فهرست مطالب

فیزیولوژی ورزشی - پیاپی 23 (پاییز 1393)

فصلنامه فیزیولوژی ورزشی
پیاپی 23 (پاییز 1393)

  • تاریخ انتشار: 1393/10/01
  • تعداد عناوین: 9
|
  • حمید رجبی، عباس کیهانیان* صفحات 15-28
    هدف از پژوهش حاضر، مقایسه تاثیر تمرین مقاومتی با استراحت فعال (به صورت تناوبی و با استفاده از خود تمرین مقاومتی کم شدت تر) و غیرفعال بر تغییرات سطح فعالیتی لاکتات خون بازیکنان فوتبال بود. 16 بازیکن فوتبال جوانان سپاهان به صورت تصادفی به گروه تمرین مقاومتی با استراحت فعال (قد 68/6±78/177 سانتی متر، وزن 97/7±88/64 کیلوگرم، سن 83/0±22/18 سال و درصد چربی 80/1±47/20) و گروه استراحت غیرفعال (قد 68/6±78/177 سانتی متر، وزن 97/7±88/64 کیلوگرم، سن 83/0±22/18 سال و درصد چربی 80/1±47/20) تقسیم شدند. آزمون Vo2max، Tmax، RAST و هاف در پیش و پس آزمون انجام شد و میزان لاکتات پس از این آزمون ها اندازه گیری گردید. برنامه تمرین به مدت 8 هفته و هفته ای 2 جلسه در 10 حرکت و با 30 الی 50 درصد قدرت بیشینه انجام شد. با این تفاوت که گروه استراحت فعال سه نوبت فعالیت 20 تکراری را در 30 ثانیه انجام داد و فاصله بین 30 ثانیه ها با دو نوبت فعالیت 10 تکراری تکمیل شد اما گروه استراحت غیرفعال 4 نوبت فعالیت 20 تکراری در 30 ثانیه و 30 ثانیه استراحت غیرفعال بین نوبت ها داشتند. پس از تعیین نرمالیتی توسط آزمون کلموگروف- اسمیرنوف، از آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر و با سطح اطمینان 0.05≥ α استفاده شد. نتایج، افزایش معناداری را در سطح لاکتات بین دو گروه در Vo2max، RAST، Tmax و هاف شبیه به تغییرات عملکردی در این آزمون ها به سود گروه استراحت فعال نشان داد. در مجموع نتایج نشان داد، تمرین مقاومتی با استراحت فعال نسبت به تمرین مقاومتی با استراحت غیرفعال سبب می شود که ظرفیت بی هوازی تا حد بیشتری توسعه یابد و بازیکنان بتوانند سطح لاکتات بیشتری را نسبت به پیش آزمون تحمل کنند و از این طریق سطح عملکردی خود را افزایش دهند.
    کلیدواژگان: استراحت فعال و غیرفعال، تمرین تناوبی مقاومتی و لاکتات خون
  • یعقوب حسینی، غلامرضا نعمتی، بهمن میرزایی صفحات 29-42
    هدف از این پژوهش، مطالعه اثر یک دوره تمرین قدرتی با دو الگوی باردهی متفاوت (هرمی دوگانه و هرمی مسطح) بر قدرت، استقامت، حجم عضلانی و توان بی هوازی جودوکاران جوان بود. به همین منظور تعداد 24 نفر از جودوکاران شهر کرمانشاه که حداقل 6 ماه سابقه تمرین جودو داشتند (سن 54/1±03/19 سال، قد 14/4±24/177 سانتی متر، وزن 60/10±73/71 کیلوگرم و چربی بدن04/6±60/13 درصد) به صورت داوطلبانه در این مطالعه شرکت کردند. آزمودنی ها به صورت تصادفی در سه گروه تمرینی با الگوی هرمی دوگانه (8نفر)، الگوی هرمی مسطح (8نفر) و گروه کنترل (8نفر) تقسیم شدند. قدرت، استقامت، حجم عضلانی و توان بی هوازی جودوکاران قبل و بعد از هشت هفته تمرین اندازه گیری شد. پس از اطمینان از طبیعی بودن توزیع داده ها با استفاده از آزمون کلموگراف - اسمیرنف، نتایج آزمون آماری تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی نشان داد که تفاوت معناداری بین دو گروه در قدرت، استقامت، حجم عضلانی و توان بی هوازی وجود ندارد (P<0·05). اما تفاوت معناداری بین آن ها و گروه کنترل مشاهده شد. نتایج این مطالعه پیشنهاد می کند دو برنامه متفاوت تمرین مقاومتی مورد استفاده، نتایج مشابهی در افزایش قدرت، استقامت، حجم عضلانی و توان بی هوازی در جودوکاران جوان ایجاد می کنند.
