فهرست مطالب

مجله زنان مامائی و نازائی ایران
سال هجدهم شماره 159 (هفته اول شهریور 1394)

  • تاریخ انتشار: 1394/06/03
  • تعداد عناوین: 3
|
  • سمیه یحیی، گیتی ازگلی*، فراز مجاب، حمید علوی مجد، علیرضا شجاعی، نوشاز میر حق جو صفحات 1-7
    مقدمه

    اپی زیاتومی یک برش جراحی در مدخل واژن است که با برش پرینه در مرحله دوم لیبر انجام می گیرد. گل راعی به دلیل دارا بودن تانن و هیپرسین و هیپرفورین دارای خاصیت ضد درد می باشد. مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر کرم گل راعی بر کاهش درد پرینه بعد از اپی زیاتومی انجام شد.

    روش کار

    این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی دوسوکور در سال 1393 بر روی 100 زن واجد شرایط پژوهش مراجعه کننده به بیمارستان نورانی تالش انجام شد. نمونه ها به روش تخصیص تصادفی در دو گروه کرم گل راعی و دارونما قرار گرفتند. نمونه های پژوهش 2 ساعت پس از زایمان به مدت 10 روز و روزی 2 بار از کرم تجویز شده به میزان 2 سانتی متر در ناحیه بخیه استفاده کردند. ارزیابی درد قبل از مداخله و 12 ساعت اول و روز 5 و 10 بعد از زایمان با استفاده از مقیاس دیداری درد (VAS) صورت گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده نرم افزار آماری SPSS (نسخه 19) و آزمون های من ویتنی، تی مستقل، کای دو و آزمون دقیق فیشر انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.

    یافته ها

    میانگین نمره درد قبل از مداخله در دو گروه معنی دار نبود (483/0>p). همچنین در هر دو گروه میانگین شدت درد در 12 ساعت بعد و 5 و 10 روز بعد از زایمان کاهش معنی داری داشت (001/0>p).

    نتیجه گیری

    استفاده از کرم گل راعی، درد اپی زیاتومی و نیاز به مصرف مسکن بعد از زایمان را کاهش می دهد.

    کلیدواژگان: اپی زیاتومی، درد، علف چای، گل راعی
  • مهدیه سیفی، عزیزه فرشباف خلیلی، هانیه آقایی، سمیرا پورزینالی صفحات 8-17
    مقدمه
    زایمان زودرس عامل مهمی در بروز مورتالیتی و موربیدیتی نوزادان می باشد. در اکثر مطالعات انجام شده، زایمان زودرس در مادران باردار مبتلا به کم خونی افزایش اندکی داشت، ولی تمام مطالعات این یافته را تایید نکرده اند. مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط کم خونی فقر آهن با زایمان زودرس انجام شد.
    روش کار
    این مطالعه مورد- شاهدی بین سال های 1393-1390 بر روی162 زن با زایمان زودرس و 162 زن بدون زایمان زودرس مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهر تبریز انجام گرفت. کم خونی فقرآهن با استفاده از شاخص هموگلوبین و هماتوکریت تعیین شد. برای بررسی ارتباط کم خونی فقر آهن با زایمان زودرس برخی از عوامل خطر با معیارهای ورود و خروج مطالعه و برخی از طریق یکسان سازی کنترل شدند. سایر عوامل خطر احتمالی فردی و باروری نیز از طریق آزمون رگرسیون لوجستیک کنترل و خطر احتمالی آنها مشخص شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 19) و آزمون های کای دو، تی مستقل و رگرسیون لوجستیک انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.
    یافته ها
    در بررسی 5260 پرونده زن باردار مشخص شد که 214 نفر (06/4%) از این افراد دچار زایمان زودرس شده بودند. شاخص هماتوکریت بین هفته های 30-26 بارداری [(97/0-81/0) 89/0= (95% CI) ORو 01/0=p]، وجود آنمی بین هفته های 30-26 بارداری [(72/9-09/1) 26/3= (95% CI) ORو 03/0=p] و و الگوی وزن گیری طبق شاخص توده بدنی (05/0>p) عامل خطر زایمان زودرس بودند.
    نتیجه گیری
    با توجه به ارتباط زایمان زودرس با آنمی هفته های30-26 بارداری، می توان با ارائه آموزش، پیشگیری و تشخیص به موقع کم خونی نقش موثری در تقلیل شیوع زایمان زودرس داشت.
    کلیدواژگان: آنمی فقرآهن، زایمان زودرس، زنان باردار
  • فریده اخلاقی، مریم ذاکری حمیدی، زهره خاکبازان صفحات 18-25
    مقدمه
    هورمون درمانی به طور گسترده ای جهت کنترل علائم یائسگی، پیشگیری و درمان بیماری قلبی عروقی، استئوپروز و زوال عقل در زنان مسن استفاده می شود. مطالعه حاضر با هدف شناسایی اثرات طولانی مدت هورمون درمانی بر مشکلات یائسگی انجام شد.
    روش کار
    این مطالعه به صورت مروری با جستجوی 25 مقاله مرتبط در مورد هورمون درمانی بعد از یائسگی طی سال های 1999 تا 2010 صورت گرفت. جستجو در پایگاه های اطلاعاتی ISI Web of Science، Up to date و Scopus با استفاده از کلیدواژه هایی نظیر یائسگی، هورمون درمانی، عوارض هورمون درمانی، استروژن و پروژسترون انجام گرفت. معیارهای ورود مقالات به مطالعه شامل درج واژه های مورد جستجو در بخش عنوان یا کلیدواژه های مقالات بود. مقالات با داده های ناقص و مقالاتی که تنها چکیده آن ها در دسترس بود از مطالعه خارج شدند.
    یافته ها
    در زنان نسبتا سالم، هورمون درمانی ترکیبی مداوم به میزان قابل توجهی خطر ترومبوآمبولیسم وریدی یا حوادث کرونری، سکته، سرطان پستان و بیماری کیسه صفرا را افزایش می دهد. هورمون درمانی طولانی مدت با استروژن تنها به میزان قابل توجهی خطر سکته و بیماری کیسه صفرا را افزایش می دهد. به طور کلی، تنها فواید مهم هورمون درمانی، کاهش بروز شکستگی ها و سرطان کولون با مصرف طولانی مدت می باشد.
    نتیجه گیری
    هورمون درمانی برای درمان معمول بیماری مزمن اندیکاسیون ندارد. نیاز به شواهد بیشتر در زمینه بی خطر بودن هورمون درمانی جهت کنترل علائم یائسگی وجود دارد. تصور بر این است که مصرف کوتاه مدت هورمون برای زنان سالم جوان تر، نسبتا بی خطر باشد.
    کلیدواژگان: استروژن، استروژن و پروژسترون، هورمون درمانی، یائسگی
|
  • Somayeh Yahya, Giti Ozgoli, Faraz Mojab, Hamid Alavi Majd, Alireza Shojaee, Noushaz Mirhaghjou Pages 1-7
    Introduction

