فهرست مطالب

فصلنامه خون
سال دوازدهم شماره 1 (پیاپی 47، بهار 1394)

  • تاریخ انتشار: 1394/02/06
  • تعداد عناوین: 11
|
  • معصومه نوری، مرضیه ابراهیمی، امیر حسین باغ شیخی، علی اخلاقی، منیره محمد، سلاله صمیمی، مرتضی ضرابی صفحات 1-12
    سابقه و هدف
    بررسی تعداد، توانایی بالقوه و قابلیت های عملکردی سلول های بنیادی خون بند ناف پس از ذخیره سازی طولانی مدت برای استفاده آن ها در درمان بیماری های بدخیم خونی و غیرخونی ضروری است. لذا هدف این مطالعه، بررسی کیفیت واحدهای خونی ذخیره شده در بانک خون بند ناف عمومی رویان قبل و بعد از انجماد بود.
    مواد و روش ها
    در این مطالعه تجربی، به منظور بررسی کیفیت نمونه های خون بند ناف طی فرآیند انجماد، تعداد کل سلول ها، درصد زنده مانی، قابلیت تشکیل کلونی، تعداد سلول های CD34+ قبل و بعد از پردازش و پس از انجمادزدایی بر روی 50 نمونه مورد بررسی قرار گرفت.
    یافته ها
    نتایج این مطالعه نشان داد که میانگین تعداد سلول های هسته دار در 50 واحد مورد آزمایش، 7.6 × 108 ± 1.12 × 108 بود. تعداد و درصد زنده مانی سلول های تک هسته ای هم چنین قابلیت کلونی زایی آن ها به صورت معناداری متاثر از فرآیند انجماد، کاهش پیدا می کند در حالی که تعداد مطلق سلول های CD34+ 12 ماه پس از انجماد، تغییر معناداری را نشان نداد. بین تعداد سلول های هسته دار و تعداد سلول های CD34+ رابطه معناداری یافت نشد.
    نتیجه گیری
    افزایش زمان ذخیره سازی به صورت معناداری سبب کاهش تعداد سلول های هسته دار و نیز پتانسیل تکثیر و تمایز آن ها می گردد. در حالی که در تعداد مطلق سلول های CD34+ تغییری ایجاد نمی نماید. با این وجود بهبود روش های نگهداری برای حفظ عملکرد سلول های ذخیره شده ضروری می باشد.
    کلیدواژگان: سلول های بنیادی خون ساز، انجماد، سنجش کلونی
  • سید هادی موسوی، سعید آبرون، مسعود سلیمانی، سید جواد مولا، غلامحسین تمدن صفحات 13-22
    سابقه و هدف
    برای درمان برخی از بیماری های خونی و غیر خونی، از پیوند آلوژنیک سلول های بنیادی مغز استخوان استفاده می گردد، اما به علت عدم وجود اهداکنندگان مناسب برای بسیاری از بیماران، استفاده از این روش درمانی محدود شده است. خون بند ناف(UCB) یکی از منابع جایگزین جهت پیوند سلول های بنیادی خونساز(HSC) می باشد. علی رغم مزایای این منبع، کم بودن میزان سلول های خون بند ناف، عامل محدودکننده استفاده از آن در پیوند خون بند ناف است. گسترش سلول های بنیادی خونساز در محیط آزمایشگاه، یکی از راه کارهای غلبه بر این مشکل می باشد.
    مواد و روش ها
    در این مطالعه تجربی، از داربست پلی کاپرولاکتونی(PCL) پوشیده شده با نانو الیاف کلاژن در مقایسه با محیط معمول کشت، جهت کشت سلولی استفاده شد. شمارش تام سلولی و سلول های CD34+، سنجش کلونی و بیان CXCR-4 نیز انجام گرفت.
    یافته ها
    یافته های این مطالعه نشان داد که میزان تام سلولی و سلول های + CD34 در داربست 3 بعدی پوشیده شده با نانوالیاف کلاژنی در مقایسه با سیستم معمول کشت سلولی(2 بعدی) بیشتر می باشد(p< 0.05). هم چنین میزان تام کلنی در داربست 3 بعدی بالاتر از کشت سلولی 2 بعدی بوده و به لحاظ آماری معنادار است(p< 0.05). بیان بالاتر CXCR-4 در محیط 3 بعدی در مقایسه با 2 بعدی دیده شد که بیانگر قابلیت لانه گزینی بهتر سلول های کشت شده در محیط 3 بعدی است(p< 0.05).
    نتیجه گیری
    داربست PCL پوشیده شده با نانوالیاف کلاژنی نسبت به محیط معمولی کشت سلولی، محیطی مناسب با حفظ خصوصیات سلول های بنیادی برای کشت سلول های بنیادی خون بند ناف می باشد.
    کلیدواژگان: پیوند سلول بنیادی خون بند ناف، سلول های بنیادی خونساز، مهندسی بافت
  • مهدی نیکبخت دستجردی صفحات 23-31
    سابقه و هدف
    وجود یک پلی مورفیسم شایع در کدون شماره 72 ژن P53، با افزایش خطر ابتلا به سرطان های ریه، پروستات، سینه و کولورکتال همراه است. در این مطالعه این پلی مورفیسم را در نمونه های لوسمی میلوئید حاد از بیمارستان الزهرای شهر اصفهان بررسی نمودیم.
