عمق زیبائیهای داستان عاشورای امام حسین(ع) و امتداد آن که به پایمردی زن بزرگ تاریخ عاشورا، زینب(ع)، ماندگار شد حکم می کند که فرصت ورود به میدان این خاطره را با عمیق ترین احساسهای آکنده از حرمت و ادب و کرامت آزین ببندیم. این نوشته کوتاه، توسلی به این معنای بلند و تحفه درویش تنگ دستی به آستان آن توانگر گشاده دست است: توانگرا، دل درویش خود بدست آور.

* * * *

هنجارهای بالقوه زیبا در سنتهای مراسم مذهبی ما، همچون همه دیگر مقوله های سنت، همواره در معرض ناهنجارسازیهای مخربی قرار دارند که از نشناختن تاریخ و مفاهیم تاریخی و رابطه آن با روند سنت سازی ناشی می شوند. پدیده های تاریخی، وقتی از ظرف