    کلیدواژگان: تمرینات قدرتی، الگوی باردهی هرمی مسطح، الگوی باردهی هرمی دوگانه، جودوکار
  • عباس صارمی، سعید چنگیزی آشتیانی، ابولفضل کلانتری صفحات 43-54
    هدف مطالعه حاضر ارزیابی اثر مکمل سازی ویتامین E بر مارکرهای استرس اکسیداتیو بیضه و اسپرماتوژنز حین 8 هفته تمرین شدید در موش های نر بود. سی سر موش (سن: 3 ماه، وزن: 10± 247 گرم) به صورت تصادفی به گروه های کنترل (10 سر)، تمرین شدید (10 سر) و تمرین شدید+مکمل (10 سر) اختصاص داده شدند. برنامه شدید تمرین شنا 5 روز در هفته و برای 8 هفته اجرا شد. در گروه تمرین شدید+مکمل، ویتامین E با دوز 50 میلی گرم/کیلوگرم/روز تزریق می شد. تمام حیوانات کشته و بیضه ها جهت ارزیابی شاخص های مختلف جمع آوری شدند. داده ها توسط نرم افزار آماری SPSS 15 و آزمون تحلیل واریانس تجزیه و تحلیل شدند. افزایش معنا دار در سطوح مالون دآلدهید (MDA) (P<0.02) و کاهش معنا دار در کیفیت اسپرماتوژنز بیضه گروه تمرین شدید مشاهده شد (P<0.03). در گروه تمرین شدید+مکمل ظرفیت آنتی اکسیدانی تام بیضه به طور معنا دار افزایش یافت (P<0.03). در حالی که سطوح MDA و کیفیت اسپرماتوژنز بدون تغییر باقی ماند (0.05P>). این نتایج پیشنهاد می کند که مکمل سازی با ویتامین E ممکن است در حفاظت از اثرات محتمل منفی تمرین شدید بر اسپرماتوژنز و ظرفیت باروری موثر باشد.
    کلیدواژگان: آنتی اکسیدان ها، تمرین شدید، استرس اکسیداتیو، اسپرم
  • مرتضی حاجی نیا، محمدرضا حامدی نیا، امیرحسین حقیقی صفحات 55-68
    این پژوهش با هدف بررسی ارتباط بین توان هوازی با سطح فعالیت بدنی و عوامل تن سنجی در پسران 16-12 سال طراحی و مورد مطالعه قرار گرفت. بدین منظور تعداد 275 نوجوان پسر 16-12 ساله شهر بردسکن با استفاده از نمونه گیری تصادفی خوشه ایانتخاب شدند. ویژگی هایی شامل قد، وزن، BMI، WHR، درصد چربی بدن، سطح فعالیت بدنی، سطح بدن و Vo2max آزمودنی ها محاسبه شد. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار spss15 و آزمون ضریب همبستگی پیرسون و اسپیرمن، رگرسیون چند متغیره، تحلیل واریانس یک طرفه (ANOVA) انجام شد. بین توان هوازی با سن (0.35- r =)، وزن (0.34-r =)، درصد چربی (0.47-r =)، BMI (0.42-r=)،WHR(0.20-r =) و سطح بدن (0.30-r =) ارتباط معکوس معناداری مشاهده شد (0.01>P). بین قد و توان هوازی ارتباط معناداری مشاهده نشد (0.14-r =). هم چنین بین سطح فعالیت بدنی و توان هوازی ارتباط مستقیم معناداری مشاهده شد (r=0.47). مقادیر توان هوازی گروه سطح بالای فعالیت بدنی به طور معناداری نسبت به دو گروه سطح فعالیت بدنی متوسط و پایین بیشتر بود. مهم ترین متغیرها در پیش بینی اکسیژن مصرفی بیشینه نسبی پسران سن، درصد چربی بدن و فعالیت بدنی بود. میزان توان هوازی و سطح فعالیت بدنی با افزایش سن کاهش معناداری یافت. می توان نتیجه گیری نمود سن، درصد چربی بدن و فعالیت بدنی از عوامل موثر بر اکسیژن مصرفی بیشینه نسبی پسران است.
