فهرست مطالب
مجله دانشکده پزشکی اصفهان
پیاپی 285 (هفته دوم تیر 1393)
- تاریخ انتشار: 1393/04/17
- تعداد عناوین: 5
-
- مقاله پژوهشی
-
صفحه 1مقدمهدر این مطالعه اثر تزریق درون صفاقی لیپوپلی ساکارید (LPS یا Lipopolysaccharide) در ایجاد آپوپتوز با افزایش مقدار پروتئین های آپوپتوزی Bax (associated X protein-2-Bcl) و 3-Caspase و کاهش مقدار پروتئین ضد آپوپتوزی 2-Bcl (2-B-cell lymphoma) در هیپوکمپ رت و نیز اثر آن بر روی حافظه و بروز آلزایمر به صورت وابسته به زمان در ساعت های 12، 24، 48، 72 و 120 بعد از تزریق بررسی شد. هدف از این مطالعه، بررسی اثر عفونت باکتریایی (از طریق LPS) در ایجاد اختلال شناختی در حافظه در اثر یک بار تزریق LPS و نیز ایجاد مدل دیگری از موش های مبتلا به آلزایمر به جای تزریق آمیلوئید بتا (Aβ یا Amyloid-beta) و استرپتوزوتوسین (STZ یا Streptozotocin) به داخل مغز -که با مرگ و میر زیاد حیوانات همراه است- بود.روش هااز موش های صحرایی نر نژاد ویستار 250-230 گرمی برای تزریق درون صفاقی LPS و انجام آزمایش های مولکولی وسترن بلات (Western blot)، آزمایش آنزیمی و سنجش حافظه با دستگاه شاتل باکس (Shuttle-box) به صورت وابسته به زمان استفاده شد. در این مدل به جای تزریق Aβ و STZ به داخل مغز از LPS استفاده گردید. این ترکیب، به خاطر توانایی که در عبور از سد خونی- مغزی (BBB یا Blood–brain barrier) دارد، می تواند به سلول های مغزی به ویژه سلول های ناحیه ی هیپوکمپ حمله کند و موجب مرگ این سلول ها و ایجاد اختلال در حافظه شود.یافته هاافزایش مقدار پروتئین های آپوپتوزی Bax و 3-Caspase و کاهش مقدار پروتئین ضد آپوپتوزی 2-Bcl به صورت وابسته به زمان در گروه مورد نسبت به گروه شاهد مشاهده شد. همچنین نتیجه ی آزمایش آنزیمی 3-Caspase نتایج وسترن بلات را تایید نمود. اختلال ایجاد شده به وسیله ی LPS در حافظه نیز توسط آزمایش شاتل باکس به صورت وابسته به زمان مشخص گردید. نتایج به دست آمده، معنی دار بودند (001/0 > P).نتیجه گیریLPS موجب افزایش بروز آپوپتوز و مرگ سلول های نورونی در ناحیه ی هیپوکمپ مغز موش های نر صحرایی نژاد ویستار به صورت وابسته به زمان می شود که این آپوپتوز، موجب کاهش قدرت حافظه ی حیوان می شود.
کلیدواژگان: بیماری آلزایمر، آپوپتوز، شاتل باکس، لیپوپلی ساکارید -
صفحه 2مقدمه
1HOXA یک عامل رونویسی می باشد. این ژن در طی رشد و تکثیر طبیعی سلول های اپی تلیال پستان، یا بیان نمی شود یا بیان آن بسیار کم است؛ اما در سرطان پستان افزایش بیان پیدا می کند. تاکنون مطالعه ای در مورد ارتباط تعداد تکرارهای CAC (پلی هیستیدین) واقع در اگزون 1 ژن 1HOXA و سرطان صورت نگرفته است. هدف این پژوهش، بررسی پلی مورفیسم CAC واقع در اگزون 1 ژن 1HOXA در بین مبتلایان به سرطان پستان و افراد سالم و ارتباط آن با سرطان پستان می باشد.
