغییر مفاد قوانین طی سال های اخیر از دلایل اصلی بازنگری بوده است. برخی عناوین در ویرایش جدید وجود ندارند یا اینکه اشاره مختصری به آنها شده است؛ نظیر عدالت، پیشگیری از بلایا، موضوعات بهداشت محیط و جنگ شهری. تغییر نام «حداقل استانداردهای مشترک» به «استانداردهای افراد و فرایندها» و تغییر ساختاری و محتوایی آن از 8 استاندارد مشترک به 6 استاندارد محوری از اهم این موارد بازنگری است.
    نتیجه گیری
    از تحلیل یافته های به دست آمده چنین نتیجه گیری می شود که هدف از ویراست جدید پروژه اسفیر تغییر استانداردهای کیفی و یا تغییر بنیادین کتاب راهنمای اسفیر نبوده، بلکه هدف روزآمد کردن شاخص های کیفی و کمی و نکات راهنمای ضروری است. در ویرایش جدید، ساختار کلی و یکپارچگی و انسجام متن بهبود یافته است. فصل حداقل استانداردهای محوری برای تمام بخش ها در قالب استانداردهای محوری ساختاربندی شده است. در روند پاسخگویی به بحران علاوه بر تامین حداقل نیازهای پایه جمعیت آسیب دیده بر اساس منشور بشردوستانه، بر ایجاد و حفظ امنیت به عنوان پارامتری مهم در روند امدادرسانی توجهی ویژه مبذول شده است.
    کلیدواژگان: پروژه اسفیر، حداقل استاندارد، بحران
  • عباس داداش زاده، فرحناز عبدالله زاده، هادی حسن خانی*، مژگان لطفی صفحه 35
    مقدمه
    تریاژ فرایند اولویت بندی بیماران بر طبق نیاز پزشکی آنان است. پرستار تریاژ برای فرایند تریاژ ضروری بوده و بسیاری از کشورهای توسعه یافته انواعی از سیستم های اولویت بندی بیماران را در بخش اورژانس استفاده می کنند. هدف از این تحقیق بررسی وضعیت تریاژ در بخش های اورژانس بیمارستان های تبریز از دیدگاه پزشکان و پرستاران بود.
    روش ها
    مطالعه از نوع توصیفی بوده و روی 176 نفر از پزشکان مسئول اورژانس و پرستاران شاغل در بخش های اورژانس شهر تبریز انجام گردید. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه های استاندارد فری و بورر و پرسشنامه گرانسون و همکاران بود که پس از تایید روایی و پایایی استفاده گردید. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار 14-SPSS مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت و جهت دستیابی به اهداف مطالعه و پاسخ به سوالات پژوهش از آمار توصیفی (فراوانی، درصد و میانگین) استفاده شد.
    یافته ها
    نتایج نشان داد که سازماندهی تریاژ در بخش های اورژانس بر پرسنل انجام دهنده آن، تسهیلات، منابع و عملکردهای تریاژ تمرکز دارد اما اصول مربوط به تریاژ در بخش های اورژانس شهر تبریز به طور یکپارچه نیست. 8/68 درصد اعلام کردند پرستار تریاژ به بخش اورژانس اختصاص داده نشده است. 72 درصد از پاسخ دهندگان اظهار داشته اند که ایستگاه تریاژ در بخش های اورژانس وجود ندارد. 65 درصد پاسخ دهندگان اعلام نمودند که بیماران در سالن اورژانس تریاژ می شوند.
    نتیجه گیری
    نتایج مطالعه نشان می دهد که با توجه به نبود سیستم تریاژ استاندارد و سازمان یافته از نظر تخصیص نیروی انسانی و الویت بندی بیماران و پرسنل، لذا در این تحقیق، ضرورت تحقیق بیشتر بر تریاژ در بخش های اورژانس و به ویژه در حوزه های پرسنلی و توجه بیشتر مسئولین درمانی در اجرایی شدن سیستم تریاژ استاندارد مورد تاکید است.
