فهرست مطالب

نشریه نامه هنرهای تجسمی و کاربردی
پیاپی 11 (بهار و تابستان 1392)

  • تاریخ انتشار: 1392/05/12
  • تعداد عناوین: 7
|
  • محمدرضا مریدی صفحه 5
    جهانی شدن به معنای فشردگی جهان و افزایش آگاهی از آن مانند یک کل است که در نتیجه درهم تنیدگی و وابستگی متقابل میان نظام های سیاسی به واسطه تجارت بین المللی و رسانه های فراملیتی به وجود آمده است. از سوی دیگر جهانی شدن به عنوان گسترش الگوی نوسازی فرهنگی به شیوه غربی و بخشی از توسعه مصرف گرایی اقتصاد سرمایه داری جهانی قلمداد می شود. در تقابل میان «جهانی شدن» و «جهانی سازی»، مفهوم «هنر جهانی» با پرسش هایی متعدد مواجه است. در مقاله حاضر به این پرسش پرداخته شد که زمینه های اجتماعی پیدایش، اوج و افول جریان های «هنر جهانی» چه بوده است؟ به این منظور تفاوت های چهار جریان هنر جهانی با عنوان «هنر جهان شمول» (universal art)، «هنر جهان» یا هنر میراث جهانی بشر (world art)، «هنر بین المللی» (international art) و «هنر جهانی» (global art) مورد مطالعه قرار گرفت. مطالعه روند شناسانه پاردایم های هنر جهانی نشان داد که این جریان ها متاثر از چه زمینه های فکری پدید آمدند و چه پیامدهایی برای هنر داشتند. با تمایز میان چهار جریان هنر جهانی به درستی می توان ابعاد این پدیده را در عصر رسانه های فرامرزی مورد ارزیابی قرار داد و امکانات و مقدورات آن را در گستره جهانی شدن شناخت. یافته های مقاله حاضر بر این امر تاکید دارد که ظهور رسانه های جهانی همچون اینترنت عرصه تازه ای برای ارائه هنرهای سنتی و بومی در جهان است. این بار یک اثر بومی برای جهانی شدن بهای گزاف دوری از سنتی بودن و پیوستن به انتزاع گرایی مطلق در فرم را نمی پردازد، یا زیر سلطه قواعد بازار بین المللی هنر که توسط خانه های حراج تحمیل می شود قرار نمی گیرد؛ بلکه می تواند با حفظ هویت و یکپارچگی معنایی، خود را به جهان عرضه کند. این فرصت تاریخی تازه ای برای جهانی کردن هنر ایران خواهد بود.
    کلیدواژگان: هنر جهانی، هنر جهان شمول، هنر بین المللی، جامعه شناسی هنر
  • صمد سامانیان، کورس سامانیان، مرضیه حکمت صفحه 21
    جهانی شدن به معنای فشردگی جهان و افزایش آگاهی از آن مانند یک کل است که در نتیجه درهم تنیدگی و وابستگی متقابل میان نظام های سیاسی به واسطه تجارت بین المللی و رسانه های فراملیتی به وجود آمده است. از سوی دیگر جهانی شدن به عنوان گسترش الگوی نوسازی فرهنگی به شیوه غربی و بخشی از توسعه مصرف گرایی اقتصاد سرمایه داری جهانی قلمداد می شود. در تقابل میان «جهانی شدن» و «جهانی سازی»، مفهوم «هنر جهانی» با پرسش هایی متعدد مواجه است. در مقاله حاضر به این پرسش پرداخته شد که زمینه های اجتماعی پیدایش، اوج و افول جریان های «هنر جهانی» چه بوده است؟ به این منظور تفاوت های چهار جریان هنر جهانی با عنوان «هنر جهان شمول» (universal art)، «هنر جهان» یا هنر میراث جهانی بشر (world art)، «هنر بین المللی» (international art) و «هنر جهانی» (global art) مورد مطالعه قرار گرفت. مطالعه روند شناسانه پاردایم های هنر جهانی نشان داد که این جریان ها متاثر از چه زمینه های فکری پدید آمدند و چه پیامدهایی برای هنر داشتند. با تمایز میان چهار جریان هنر جهانی به درستی می توان ابعاد این پدیده را در عصر رسانه های فرامرزی مورد ارزیابی قرار داد و امکانات و مقدورات آن را در گستره جهانی شدن شناخت. یافته های مقاله حاضر بر این امر تاکید دارد که ظهور رسانه های جهانی همچون اینترنت عرصه تازه ای برای ارائه هنرهای سنتی و بومی در جهان است. این بار یک اثر بومی برای جهانی شدن بهای گزاف دوری از سنتی بودن و پیوستن به انتزاع گرایی مطلق در فرم را نمی پردازد، یا زیر سلطه قواعد بازار بین المللی هنر که توسط خانه های حراج تحمیل می شود قرار نمی گیرد؛ بلکه می تواند با حفظ هویت و یکپارچگی معنایی، خود را به جهان عرضه کند. این فرصت تاریخی تازه ای برای جهانی کردن هنر ایران خواهد بود.