روش هادر این پژوهش، نمونه ی خون 193 زن مبتلا به سرطان پستان و 200 زن سالم جمع آوری و بررسی شد. پس از استخراج DNA ژنومی از خون محیطی و تکثیر توالی مورد نظر، تعداد تکرار و توالی CAC به وسیله ی الکتروفورز بر روی ژل پلی آکریل آمید و تعیین توالی به دست آمد.
یافته هادر این مطالعه، 5 آلل متفاوت از تکرار CAC بین 3 تا 7 تکرار و 5 ترکیب آللی (ژنوتیپ) مختلف در بین افراد شاهد و مورد مشاهده شد. بیشترین فراوانی آللی در میان افراد بیمار و سالم مربوط به آلل 7 تکرار بود. هیچ گونه ارتباط معنی داری بین این پلی مورفیسم و خطر ابتلا به سرطان پستان مشاهده نشد. بررسی های آماری نشان داد که بین ژنوتیپ های هموزیگوت 7 و گیرنده های استروژن و پروژسترون، ارتباط معنی داری وجود دارد.
نتیجه گیریبین توالی تکراری CAC در اگزون 1 ژن 1HOXA و خطر ابتلا به سرطان پستان ارتباط معنی داری وجود ندارد، اما بین ژنوتیپ های هموزیگوت 7 و گیرنده های استروژن و پروژسترون ارتباط معنی داری وجود دارد.
کلیدواژگان: 1HOXA، سرطان پستان، تکرار CAC، پلی مورفیسم -
صفحه 3مقدمه
ناشنوایی یک اختلال شایع می باشد که به طور معمول، هتروژنی ژنتیکی را در جمعیت های انسانی نشان می دهد. بروز ناشنوایی مادرزادی به میزان 1 در هر 500 تولد محاسبه شده است که حدود 70 درصد این موارد به عوامل ژنتیکی نسبت داده می شوند. نقص ژنتیکی ناشنوایی به دو نوع سندرمیک و غیر سندرمیک دسته بندی می شود و در میان ناشنوایی های غیر سندرمیک نوع اتوزومال مغلوب (ARNSHL یا Autosomal، recessive، non-syndromic hearing loss) برای حدود 80-75 درصد موارد محاسبه می شود. این نوع از ناشنوایی بسیار هتروژن می باشد و بیش از 100 لوکوس را شامل می شود. برای ناشنوایی مغلوب، شایع ترین ژن های مورد بررسی در سراسر جهان شامل 2GJB، 4A26SLC، A15MYO، OTOF و 23CDH می باشند. بنابراین هدف این مطالعه، تعیین نقش موتاسیون های ژن A15MYO (3DFNB) در خانواده های ایرانی به وسیله ی آنالیز پیوستگی می باشد.
روش هادر این مطالعه، برای بررسی فراوانی لوکوس 3DFNB در ناشنوایی، آنالیز پیوستگی در 30 خانواده ی ایرانی با بیش از سه فرد ناشنوا و منفی برای ژن 2GJB انجام شد. شجره های با موتاسیون منفی برای ژن 2GJB برای پیوستگی به لوکوس 3DFNB با استفاده از نشانگرهای STR (Short tandem repeat) مورد بررسی قرار گرفتند.
یافته هاموتاسیون delG35 در 5 خانواده از 30 خانواده ی مورد بررسی به وسیله ی تعیین توالی ناحیه ی کد کننده ی ژن 2GJB شناسایی شد. در میان بقیه ی خانواده ها، یک خانواده به لوکوس 3DFNB پیوستگی نشان داد.
نتیجه گیریبر اساس نتایج این مطالعه و سایر مطالعات، لوکوس 3DFNB در جمعیت ایرانی سومین عامل ناشنوایی بعد از 1DFNB (2GJB) و 4DFNB (4A26SLC) می باشد.
