فهرست مطالب

پژوهشنامه اصلاح گیاهان زراعی - پیاپی 13 (بهار و تابستان1393)

پژوهشنامه اصلاح گیاهان زراعی
پیاپی 13 (بهار و تابستان1393)

  • تاریخ انتشار: 1393/06/14
  • تعداد عناوین: 9
|
  • بررسی ترکیب پذیری و هتروزیس خصوصیات فنولوژیکی، مرفولوژیکی و عملکرد دانه لاین های اصلاح شده آفتابگردان در کشت تابستانه از طریق تجزیه لاین در تستر
    سید عباسعلی اندرخور*، ناروف مستیبگ، ولی الله رامئه، رمضانعلی علی تباربند میری صفحات 1-17
    به منظور تهیه دورگ های جدید و ارزیابی ترکیب پذیری عمومی لاین ها و قابلیت ترکیب خصوصی تلاقی ها، هشت لاین اینبرد نرعقیم و شش لاین بازگردان باروری آفتابگردان متحمل به بیماری پلاسموپارا در قالب طرح ژنتیکی لاین در تستر تلاقی داده شدند. تعداد 48 دورگ F1 حاصل به همراه والدها و دو شاهد هیبرید آذرگل و SHF81-85 در قالب طرح لاتیس ساده با دو تکرار مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که تیمارها برای کلیه صفات از جمله ارتفاع بوته، طول دوره رویش، طول دوره گلدهی، عملکرد دانه، تعداد دانه در طبق و عملکرد روغن دارای اختلاف معنی دار بودند. تجزیه واریانس ترکیب پذیری به روش طرح تلاقی II کامستاک و رابینسون نشان داد که اثر ژنوتیپ و هیبریدها و اثر متقابل لاین در تستر برای برای کلیه صفات معنی دار گردید. برای ارتفاع بوته، بازگردان باروری RF81-25 و اینبرد لاین AF80- 488/1/2/1 برای طول دوره رویش، بازگردان باروری RF81-30 و اینبرد لاین AF80-533/1/1/1 دارای قابلیت ترکیب عمومی منفی و معنی داری برای طول دوره گلدهی، بازگردان باروری RF81-30 و اینبرد لاین AF80- 460/2/1/1 برای تعداد دانه در طبق بازگردان باروری RF81-25 و اینبرد لاین AF80-488/1/2/1 برای عملکرد دانه و عملکرد روغن، بازگردان باروری RF81-150/1 و اینبرد لاین AF80-6920 دارای قابلیت ترکیب عمومی مثبت و معنی داری بودند. تلاقی AF80-460/2/1/1 × RF81-25 و AF-6937 RF81-30 برای عملکرد دانه و عملکرد روغن دارای ترکیب پذیری مثبت معنی دار بالائی بودند. بیشترین مقدار هتروزیس برای عملکرد دانه مربوط به تلاقی AF80-6920 RF81-25 بوده است.
    کلیدواژگان: آفتابگردان، ترکیب پذیری عمومی و خصوصی، طرح لاتیس، عملکرد روغن
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • مطالعه کشت بافت گیاه گل انگشتانه (Digitalis nervosa staud & Hochst)
    مرضیه کریمی*، سید کمال کاظمی تبار، محمد آزاد بخت، قربانعلی نعمت زاده صفحات 18-28
    در این تحقیق تکنیک های مختلف کشت بافت در گیاه Digitalis nervosa مورد مطالعه قرار گرفت. گیاهان این جنس از گیاهان مهم دارویی می باشند که منبع گلیکوزیدهای قلبی مهمی چون دیگوکسین، دیژیتوکسین و انواع لاناتوزیدها می باشد به منظور بررسی کالزایی در ریزنمونه های برگ، از هورمون های مختلف گیاهی و منابع مختلف کربن استفاد گردید. عنوان منابع اکسین از هورمون های 2،4-D در سه سطح (0، 1، 2 میلی گرم بر لیتر) و NAA نیز در سه سطح (5/0، 1، 2 میلی گرم بر لیتر) و