    کلیدواژگان: تریاژ، بخش های اورژانس، پرستار تریاژ
  • مجتبی کاشفی*، الهه عرب عامری، داوود حومنیان صفحه 46
    مقدمه
    با توجه به نتایج جدیدترین پژوهش ها روی امدادگران، این افراد به سبب مواجهه با شرایط استرس زای شغلی در قیاس با سایر افراد جامعه از سلامت روانی مطلوبی برخوردار نیستند. از طرفی فعالیت ورزشی به عنوان یک راهکار موثر برای بهبود بهداشت روانی همواره مورد تاکید محققین بوده است. هدف از تحقیق حاضر، بررسی و مقایسه وضعیت بهداشت روانی امدادگران زن و مرد هلال احمر و نیز تعیین نقش ورزش در سلامت روانی این افراد است.
    روش
    این مطالعه توصیفی از نوع علی-مقایسه ای است. در این پژوهش 4 گروه آزمودنی (هر گروه 25 نفر) به شیوه نمونه گیری در دسترس مورد استفاده قرار گرفتند از این قرار: 1) گروه امدادگران مرد ورزشکار، 2) گروه امدادگران زن ورزشکار، 3) گروه امدادگران مرد غیرورزشکار، 4)گروه امدادگران زن غیرورزشکار. همگی افراد پرسشنامه اطلاعات فردی محقق ساخته و نیز پرسشنامه اختلال روانی SCL-90 را پر کردند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل واریانس یک طرفه و در ادامه از آزمون تعقیبی توکی استفاده شد.
    یافته ها
    بر اساس نتایج تحقیق، درصد نسبتا بالایی از امدادگران (31 درصد) دارای نمره اختلال روانی بالاتر از نقطه برش هستند. همچنین نتایج نشان داد که مردان ورزشکار و غیرورزشکار نسبت به گروه-های همتای خود در جنس مخالف از میانگین سلامت روانی بالاتری برخوردارند، هرچند این اختلاف از لحاظ آماری معنادار نبود. در نهایت نتایج تحلیل واریانس یک طرفه نشان داد که سلامت روانی زنان و مردان ورزشکار نسبت به گروه هم جنس غیرورزشکار خود به طور معناداری بالاتر است (P<0.01).
    بحث و نتیجه گیری
    با توجه به نتایج تحقیق حاضر که بیانگر تاثیر مثبت ورزش بر سلامت روانی امدادگران است، پیشنهاد می شود که مسئولین این سازمان ها، برنامه ها و مسابقات ورزشی را برای امدادگران به عنوان راهکاری سودمند و آسان برای کاهش عوارض منفی ناشی از حضور در شرایط استرس زای شغلی این افراد همواره توجه کنند.
    کلیدواژگان: سلامت روانی، امدادگر، ورزشکار، غیرورزشکار
  • رضا پورمیزرا کلهری، بیژن صبور، ارسلان نادری پور، افشین الماسی، عبدالرحمن پرنا، اکبر آزادی، ژاله دزفولی منش* صفحه 55
    مقدمه
    مهم ترین مهارت پرسنل فوریت های پزشکی احیای قلبی- ریوی (CPR) است و باید از آخرین تغییر اتالگوی آن مطلع باشند. این پژوهش با هدف تعیین میزان آگاهی پرسنل فوریت های پزشکی کرمانشاه از آخرین دستور العمل های CPR 2010 انجام شده است.
    روش ها
    این مطالعه توصیفی، تحلیلی- مقطعی در استان کرمانشاه با حجم نمونه 159 نفر در سال 1391 انجام شد. با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته داده ها جمع آوری و دارای روایی محتوی و پایایی (74/0=r) بود. تحلیل داده ها با نرم افزارSTATA-11 و آزمون های ناپارامتری کروسکال والیس، یو- من ویتنی و ضریب همبستگی اسپیرمن انجام شد. (05/0 >P)
    یافته ها
    طبق یافته های به دست آمده، میزان آگاهی پرسنل فوریت های پزشکی از آخرین دستورالعمل های احیای قلبی و ریوی 5/19 درصد عالی، 6/78 درصد خوب و 9/1 درصد متوسط بود. همبستگی آماری معنی دار بین میزان آگاهی با جنس، سابقه کار، رشته تحصیلی، محل خدمت قبلی، گذراندن دوره احیای پیشرفته و سابقه نظاره گر بودن CPR وجود نداشت. اما میزان آگاهی در پرسنلی که سابقه گذراندن دوره CPR پایه و سابقه انجام CPR مستقل داشتند، بیشتر بود. محل خدمت، مقطع تحصیلی و نظاره گر بودن CPR نیز بر میزان آگاهی در برخی از حیطه های عملیات احیا موثر بود (001/0 >P).