کلیدواژگان: 3DFNB، آنالیز پیوستگی، ناشنوایی غیر سندرمیک اتوزومال مغلوب، ایرانی -
صفحه 4مقدمهلرز بعد از عمل از عوارض مهم بی حسی اسپاینال است. لرز بعد از عمل با دستگاه های مانیتورینگ بیمار ایجاد تداخل می کند، در بیمار باعث ناراحتی می شود و مصرف اکسیژن و تولید دی اکسید کربن را بالا می برد. هدف این مطالعه، بررسی مقایسه ای تاثیر تزریق وریدی دگزامتازون و پتیدین بر پیشگیری از لرز بعد از عمل سزارین سکشن الکتیو تحت بی حسی اسپاینال بود.روش هادر این مطالعه ی بالینی آینده نگر دو سو کور، 99 زن باردار که در کلاس I و II ASA (American Society of Anesthesiologists) قرار داشتند و نیز شکم اول و کاندید سزارین سکشن الکتیو تحت بی حسی اسپاینال بودند، به شکل تصادفی در یکی از سه گروه 33 نفره ی زیر بر اساس نوع داروی پیشگیری از لرز وارد شدند: گروه D: mg/kg 15/0 دگزامتازون + نرمال سالین تا cc 4، گروه P: mg/kg 50/0 پتیدین + نرمال سالین تا cc 4، گروه C (گروه شاهد): نرمال سالین تا cc 4. بعد از کلامپ بند ناف و در عرض 15-10 ثانیه، داروها به شکل وریدی تزریق شدند و درجه ی حرارت تیمپانیک و آگزیلاری، علایم حیاتی، بروز و شدت لرز، تعداد و میزان دریافت پتیدین جهت درمان لرز، نمره ی درد، سطح حسی و عوارض دارویی (افزایش یا کاهش فشار خون، افزایش یا کاهش ضربان قلب، خواب آلودگی، تهوع و استفراغ) در زمان های متعدد قبل و حین عمل و سپس هر 10 دقیقه در ریکاوری تا 1 ساعت ثبت شدند.یافته هامیزان بروز و شدت لرز بعد از عمل در گروه های دریافت کننده ی پتیدین و دگزامتازون، در مقایسه با گروه شاهد کمتر بود که میاتگین نمره ی لرز به ترتیب 03/0، 15/0 و 27/0 و اختلاف بین آن ها معنی دار بود (005/0 = P). همچنین میزان و تعداد دفعات دریافت پتیدین جهت درمان لرز بعد از عمل در گروه های دریافت کننده ی پتیدین و دگزامتازون (006/0 = P)، در مقایسه با گروه شاهد کمتر بود و تفاوت ها معنی دار بودند؛ اما از نظر علایم حیاتی، درجه ی حرارت مرکزی و محیطی، سطح حسی و عوارض جانبی در هیچ زمانی در سه گروه تفاوت ها معنی دار نبود (050/0 < P).نتیجه گیریتک دوز دگزامتازون وریدی با دوز mg/kg 15/0 به عنوان پروفیلاکسی بروز و شدت لرز بعد از عمل سزارین الکتیو تحت بی حسی اسپاینال نیاز به دریافت داروی ضد لرز را کاهش می دهد.