    کلیدواژگان: هنر جهانی، هنر جهان شمول، هنر بین المللی، جامعه شناسی هنر
  • مریم جمالی صفحه 35
    جهانی شدن به معنای فشردگی جهان و افزایش آگاهی از آن مانند یک کل است که در نتیجه درهم تنیدگی و وابستگی متقابل میان نظام های سیاسی به واسطه تجارت بین المللی و رسانه های فراملیتی به وجود آمده است. از سوی دیگر جهانی شدن به عنوان گسترش الگوی نوسازی فرهنگی به شیوه غربی و بخشی از توسعه مصرف گرایی اقتصاد سرمایه داری جهانی قلمداد می شود. در تقابل میان «جهانی شدن» و «جهانی سازی»، مفهوم «هنر جهانی» با پرسش هایی متعدد مواجه است. در مقاله حاضر به این پرسش پرداخته شد که زمینه های اجتماعی پیدایش، اوج و افول جریان های «هنر جهانی» چه بوده است؟ به این منظور تفاوت های چهار جریان هنر جهانی با عنوان «هنر جهان شمول» (universal art)، «هنر جهان» یا هنر میراث جهانی بشر (world art)، «هنر بین المللی» (international art) و «هنر جهانی» (global art) مورد مطالعه قرار گرفت. مطالعه روند شناسانه پاردایم های هنر جهانی نشان داد که این جریان ها متاثر از چه زمینه های فکری پدید آمدند و چه پیامدهایی برای هنر داشتند. با تمایز میان چهار جریان هنر جهانی به درستی می توان ابعاد این پدیده را در عصر رسانه های فرامرزی مورد ارزیابی قرار داد و امکانات و مقدورات آن را در گستره جهانی شدن شناخت. یافته های مقاله حاضر بر این امر تاکید دارد که ظهور رسانه های جهانی همچون اینترنت عرصه تازه ای برای ارائه هنرهای سنتی و بومی در جهان است. این بار یک اثر بومی برای جهانی شدن بهای گزاف دوری از سنتی بودن و پیوستن به انتزاع گرایی مطلق در فرم را نمی پردازد، یا زیر سلطه قواعد بازار بین المللی هنر که توسط خانه های حراج تحمیل می شود قرار نمی گیرد؛ بلکه می تواند با حفظ هویت و یکپارچگی معنایی، خود را به جهان عرضه کند. این فرصت تاریخی تازه ای برای جهانی کردن هنر ایران خواهد بود.
