در سال 57 تفاوت فاحشی بین ضریب نفوذ تلفن مناطق شهری و روستایی کشور وجود داشت به طوری که تنها 312 روستای کشور دارای ارتباطات تلفنی بودند، اما در فاصله سال های 1371 تا 1385 نرخ رشد سالانه خطوط تلفن ثابت در ایران بین 1/8 تا 14 درصد در نوسان بوده است که طبق بررسی رشد متوسط سالانه خطوط تلفن ایران و آسیا، این رقم از اکثر کشورهای آسیایی بالاتر است.

در این فاصله زمانی، پس از پیروزی انقلاب اسلامی شرکت مخابرات ایران همگام با توسعه شبکه مخابرات در شهرها بیش از 500 هزار و 310 روستا از نعمت ارتباط مخابراتی بهره مند ساخته است که این رقم در پایان برنامه چهارم توسعه به بیش از 60هزار روستا افزایش خواهد یافت.

علاوه بر این در حال حاضر 200 روستا از خدمات ICT روستایی بهره مند و در برنامه آینده این رقم به 10هزار روستا افزایش می یابد.

در بخش توسعه شبکه تلفن ثابت نیز شرکت مخابرات ایران در سال های پس از انقلاب اسلامی نسبت به توسعه ارتباطات به صورت هماهنگ در شهرها اقدام کرده است. به طوری که از ابتدای سال جاری تاکنون با دایری یک میلیون و 766 شماره تعداد مشترکین تلفن ثابت به بیش از 22میلیون و 66هزار مشترک رسیده است، این در حالی است که میزان ضریب نفوذ تلفن ثابت در دی ماه 85 به 84/31 درصد افزایش یافته است.

در بخش توسعه شبکه ارتباطات سیار کشور نیز در ده ماهه سال 85 با دایری 5 میلیون و 123 هزار شماره تلفن همراه، تحت پوشش قراردادن 17 شهر و 4000 کیلومتر جاده و همچنین با نصب 2632 آنتن BTS و برقراری ارتباط رومینگ بین الملل با 20 کشور جهان، در حال حاضر این شبکه دارای 13 میلیون و 660 هزار مشترک بوده، ضریب نفوذ تلفن همراه معادل 72/19 درصد است، 1016 شهر و 20هزار کیلومتر جاده تحت پوشش تلفن همراه می باشد.