هورمون BAP در دو سطح (5/0، 1 میلی گرم بر لیتر) استفاده گردید. بهترین ترکیب محیط کشت از لحاظ زمان کمتر برای القای کالوس محیط کشت MS حاوی 1 میلی گرم بر لیتر BAP، 1 میلی گرم بر لیتر NAA و 2 میلی گرم بر لیتر 2،4-D بود. چهار منبع مختلف کربن شامل ساکاروز، مالتوز، فروکتوز و گالاکتوز بود. بهترین محیط کشت کالزایی برای ریزنمونه های برگ، محیط کشت MS محتوی قند ساکاروز به میزان30 گرم بر لیتر با ترکیب هورمونی 5/0 میلی گرم در لیتر BAP و 1 میلی گرم بر لیتر NAA معرفی گردید. در بین ریزنمونه های مختلف برگ، هیپوکوتیل، کوتیلدون و ریشه، بیشترین میزان کالزایی را ریزنمونه کوتیلدون نشان داد. بررسی اندام زایی در کالوس های حاصل از ریزنمونه های برگ با استفاده از هورمون های BAP و NAA صورت گرفت. بهترین محیط باززایی محیط کشت MS حاوی 2 میلی گرم بر لیتر BAP بود. همچنین در بررسی تعیین بهترین محیط کشت برای باززایی از دو محیط MS و B5 استفاده گردید که درصد بیشتر باززایی در محیط کشت MS مشاهده شد. در نهایت به منظور ریشه زایی از محیط کشت MS حاوی 1 و 5/0 میلی گرم بر لیتر IBA (ایندول بوتریک اسید) استفاده گردید، که از لحاظ آماری تفاوت معنی داری بین این دو سطح به منظور القای ریشه وجود نداشت.
    کلیدواژگان: Digitalis nervosa staud &، Hochst، کالوس، باززایی، ریشه زایی، گلیکوزیدهای قلبی
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • بررسی تنوع ژنتیکی بین و درون توده های گیاه بادرنجبویه (L. Melissa officinalis) با استفاده از نشانگرهای ITS
    پرویز حیدری*، علی اشرف مهرابی، علی اصغر نصرالله نژاد قمی صفحات 29-39
    بادرنجبویه گیاهی دارویی، چند ساله و از خانواده نعناعیان می باشد. در این تحقیق، جهت بررسی تنوع ژنتیکی، 14 توده از گیاه بادرنجبویه به همراه دو توده از گیاهان بادرشبو و ریحان (به عنوان گیاهان خارج از گروه) مورد مطالعه قرار گرفت. به منظور مطالعه تنوع درون و بین توده های بادرنجبویه از نواحی ITS (توالی های فاصله انداز رونوشت) جهت طراحی نشانگر استفاده شد. همچنین با استفاده از چهار آنزیم Taq1، EcoR v، BssM1 و AspLE1 تنوع موجود در توالی قطعات تکثیر شده بررسی شد. نتایج نشان داد که آنزیم BssM 1 نسبت به دیگر آنزیم ها، چند شکلی بیشتری را در تعداد و طول قطعات حاصل از هضم نشان می دهد. نتایج آزمون مانتل نشان داد که ماتریس عدم تشابه دایس و الگوریتم نزدیکترین همسایه (N.J) بالاترین همبستگی جهت آنالیز اطلاعات را دارند. بیشترین میزان عدم تشابه به روش دایس در بین توده های بادرنجبویه، استان اصفهان و توده استان قزوین با 44/0 فاصله و کمترین میزان عدم تشابه بین توده های زنجان، تهران و کرج مشاهده شد که کاملا مشابه هم بودند. در پنج توده بادرنجبویه (ایلام، شیراز، تبریز، قزوین و اصفهان) تنوع درون توده ای مشاهده شد. نتایج تجزیه خوشه ایتوده ها را در ه ش ت گروه مجزا تفکیک نمود و گیاه ریحان در مقایسه با بادرشبو فاصله ژنتیکی کمتری در توالی ITS با بادرنجبویه داشت.