    کلیدواژگان: هنر جهانی، هنر جهان شمول، هنر بین المللی، جامعه شناسی هنر
  • شهریار شکرپور، محمود طاووسی، عبدالله قوجانی صفحه 53
    جهانی شدن به معنای فشردگی جهان و افزایش آگاهی از آن مانند یک کل است که در نتیجه درهم تنیدگی و وابستگی متقابل میان نظام های سیاسی به واسطه تجارت بین المللی و رسانه های فراملیتی به وجود آمده است. از سوی دیگر جهانی شدن به عنوان گسترش الگوی نوسازی فرهنگی به شیوه غربی و بخشی از توسعه مصرف گرایی اقتصاد سرمایه داری جهانی قلمداد می شود. در تقابل میان «جهانی شدن» و «جهانی سازی»، مفهوم «هنر جهانی» با پرسش هایی متعدد مواجه است. در مقاله حاضر به این پرسش پرداخته شد که زمینه های اجتماعی پیدایش، اوج و افول جریان های «هنر جهانی» چه بوده است؟ به این منظور تفاوت های چهار جریان هنر جهانی با عنوان «هنر جهان شمول» (universal art)، «هنر جهان» یا هنر میراث جهانی بشر (world art)، «هنر بین المللی» (international art) و «هنر جهانی» (global art) مورد مطالعه قرار گرفت. مطالعه روند شناسانه پاردایم های هنر جهانی نشان داد که این جریان ها متاثر از چه زمینه های فکری پدید آمدند و چه پیامدهایی برای هنر داشتند. با تمایز میان چهار جریان هنر جهانی به درستی می توان ابعاد این پدیده را در عصر رسانه های فرامرزی مورد ارزیابی قرار داد و امکانات و مقدورات آن را در گستره جهانی شدن شناخت. یافته های مقاله حاضر بر این امر تاکید دارد که ظهور رسانه های جهانی همچون اینترنت عرصه تازه ای برای ارائه هنرهای سنتی و بومی در جهان است. این بار یک اثر بومی برای جهانی شدن بهای گزاف دوری از سنتی بودن و پیوستن به انتزاع گرایی مطلق در فرم را نمی پردازد، یا زیر سلطه قواعد بازار بین المللی هنر که توسط خانه های حراج تحمیل می شود قرار نمی گیرد؛ بلکه می تواند با حفظ هویت و یکپارچگی معنایی، خود را به جهان عرضه کند. این فرصت تاریخی تازه ای برای جهانی کردن هنر ایران خواهد بود.
    کلیدواژگان: هنر جهانی، هنر جهان شمول، هنر بین المللی، جامعه شناسی هنر
  • نسرین سید رضوی، بهروز الیاسی صفحه 67
    هدف این مقاله بررسی نقش جعفر تبریزی در اعتلای مکتب هرات بر پایه گسترش هنر کتاب آرایی و روند رو به رشد خط نستعلیق است. جعفر تبریزی ملقب به بایسنقری در تاریخ هنر ایران به عنوان یکی از هنرمندان بنام خوشنویسی عهد تیموری (9 ه.ق./ 15 م.) در خطوط هفت گانه و همچنین خط نستعلیق مطرح می شود. وی پس از دریافت سمت ریاست کتابخانه بایسنقری، به خلق کتاب های خطی و مصور و کتاب آرایی چندباره آنها اهمیت بسیار می دهد. مسئله این مقاله بررسی و دسته بندی فعالیت های جعفر تبریزی به عنوان عاملی اصلی و مهم در اعتلای مکتب هرات است. برای رسیدن به این مقصود، با تکیه بر مطالعات کتابخانه ای در خصوص مکتب هرات، جعفر تبریزی و خط نستعلیق، داده ها جمع آوری شده و تحقیق به شیوه تاریخی تحلیلی با ارائه نموداری صورت گرفته است. مهمترین نتایجی که به دست آمد؛ نشان داد که نقش موثر جعفر تبریزی بایسنقری در پیشبرد کتابخانه بایسنقری و اعتلای مکتب هرات در سه محور رئیس، هنرمند و مدرس خوشنویس است. تلاش وی موجب خلق کتاب های خطی و مصور، پالایش خط نستعلیق و تعلیم و تربیت شاگردان گردید. مهمترین دستاورد ایشان، کتابت شاهنامه بایسنقری، پایه گذاری شیوه شرقی خط نستعلیق و تربیت ظهیرالدین اظهر است.