    Episiotomy is a surgical incision in the entrance of the vagina which is performed by cutting the perineum during the second stage of labor. Hypericum have analgesic properties because of tanin and Hyprsyn and Hyprfuryn. This study was performed with aim to determine the effects of Hypericum cream to reduce perineal pain after episiotomy.

    Methods

    This double blind randomized clinical trial was performed on 100 women eligible for study referred To Talesh Noorani hospital in 2014. The samples were randomly allocated in two groups of placebo and Hypericum cream. The studies samples used 2 cm Hypericum cream at scars 12 hours after episiotomy twice a day for 10 days. Pain was measured before intervention and 12 first hours and 5 and 10 days after delivery by VAS scale. Data were analyzed by SPSS statistical software (version 19)، and Mann-Whitney، Independent t test، Chi-square and Fisher''s exact test.

    Results

    Mean pain score before intervention was not significant in two groups (P=0. 483). Also، mean pain severity in two groups significant reduced after 12 hours and 5 days and 10 days after delivery (P<0. 001).

    Conclusion

    Hypericum perforatum cream reduces episiotomy pain and need to painkillers after delivery.

    Keywords: Episiotomy, Hypericum, Pain, Perforatum
  • Mahdieh Seifi, Azizeh Farshbaf-Khalili, Hanieh Aghaee, Samira Pourzeinali Pages 8-17
    Introduction
    Preterm delivery is a major cause of neonatal mortality and morbidity. In most studies، preterm delivery has a little increased in pregnant women with anemia، However، not all studies have confirmed this finding. This study was conducted with aim to determine the relationship between iron deficiency anemia and preterm delivery.
    Methods
    This case-control study was performed on 162 pregnant women with preterm delivery and 162 subjects without preterm delivery referred to health centers of Tabriz from 2011-2014. Iron deficiency anemia was determined by hemoglobin and hematocrit indexes. To investigate the relationship between iron deficiency anemia and preterm delivery، some risk factors with inclusion and exclusion criteria and some through the matching of groups were controlled. Other possible personal and fertility risk factors were controlled through logistic regression and their odds ratio were determined. Data were analyzed using SPSS statistical software (version 19)، and Chi-square test، Independent t-test، and Logistic regression.
    Results
    In the evaluation of 5260 pregnant women، it was found that 214 (4. 06%) had preterm delivery. Index of hematocrit between 26-30 weeks (P=0. 01 and OR (CI95%) =0. 89 (0. 81­­-­­­­­­­0. 97))، anemia in 26-30 weeks (P=0. 03 and OR (CI95%) =3. 26 (1. 09-9. 72)) and the pattern of weight gain according to BMI (P<0. 05) were the risk factors for preterm delivery.
    Conclusion
    Considering the relationship between preterm delivery and anemia during 26-30 weeks of gestation، educating، prevention and early diagnosis of anemia may have effective role on reducing the risk of preterm delivery.
    Keywords: Iron deficiency anemia (IDA), Preterm delivery, Pregnant woman
  • Farideh Akhlaghi, Maryam Zakeri Hamidi, Zohreh Khakbazan Pages 18-25
    Introduction
    Hormone therapy is widely used to control the menopause symptoms، prevention and treatment of cardiovascular disease، osteoporosis and dementia in old women. This study was performed with aim to identify the long-term effects of hormone therapy on menopausal problems.
    Methods
    This study was performed as a review of 25 articles related to hormone therapy after menopause between 1999 and 2010. Searching was performed in databases including ISI web of Science، Up to date، and Scopus using keywords of menopause، hormone therapy، complications of hormone therapy، estrogen and progesterone. Inclusion criteria included the insertion of search terms in the title or keywords of the article. Articles with incomplete data and articles which only their abstracts are available were excluded.
    Results
    In relatively healthy women، continuous combined hormone therapy significantly increases the risk of venous thromboembolism or coronary events، stroke، breast cancer and gallbladder disease. Long-term hormone therapy with estrogen alone significantly increases the risk of stroke and gallbladder disease. In general، the only benefits of hormone therapy are reducing the incidence of fractures and colon cancer with long-term use.
    Conclusions
    Hormone therapy is not an indication for routine management of chronic disease. There is a need for more evidence on the safety of hormone therapy to control the menopausal symptoms. It is believed that short-term use of hormones is relatively safe for healthy younger women.
    Keywords: Estrogen, Estrogen, Progesterone, Hormone Therapy, Menopause