    نتیجه گیری
    پیشنهاد می شود در بازآموزی پرسنل فوریت های پزشکی، آموزش CPR بر اساس دستورالعمل سال 2010 انجام و بر آموزش تعبیه راه هوایی حنجره ایو کامبی تیوب، اختتام و عدم شروع CPR، تزریق داخل استخوانی و هیپوترمی القایی تاکید بیشتری شود.
    کلیدواژگان: آگاهی، فوریت های پزشکی، عملیات احیای قلبی و ریوی
  • جواد شجاع فرد*، محسن مرادیان، حیدر ندریان، نادر حقی منیع صفحه 68
    مقدمه
    امروزه در تمامی کشور ها، آمادگی پرسنل بهداشتی و درمانی در برابر تهدیدات بیولوژیک اهمیت زیادی دارد. در کشور ما نیز از بین کارکنان سیستم بهداشتی و درمانی، پرسنل فوریت های پزشکی به دلیل ماهیت ذاتی فعالیت خود در حوادث بیولوژیک پیش از همه در صحنه حادثه به امدادرسانی می پردازند. پرسنل فوریت های پزشکی باید از الگوهای بیماری و سرنخ های تشخیصی که ممکن است علامت هشدار یک اقدام بیوتروریستی باشد آگاه باشند.
    روش ها
    این پژوهش با هدف بررسی میزان آمادگی پرسنل فوریت های پزشکی در مقابل حوادث بیولوژیک، با انتخاب 121 آزمودنی از میان پرسنل فوریت های پزشکی اورژانس تهران در سال 1391 به روش توصیفی انجام شده است. پس از تکمیل پرسشنامه توسط آزمودنی ها، داده ها با استفاده از نرم افزار تحلیل آماری20-SPSS تجزیه و تحلیل شد.
    یافته ها
    بر اساس نتایج، میانگین سن آزمودنی ها 34 سال بود که 43 درصد دارای مدرک تحصیلی فوق دیپلم بودند. میانگین سابقه کاری پرسنل 6/8 سال بود. 4/60 و 9/68 درصد پرسنل به ترتیب هیچ آموزش تئوری و عملی در مورد برخورد با شرایط آلودگی های بیولوژیک ندیده بودند. در مورد تجهیزات لازم برای مقابله با حوادث بیولوژیک، 5/48 درصد آزمودنی ها اعلام نمودند که تجهیزات لازم در آمبولانس آنها وجود ندارد. در مورد وجود دستورالعمل های لازم برای مقابله با حوادث پرتلفات و بیولوژیک، 51 درصد افراد اعلام نمودند که در سازمان آنها، این قبیل دستورالعمل ها وجود ندارد. در نهایت آمادگی این پرسنل در مقابل حوادث بیولوژیک 28 درصد ارزیابی گردید.
    نتیجه گیری
    از لحاظ تئوری و علمی یکی از موضوعات مهمی که در نهایت باعث کاهش کارایی پرسنل فوریت های پزشکی در مقابل حوادث بیولوژیک و نیز افزایش احتمال آلودگی و بیمارشدن آنها را در شرایط آلودگی های بیولوژیک می شود، مساله نبود آموزش کافی برای پرسنل است. لذا لازم است دوره های آموزشی مربوطه طراحی و اجرا شود و در فواصل زمانی مناسب دوره های بازآموزی نیز برگزار گردد. مشکل کمبود تجهیزات و امکانات استاندارد مورد نیاز در آمبولانس ها برای مقابله با حوادث بیولوژیک نیز باید برطرف گردد. در ضمن نیاز است در این خصوص دستورالعمل های لازم تدوین گردد.