    مواد و روش ها
    در یک مطالعه مورد شاهدی، 59 نمونه خون مبتلایان به لوسمی میلوئید حاد و 59 نمونه سالم بررسی شدند. ژنوتیپ های کدون 73 ژن P53 توسط روش Allel specific PCR تعیین شد. برای مقایسه توزیع فراوانی سه ژنوتیپ مختلف کدون 72 در نمونه های سرطانی با توزیع فراوانی این سه ژنوتیپ در نمونه های شاهد از آزمون کای دو و نرم افزار 11 SPSS استفاده شد.
    یافته ها
    محصول PCR برای آلل پرولین bp 177 و برای آلل آرژنین bp 141 بود. توزیع ژنوتیپ پلی مورفیسم P53 برای ژنوتیپ های آرژنین/آرژنین، آرژنین/پرولین و پرولین/پرولین در گروه شاهد به ترتیب 9/ 11%، 4/ 81% و 8/ 6% و در گروه نمونه های لوسمی میلوئید حاد به ترتیب 9/ 33%، 61% و 1/ 5% بود. اختلاف معناداری بین توزیع فراوانی ژنوتیپ ها در دو گروه مشاهده شد(0/04= p).
    نتیجه گیری
    پلی مورفیسم کدون 72 ژن P53 ممکن است یک فاکتور زمینه ساز ژنتیکی برای سرطان لوسمی میلوئید حاد در ایران محسوب شود.
    کلیدواژگان: ژن های TP53، لوسمی حاد میلوئید، پلی مورفیسم(ژنتیک)، ایران
  • شیرین شهبازی، هوشنگ بهاری تاشه کبود صفحات 32-38
    سابقه و هدف
    بیماری فون ویلبراند(vWD) یک اختلال خونریزی دهنده اتوزومی است که به واسطه نقص و نارسایی در فاکتور vWF ایجاد می شود. با توجه به مطالعه هایی که در سال 2007 در یک جمعیت کانادایی صورت گرفت، از تغییر R2185Q به عنوان جهش یاد کرده و آن را عاملی برای بیماری vWD نوع 1 در نظر می گیرند. تحقیقات اخیر نشان داد که جهش R2185Q و تغییرات دیگری که آن ها را عامل بیماری vWD می دانستند؛ با درصد مشخصی در افراد سالم هم دیده می شود.
    مواد و روش ها
    در این مطالعه توصیفی، 297 فرد سالم مورد بررسی قرار گرفتند. سابقه خونریزی یا علایم مرتبط با آن توسط پرسشنامه های استانداردسازی شده، ارزیابی گردید. DNA ژنومی با روش Salting out استخراج گردید و با روش PCR-RFLP ژنوتایپ شد. نتایج با تعیین توالی نمونه ها تایید گردید.
    یافته ها
    مطالعه بر روی نمونه افراد سالم ایرانی از هر دو جنس و از همه قومیت ها صورت گرفت که در بین کل آن ها دو فرد سالم بدون سابقه بیماری خونریزی دهنده، هتروزیگوت واریانت R2185Q شناسایی شدند. این نتایج نشان داد فراوانی این آلل در مطالعه ما 33/ 0% است. این میزان از 1% کمتر بوده و با توجه به تعریف پلی مورفیسم، نمی توان آن را پلی مورفیسم جمعیت ایرانی نامید.
    نتیجه گیری
    ژن vWF واجد جهش ها و پلی مورفیسم های متعددی است که ویژگی جمعیتی دارند. برای دسترسی به الگوی جهش های ایرانی، لازم است مطالعه های متنوعی بر روی جمعیت افراد سالم صورت پذیرد تا ویژگی های پراکندگی تغییرات ژنی را آشکار سازد.
    کلیدواژگان: اگزون ها، بیماری فون ویلبراند، فراوانی آلل
  • رضا نقویان، محمد امین هنردوست، عارف حسینی، کامران قائدی، مسعود اعتمادی فر، محمدحسین نصر اصفهانی، مزدک گنجعلی خانی حاکمی صفحات 39-45
    سابقه و هدف
    یکی از اساسی ترین سلول های سیستم ایمنی که در بیماری مولتیپل اسکلروزیس(MS) دخالت دارد، سلول Th17 می باشد که در بسیاری دیگر از بیماری های خود ایمن نیز اثرگذار است. اخیرا از میکرو RNA ها در درمان بسیاری از بیماری ها استفاده می شود. miRNA ها دسته ای از RNA های غیر کد شونده به طول 22 تا 25 نوکلئوتید هستند که نقش های تنظیمی اساسی در فرآیندهای مختلف سلولی دارند. در این مطالعه با استفاده از پایگاه داده های بیوانفورماتیک، تلاش شده است تا miRNA هایی که در مسیر تمایز به Th17 نقش دارند را مشخص نموده و از این طریق کاندیداهایی برای مهار این مسیر و کاهش علایم بیماری به دست آورند.
    مواد و روش ها
    مطالعه انجام شده از نوع تئوریکال بیوانفورماتیک است. در این مطالعه از طریق پایگاه داده miRWalk، میانکنش میان ژن های دخیل در تمایز سلول های CD4+ بکر به سلول های Th17 با میکرو RNA هایی که تغییرات بیان آن ها در بیماری های خود ایمن مختلف به اثبات رسیده است، مورد بررسی قرار گرفته و اثر احتمالی چندین miRNA در این مسیر را مشخص کرده است.