    کلیدواژگان: توان هوازی، ترکیب بدن، سطح بدن، فعالیت بدنی
  • لعیا اسلامی، فرهاد رحمانی نیا، بابک نخستین روحی صفحات 69-82
    پژوهش حاضر با هدف مقایسه آثار 12 هفته مصرف ویتامینE و فعالیت بدنی منظم برسطوح آنزیم های کبدی بیماران مبتلا به کبد چرب غیر الکلی به عمل آمد. بیست نفر افراد بالغ مبتلا به بیماری کبد چرب غیر الکلی با میانگین سنی 1/8±8/41سال در این پژوهش به طور داوطلبانه شرکت کردند. بیماران به طور تصادفی به دو گروه ده نفره تقسیم شدند.گروه A شامل بیمارانی بود که روزانه دو عدد قرص ویتامین E، 400 میلی گرم صبح و شب به مدت 12 هفته دریافت می کردند و گروه B شامل بیمارانی بود که فعالیت بدنی برنامه ریزی شده و منظم انجام می دادند. آنزیم های آلانین آمینوترانسفراز (ALT)، آسپارتات آمینوترانسفراز (AST)، آلکالین فسفاتاز (ALP) سرم خونی و سونوگرافی کبد برای ارزیابی میزان چربی کبدی، قبل و بعد از مداخله درمانی مورد اندازه گیری قرار گرفت. در هر دو گروه درمانی مقادیر آنزیم های کبدی پس از درمان کاهش قابل توجهی نشان دادندP<0.05))، اما تفاوت بین گروهی معناداری بین سطح آنزیم های کبدی دو گروه وجود نداشت (P>0.05). در سونوگرافی انجام شده پس از مداخله درمانی در هر دو گروه کاهش معناداری بین درجه چربی کبدی ملاحظه گردیدP<0.05))، اگرچه در بین گروه های مورد بررسی تفاوت آماری معناداری وجود نداشت (P>0.05(. به نظر می رسد انجام فعالیت بدنی منظم بدون در نظر گرفتن نوع رژیم غذایی و یا کاهش وزن می تواند باعث کاهش آنزیم های کبدی و شواهد سونوگرافیک کبد چرب شود که با توجه به اثرات جانبی مصرف دراز مدت ویتامین E می تواند جایگزین مناسبی برای این دارو باشد.