    کلیدواژگان: بادرنجبویه، نشانگرهای ITS، تنوع ژنتیکی، تجزیه خوشه ای
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • بررسی و انتخاب ترکیب هورمونی مناسب جهت باززائی شاخه و تکثیر درون شیشه ای گیاه ریحان
    سحر صادقیان، غلامعلی رنجبر*، سیدکمال کاظمی تبار صفحات 40-48
    ریحان (L. Ocimum basilicum) متعلق به خانواده نعناع (Lamiaceae) است. این گونه گیاهی غنی از روغن های معطر ضروری است و در صنعت داروسازی و عطرسازی بسیار با ارزش است. تحقیق حاضر روی کشت بافت گیاه ریحان با استفاده از ریزنمونه برگی حاصل از گیاه رشدیافته در شرایط درون شیشه ای متمرکز شده است. آزمایش حاضر به صورت طرح کاملا تصادفی در 5 تکرار در سال 1388 در دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری اجرا شد. ریزنمونه های برگی جهت القاء کالوس در محیط کشت پایه موراشیک و اسکوگ (MS) همراه با غلظت های مختلف BAP (1- mgl 1، 0) و 2،4-D (1- mgl 1، 5/0، 0) قرار گرفتند. پس از آن کالوس ها به منظور باززائی به محیط کشت MS همراه با هورمون های BAP در سطوح (1- mgl 5 و3، 1) در ترکیب با 1- mgl 2/0 هورمون NAA منتقل شدند. بالاترین میانگین شاخه در محیط حاوی 1- mgl 1 BAP در ترکیب با 1- mgl 2/0 NAA بدست آمد.
    کلیدواژگان: ریحان (L، Ocimum basilicum)، ریزنمونه برگی، باززائی شاخه، هورمون گیاهی
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • ارزیابی مولکولی و افزایش فراوانی ژن مقاومت به نماتد مولد سیست در طی چند نسل خود گردهافشانی چغندرقند
    پیمان نوروزی* صفحات 49-60
    به منظور افزایش فراوانی ژن مقاومت به نماتد مولد سیست چغندرقند از توده اصلاحی 261*(20314*W-1009) که حامل ژن Hs1pro-1 بود استفاده شد. این توده در سال اول در برنامه سلکسیون قرار گرفت و بوته ها در مزرعه علامت گذاری و نمونه های برگی جهت استخراج DNA تهیه گردید و سپس ارزیابی مولکولی گیاهان حامل ژن مقاومت با استفاده از نشانگر مولکولی STS و آزمون PCR اختصاصی انجام گرفت. در سال دوم این تحقیق، ریشه های ورنالیزه شده حامل ژن مقاومت پس از یادداشت برداری وضعیت حضور علائم گال روی ریشه ها در زیر کیج جهت تهیه بذر S1 در مزرعه ایزوله کشت گردیدند. بذور برداشت شده S1 همزمان در گلخانه جهت آزمون مولکولی و در مزرعه اشتکلینگ جهت تهیه ریشه کشت و در طول فصل زمستان در داخل مزرعه ورنالیزه شدند. نتایج آزمون مولکولی گیاهان S1 با استفاده از نشانگر Hs1pro-1 نشان داد که حضور ژن مقاومت در لاین های S1 بین 25 تا 63 درصد متغیر است. در سال سوم، مانند سال قبل، ریشه های حامل ژن مقاومت که در زمستان سال قبل ورنالیزه شده بودند در زیر کیج جهت تهیه بذر S1 جدید در مزرعه ایزوله کشت گردیدند. بذور برداشت شده S1 در گلخانه جهت آزمون مولکولی کشت شدند. نتایج آزمون مولکولی گیاهان S1 با استفاده از نشانگر Hs1pro-1 نشان داد که حضور ژن مقاومت در لاین های S1 منتخب افزایش یافته است و بین 39 تا 80 درصد متغیر می باشد. بنابراین نتایج نشان داد که با چند نسل خودگرده افشانی لاین های حامل ژن مقاومت به همراه انتخاب ژنوتیپی گیاهان مقاوم با استفاده از نشانگر مولکولی می توان به لاین های با درصد بالای ژن مقاومت دست یافت.