    کلیدواژگان: آمادگی، فوریت های پزشکی، حوادث بیولوژیک
  • علیرضا صادقیان*، بابک امیدوار، اسماعیل صالحی صفحه 80
    مقدمه
    بحث آتش سوزی یکی از مهم ترین مواردی است که در هر سه مقوله ایمنی، بهداشت و محیط زیست تاثیرگذار است. استفاده از روش های مناسب ارزیابی ریسک آتش سوزی با شناسایی خطرات موجود و به کارگیری اقدامات فنی و مدیریتی لازم برای کنترل یا به حداقل رساندن احتمال وقوع حوادث و کاهش اثرات آنها می تواند خسارت های مختلف ناشی از حریق را به میزان قابل توجهی کاهش دهد. لذا این تحقیق بر آن است تا با بررسی و مقایسه مدل های ارزیابی ریسک آتش سوزی، شرایط استفاده از مدل ها را مشخص نماید.
    روش ها
    در راستای دستیابی به هدف اصلی تحقیق، ابتدا مدل های موجود ارزیابی ریسک آتش- سوزی شناسایی شد، سپس با استفاده از روش تحلیلی- توصیفی به بررسی این مدل ها و کاربرد آنها پرداخته شد. در این تحقیق مدل های CESARE-Risk که در استرالیا توسعه یافته، FIRECAM و FIERASystem که در کانادا توسعه یافته، مدل CRISP در انگلیس و روش ارزیابی ریسک کمی که در دانشگاه لوند سوئد توسعه پیدا کرده، بررسی شد.
    یافته ها
    با توجه به بررسی انجام گرفته، در مدل های مبتنی بر روش های ارزیابی ریسک-هزینه مانند: CESARE-Risk، FiRECAM و FIERASystem، عدم قطعیت های معینی به دلیل پیچیدگی و نبود درک کافی از پدیده آتش سوزی و رفتار انسانی در نظر گرفته می شوند. بنابراین، در حالی که این مدل ها برای ارزیابی های مقایسه ای و انتخاب یک سیستم ایمنی مقرون به صرفه در برابر آتش سوزی در نظر گرفته می شوند، نمی توانند برای ارزیابی مطلق ریسک آتش سوزی استفاده شوند. به علاوه حوزه مدل CRISP محدود به ساختمان-های مسکونی دو طبقه است و کاربرد این مدل در ساختمان های پیچیده منوط به در نظر گرفتن ضوابط احتیاطی بیشتر می باشد. در نهایت، دشواری های موجود در توسعه و بسط اصطلاحات تحلیلی مناسب و فاکتورهای عدم قطعیت به عنوان محدودیت ها و چالش های استفاده از روش ارزیابی ریسک کمی لوند مطرح می باشند.
    نتیجه گیری
    در تحقیق حاضر سعی شد مدل های ارزیابی ریسک آتش سوزی بررسی شود. بر این اساس، مدل هایی که برای استفاده در ساختمان های خاص توسعه یافته بودند فقط در این ساختمان ها قابل استفاده بوده و به سادگی امکان بسط به ساختمان های دیگر را ندارند. این موضوع عمدتا به علت فرض های ساده و ساده سازی هایی که در کد های کامپیوتری انجام می گیرد، می باشد. موضوع مهم دیگر میزان پذیرش روش های ارزیابی ریسک آتش سوزی برای طرح های ایمن در برابر آتش سوزی است. دلایل این امر مشکل اعتبار کامل مدل ها و کمبود دانش و تکنولوژی آموزش این مدل ها به طراحان و بازرسان است.
    کلیدواژگان: آتش سوزی، ساختمان، ارزیابی ریسک آتش سوزی، مدل های ارزیابی ریسک
  • مقاله آموزشی
  • نواب شمس پور، حسن اشرف زاده صفحه 99
    در کنفرانس صلیب سرخ جهانی که در 1906 در ژنو برگزار شد، ایران تنها کشور مسلمان حاضر در کنفرانس بود و باید به اتفاق اعضای دیگر در مورد نماد و نشانه پرچم امدادرسانی که همانا صلیب سرخ بود، تصمیم نهایی می گرفت. این کنفرانس در شرایطی تشکیل شد که جو به شدت بر ضد عثمانی و مسلمانان بود و جهان در آستانه دسته بندی کشورها برای آغاز جنگ جهانی اول قرار داشت.