    یافته ها
    بر اساس نتایج به دست آمده miR-20a/b و miR-93 احتمالا می توانند از طریق مهار القای تمایز به TH17، میکرو RNA های کلیدی در جلوگیری از پیشروی علایم بیماری باشند.
    نتیجه گیری
    با توجه به این نتایج می توان گفت که miR-93، miR-20a و miR-20b با مهار فاکتورهای رونویسی مثل RORC و STAT3 و... از تمایز به Th17 جلوگیری می کند و می توان از آن ها به عنوان پتانسیل های دارویی و درمانی و نیز بیومارکرهای شناسایی بیماری MS استفاده کرد.
    کلیدواژگان: مالتیپل اسکلروزیس، میکرو RNA ها، سلول های Th17، بیماری های خود ایمنی
  • فاطمه حاجی قاسمی، عباس میر شفیعی صفحات 46-54
    سابقه و هدف
    ژلاتینازها زیرگروهی از ماتریکس متالوپروتئینازها(MMPs) می باشند که نقش مهمی در رشد تومور و آنژیوژنز دارند. MMP-2 و MMP-9 از این نظر از اهمیت ویژه ای برخوردار هستند. ایزوسورباید دی نیترات دارویی رایج برای درمان بیماری های قلبی است و اثر مهارکنندگی آن بر رشد تومور و آنژیوزنز گزارش شده است. در این مطالعه، اثر ایزوسورباید دی نیترات بر فعالیت ژلاتیناز A و B در رده های سلولی لوسمیک در شرایط in vitro بررسی شد.
    مواد و روش ها
    در یک مطالعه تجربی، سلول های لوسمیک MOLT-4، JURKAT و U937، پس از کشت در محیط RPMI حاوی 10% FBS در حضور PMA ng/mL 25، به عنوان القاکننده فعالیت ژلاتیناز، در مجاور غلظت های مختلف ایزوسورباید دی نیترات(4-10 * 4، 5-10 * 4، 6-10 * 4 و 7-10 * 4 مولار) به مدت 24 ساعت انکوبه شدند. سپس فعالیت ژلاتیناز A و B در محیط کشت سلول ها به روش ژلاتین زایموگرافی اندازه گیری شد.
    یافته ها
    فعالیت ژلاتیناز A و B در سلول های لوسمیک MOLT-4، JURKAT و U937 در حضور ایزوسورباید دی نیترات تفاوت معناداری با گروه کنترل نشان نداد. فعالیت ژلاتیناز A در سلول MOLT-4 در گروه کنترل و در غلظت 4-10 * 4 مولار از دارو به ترتیب 0 ± 1 و 06/ 0 ± 04/ 1 به دست آمد.
    نتیجه گیری
    در این مطالعه ایزوسورباید دی نیترات تاثیری بر فعالیت ژلاتیناز A و B در سلول های لوسمیک نشان نداد. احتمالا فعالیت ضد توموری و ضد آنژیوژنز ایزوسورباید که توسط دیگران گزارش شده است، وابسته به مکانیسم های دیگری غیر وابسته به ژلاتینازهاست.
    کلیدواژگان: ایزوسورباید، ژلاتینازها، لوسمی
  • برهان مرادویسی، راضیه تقی زاده سروستانی، ابراهیم قادری، فرزاد کمپانی صفحات 55-62
    سابقه و هدف
    تزریق خون باعث عوارض بسیاری در بیماران β تالاسمی ماژور می شود. در این مطالعه میزان آهن ذخیره شده در کبد و قلب اندازه گیری شده به وسیله MRI T2* در بیماران تحت درمان با داروی آهن زدای دفروکسامین و دفرازیروکس با هم مقایسه شدند.
    مواد و روش ها
    در یک مطالعه تجربی، 52 بیمار β تالاسمی ماژور که حداقل از دو سال قبل تحت درمان با دفروکسامین یا دفرازیروکس بودند، وارد مطالعه شدند. در بیماران، MRI T2* قلب و کبد انجام شد و اضافه بار آهن قلب و کبد بیماران با هم مقایسه شد. داده ها توسط نرم افزار 5/ 11 SPSS و آزمایش های آماری من ویتنی یو و ضریب همبستگی اسپیرمن تحلیل گردید.
    یافته ها
    23 بیمار زن و 29 بیمار مرد بودند. میانگین سن گروه استفاده کننده از دفروکسامین 1/ 7 ± 7/ 17 سال و گروه دفرازیروکس 3/ 7 ± 5/ 16 سال بود. میانگین مقدار فریتین در گروه دفروکسامین ng/mL 2037.63 ± 2857.57 و در گروه دفرازیروکس ng/mL 1789/18 ± 2067/42بود. میزان دریافت خون در بیماران mL/kg 150 تا 180 بود. میانگین زمان آسایش گزارش شده در MRI T2* کبد در گروه دفروکسامین 07/ 2 ± 29/ 3 میلی ثانیه و در گروه دفرازیروکس 39/ 10 ± 37/ 3 میلی ثانیه بود. میانگین زمان آسایش در MRI T2* قلب بیماران تحت درمان با دفروکسامین و دفرازیروکس به ترتیب 67/ 25 ± 73/ 10 و 27/ 10 ± 1/ 29 میلی ثانیه بود.