    کلیدواژگان: چغندرقند، نماتد مولد سیست، مقاومت، گرده افشان، دیپلوئید، نشانگر مولکولی
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • ارزیابی صفات موثر بر میزان دگرگشنی لاین های نرعقیم سیتوپلاسمی برنج ایرانی
    عمار افخمی قادی*، نادعلی باباییان جلودار، نادعلی باقری صفحات 61-72
    در برنامه تولید بذر هیبرید، ارزیابی صفات مرتبط با دگرگشنی در لاین های نرعقیم، جهت گزینش لاین های مطلوب ضروری است. در تحقیق حاضر از 7 لاین نرعقیم سیتوپلاسمی (بین المللی) و نگهدارنده آنها و تعداد 33 لاین نرعقیم ایرانی به همراه لاین والدینی آنها در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی استفاده گردید. نتایج حاصل از تجزیه واریانس حاکی از وجود تفاوت معنی دار بین لاین های مورد مطالعه برای صفات طول کیسه بساک، طول میله پرچم، طول کلاله، طول گلوم، طول گلچه، عرض گلچه، باروری دانه گرده، طول خوشه، درصد خروج خوشه، درصد دگرگشنی، تعداد کل دانه و درصد باروری خوشه بود. مقایسه میانگین صفات نشان داد که لاین نرعقیم حسنی ریشک قرمز A دارای بلندترین طول کلاله (93/2 میلی متر) و کوتاهترین طول کیسه بساک (87/1 میلی متر) می باشد. درصد دگرگشنی در لاین حسنی ریشک قرمز A و خزر A بسیار پایین بود. لاین نرعقیم بین المللی IR69224A ضمن داشتن عقیمی کامل گرده، درصد دگرگشنی بالایی (79/37%=) داشته است. صفات درصد عقیمی گرده، تعداد گلچه در خوشه، طول گلوم و طول میله پرچم، ضریب تغییرات ژنوتیپی، وراثت پذیری و پیشرفت ژنتیکی بالایی نسبت به سایر صفات داشته اند، در نتیجه این صفات را می توان به عنوان معیار انتخاب در لاین های نرعقیم سیتوپلاسمی با میزان دگرگشنی بالا در نظر گرفت. همچنین درصد دگرگشنی با صفاتی نظیر طول بساک (47/0= r)، خروج خوشه (32/0= r) و طول گلچه (22/0= r) رابطه مثبت و معنی داری داشته است در نتیجه لاین های نرعقیم سیتوپلاسمی با طول بساک و اندازه گلچه بزرگتر و خروج خوشه بیشتر، درصد تشکیل بذر هیبرید بیشتری خواهند داشت.
    کلیدواژگان: آلوگامی، نرعقیمی سیتوپلاسمی، برنج
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • ارزیابی اثرات ژنوتیپ، محیط و ژنوتیپ × محیط بر برخی از صفات مهم کمی در باقلا(Vicia faba L.)
    پیمان شریفی*، حسین آسترکی، محمدرضا صفری مطلق صفحات 73-88
    باقلا (Vicia faba L.) یکی از بقولات دانه ای است که با توجه به میزان پروتئین بالای آن به عنوان غذا و همچنین تغذیه دام مورد استفاده قرار می گیرد. تنوع ژنتیکی رکن اصلی بیشتر برنامه های اصلاحی بوده و انجام گزینش منوط به وجود تنوع ژنتیکی مطلوب در صفات مورد بررسی می باشد. از این رو، آزمایشی به منظور انتخاب بهترین ژنوتیپ های باقلا و تعیین تنوع ژنتیکی تعدادی از ژنوتیپ های باقلا در دو استان گیلان و لرستان از نظر صفات مورفولوژیکی و زراعی انجام پذیرفت. تجزیه مرکب داده ها حاکی از معنی دار بودن اثر متقابل ژنوتیپ × محیط برای تمام صفات مورد مطالعه بود، بنابراین بررسی ژنوتیپ ها در هر کدام از محیط ها به طور جداگانه انجام گرفت. نتایج تجزیه واریانس صفات مورد مطالعه نشان داد که اثر ژنوتیپ در هر دو محیط برای تمام صفات مورد مطالعه معنی دار بود. مقایسه های گروهی ژنوتیپ ها در دو محیط نشان داد که ژنوتیپ های دانه درشت و دانه ریز از لحاظ تمام صفات مورد بررسی با یکدیگر تفاوت معنی دار داشتند و می توان آنها را در دو گروه مجزا قرار داد. توده بومی گیلان و رقم اصلاح شده برکت بیشترین عملکرد دانه را در استان گیلان داشتند و در استان لرستان بیشترین عملکرد دانه مربوط به توده بومی خرم آباد بود. با توجه به نتایج حاصل از مطالعه حاضر، استفاده از توده های دانه ریز غرب کشور و دانه درشت شمال کشور به عنوان والدین تلاقی ها قابل توصیه می باشد و در نتیجه امکان دسترسی به نتاجی در نسل های در حال تفکیک که نسبت به هر دو دسته والدین برتری داشته باشند، مقدور می باشد.