    دولت های مسیحی به خصوص نمایندگان دولت های بالکان، چنان بر ضد عثمانی و قراردادن هلال ماه به عنوان نشان پرچم سازمان امدادرسانی کشورهای مسلمان موضع گیری کردند که گمان می رفت فقط صلیب سرخ و شیر و خورشید سرخ به عنوان نشان های رسمی مورد تصویب قرار گیرد؛ اما دفاع نماینده ایران از هلال ماه موجب دگرگونی فضای کنفرانس شد. متاسفانه این پیروزی دستگاه دیپلماسی ایران و ممتازالسلطنه، وزیرمختار ایران در پاریس، در تاریخ نویسی پهلوی اول نادیده و کمتر به آن پرداخته شد. در این بررسی تاریخی با توجه به اسناد و مدارک به دست آمده به نقش ایران در رسمیت بخشیدن به علامت هلال احمر می پردازیم.
    کلیدواژگان: هلال احمر، صلیب سرخ، ممتازالسلطنه، کنفرانس ژنو 1906
|
  • Nahid Sarikhani, Azadeh Soleimaninejad, Ahmad Sadeghi, Shahnaz Kamrani, Zahra Abjam Page 1
    Background
    Red Crescent society of Tehran province held some short-term on the job training courses for all employees in order to achieve effective and efficient human resources and to improve their performance. However, this paper aims to evaluate the effect of these training courses in the efficiency of personnel from 2007 to 2009.
    Methods
    In this cross-sectional descriptive study, data were collected by using the self-administration questionnaire. About 119 cases were selected through stratified sampling and eventually 112 persons were responded to the questionnaire.
    Findings
    The results showed that effectiveness of “efficacy of short-term on the job training courses was less than average in view of staff. About 5/1% of the changes concerning the dependent variable (efficiency of employees) were covered by the independent variable of on the job training courses. The obtained beta level was 0/226 in a simple linear regression for the independent variable.
    Conclusion
    according to the results, some items should be considered on organizations such as job analysis, evaluation of staff performance on the job, and conducting various tests.
    Keywords: Red Crescent society, on the job training, efficiency, employees, Tehran
  • Amir Masoud Ahmadi*, Hojat Sharifi, Amir Hossein Ghafouri Page 13
    Background
    Iran is one of the top ten natural disaster-prone countries that cause major financial and human losses annually. The extent of destruction caused by natural disasters especially earthquakes, flood etc covers vast areas of the country. On the other hand, most of disasters are unexpected ones and even if they are gradual, they do not give man enough time to deal with. Tehran is of crucial importance as the capital of Iran due to the highly concentrated population as well as its economic and political decision-makers organizations and institutions, however, an earthquake will result in a national catastrophe. Considering the tremendous extent of the crisis caused by an earthquake in this city, the crisis managing organizations should have the proper potentiality to control the situation and the presence of military units in order to control and reduce damages and the relieve the pain of affected people. However, in this research, preparedness of two military units of the Armed Forces (Mohammad Rasul Allah division 27th and Seyed al Shohada 10th division) was compared based on seven indicators such as trained manpower against natural disasters; storage system to manage the rescue & relief support; specialized equipment of rescue & relief operational teams; timely allocation of budgets for disaster preparation; proper organization to conduct rescue & relief operations; the current information systems; and effectiveness of the emergency operations.
    Methods
    In this descriptive survey, 100 persons were selected and studied by using questionnaire and simple random sampling; also, data were analyzed by singlesample t and independent-sample t tests.
    Findings
    according to the findings, preparedness of military units is proper and desirable. In all the studied factors, the preparedness of Seyed al Shohada 10th Division was higher than Mohammad Rasul Allah Division 27th.
    Conclusion
    The results show that the military forces are prepared to react appropriately during and after a probable earthquake in Tehran city.
    Keywords: earthquake, Tehran preparedness, military units
  • Katayoun Jahangiri, Reza Khanijazni, Kiomars Allahbakhshi*, Hassan Jamshidi Page 24
    Background
    Sphere project is the operational framework for the relief activities of humanitarian organizations during rapid response phase. It has been designed and determined based on humanitarian charter and minimum standards in disaster relief. However, this research has been done based on analysis of content and structural changes of Sphere (2004 and 2011 editions) and was compared with the common standards chapter.