    کلیدواژگان: کبد چرب غیرالکلی، فعالیت بدنی، ویتامین E، آمینوترانسفراز
  • محمود خانی، روح الله نیکویی، حمید معرفتی صفحات 83-94
    هدف از این مطالعه تعیین تاثیر تخلیه گلیکوژنی بر پاسخ CGRP در حین تمرین استقامتی و اثر احتمالی لاکتات بر آزاد سازی آن در شرایط استراحت بود. 10 نفر دانشجوی مرد فعال تربیت بدنی با میانگین سن 67/1±4/22، وزن 56/5 ± 28/71 و شاخص توده بدنی 07/1 ± 31/23 به صورت هدفمند انتخاب و در 4 وهله مجزا با حداقل فاصله زمانی یک هفته 4 آزمون جهت سنجش Pmax، انجام فعالیت استقامتی حاد پس از تخلیه گلیکوژن (کوشش تخلیه)، فعالیت استقامتی حاد (کوشش کنترل) و کلمپ لاکتات انجام دادند. قبل و بلافاصله پس از پایان سه کوشش اخیر، نمونه خونی جهت اندازه گیری غلظت لاکتات پلاسما، CGRP و تری گلیسرید سرم جمع آوری گردید. اندازه گیری لاکتات و CGRP به ترتیب با روش های RIA و ELISA انجام و جهت تعیین تفاوت متغیرها بین دو کوشش کنترل و تخلیه از آزمون آماری t وابسته استفاده گردید. نتایج پژوهش حاکی از افزایش معنادار غلظتCGRP بعد از انجام کوشش تخلیه (0.001>P)، کوشش کنترل (0.001>P) و کوشش کلمپ لاکتات (0.001>P) نسبت به مقادیر اولیه آن بود. هم چنین مقادیر CGRP سرم بلافاصله بعد از تمرین، بین کوشش های کنترل و تخلیه تفاوت معنادار داشت (0.01>P). ارتباط معناداری بین سطوح لاکتات پلاسما و غلظت های CGRP سرم یافت شد (0.01>P). ضمن این که مقادیر تری گلیسرید سرم بلافاصله بعد از تمرین، بین کوشش های کنترل و تخلیه تفاوت معنادار داشت(0.01> P). به طور خلاصه، نتایج پژوهش نشان داد تمرین استقامتی حاد موجب افزایش معنادار در غلظت CGRP سرم می شود و احتمالا دلیل این افزایش، شرکت CGRP در راه اندازی مسیر اکسیداسیون چربی است. هم چنین با توجه به نتایج کلمپ نیز می توان از لاکتات به عنوان عامل احتمالی افزایش CGRP در حین تمرین استقامتی نام برد.
    کلیدواژگان: CGRP، لاکتات، تخلیه گلیکوژنی، کلمپ لاکتات
  • حمید دانشمندی، عفت بمبئی چی، نادر رهنما صفحات 95-108
    هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر هشت هفته تمرین تداومی دویدن بر میزان ترشح برخی از آنزیم های اکسایشی و سطوح پروتئنی فاز حاد به دنبال یک جلسه فعالیت ورزشی کوتاه مدت بود. در این پژوهش 20 مرد سالم غیر فعال (سن: 50/2±95/23 سال، وزن: 46/6±85/73 کیلوگرم و قد: 75/4±174 سانتی متر) شرکت کردند که به صورت تصادفی به دو گروه 10 نفره تجربی و کنترلتقسیم شدند. در ابتدا، قبل و بعد از یک جلسه فعالیت ورزشی کوتاه مدت نمونه گیری خون به منظور تعیین میزان هاپتوگلوبین آزاد سرم (HP)، کراتین فسفو کیناز (CPK) و لاکتات دی هیدروژناز (LDH) سرم انجام شد و سپس آزمودنی های گروه تجربی برای مدت هشت هفته و هفته ای سه جلسه به تمرینات تداومی دویدن پرداختند. در ابتدا، تمرینات با شدت 60 – 65 درصد ضربان قلب ذخیره بیشینه و مدت 20 دقیقه آغاز و در مراحل پایانی دوره به شدت 85 درصد ضربان قلب ذخیره بیشینه و مدت 30 دقیقه رسید. بعد از هشت هفته، مجددا نمونه گیری خون قبل و بعد از یک جلسه فعالیت ورزشی کوتاه مدت جهت اندازه گیری متغیرها گرفته شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها، از روش آنالیز واریانس یک طرفه با اندازه گیری های مکرر و t مستقل استفاده شد. سطح معناداری 0.05≥P در نظر گرفته شد. تفاوت معناداری در سطوح HP سرم (P=0.035) و LDH سرم (P=0.001) در گروه تجربی در جلسه فعالیت ورزشی کوتاه مدت دوم مشاهده شد. سطوح HP سرم ناشی از یک جلسه فعالیت ورزشی کوتاه مدت در گروه تجربی پس از هشت هفته تمرین تداومی دویدن کاهش معناداری نشان داد (P=0.031). هم چنین، تفاوت معناداری بین اختلاف میانگین های سطوح LDH سرم در جلسه فعالیت ورزشی کوتاه مدت دوم بین دو گروه مشاهده شد (P=0.012). به طور کلی می توان گفت که هشت هفته فعالیت تداومی دویدن باعث ایجاد سازگاری و کاهش فشار اکسایشی و التهابی ناشی از یک جلسه فعالیت ورزشی کوتاه مدت در مردان سالم غیر فعال می گردد.