کلیدواژگان: لرز، پتیدین، دگزامتازون، بی حسی اسپاینال، سزارین سکشن - مقاله مروری
-
صفحه 5هدف از این مطالعه ی مروری، شناسایی آرتیفکت ها (اجسام مصنوعی) و افتراق آن ها از عناصر قارچی با استفاده از روش های کاربردی و ساده در آزمایشگاه قارچ شناسی پزشکی و در نهایت تشخیص درست سلول های قارچی و به دنبال آن درمان و پیشگیری مناسب عفونت های قارچی (Mycoses) می باشد. آرتیفکت ها جزء جدایی ناپذیر فرایند تشخیص هستند و به طور پنهان و آشکار، از خطاهای رایج در آزمایشگاه می باشند. عمده ترین اشکال مشابه سلول های قارچی عبارت از موزاییک فونگوس، قطرات روغن و چربی ها، گلبول های قرمز و سفید، الیاف، باکتری ها، انگل ها و اجزای مختلف در مقاطع بافتی می باشند. این اشکال در بخش قارچ شناسی کمتر از سایر بخش های آزمایشگاه طبی مورد توجه قرار می گیرند و پیامد آن ها، گزارش نتایج مثبت کاذب، درمان های بیهوده و سردرگمی بیمار می باشد. شناسایی و معرفی مکرر این اشکال برای پرسنل آزمایشگاه ها، به ویژه افراد تازه کار، می تواند عامل مهمی در تشخیص درست عناصر قارچی، بیماری ها، کاهش هزینه ی درمان و ثبت معتبر شیوع مایکوزیس در جامعه باشد که هدف از مطالعه ی حاضر نیز، بیان نکات تشخیصی کلیدی در این زمینه و نیل به اهداف پیش گفته می باشد.
کلیدواژگان: آرتیفکت، آزمایش مستقیم، هیستوپاتولوژی، قارچ شناسی پزشکی
-
Page 1BackgroundIn this study, the effects of intraperitoneal injection of lipopolysaccharide (LPS) in causing apoptosis by increasing the amount of protein apoptotic B-cell lymphoma-2- associated X protein (Bax) and Caspase-3 and decreasing protein anti-apoptotic B-cell lymphoma-2 (bcl-2) in the hippocampus of rats and its effect on memory in a time-dependent manner at 12, 24, 48, 72 and 120 hours after injection were examined.MethodsMale Wistar rats of 230 to 250 g for Western blotting, enzymatic test and shuttle box were used.FindingsIncrease in the protein content of apoptotic Bax and Caspase-3 and decrease in antiapoptotic bcl-2 protein in a time-dependent manner was observed in cases compared to the controls. The results of testing the enzyme Caspase-3 confirmed Western blotting results. Dysfunction caused by LPS in memory determined by shuttle box test. All the results were significant at the level of P 0.001.ConclusionResults showed that LPS increased the incidence of apoptosis and neuronal cell death in the hippocampus region of the brain of male Wistar rats in a time-dependent manner and decrease animal's memory.Keywords: Alzheimer's disease, Apoptosis, Shuttle box, Lipopolysaccharide
-
Page 2Background
HOXA1 is a transcription factor. In the human mammary gland, the expression of the HOXA1 gene is very low or absent during normal growth and differentiation, but it is expensed at high levels in breast cancer lesions. To date, there has been no study on the relationship between CAC repeat (polyhistidine) in the first exon of HOXA1 gene and the cancer risk. The purpose of this study was to investigate polymorphism of CAC in in the first exon of HOXA1 gene among patients with breast cancer and healthy individuals to clear the relationship of CAC polymorphism in HOXA1 Gene and the risk of breast cancer.
MethodsPeripheral blood samples were collected from 193 women with breast cancer and 200 healthy women. After DNA extraction from peripheral blood samples by salting-out method and amplification of desired sequence by polymerase chain reaction (PCR), the number of CAC repeat was determined by polyacrylamide gel electrophoresis and direct sequencing.
FindingsFive different length of CAC repeat in the range of 3-7 and 5 allele combinations (genotypes) were observed among patients and controls. The most frequent allele in both patients and controls was the 7-CAC repeat. No significant association was observed between this allele and breast cancer risk. Statistical analyses showed significant association between homozygote 7 and estrogen and progesterone receptors.
ConclusionOur findings demonstrate that there is no significant association between CAC repeat in exon 1of HOXA1 gene and breast cancer risk. However, there is a significant association between homozygote 7 genotype and estrogen and progesterone receptors.