    نتیجه گیری
    دفرازیروکس نسبت به دفروکسامین تا حدودی در کاهش آهن کبد و قلب تاثیر بیشتری دارد. هم چنین تاثیر دفرازیروکس در کاهش آهن قلب نسبت به کبد بیشتر است.
    کلیدواژگان: بتا تالاسمی، دفروکسامین، اضافه بار آهن، MRI
  • امید آثار، محمدحسن کلانتر معتمد، ایمان لطفیان، وحید شاکری، سعید غیاثی، محمود ثالثی صفحات 63-69
    سابقه و هدف
    میزان خون تزریق شده در عمل پیوند عروق کرونر، بیش از 10% کل مصرف خون را شامل می شود. مطالعه ها نشان می دهد که استفاده از ترکیب روش های حفظ خون در برنامه های چند وجهی، می تواند میزان تزریق را طی عمل قلب کاهش دهد. هدف این مطالعه؛ انجام ممیزی تزریق خون، مشخص کردن پیش بینی کننده ها در عمل CABG و مقایسه میزان خون پیش بینی شده و تزریق شده به عنوان روشی برای تضمین کیفیت بود.
    مواد و روش ها
    در این مطالعه مشاهده ای آینده نگر، 105 بیمار از بیمارستان قلب جماران تهران در بازه زمانی شهریور تا اسفند 1391 وارد مطالعه شدند. آن ها به وسیله یک تیم جراحی واحد تحت CABG اولیه ایزوله قرار گرفتند. تیم جراحی از برنامه چند وجهی حفظ خون تبعیت می کرد. نتایج توسط آزمون های کای دو، t و نرم افزار 18 SPSS تجزیه و تحلیل شدند.
    یافته ها
    میزان خون پیش بینی شده و تزریق شده به ترتیب 1/ 24% و 3/ 13% بود(OR = 0.48، CI = 0.26-1.4). فقط 2% بیماران به دو واحد تزریق نیاز داشتند و هیچ بیماری بیش از دو واحد خون دریافت نکرد. وزن کم بیماران و جنس مونث به عنوان دو فاکتور پیش بینی کننده مصرف خون مشخص شدند(032/ 0 و 01/ 0 =p).
    نتیجه گیری
    برنامه چند وجهی حفظ خون می تواند میزان مصرف خون را طی CABG کاهش دهد. بنابراین در عصر کنونی عمل قلب باز بدون تزریق خون ممکن است.
    کلیدواژگان: بای پس شریان کرونر، انتقال خون، اقدامات جراحی قلب، خون
  • لیلا کسراییان، ندا نگارستانی صفحات 70-78
    سابقه و هدف
    سیستم خود حذفی محرمانه، به منظور حذف اهداکنندگان خونی که در خطر ابتلا به عفونت های منتقله از راه خون باشند، طراحی شد. این مطالعه به بررسی وضیت دموگرافیک و شیوع عفونت های منتقله از راه خون در اهداکنندگانی که اقدام به خود حذفی می کنند پرداخت.
    مواد و روش ها
    مطالعه گذشته نگر حاضر، از سال 1388 تا 1391 در سازمان انتقال خون شیراز انجام شد. حذف خون اهدایی پس از صدور مجوز اهدا بر مبنای اطلاعاتی که از طریق مطالعه در راهنمای شرایط اهدای خون ویا از طریق پزشک اهدا دریافت می کنند انجام گرفت. وضعیت دموگرافیک و شیوع ویروس هپاتیت B، C و HIV در اهداکنندگانی که خود حذفی را انتخاب کرده بودند با اهداکنندگانی که خود حذفی انجام نداده بودند مقایسه و با نرم افزار Med Calc -8 و آزمون آماری t-test تحلیل شد.
    یافته ها
    4551 نفر از اهداکنندگان(13/ 1%) گزینه خود حذفی را انتخاب کرده بودند. خود حذفی در اهداکنندگان مجرد، با سطح تحصیلات پایین و با تاریخچه اهدای قبلی بیشتربود (p < 0.001). میزان شیوع هپاتیت C و B در اهداکنندگانی که خود حذفی را انتخاب کرده بودند بیشتر بود(p < 0.001). میزان شیوع HIV در اهداکنندگانی که گزینه خود حذفی را انتخاب کرده بودند و انتخاب نکرده بودند تفاوتی نداشت.
    نتیجه گیری
    در این مطالعه میزان شیوع هپاتیت B و هپاتیت C در اهداکنندگانی که اقدام به خود حذفی محرمانه کرده بودند بیشتر بود. ولی انتخاب بی دلیل خود حذفی محرمانه منجر به دور ریختن مقدار زیادی خون می شود که نیاز به بازنگری در فرآیند خود حذفی و انجام تغییراتی در نحوه اجرای آن دارد.
    کلیدواژگان: اهداکنندگان خون، سلامت خون، انتخاب اهداکننده، حذف اهداکننده، غربالگری اهداکننده
  • لیلا علیزاده، مانی رمزی صفحات 79-84
    سابقه و هدف
    مصرف بیش از حد نیاز مکمل آهن در بارداری، ممکن است سبب افزایش هموگلوبین و بالطبع عوارض بارداری و زایمان به دنبال آن شود، لذا این مطالعه با هدف تاثیر مکمل آهن در میزان شاخص های خونی در زنان باردار دارای هموگلوبین بالا انجام شد.