    Methods
    This systematic review has been done from 1990 to 2013. The search results were 370 articles and scientific texts; about 10 papers were selected as the related studies regarding to inclusion and exclusion criteria. Moreover, some articles extracted from evaluating references papers based on objectives of study. This study was conducted over two months by authors.
    Findings
    The main reasons are included protection and safety principles for affected people, the necessity of development of humanitarian activities to improve and to modify the provisions of the humanitarian actions rules in recent years. Some issues are not included or pointed them out briefly such as justice, disaster prevention, environmental health issues and urban warfare. The change of “Minimum Standards common to all chapters” to “people and processes standards” and the structural change as well as content revision from eight common standards to six core standards have a major importance in new edition.
    Conclusion
    According to the obtained results, the purpose of Sphere new edition is to update the qualitative and quantitative indicators and guidance notes not to change the qualitative standards or fundamental change. In the new revision, general structure and integrity of text have improved. “Minimum standards” chapter has been structured as “core standards”. In delivery of disaster response services, particular attention must be paid to provide security as an important parameter in relief in addition to meet minimum basic needs.
    Keywords: Sphere project, minimum standards, disasters
  • Abbas Dadashzadeh, Farahnaz Abdolahzadeh, Hadi Hassankhani, Mojgan Lotfi Page 35
    Background
    Triage is the process of prioritizing patients based on their medical needs; and the triage nurse is essential for this process. Most developed countries use different systems for triage in emergency department. This research aims to study the triage situation in hospital emergency departments of Tabriz city.
    Methods
    In this descriptive study, 176 emergency doctors and nurses from emergency departments were studied in Tabriz. Data was gathered and analyzed by using standard questionnaire and SPSS-14 software.
    Findings
    The results illustrated, the triage of emergency departments is organized, focusing on personnel who perform triage as well as the facilities, resources and triage procedures. However, the results indicated that the essentials of triage in Tabriz emergency department are not integrated. About 68.8% of respondents declared that there are not specialized nurses for emergency department. About 72% of respondents stated that there is not triage station in emergency department. About 65% of respondents declared that patients are triaged in the emergency department hall.
    Conclusion
    Due to the lack of standardized and organized triage system in terms of allocation of human resources and prioritize patients, further research on triage in emergency departments, particularly in the areas of health personnel and more attention of health authorities for the implementation of standardized triage system is emphasized.
    Keywords: triage, emergency department, triage nurse
  • Mojtaba Kashefi*, Elaheh Arab Ameri, Davoud Houmanian Page 46
    Background
    The results of the latest research on relief workers have shown that they did not have good mental health than others just because they exposed to stressful job situations. However, researchers always emphasized sport activities as an effective strategy for improving mental health. Therefore, this study aims to compare mental health status of male and female relief workers of Red Crescent society and to determine the importance of exercise in mental health for these groups.
    Methods
    In this descriptive and causal-comparative study, four groups were selected and studied (25 patients for each group) by using available sampling such as: 1) trained male relief workers; 2) trained female relief workers; 3) untrained male relief workers; and 4) untrained female relief workers. All groups filled the selfadministrated questionnaire of individual information and SCL-90 psychological disorder questionnaire. Data analyzed by a one-way ANOVA and Tukey’s post-hoc tests.
    Findings
    The results showed that a relatively high percentage of relief workers (31%) had a mental disorders score above the cut-off points. In addition, trained and untrained men had higher average mental health than their opposite-gender counterpart. However, the difference was not statistically significant. Finally, reporting the results of the one-way ANOVA results, mental health of trained women and men is significantly more than their untrained peers.
    Conclusion
    According to the results, it is suggested that the officials of relative organizations should consider sport programs and competitions due to its positive effects on relief workers’ mental health as a useful and easy solution in order to reduce harmful effects of job stress.
    Keywords: mental health, relief worker, athlete, non, athlete
  • Reza Pourmirza Kalhori, Bijan Sabour, Arsalan Naderipour, Afshin Almasi, Abdolrahman Parna, Akbar Azadi, Zhaleh Dezfolimanesh* Page 55
    Background
    Cardio-pulmonary resuscitation is the critical skill needed by emergency medical personnel; so they must be aware of the recent changes in CPR. This study has been done to determine the awareness level of emergency medical technicians in Kermanshah of the 2010 guidelines for CPR in 2012.