    کلیدواژگان: اثرمتقابل ژنوتیپ × محیط، باقلا، تنوع ژنتیکی، عملکرد
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • غربالگری مکرر برای گزینش اکوتیپ های یونجه متحمل به شوری
    حسن منیری فر*، رزیتا مظلومی صفحات 89-100
    ده اکوتیپ منتخب یونجه در شرایط تحت کنترل شاهد و شوری مورد غربالگری قرار گرفتند. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که بین اکوتیپ ها از نظر میزان تحمل به شوری اختلاف معنی داری وجود دارد. برای اطمینان از نتایج حاصله و انتخاب دقیق تر اکوتیپ ها، آزمایش بار دیگر تکرار شد و این بار علاوه بر شرایط شاهد، تیمار شوری در دو سطح اعمال گردید. بین اکوتیپ ها از نظر کلیه صفات اندازه گیری شده اختلاف معنی دار مشاهده شد. اثر متقابل اکوتیپ با سطوح شوری برای صفات عملکرد تک بوته در حالت تر و خشک معنی دار بود. اکوتیپ های قره یونجه، بافتان و لغلان برترین اکوتیپ ها از نظر ارتفاع بودند و پس از آنها اکوتیپ های خواجه و سیوان قرار گرفتند. برترین اکوتیپ ها از نظر عملکرد خشک در تیمار شاهد، اکوتیپ های قره یونجه و خواجه و سپس بافتان و ایلانجوق بودند. در شوری متوسط اکوتیپ های خواجه، قره یونجه و بافتان برترین اکوتیپ ها بودند. در شوری شدید نیز اکوتیپ های خواجه، قره یونجه و لغلان در برترین رده قرار گرفتند. با در نظر گرفتن کلیه صفات اندازه گیری شده اکوتیپ های قره یونجه، خواجه، بافتان و لغلان اکوتیپ های برتر آزمایش تشخیص داده شدند. این اکوتیپ ها می توانند به عنوان ارقام مناسب برای محیط های با تنش شوری متوسط و یا شدید معرفی گردند.
    کلیدواژگان: یونجه، تعداد ساقه، عملکرد، تنش شوری
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • ارزیابی ساختار ژنتیکی عملکرد و اجزای عملکرد در گندم نان (Triticum aestivum L.) با استفاده از روش دی آلل
    فرهاد صادقی* صفحات 101-113
    به منظور برآورد خصوصیات ژنتیکی عملکرد و اجزای عملکرد از قبیل تعداد سنبلچه در سنبله، تعداد دانه در سنبله، وزن 10 سنبله گندم، وزن دانه در 10 سنبله، هکتولیتر، وزن هزار دانه و عملکرد دانه از شش رقم گندم تجاری به نام های اترک، اروند، زرین، کرج-3، Mv-17، نوید و نتاج آنها در قالب یک طرح تلاقی نیمه دی آلل استفاده شد. تلاقی های بین والدین در سال 1389-1388 انجام شد. آزمایش در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در ایستگاه تحقیقاتی ماهیدشت کرمانشاه در سال 90-1389 اجرا شد. داده های حاصل با استفاده از روش دی آلل تجزیه و تحلیل شدند. نتایج تجزیه واریانس داده ها بین ژنوتیپ ها برای کلیه صفات در سطح احتمال یک درصد معنی داری بود. آزمون های ضریب رگرسیون و اپیستازی نشان داد، مدل افزایشی- غالبیت برای بیشتر صفات به غیر از وزن دانه و وزن 10 سنبله گندم و عملکرد دانه کفایت نمود. نتایج بدست آمده از تجزیه هیمن نشان داد که اثرات افزایشی و غیرافزایشی در کنترل صفات نقش دارند. بیشترین و کمترین میزان وراثت پذیری خصوصی به صفات وزن هزار دانه و وزن هکتولیتر به ترتیب 57 درصد و 13 درصد تعلق گرفت. با توجه وجود اثر افزایشی در مواد تحت بررسی و اثر تجمعی در انتقال ژن ها به نسل بعد، می توان از طریق گزینش در نسل های اولیه در افزایش صفات عملکرد و اجزای عملکرد دانه در برنامه اصلاح گندم نان استفاده نمود.
