گفته های قنبری، رییس هیات مدیره انجمن صنفی کارفرمایان شرکت های خدماتی و تامین نیروی انسانی در همایش کارآفرینان که از سوی همین نهاد شنبه شب برگزار شد، را می توان از جمله اظهارات امیدوار کننده در حوزه تشکل گرایی و دفاع از ضرورت تقویت نهادهای غیردولتی و به ویژه گروه های صنفی تلقی کرد.

او در این همایش به نکات متعددی در باب چگونگی موفقیت تشکل ها اشاره کرد اما شاه بیت آنها چیزی جز «دفاع از ضرورت انسجام و وحدت کارفرمایان و تشکل هایشان» نبود.

واقعیت اینکه جوهر تشکل گرایی نیز اصلی جز همین احساس نیاز برای در کنار هم بودن نبوده و نیست. نهادها، گروه ها و تشکل ها زمانی می توانند در کنار یکدیگر بودن را تجربه کنند و مرحله دشوار گذشت از منافع فردی به سمت نیل به مصالح جمعی را پشت سربگذارند که آگاهی جامعی نسبت به همین نیاز بدیهی و اولیه اما در عین حال بسیار مهم پیدا کنند.

در چنین شرایطی است که افراد و شرکت ها می توانند در عین رقابت برای دستیابی به بازار بیشتر و سودآوری افزون تر، رسیدن به بلوغ را تجربه کنند که پایداری سود در گرو تحمل یکدیگر و در نظر گرفتن منافع دیگران است.