    Methods
    In this descriptive cross-sectional study, emergency medical technicians(159 ones) were studied using census sampling in Kermanshah’s emergency base in 2012. By using a self-administrated questionnaire, data were collected with face, content and reliability (r=%74); also were analyzed by STATA-11 software, tests of Kruskal-Wallis, Mann–Whitney U and Spearman (P<0.05).
    Findings
    According to the findings, the level of awareness in emergency medical personnel was as follows: %19.5 excellent, %78.6 good and %1.9 moderate. Also, there was no statistically significant relationship between level of awareness and gender, work experience, field of study, previous workplace, passing advanced CPR training and observing CPR. However, level of awareness was higher in emergency technicians who had experience of passing and performing CPR training independent. In some areas, level of awareness was influenced by workplace and observing CPR (P<0.001).
    Conclusion
    It is recommended to teach CPR based on the 2010 guidelines for emergency technicians with the emphasis on Laryngeal Mask Airway (LMA), combitube intubations, reasons of termination and undoing of CPR, intraosseous injections (IO) and induced-hypothermia.
    Keywords: awareness, emergency medicine, cardiopulmonary resuscitation (CPR)
  • Javad Shojafard*, Heidar Nadrian, Nader Haghi Manie Page 68
    Today, health care and medical preparedness against biological threats are important. In the event of a biological incident scene, emergency medical personnel among the other employee's health care system will aid due to the inherent nature of its activities. This study accomplished aimed to assess the readiness of emergency medicine personnel against biological incidents, with 121 samples selected from Tehran EMS personnel in 2012. According to the results, the average age of respondents is 34 years, most of them were associate degree, and average personnel experience 8/6 years. About 60/4% of staff had not received any theoretical education against biological contamination conditions. About 68/9% of staff had not received any practical training to deal with biological threats. About the necessary equipment for dealing with biological events, 48/5% of the participants declared there is no equipment in ambulance. About the operating procedures to deal with biological incidents, 51% of the staff declared they have no sufficient instructions. Finally, personnel preparedness against biological events was estimated at about 28%.
    Keywords: preparedness, emergency medical services, biological incidents
  • Alireza Sadeghian*, Babak Omidvar, Esmail Salehi Page 80
    Background
    Fire is one of the important issues that influence on all three categories of safety, health and environment. The use of appropriate methods of fire risk assessment by identifying risks and applying appropriate technical and management measures to control or minimize the probability of disasters and mitigation can reduce significantly the damages caused by fire. Therefore, the main objectives of this research are review and compare the fire risk assessment models to determine using terms of models.
    Methods
    In order to achieve the main objective, initially existing fire risk assessment models were reviewed. Then by using descriptive-analytical method, the fire risk assessment models and their application were discussed. These models are described in this research such as CESARE-Risk model in Australia, FIRECAM and FIERA System in Canada, CRISP model in the UK and QRA that has been developed at Lund University in Sweden.
    Findings
    According to this study, in models based on cost-risk assessment methods such as CESARE-Risk, FIRECAM, and FIERA, certain conservative assumptions and approximations have been made due to the complexity and the lack of sufficient understanding of fire phenomena and human behavior. As a result, these models should not be used for absolute assessments for fire risks and losses while they are considered to be reliable for comparative assessments and selection of a costeffective fire safety system. However, the CRISP model scope has been limited to two story residential occupancies, and has been used to evaluate such tradeoffs as fire detection installation versus the need for additional passive fire protection, and caution has been urged relative to the model’s use in more complex buildings. Finally, there are some a number of challenges and limitations to using of LUND QRA method including difficulties in developing appropriate analytical expressions and uncertainty factors.
    Conclusion
    In this research, fire risk assessment models are studied. On this basis, the models developed for specific occupancies are only applicable to those buildings and cannot be easily extended to other ones. This is mainly due to the implicit assumptions and simplifications by computer. Another important issue related to the acceptance of the fire risk assessment methods for fire safety. Some of the reasons included such as lack of full credit and lack of knowledge and technology for education in these models for designers and code officials as well as the lack of proper validation of the models.
    Keywords: Fire, building, fire risk assessment, risk assessment models