    کلیدواژگان: تمرین تداومی دویدن، فسفو کراتین کیناز، لاکتات دی هیدروژناز، هاپتوگلوبین، فعالیت ورزشی کوتاه مدت
  • محمدعلی سمواتیشریف، حجت الله سیاوشی صفحات 109-124
    هدف از این پژوهش تاثیر تمرینات توام مقاومتی و هوازی بر میزان فیلتراسیون گلومرولی و سطوح خونی فاکتورهای بیوشیمیایی مرتبط با عملکرد کلیوی در بیماران دیابت نوع دو بود. تعداد 20 بیمار مبتلا به دیابت نوع دو (میانگین سن 73/52 سال، میانگین وزن 82 کیلوگرم، میانگین نمایه توده بدن 51/30 کیلوگرم بر مجذور متر، میانگین قند ناشتا 92/155 میلی گرم در دسی لیتر) به طور تصادفی در دو گروه تجربی (N=10) و گروه کنترل (N=10) تقسیم شدند. گروه تجربی تمرینات هوازی و مقاومتی را سه بار در هفته و برای مدت 10 هفته انجام دادند و گروه کنترل فعالیت های معمول خودشان را انجام دادند. نمونه های خونی برای اندازه گیری سطوح سرمی فاکتورهای اوره، کراتینین و اسید اوریک و میزان فیلتراسیون گلومرولی در ابتدا و پایان پروتکل تمرینی از آزمودنی ها گرفته شد. از آزمون های t وابسته و t مستقل برای ارزیابی تفاوت معناداری در قبل و بعد از دوره تمرینی بین گروه کنترل و گروه تجربی استفاده شد. سطح معناداری P≤0.05 در نظر گرفته شد. میزان فاکتورهای اوره و کراتینین و میزان فیلتراسیون گلومرولی در گروه تجربی در پس آزمون نسبت به پیش آزمون کاهش معناداری پیدا کرده بود (0.05≥P) درحالی که در گروه کنترل تغییر معناداری نداشت. سطح فاکتور بیوشیمیایی اسید اوریک در هیچ کدام از گروه ها تغییر معناداری پیدا نکرد. نتایج این پژوهش ها نشان می دهد که تمرینات توام هوازی و مقاومتی می تواند میزان فیلتراسیون کلیوی و سطوح سرمی اوره و کراتینین را در بیماران دیابتی نوع دو بهبود دهد.
    کلیدواژگان: اسید اوریک، اوره، کراتینین، تمرینات قدرتی، تمرینات استقامتی
  • شادمهر میردار، احسان عرب زاده، مهدی هدایتی صفحات 125-136
    هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر6 هفته تمرین اینتروال فزاینده بر سطوح HIF-1α ریه رت های در حال بالیدگی بود. در پژوهش حاضر، برای بررسی اثر یک دوره تمرین اینتروال فزاینده بر پروتئین HIF-1α ریه، 30 سر موش صحرائی ویستار نر سه هفته ای با میانگین وزنی 9±68 گرم، بعد از دو هفته آشنایی به طور تصادفی به سه گرو ه پایه، تمرین اینتروال فزاینده و کنترل تقسیم شدند. برنامه ی تمرینی برای گروه تمرین اینتروال فزاینده به مدت 6 هفته به صورت تناوبی با 10 تکرار 1 دقیقه ای و استراحت فعال 2 دقیقه ای انجام شد. اندازه گیری HIF-1α با استفاده از کیت به روش ELISA انجام شد. نتایج مطالعه حاضر نشان داد تمرین اینتروال فزاینده سبب کاهش معنادار وزن بدنی و وزن تر ریه رت ها به ترتیب 8/17 و 02/42 درصد نسبت به گروه کنترل شد. هم چنین بین سطوح HIF-1α گروه تمرین اینتروال فزاینده در مقایسه با گروه پایه و کنترل افزایش معناداری (P<0. 001) مشاهده شد. به نظر می رسد افزایش HIF-1α ریه به دنبال تمرینات اینتروال فزاینده، ایجاد کننده شرایط پاتوفیزیولوژیکی است که بر پارانشیم ریه و در نتیجه میزان تهویه رت ها تاثیرات منفی بر جای می گذارد. ضمنا روشن شدن نتایج و دلایل آن به پژوهش های بیشتری به ویژه بر روی نمونه های انسانی نیاز دارد.