    کلیدواژگان: گندم نان، تجزیه گرافیکی هیمن، عملکرد و اجزای عملکرد، عمل ژن، وراثت پذیری
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
|
  • Evaluation of Combining Ability and Heterosis of Phenological and Morphological Traits and Seed Yield in Breeding Lines of Sunflower using Line×Tester Analysis in Summer Cropping Condition
    Seyed Abbas Ali Andarkhor*, Norof Mastibege, Valiollah Rameeh, Ramazan Ali Alitabar Pages 1-17
    Combining ability and heritability of yield and yield components of sunflower(Helianthus annuus L.) breeding lines was studied using line × tester analysis. Eightlines and six testers which were tolerant to plasmopara (Plasmopara halstedii) diseasewere crossed in line × tester method. 48 F1 single cross combinations along with theirparents and two checks including Azargol and SHF81-85 were planted in simple latticedesign with two replications. The results of analysis of variance revealed significantdifferences among the genotypes for all the traits including plant height, life-cycleduration, duration of flowering, grain yield, seeds per head and oil yield. Line × testeranalysis based on Comstock and Robinson design II displayed significant effects ofgenotypes, parents and hybrids for all the studied traits. For growth period, RF81-25,AF80-488/1/2/1 had significant negative general combining ability effects. For durationof flowering, RF81-30, AF80-533/1/1/1 had also significant negative general combiningability effects. For seeds per head, RF81-25, AF80-488/1/2/1 and also for seed yield andoil yield, RF81-150/1 and AF80-488/1/2/1 maintained significant positive generalcombining ability effects. The crosses including AF80-460/2/1/1× RF81-25 and AF-6937×RF81-30 had significant positive specific combining ability for seed and oil yield.Maximum heterosis effects for seed yield were belonged to AF80-960×RF81-25.
    Keywords: Sunflower, General, specific combining ability, Lattice design, Oil Yield
    Abstract View Paper Original: Persian
  • Tissue Cultur Studty in Foxglove Plant (Digitalis Nervosa Staud & Hochst)
    Marzieh Karimi*, Seyed Kamal Kazemitabar, Mohammad Azad Bakht, Ghorbanali Nematzadeh Pages 18-28
    Different tissue culture techniques of Digitalis nervosa staud & Hochst were studied.In this study, different kinds of plant growth regulators and sources of carbon (sucrose,galactose, fructose and maltose) were used to investigate the callus induction by leafexplants. Growth regulators 2,4-D and NAA at three levels and BA at two levels wereapplied. Murashige and Skoog culture medium supplemented with sucrose, 0.5 mgl-1BAand 1 mgl-1 NAA was found to be the best treatment for callus induction from leafexplants. In comparison with other culture media callus was appeared sooner on MSmedium containing 1 mgl-1 BA, 1 mgl-1 NAA and 2 mgl-1 2,4-D. The cotyledon explantswere the best samples for callus induction compared with the other explants (leaf,hypocotil and root). Hormones BA and NAA were used to investigate plantletregeneration from leaf based callus. Treatment containing 2 mgl-1 BA was the bestchoice to shoot regeneration from leaf explant. Murashige and Skoog culture mediumacted better than B5 for regeneration. Hormone IBA was used at two levels (0.5 and 1mgl-1) for root induction. It was determined that there is no significant differencebetween these two treatments.
    Keywords: Digitalis Nervosa Staud, Hochst, Callus, Regeneration, Rooting, Cardiac Glycosides
    Abstract View Paper Original: Persian
  • Genetic Diversity of Balm (Melissa Officinalis L.) Landraces and Genetic Relationship Within and Between Them using ITS Markers
    Parviz Haidari*, Ali Ashraf Mehrabi, Ali Asghar Nasrollah Nejad Ghomi Pages 29-39
    The lemon balm (Melissa officinalis L.) a perennial medicinal plant, of Labiateae family is grown in the most parts of Iran and it has shown the sedative, hypnotic, analgesic, antiviral and antimicrobial effects. In present study, genetic diversity of 14 landraces of balm with two out group landraces (basil and moldavian balm) was investigated. Study variation within and between landraces of balm ITS (Internal Transcribed Spacer) region was used to design markers. Also four enzymes Taq1, EcoR v, BssM1 and AspLE1 were used for investigating polymorphism in ITS region. Enzyme BssM1 showed the polymorphism in number and length of digested fragments better than other enzymes. Mantel test results showed that the most correlation was existed between of dice dissimilarity matrix and Neighbor joining algorithm for data analysis. Among balm landraces highest degree of dissimilarity (0.44) was observed from Esfahan and Qazvin landraces and the lowest from 1, 6 and 10 landraces were quite identical. Diversity was observed just for five of landraces (3, 7, 8, 9 and 11). Results of cluster analysis separated landraces on eight groups and Basil genetic distances were less than moldavian balm to the balm and highest distance between groups 3 and 6 with 0.42 and the most similarity was between groups 1 and 4 (dissimilarity=0.15).
