... از سه فرزند پسر، نسبت به میانی علاوه بر عاطفه پدرانه، ارادتی دوستانه داشتم. با قامتی متمایل به بلندی، اندامی ظریف، گردنی کشیده، موی سیاه، چشمانی درشت، ابروانی پرپشت، چهره ریحانی، دندان هایی یکدست و سفید، حرکاتی گیرا، گفتاری شیرین و طبعی شوخ با تمایل به هزل، در دل آشنا و بیگانه جا کرده بود.

خیلی زود مدرسه را رها کرد و پوتین سربازی به پا کرد. کارت پایان خدمت گرفت و عاشق شد. زن گرفت و به تهران کوچید!هجرش جانم را می گزید اگر چه تماس برقرار بود.هر دو در بیمارستانی مشغول بودند. زندگی، بسیار فقیرانه می گذشت و من از اینکه فقیرتر از آنان بودم و کمکی از دستم بر نمی آمد، شرم را با تمام وجود حس می کردم. آرام آرام پا گرفتند، رفت و آمدها پررنگ شد. اغلب به میهمانی می رفتم.