    مواد و روش ها
    طی یک کارآزمایی بالینی شاهددار تصادفی دو سو کور، 83 نفر از زنان باردار سالم با سن بارداری 20-16 هفته، هموگلوبین بالای g/dL 2/13و فریتین بالای μ g/L 15 انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه؛ درمان و شاهد یا دارونما تقسیم شدند. هر دو گروه، در هفته های 39- 37 بارداری از نظر میزان شاخص های وضعیت آهن مورد بررسی قرار گرفتند.
    یافته ها
    زنان باردار شرکت کننده دارای میانگین سنی 13/ 5 ± 11/ 26 سال و شاخص توده بدنی kg/m2 23.9 ± 2.32 بودند. میانگین میزان هموگلوبین و فریتین به ترتیب در گروه درمان g/dL 12.05 ± 0.9 و μ g/L 38.5 ± 9.3 و در گروه دارونما g/dL 11.94 ± 0.65 و μ g/L 27.22 ± 12.96 بود که این تفاوت از نظر آماری معنادار بود(03/ 0 =p). اما از نظر ابتلا به کم خونی (g/dL 11 >Hb) در بین دو گروه اختلاف معناداری مشاهده نشد.
    نتیجه گیری
    طبق نتایج این مطالعه، با توجه به این که عدم مصرف مکمل آهن در زنان دارای هموگلوبین بالای g/dL 13/2 باعث افزایش احتمال ابتلا به کم خونی در طول بارداری نشد؛ لذا می توان با تحت نظر گرفتن دقیق این مادران و کنترل از نظر شاخص های خونی فقط در صورت لزوم، اقدام به تجویز این مکمل نمود.
    کلیدواژگان: هموگلوبین، بارداری، آهن
  • محمدتقی ارزانیان_بی بی شهین شمسیان_پیمان عشقی_محمد کاجی یزدی_ثمین علوی_شیو ا نظری_کوروش گودرزی پور صفحات 85-99
    سابقه و هدف
    استفاده از کاتترهای عروقی (VADs) در امر مراقبت و سلامت نوزادان، کودکان و بالغین، نقشی حایز اهمیت دارد. استفاده از کاتترهای عروقی فوق در شرایط حاد و مزمن بیماران و برنامه های درمانی طولانی مدت کاربرد دارند. گروه بیماران انکولوژی از جمله موارد کاندید استفاده از کاتترهای عروق مرکزی در مراحل مختلف بیماری مانند اعمال جراحی، استفاده از داروهای شیمی درمانی، هم چنین سیر مزمن و مراحل پیشرفته بیماری جهت درمان های نگه دارنده می باشند. در بیماران مبتلا به سرطان، استفاده از داروهای شیمی درمانی موجب آسیب دیواره عروق محیطی و در نتیجه مشکلات دسترسی و استفاده از عروق محیطی می شوند. کاتترهای ورید مرکزی اولین بار توسط دودریک در سال 1968 شرح داده شد. در سال 1973 اولین کاتتر ورید مرکزی طولانی مدت به منظور تغذیه وریدی مورد استفاده قرار گرفت. در سال 1979 کاتتر وریدی هیک من برای اولین بار جهت شیمی درمانی استفاده شد و استفاده از کاتترهای پورت زیر جلدی از اوایل سال 1980 مطرح شد. در این مطالعه، استفاده از کاتتر پورت و نقش حائز اهمیت آن در بیماران هماتولوژی انکولوژی بر اساس مقالات بررسی شد.
    مواد و روش ها
    این مقاله بر اساس مرور مقالات عدیده به روز، در زمینه کاربرد کاتتر پورت و نقش اساسی کاربرد بالینی آن در بیماران هماتولوژی انکولوژی ارایه شده است.
    یافته ها
    بررسی مقالات، اهمیت کاربرد، موارد کاربرد، نحوه و شرایط کارگذاری، طریقه استفاده، چگونگی مراقبت و نحوه برخورد با مشکلات ناشی از استفاده از کاتتر پورت را مشخص می نماید.
    نتیجه گیری
    مرور مقالات نشانگر کاربرد ضروری کاتتر پورت در امر درمان بیماران هماتولوژی انکولوژی می باشد. مشخصا نحوه صحیح استفاده و چگونگی مراقبت از کاتتر طی درمان بیماران باید به نحوه بهینه انجام شود.
    کلیدواژگان: کاتتر پورت، شیمی درمانی، بیماران
|
  • M. Nouri, Dr. M. Ebrahini, A.H. Baghsheykhi, A. Akhlaghi, M. Mohammad, S. Samimi, Dr. M. Zarabi Pages 1-12
    Background And Objectives
    The evaluation of the number، potential، and functional capacity of cord blood stem cells after long term storage is essential for their therapeutic uses in hematological malignancies and non-malignancies. Therefore، this study was aimed to assess the quality of cord blood units stored in Royan public cord blood bank، before and after cryopreservation.
    Materials And Methods
    To check the quality of cryopreserverd cord blood units، the total number of cells، percentage of viable cells، colony-forming ability، the number of CD34+ cells before and after freezing were examined on 50 samples
    Results
    Our results determined that the mean value of the total nucleated cells in 50 cord blood samples was 7. 6 × 108 ± 1. 12 × 108. The number and viability of mononuclear cells as well as colony forming potential significantly decreased after cryopreservation; however، the count of viable CD34+ cells did not significant changes post thawing. There was no significant correlation between the numbers of nucleated cells and CD34+ cells.