    Keywords: Lemon balm, ITS Markers, Genetic diversity, Cluster analysis
    Abstract View Paper Original: Persian
  • Consideration and Selection of Suitable Hormonal Composition for in vitro Shoot Regeneration and Propagation of Ocimum basilicum L.
    Sahar Sadeghian, Gholam Ali Ranjbar*, Seyed Kamal Kazemitabar Pages 40-48
    Ocimum basilicum L. (sweet basil), from Lamiaceae family, is rich in aromatic essential oils and valuable in industry for its pharmaceutical, aromatic properties. The present study has focused on tissue culture of O. basilicum using leaf explants from in vitro germinated plants. The current study has been fulfilled based on completely randomized design with 5 replications using MS (Murashige and Skoog) medium with different concentrations of BAP (0, 1 mgl-1) and 2,4-D (0,0.5,1mgl-1). After callus formation the calluses were transferred on new MS media with (1, 3 & 5 mgl-1) BAP in combination with 0.2 mgl-1 NAA, for regeneration. The highest average number of shoots occurred in the medium containing 1 mgl-1 BAP and 0.2 mg-1 NAA. The presence of NAA inhibited root formation, when combined with different concentrations of BAP.
    Keywords: Ocimum basilicum L., Leaf explants, Shoot regeneration, Phytohormone
    Abstract View Paper Original: Persian
  • Molecular Evaluation and Increasement of Cyst Nematode Resistance Gene Frequency During Several Generations of Self Pollination in Sugar Beet
    Peyman Norouzi* Pages 49-60
    In order to increase beet cyst nematode resistance gene frequency, one population named 261*(20314*W-1009) that contains Hs1pro-1 was used in present research. In first year, the population was planted in selection plotes in field. Single plants were labeled and leaf samples were prepared. Then DNA extraction from leaves was done and molecular analysis of plants containing resistance gene accomplished using STS marker and specific PCR test. In second year, gall signs onto resistant vernalized roots were noted and the roots were planted under cages in isolated plots to produce S1 seeds.The S1 seeds were sowed in greenhouse for molecular analysis and in the steckling field to produce the roots. The roots were vernalized in the field in winter season. The molecular results of the S1 plants by Hs1pro-1 marker showed that presence of the resistant gene among the S1 lines is varied 25 to 63 percent. In third year, the vernalized roots were planted under cages in isolated plots to produce new S1 seeds. The new S1 seeds were grown in greenhouse for molecular analysis. The molecular results of the new S1 plants by Hs1pro-1 marker showed enhancement of the resistant gene among the S1 lines that varied 39 to 80 percent. The results showed that resistance gene frequency can be increased by increasing in selfing number and genotypic selection by molecular marker.
    Keywords: Sugar beet, CYST nematode, Resistance, Pollinator, Diploid, Molecular marker
    Abstract View Paper Original: Persian
  • Evaluation of Allogamic Characteristics for Iranian Rice Cytoplasmic Male Sterile Lines
    Ammarafkhami Ghadi*, Nad Ali Babaeian Jelodar, Nad Ali Bagheri Pages 61-72
    In the process of hybrid rice seed production program, initial assessment of the traits related to out crossing levels in male sterile lines for selecting the favorite lines is necessary. Therefore, the study of seven cytoplasmic male sterile lines (released by IRRI) together with their maintenance and 33 male sterile lines derived from backcrossing program (released by Iran) were compared using a randomized complete block design with three replication. Analysis of variance indicated significant differences among the studied lines in 1% level for all characters. Mean comparison of traits showed that male sterile Hasani-awn-Red has the longest length of stigma (2.93 mm) and shortest length of anther (1.87 mm). Out crossing percent was very low in Hasani-awn-Red A and the Khazar A lines. IR69224A line with complete pollen sterility, had out crossing percent (x = % 37.79). Pollen sterility, number of florets per panicle, legume and stamen length traits have been high genotypic coefficient of variation, inheritance, genetic progress. These traits can be used as selection criteria for cytoplasmic male sterile lines without high crossing. Also, out crossing with traits such as anther length (r = 0.47), panicle exertion rate (r = 0.32) and floret length (r = 0.22) had a significant positive correlation. Thus cytoplasmic male sterile lines with anther length large, floret size and complete panicle exertion will be more products of hybrid seed.
    Keywords: Allogami, Cytoplasm male sterility (CMS), Rice
    Abstract View Paper Original: Persian
  • Evaluation of Genotype, Environment and Genotype × Environment Interaction Effects on Some of Important Quantitative Trits of Faba Bean (Vicia faba L.)