    کلیدواژگان: تمرین اینتروال فزاینده، هایپوکسی، HIF، 1α، بالیدگی
|
  • Hamid Rajabi, Abbas Keyhanian* Pages 15-28
    This study examined the effect of muscular strength training on soccer players ’lactate level. sixteen players participated in the study، where both the active rest training group in between sets in strength training (ARG، n=9) and passive rest training group in between sets in strength training (PRG، n=7) participated in 8 weeks of muscular strength training twice per week with 10 exercise from 30 to 50 maximal strength. After determining the normality by Kolmogorov- Smirnov test، a Repeated Measure with a significant level of ≥α0. 05 was used. The results indicate that after the training period Between-group improvement was significantly higher in the ARG compared with the PRG for VO2max، time to exhaustion، Rast test، and Hoff test. Finally، the results showed that the resistance training with active rest causes improvements in ’lactate level of soccer players compare to resistance training with passive rest in the pre-competitive season.
    Keywords: Interval resistance training, Active, passive rest, Lactate blood
  • Pages 29-42
    The aim of this study was to investigate the effects of one Period strength training with two loading patterns (double-pyramid & flat pyramid) were employed to study their effects on selected on muscle strength، endurance، hypertrophy and anaerobic power of young judos. For this purpose، 24 judos volunteered to participate. Subjects (age 19. 03± 1. 54 years; height 177. 24± 4. 14 cm; weight 71. 73±10. 60 Kg and BF% 13. 60±6. 04) had a history of at least 6 months of judos training. The subjects were randomly divided into 3 groups; a control group (n=8)، and two resistance training groups: a group using the DP loading pattern (n=8); and a group using the FP loading pattern (n=8). The subjects trained for 8 weeks using two selected loading patterns. After assurance the normal data distribution (Kolmogorov– Smirnov test)، One way analysis of variance for، Tukey''s post-hoc test showed muscular endurance and strength، hypertrophy and anaerobic power did not indicate any significant differences between the two training groups; however، this difference was significant for the control group (P<0·05). In conclusion، it seems that both training models were suitable for increasing strength، endurance، hypertrophy and anaerobic power in young judo.
    Keywords: Resistance training, Double, pyramid loading pattern, Flat pyramid loading pattern Judder
  • Pages 43-54
    The aim of the present study was to evaluate the influence of vitamin E supplementation on selective testes oxidative stress markers and spermatogenesis during 8 weeks of intensive training in male rats. A total of 30 male rats (age: 3 months، weight: 247±10g) were randomly assigned to Control (C، n=10)، intensive exercise (IE، n=10) and intensive exercise + supplement (IE+S) groups. The intense exercise protocol consisted of 5 days per week of training for 8 weeks. In IE+S group، vitamin E was injected at a dose of 50 mg/kg/day. All the animals were killed and testes were collected for evaluation of different parameters. Data were analyzed using SPSS-15 and ANOVA test. A significant elevation in malon di aldehyde (MDA) levels (P<0. 02) along with significant reduction in spermatogenesis quality (P<0. 03) were observed in testes of IE group. In the IE+S group، testes total antioxidants capacity (FRAP) significantly increased (P<0. 03)، whereas MDA levels and spermatogenesis quality remained unchanged (P>0. 05). These results suggest that the vitamin E supplementation may be effective in protecting the probable aggravating effects of intensive exercise on spermatogenesis and fertility capacity
    Keywords: Antioxidants, Intensive exercise, Oxidative stress, Sperm
  • Pages 55-68
    This study designed and investigated the Relationship between aerobic power to physical activity levels and anthropometric factors among 12-16 Year- Old Boys. Therefore 275 Bardaskan''s male adolescents aged 12-16 selected using random cluster sampling. subject Characteristics include height، weight، BMI، WHR، body fat percent، physical activity level، body surface area and aerobic power، where was measured using the validated methods. Data were analyzed using Pearson correlation and Spearman correlation coefficients، multiple regression and Anova in SPSS version 15. The results showed that there was significant inverse relationship between aerobic power and indicators of age (r=-0. 35)، weight (r=-0. 34)، fat percent (r=-0. 47)، BMI (r=-0. 42)، WHR (r=-0. 20)، and body surface area (r=-0. 30) (p<0. 01). There was not significant correlation between aerobic power and Height (r=-0. 14). There was significant positive correlation between aerobic power and Physical activity levels (PAL) (r=0. 47). Aerobic power was significantly higher in subjects with high level PAL than subjects with moderate and low PAL. The Rates aerobic power and level of physical activity was significantly decreased with increasing age. It can be concluded that regard to PAL increase in subjects with high BMI، WHR، Weight، body fat percentage is useful to prevent from reduction of cardiopulmonary fitness. As well as Age، body fat percentage and physical activity were factors that affected the relative maximum oxygen uptake of boys.