Keywords: HOXA1, Breast cancer, CAC repeat, Polymorphism -
Page 3Background
Hearing loss is a common sensory disorder that typically illustrates genetic heterogeneity in human populations. The incidence of congenital hearing loss is estimated at 1 in 500 births of which approximately 70% of cases are attributed to genetic factors. Genetic hearing impairment can be classified as either syndromic or non-syndromic and among non-syndromic hearing loss autosomal recessive (ALNSHL) accounts for approximately 75-80% of cases. This type of hearing loss is extremely heterogeneous and includes over 100 loci. For recessive deafness, most frequent genes are GJB2, SLC26A4, MYO15A, OTOF, and CDH23 in worldwide. This study aimed to determine the role of MYO15A (DFNB3) gene mutations in Iranian deaf population using linkage analysis.
MethodsTo investigate the frequency of DFNB3 gene mutation, linkage analysis was performed in 30 Iranian families with over three deaf child and negative GJB2. The negative mutations pedigrees for these gene mutations were then tested for the linkage to DFNB3 (MYO15A) locus, using short tandem repeat (STR) markers.
FindingsMutation 35delG was identified in 5 families out of 30 by sequencing the coding region of GJB2 gene. One family showed linkage to DFNB3 locus.
ConclusionBased on the results of this study, DFNB3 locus is the third cause of deafness after DFNB1 (GJB2) and DFNB4 (SLC26A4).
Keywords: DFNB3, Linkeage Analysis, Autosomal recessive non, syndromic hearing loss, Iran -
Page 4BackgroundPostoperative shivering is an important complication following spinal anaesthesia. It is interferes with monitoring devices distressing to the patient and increases oxygen consumption. The aim of this study was to compare the effectiveness of pethidine and dexamethasone in the prevention of postoperative shivering after spinal anesthesia for caesarean section.MethodsIn this prospective, randomized, double-blind study, 99 obstetric patients with ASA I–II (American Society of Anesthesiologists) undergoing elective caesarean section under spinal anaesthesia were randomly allocated to one of three equal groups: Group D received 0.15 mg/kg dexamethasone, Group P received 0.5 mg/kg pethidine and Group C (control) received normal saline. The drugs were given intravenously immediately after delivery of the infant with recording of axillary and core temperature and vital signs in several time intraoperative and every 10 minutes in recovery room. The incidence and intensity of shivering, number of patients received pethidine, sensory level, pain (in visual analogue scale), and side effects (hypotension, hypertension, tachycardia, bradycardia, sedation, nausea and vomiting) were also recorded.FindingsIncidence and intensity of shivering were reduced in groups P and D compared to group C (P < 0.05). The means of shivering score were 0.03, 0.15 and 0.27 in groups P, D and C, respectively. Receiving pethidine to control shivering after the surgery was significantly lower in groups P and D compared to group C (P < 0.05). There were no significant differences in vital signs, axillary and core temperature, sensory level and side effects among all groups.ConclusionThe prophylactic use of 0.15 mg/kg dexamethasone is effective for shivering prophylaxis in women undergoing cesarean section under spinal anaesthesia.Keywords: Shivering, Spinal anaesthesia, Dexamethasone, Pethidine, Caesarean section
-
Page 5This review article aimed to introduce the artifacts and precisely assessment of fungal elements in medical mycology laboratories that helps physicians for an appropriate therapy of fungal infections. Artifacts including mosaic fungus, oil drops, red and white blood cells, bacteria, and parasites are common causes of false positive reports. Accurate detection of these artifacts by laboratory personnel is a significant factor for decreasing false positive results that lead to a good management of fungal diseases. Studies like this can also helpful for epidemiology surveys that follow the prevalence of fungal infections.Keywords: Artifacts, Histopatology, Direct test, Medical mycology
©2000-2024 magiran.com All Rights Reserved.