    Peyman Sharifi*, Hossein Astereki, Mohammad Reza Safari Motlagh Pages 73-88
    Faba bean (Vicia faba L.) is a grain legume that grown for its high protein seeds, which is using as human food and animal feeding. Genetic variability of the traits is important in breeding programes, so that selection gain depends on the existence of genetic variability of traits. Therefore, an investigation was carried out to select the most successful faba bean genotype(s) and to assess the genetic diversity related to the morphological and agronomical traits in some of faba bean genotypes at two locations in Guilan and Lorestan provinces. Results of combined analysis of variance revealed that genotype ×environment interaction effects were significant for all of the studied traits, thus evaluation of the genotypes carried out separately in two environments. Results of analysis of variance indicated that the studied genotypes differed significantly for all of the traits at two environments. Orthogonal contrast indicated that large seed and small seed genotypes were significantly differed for all traits and the eight genotypes were classified in two groups. Two genotypes including the landraces from north of Iran and breeding variety (Barrakat) had the highest yield at Guilan and landraces from Khoramabad produced the highest yield at Lorestan. Results of present study showed that the small seed genotypes from west of Iran and large seed genotypes from north of Iran could be used as parents to obtained transgressive segregation for most of traits.
    Keywords: Genotype × environment interaction_Faba bean_Genetic variability_Yield
    Abstract View Paper Original: Persian
  • Repeated Screening for Selection of Salt Tolerant Alfalfa Ecotypes
    Hassan Monirifar*, Rozita Mazlomi Pages 89-100
    Ten promising alfalfa ecotypes were evaluated in normal and salty conditions. Various agro-morphological traits of ecotypes such as plant height, number of stem, chlorophyll (CHL) amounts and yield were measured in normal and salt stress conditions. Analysis of variance showed that the responses were significantly different among ecotypes. To ensure results accuracy and ecotypes selection, the experiment was repeated once again and salinity treatments were applied at two levels. The results indicated that the response was significantly different among cultivars. Gara-Yonje, Baftan and Leghlan ecotypes were the best for plant height, however, the results for number of stems were similar. Gara-Yonje and Leghlan had the most CHL but Khaje ecotype produced the shortest height. In salt-free conditions, Gara-Yonje, Khaje and Baftan had the most individually fresh yield. Gara-Yonje and Baftan were the best in moderate salty conditions. Ecotypes in severe salty conditions for fresh yield were similar to moderate conditions and again Gara-Yonje, Khaje, Baftan and Leghlan were the best. Considering all measured traits, particularly with emphasis on yield, Gara- Yonje, Khaje, Baftan and Leghlan can be selected for moderate and severe salty conditions.
    Keywords: Alfalfa, Shoot number, Plant yield, Salt stress
    Abstract View Paper Original: Persian
  • Estimation of Genetic Structure of Yield and Yield Components in Bread Wheat (Triticum Aestivum L.) using Diallele Method
    Farhad Sadeghi* Pages 101-113
    In order to estimate gene action of yield and yield components characteristics such as Spikelet Number per Spike, Biomass Weight, Kernel Number per Spike, Seed weight of 10 spikes, Hectoliter Weight, 1000 kernel weight and Yield, six genotypes of bread wheat such as: Arvand, Atrak, Zarrin, Karaj-3, Mv-17 and Navid were used in a 6×6 half-diallel cross. The crosses among the parents were down in 2009-2010. The experiment was conducted in a randomized complete block design with three replications at the research station Mahidasht Kermanshah, Iran in 2010-2011. Data were analyzed using diallel method. Analysis of variance showed significant differences (P<0.01) among the genotypes for all studied traits. Regression coefficient and epistasis tests showed fitness of additive-dominance model for most of the traits except grain yield, 10 spikes weight and seed weight in 10 spikes. Results of Hayman analysis showed that contributions of additive and non-additive effects were involved in control of the traits. Hayman’s graphical analysis showed that A and B parameters were significant at 1% levels. The highest and the lowest heritability of traits belonged to hectoliter weight and 1000 grains weight, were 57% and 13%, respectively. Regarding presence of additive effects for understudy materials and cumulative effect of genes help early generations, screening of cultivars and it, in turn may improve yield and its components.
    Keywords: Bread wheat, Hayman's graphical analysis, Yield, yield components traits, Gene action, Heritability
    Abstract View Paper Original: Persian