    Conclusions
    Increasing the storage time significantly reduces the number of nucleated cells and differentiation potential of hematopoietic stem cells rather than the number of CD34+ cells. Improved cryopreservation techniques are necessary to maintain the function of cord blood stem cells.
    Keywords: Hematopoietic Stem Cells, Cryopreservation, Colony, Forming Units Assay
  • S.H. Mousavi, Dr. S. Abroun, Dr. M. Soleimani, Dr. S.J. Mowla, Gh. Tamadon Pages 13-22
    Background And Objectives
    The allogeneic hematopoietic stem cell transplantation is used for the treatment of some hematological and non-hematological disorders, but the lack of suitable donors for many patients limits the use of this source therapy. Umbilical cord blood (UCB) is an alternative source of hematopoietic stem cell (HSC) transplantation. Despite all advantage lower cell doses is major obstacle in cord blood transplantation. Exvivo expansion of HSC is an alternative way to overcome this problem.
    Materials And Methods
    In this experimental study, Polycaprolactone (PCL) scaffold coated with nano fibrous collagen compared to routine cell culture system is used for cell culture. Total cells, CD34 cell, CFC assay, and CXCR-4 expression was performed.
    Results
    Our findings demonstrated that the total cell expansion and CD34+ cells in 3 dimensional (3D) scaffold compared to routine culture system (2D) was higher (p< 0.05). Also total colony cells in 3D scaffold was higher than 2D cell culture system and statically significant (p< 0.05). Higher CXCR-4 expression in 3D compared to 2D showed better homing of cells cultured in 3D scaffold (p< 0.05).
    Conclusions
    PCL scaffold coated with nano fibrous collagen was a proper cell culture system compared to 2D for cell expansion.
    Keywords: Cord Blood Stem Cell Transplantation, Hematopoietic Stem Cells, Tissue Engineering
  • Dr. M. Nikbakht Dastjerdi* Pages 23-31
    Background And Objectives
    A common polymorphism at codon 72 in the p53 gene has been associated with the increased risk for lung, oral, prostate, breast and colorectal cancers. We studied this polymorphism in acute myeloid leukemia specimen from Alzahra Hospital in Isfahan city.
    Materials And Methods
    In the present case-control study, 59 whole blood specimen from normal people and 59 acutemyeloid leukemia specimen were analyzed. p53 codon 72 genotypes were identified using allele-specificPCR. Chi-square test was used for the comparison of the frequency distribution of three genotypes of codon 72 in cases and control specimen.
    Results
    Resulting PCR products were either 177bp for proline allele or 141bp for arginine allele. The genotype distribution for p53 polymorphism showed 11.9%, 81.4%, and 6.8% for the Arg/Arg, Arg/Pro, and Pro/Pro genotypes in control samples and 33.9%, 61%, and 5.1% in acute myeloid leukemia specimen, respectively. The differences in the distribution of p53 codon 72 polymorphism between the cases and controls were statistically significant (p = 0.04).
    Conclusions
    Deferasirox is relatively more effective than deferoxamine in reducing iron content of the liver and heart. Moreover, deferasirox is more effective in reducing cardiac iron content relative to liver iron content.
    Keywords: TP53 Genes, Acute Myeloid Leukemia, Polymorphism(Genetic), Iran
  • Dr. Sh. Shahbazi, H. Bahari Tashe Kabood Pages 32-38
    Background And Objectives
    Von Willebrand Disease is an autosomal inherited coagulation disorder that is caused by quantitative or functional defects in vWF. In 2007, R2185Q was described as a vWD type 1 mutation in the Canadian population. Recent studies conducted on healthy people showed that the R2185Q variant can be present in normal individuals. The purpose of this study was to evaluate the frequency of vWF gene R2185Q variant ‎.
    Materials And Methods
    In this descriptive study, 297 Iranian healthy individuals were evaluated. The subjects were interviewed for bleeding history and other relative symptoms. DNA was extracted by salting out methods from 5 ml of blood samples. Using PCR-RFLP, the samples were genotyped and the results were confirmed by sequencing.
    Results
    The study was performed on healthy individuals from both sex and different Iranian ethnic groups. Two individuals without any bleeding history were found to carry this allele in a heterozygote manner. The allele frequency was calculated 0.33% which was below 1% and thereby could not be considered as a polymorphism.
    Conclusions
    vWF gene contains various mutation and polymorphisms which are population specific. To understand the Iranian pattern, more studies should be done to reveal this characteristic.
    Keywords: Exons, von Willebrand Diseases, Allele Frequency
  • R. Naghavian, M.A. Honardoost, A. Hosseini, Dr. K. Ghaedi, Dr. M. Etemadifar, Dr. M. Nasr Esfahani, Dr. M. Ganjalikhani Hakemi Pages 39-45
    Background And Objectives
    Multiple sclerosis (MS) is an autoimmune neurodegenerative disease in which the body’s natural defense system attacks myelin on neuronal cells. One of the most important immune system cells involved in MS is Th17 which is one of the main cells involved in most of autoimmune diseases. Recently, microRNAs (miRNAs) have been remarkably used in treating many kinds of diseases. MicroRNAs are endogenous 22-25 nt RNAs playing an important regulatory roles in cellular and developmental processes.