    کلیدواژگان: جعفر تبریزی، مکتب هرات، کتابخانه بایسنقری، کتاب آرایی تیموری، خط نستعلیق
  • محمدرضا دادگر، ملیحه حسنی صفحه 85
    کتاب های تصویری ژاپن یا اهون ها را باید در شمار آثاری دسته بندی کرد که با آمیختن حوزه های ادبی و تصویری (ادبیات، نقاشی و خوشنویسی)، به نوعی کمال هنری دست می یابند که حامل نشانه هایی پیدا و پنهان از عصاره زیبایی شناسی بومی خویش هستند. با توجه به تاثیر معیار های زیبایی شناسی ژاپن بر اهون ها که خصلت هایی یگانه و بی همتا بدین آثار بخشیده است، درک راستین این آثار بدون شناخت وجوه زیبایی شناسانه مزبور، امری ناممکن است. یوگن، یوجو و آواره از جمله معیارهای شاخص زیباشناسی ژاپنی اند که مصادیق بارز آنها را در آثار ادبی و تصویری این سرزمین می توان جست. این مقاله در پی بررسی و پی جویی این آرمان ها در بستر اهون هاست و نیز بر آن است تا بازتاب نگرش و جهان بینی مدرن را در کنار مولفه های سنتی بازجوید. پس از بررسی نظری سه آرمان یوگن، یوجو و آواره، مصادیق خاص آنهارا در برخی نمونه های تصویری اهون ها پی می گیریم. در پایان به یکی از بارزترین ویژگی ها در زیبایی شناسی ژاپنی که به نسبتی در هر سه معیار فوق الذکر نیز مستتر است، خواهیم رسید که همانا مسئله نهان ساختن و یا به تمامی آشکار نساختن زیبایی به گونه ای است که امکان کشف آن دیرتر فراهم آید. در حقیقت می توان به این نتیجه کلی رسید که هنر ژاپنی، یعنی هنر اشارت و القاء. اطلاعات و داده های این مقاله به شیوه کتابخانه ای گردآوری شده و با روش کیفی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است.
    کلیدواژگان: ژاپن، زیبایی شناسی ژاپنی، اهون
  • نازنین شاه بداغ خان، سودابه صالحی صفحه 103
    در این پژوهش تلاش شده تا با تمرکز بر حوزه نظری تعاریف، راهکارها و ویژگی های تبلیغات غیرمتعارف محیطی مورد بحث و بررسی قرار گیرد. منظور از تبلیغات غیرمتعارف محیطی آن دسته از تبلیغاتی هستند که در کنار شیوه های سنتی و پرقدمتی چون بیلبورد، پوستر و بنر مطرح شده و به منظور جذب مشتریان به ستوه آمده از تبلیغات، به عنوان روشی جایگزین شکل گرفته و به مرور توسعه یافته است. امروزه این گونه تبلیغات که زیرگروه بازاریابی گریلا قرار می گیرد، بعضا در گوشه و کنار ایران نیز به چشم می خورد، لذا شناخت و بررسی مبانی طراحی آن برای کمک به طراحان در استفاده بهینه از ابزارهای تبلیغاتی ضروری به نظر می رسد. روش این پژوهش از منظر داده های تحقیق از نوع کیفی، تحلیلی و غیرتعاملی است. بدین معنا که دیدگاه ها و رویکردهای موجود در زمینه بازاریابی گریلا، ویژگی های آن و ابزارهای مختلف مورد استفاده در این نوع تبلیغات مورد کندوکاو و بازبینی قرار گرفته است. نتایج به دست آمده از این پژوهش حاکی از آن است که بازاریابی گریلا با کمپین های متفاوت و غیرمتعارف سعی در غافلگیر کردن مخاطبان و در نتیجه جلب توجه آنها به پیام تبلیغ، با هزینه هایی نسبتا پایین دارد. یکی از ابزارهایی که این نوع تبلیغات از آن بهره می برد، تبلیغات امبینت است. تبلیغات امبینت محیط اطراف را به ابزاری ارتباطی تبدیل می کند، به این صورت که برای جذب مشتریان با بهره گیری، تلفیق و شبیه سازی ویژگی هایی از مکان ها، مجرا ها، قالب ها و اشیای درون محیط با پیام برند، از آنها به عنوان رسانه ای برای انتقال پیام بهره می برد.
    کلیدواژگان: تبلیغات غیرمتعارف محیطی، تبلیغات گریلا، تبلیغات امبینت، رسانه های امبینت