الهی! بشنو درخواستم را هنگامی که تو را می خوانم و بشنو صدایم را هرگاه تو را صدا می زنم، و روی لطفت را از من نگیر آنگاه که با تو راز می گویم، زیرا این که پیش رویت ایستاده کیست که به سویت گریخته در حالت بیچارگی و با تمام فروتنی به درگاهت رشته امید بسته است.

الهی! آنچه را که من در دل دارم، تو می دانی و بر حاجتم نیز آگاهی و سرانجام و پایان منزل من بر تو روشن است، پس ای آقای من، مقدرات را بر من جاری کن در آنچه از من تا آخر عمر سر خواهد زد. در آشکار و نهان، چرا که سود و زیان به دست توست.

از مناجات شعبانیه