    Materials And Methods
    The goal of this article is to determine miRNAs which possibly have the most effect in the pathway of differentiation to Th17 cells by using miRWalk database and candidate microRNAs that can suppress this pathway and limit the disease’s symptoms. Our in-silico studies identified the possible role of several miRNAs in differentiation of naïve CD4+ cells to Th17 cells.
    Results
    miR-93,miR-20a/b are probably applicable to inhibit the differentiation of naïve T cells into Th17 cells to reduce the progress of MS and also to be used as markers of diagnosis of MS in early stages.
    Conclusions
    According to our results miR-20a/b&miR-93 can possibly be the key miRNAs, inhibiting the progression of MS by preventing the differentiation to Th17 cells.
    Keywords: Multiple Sclerosis, MicroRNAs, Th17 Cells, Autoimmune Diseases
  • Dr. F. Hajighasmi, Dr. A. Mirshafiey Pages 46-54
    Background And Objectives
    Gelatinases are a subgroup of matrix metalloproteinases (MMPs) and have an important role in tumor growth and angiogenesis. In this regard, MMP-2 (gelatinase A) and MMP-9 (gelatinase B) have particular value. Isosorbide dinitrate (a nitric oxide donor) has been broadly used in treatment of cardiac diseases and its inhibitory effect on angiogenesis and tumor growth have been reported in vivo. In this study, the effect of isosorbide dinitrate on gelatinase-A and gelatinase B activity in leukemic cell lines has been assessed in vitro.
    Materials And Methods
    MOLT-4, JURKAT and U937 leukemic cells were cultured in complete RPMI medium and then incubated with different concentrations of isosorbide (4 × 10-7, 4 × 10-6, 4 × 10-5, 4 × 10-4 M) in the presence of phorbol myristate acetate (PMA) (25 ng/mL), as a gelatinase inducer, for 24 hours. Afterwards, the gelatinase A and B activity in the cell culture medium was evaluated by gelatin zymography.
    Results
    The gelatinase A and B activity of MOLT-4, JURKAT and U937 leukemic cells treated with isosorbide did not show any significant difference with control. The gelatinase A activity was 1 ± 0.0 and 1.04 ± 0.06 in the control and 4 × 10-4 M concentration of the isosorbide in MOLT-4 cell line, respectively.
    Conclusions
    In this study, isosorbide did not show any significant effect on gelatinase A and B activity in leukemic cells. The anti-tumoral and anti- angiogenic effect of isosorbide was reported by others to be possibly due to non-gelatinase activity mediated mechanism.
    Keywords: Isosorbide, Gelatinases, Leukemia
  • Dr. B. Moradveisi, Dr. R. Taghizadeh Sarvestani, Dr. E. Ghaderi, Dr. F. Kompany Pages 55-62
    Background And Objectives
    Blood transfusion causes many complications in major β thalassemia patients. In this study, the heart and liver iron deposition stata measured by MRI T2* technique in patients that are being treated by two iron chelation drugs of “deferoxamine and deferasirox” are compared.
    Materials And Methods
    In an Experimental Study, 52 β-thalassemia patients treated with deferoxamine or deferasirox at least two years before the study were evaluated. In all patients, the liver and heart MRI T2* was taken and then the heart and liver iron deposition status was compared. The collected data were analyzed by SPSS software and statistical
    Methods
    Mann–Whitney U test and Spearman's rank correlation coefficient.
    Results
    23 female and 29 male were evaluated. The mean age in deferoxamine and deferasirox group were 17.7 (± 7.1) and 16.5 (± 7.3) years, respectively (p= 0.593). Mean of ferritin level in deferoxamine group was 2857.57 (± 2037.63) and in deferasirox group was 2067.42 (± 1789.18) ng/mL (p= 0.207). Mean of received packed cell was 150-180 cc/kg. The mean of liver MRI T2* relaxation time in deferoxamine group was 3.29 (± 2.07) msec and in deferasirox group was 3.37 (± 10.39) msec (p= 0.359). The mean of cardiac MRI T2* relaxation time in deferoxamine and deferasirox groups were 25.67 (± 10.73) and 29.1 (± 10.27) msec, respectively (p= 0.470).
    Conclusions
    Deferasirox is relatively more effective than deferoxamine in reducing iron content of the liver and heart. Moreover, deferasirox is more effective in reducing cardiac iron content relative to liver iron content.
    Keywords: beta, Thalassemia, Deferoxamine, Iron Overload, Magnetic Resonance Imaging
  • Dr. O. Assar, Dr. M.H. Kalantar Motamedi, Dr. I. Lotfian, V. Shakeri, S. Ghiasi, Dr. M. Salesi Pages 63-69
    Background And Objectives
    Blood transfusion rate for coronary artery bypass grafting (CABG) accounts for more than 10% of all blood consumption. Studies have showed that combination of blood conservation methodstogether with the multimodality programs can reduce blood transfusion during the cardiac surgery. The aim of this study was to perform an audit of blood transfusion, determine the predictors of transfusion in CABG operation, and compare the predicted and injeced rate of blood transfusion as a method of quality assurance.