    Keywords: Aerobic power, Body composition, Body surface, Physical activity
  • Pages 69-82
    The purpose of this research was to evaluate the effects of 12 week vitamin E supplementation and regular physical activity on level of liver enzymes in non-alcoholic fatty liver patients. Thirty patients suffering from non-alcoholic fatty liver participated in this research voluntarily. They were randomly divided into two groups: Group A (patients who use two 400 mg vitamin E tablet daily in the morning and at night for 12 weeks، n=10)، and group B (patients who received programmed regular physical exercise، n=10). Aspartate amino transferase (AST)، Alanine amino transferase (ALT)، and alkalin phosphatase (ALP) Enzymes were measured. Sonography was used to measure fatty steatosis grade. In sonography، although there was no significant difference in fatty steatosis grade between groups (p>0. 05)، there was significant decrease after treatment in both groups compared with pre-treatment (p<0. 05). All liver enzymes were decreased in both groups after treatment compared with pre-treatment (p<0. 05). There was no significant differences between groups (p>0. 05). It seems that regular physical activity without considering the kind of diet or weight loss results in decreasing liver enzymes and ultrasound evidences in non-alcoholic fatty liver patients. According to side-effects of long duration supplementation of vitamin E، regular physical activity can be more suitable method to treat non-alcoholic fatty liver.
    Keywords: Non_alcoholic fatty liver_Vitamin E Physical activity_Aminotransferase
  • Pages 83-94
    The effect of glycogen depletion on CGRP response to endurance training and possible role of lactate on resting CGRP release were investigated in the present study. Ten active men with age 22. 4 ± 1. 67، weight 71. 28 ± 5. 56 and BMI 23. 31 ±1. 07 were participated in the study. In four separated sessions with at least one week wash out time between them، Each subject performed the Pmax test، acute time trial endurance exercise (control test)، acute time trial endurance exercise after glycogen depletion (depletion test) and lactate clamp test. The blood samples were collected before and immediately after each test in order to determination of plasma lactate، serum CGRP and triglyceride concentrations. Plasma lactate and serum CGRP concentration were determined by RIA and ELISA techniques، respectively. The differences of variables between depletion and control tests were determined by one-paired sample t test. Serum CGRP concentration was significantly increased from its baseline values in control (P<0. 001)، depletion (P<0. 001)، and lactate clam tests (P<0. 001). In addition، significant difference was found on post exercise value of serum CGRP concentration between control and depletion tests (P<0. 01). There was a significant relationship between the levels of plasma lactate and serum CGRP concentration (P<0. 01). Immediately after exercise، serum triglyceride concentration was significantly different between control and depletion tests (P<0. 01). In summary our results shown that acute endurance exercise increase CGRP concentration and it likely incorporates in fat oxidation pathways. Also، regarding to the result of lactate clamp test، increase in serum CGRP concentration can be attributed to elevation of blood lactate concentration.