    Materials And Methods
    In this prospective observational study, 105 consecutive patients at Jamaran Heart Hospital from September 2012 to January 2013 were included. They were undergoing isolated, primary CABG by a single surgical team. The team were following a multimodality blood conservation strategy
    Results
    The predicted and injected blood rates were 24.1% and 13.3%, respectively. (OR = 0.48, CI = 0.26-1.4). Only 2% of patients required 2 units of packed cell and nobody received more than 2 units of blood. Low patient weight (p = 0.010) and female gender (p = 0.032) were determined as two significant predictors of blood consumption.
    Conclusions
    Multimodality blood conservation program can reduce blood transfusion in the CABG operation. Thus, in the current era open heart surgery without blood transfusion is possible.
    Keywords: Coronary Artery Bypass, Blood Transfusion, Cardiac Surgical Procedures, Blood
  • Dr. L. Kasraian, Dr. N. Negarestani Pages 70-78
    Background And Objectives
    Confidential self-exclusion (CUE) system has been designed to enhance transfusion safety as an extra screening test to detect donors who donate their blood during window period. This study was designed to survey the efficacy of CUE option in Shiraz Blood Transfusion Center (southern Iran).
    Materials And Methods
    The present retrospective study was conducted in Shiraz Blood Transfusion Center from 2009-2012. CUE is used for all individuals who refer for blood donation and prefer their blood not to be used if they have any doubt about their blood suitability for transfusion. The prevalence rates of HIV, HBV, and HCV were compared among blood donors who opted in and out of CUE. The data were analyzed using t-test and proportion test in Med Calc-8.
    Results
    From all donors, 4551 (1.13%) opted for CUE. Self exclusion was more frequent among male, single, low-grade education donors, and donors with the history of previous donation (p < 0.05). The prevalence rate of HBV and HCV was higher among donors who opted CUE option (p < 0.05). The prevalence rate of HIV was not higher among donors who opted CUE option (p > 0.05). The sensitivity and specificity of CUE were 4.4% and 98.8%, respectively.
    Conclusions
    In our study, the prevalence rate of HBV and HCV was higher among donors who opted CUE option. There is a need to review the process of CUE option and make some changes to prevent unreasonable CUE option.
    Keywords: Blood Donors, Blood Safety, Donor Selection, Donor Exclusion, Donor Screening
  • L. Alizadeh, Dr. M. Ramzi Pages 79-84
    Background And Objectives
    Excessive consumption of iron supplement during pregnancy may increase in Hb level and adverse pregnancy outcome. The aim of this study was to examine the effect of iron supplementation in pregnant women with high hemoglobin.
    Materials And Methods
    In a randomized, double-blind, placebo-controlled trial, 83 healthy pregnant women who had a hemoglobin concentration more than 13.2 g/dL and a serum ferritin level higher than 15 μg/L between the 16th and 20th week of pregnancy took either one 50 mg tablet of ferrous sulfate daily or placebo during their pregnancies. Markers of iron status (Hb, ferritin) were measured at 37-39 weeks of pregnancy.
    Results
    The mean of maternal age and prepregnancy BMI were 26.11 ± 5.13 and 23.9 ± 2.32 kg/m2, respectively. After intervention, the mean levels of hemoglobin concentration were 12.05 ± 0.9 g/dL and 38.5 ± 9.3 µg/L in iron supplementation and 11.94 ± 0.65 g/dL in placebo groups and those of ferritin levels were and 27.22 ± 12.96, respectively. The differences were significant (p = 0.03) in both groups but the incidence of anemia did not show any differences.
    Conclusions
    Not using iron supplementation did not increase the risk of anemia in women with hemoglobin concentration more than 13.2g/dL during pregnancy; thus, the intensive care and control of iron status markers are recommended for the groups without supplementation.
    Keywords: Hemoglobin, Pregnancy, Iron
  • Dr Mohammad Thaghi Arzanian, Dr. B.Sh. Shamsian, Dr. P. Eshghi, Dr. M. Kajiyazdi, Dr. S. Alavi, Dr. Sh. Nazari, Dr. K. Goudarziour Pages 85-99
    Background And Objectives
    The use of vascular access devices (VADs) is an integral aspect of health care for neonates, children, and adults and has moved beyond the acute care setting to chronic, long-term care. VADs have a paramount role throughout the management of the oncology patient, as they are needed in the initial phases for surgery or chemotherapy, in the advanced stages for chronic treatment, and in the last stages for palliative measures. In patients with cancer, chemotherapeutic drugs can damage the wall of peripheral veins thereby rapidly putting an end to the peripheral access. Central venous lines (CVLs) were first described by Dudrick in 1968. In 1973, the first long-term central venous catheter (CVC) was used for parenteral nutrition. In 1979, the Hickman catheter, a long-term venous access device, was used for chemotherapy for the first time. The introduction of totally implantable port systems started in the early 1980s. In this article, we will review the use of port A Cath and its role in hematology-oncology patients based on the literature review.
    Materials And Methods
    This article was provided based of review of many recent anf up-to-date articles in field of port A Cath uding and its role in hematology-oncology patients.
    Results
    Evaluation these articles showed the essential role of port A Cath and the best ways to deal with the possible complications.
    Conclusions
    Review of articles revealed the essential role of port A Cath in hematology-oncology patients. Also it is necessary to be careful about using and care of port A Cath.
    Keywords: Port, A, Cath, chemotherapy, patients