    Keywords: CGRP, Lactate, Glycogen depletion, Clamp lactate
  • Pages 95-108
    The purpose of this study was to assess effect of eight weeks running continuous training on some oxidative enzyme response and concentration of acute phase protein after acute exercise session. Twenty sedentary healthy males were selected (Mean±SD; age: 23/95±2/50 yrs، weight: 73/85±6/46 kg، height: 174±4/75 cm) and randomly divided into equal two groups: experimental and control. At beginning، before and after one acute exercise session، blood samples were taken for evaluating serum haptogolobin (HP)، creatine phosphokinase (CPK) and lactate dehydrogenase (LDH). Then the experimental group was trained endurance running for eight weeks، 3 times per week. Initially، training started with % 60- 65 intensity of maximum heart rate reserve and took 20 minute time and finished with %85 maximum heart rate reserve intensity and took 30 minute time in last session. After eight weeks، all subjects participated in second acute exercise session and blood samples were taken again. Data were analyzed using repeated measure ANOVA and independent t test. Significance was indicated by P values ≤0. 05. A significant difference was observed in levels of HP serum (P=0. 035) and LDH serum (P=0. 001) in the second acute session in experimental group. Also serum HP level was significantly decreased after one acute session following eight weeks continuous running (P=0. 031). When two groups compared، a significant difference was observed in serum LDH in second acute exercise (P=0. 012). It can be concluded that eight weeks of continuous running training in sedentary healthy males cause of adaptation and decrease of generation oxidative Stress and Inflammatory indicators following acute exercise.
    Keywords: Continuous running training, Creatine phosphokinase, Lactate dehydrogenase, Haptogolobin, Acute exercise
  • Pages 109-124
    The aim of this research was to effects of a combined resistance and aerobic exercise program on Glomerular Filtration Rate (GFR) and Biochemical factors serum levels relationship with renal function in type II diabetic patients. 20 patients with type two diabetes (mean age 52. 73 years، mean weight 82 kg، mean BMI 30. 51 kg/m2، mean FBS 155. 92 mg/dl) were randomly assigned to either an experimental group (N=10) or a control group (N=10). The experimental group performed thrice a week for 10 weeks of aerobic and resistance training and control group continued with their usual activities. For measuring Urea (BUN)، Creatinin (Cr) and Uric Acid (UAc) serum levels and Glomerular Filtration Rate، blood samples were obtained in 2 stages، weeks zero and ten. T-student and paired T-tests was used to compare before and after exercise training between groups. Statistical significance was assumed at P ≤ 0. 05. Blood Urea (BUN) and Creatinin (Cr) and Glomerular Filtration Rate was significantly decreased in experimental group (P≤ 0. 05); whereas this difference in these factors in control group was not significant. The Uric Acid (UAc) factor serum level in two groups was not significant. The findings of this research showed that combined resistance and aerobic exercise training causes a significant improvement in Glomerular Filtration Rate and Urea (BUN) and Creatinin (Cr) serum level in patients with type II diabetes.
    Keywords: Uric acid (UAc), Urea (BUN), Creatinin (Cr), strength training, Endurance training
  • Pages 125-136
    The purpose of this study was to investigate the effects of 6-week Incremental Interval Training (IIT) on the levels of lung HIF-1α in the maturing rat. In this study، to assess the effect of two period IIT on lung HIF-1α protein، 30 Newborn three-week old male Wistar rats (68±9 g) after one week familiarization were randomly divided into basic، IIT and control groups. Interval training program for IIT group was performed with 10 reps 1-minute and 2-minute active rest for 6 weeks. Measurement of HIF-1α was performed by ELISA kits. The results of this study showed that IIT significantly Decreased body weight and lung weight of rats were 17/8 and 42/02 percent respectively as compared with the control group. Also significantly increased (P<0. 001) observed in levels of HIF-1α between IIT group in comparison with baseline and the control group. Seems that increase in lung HIF-1α، followed by IIT، causing the pathophysiology of the lung parenchyma and thereby a negative effect on the amount of rat ventilation. Meanwhile clarify the results and the reasons for its needed more research، particularly on human samples.
    Keywords: Incremental interval training, Hypoxia, HIF, 1α Maturation