به عنوان یک معلم وقتی لایحه خدمات کشوری را مرور می کنم، متوجه می شوم که این لایحه هرچند که تنها روزنه امید معلمان و سایر کارکنانی است که به نسبت دارای دریافتی پایین تری هستند اما بعضا از ضعفها و عیوب فاحشی رنج می برد.

اول آنکه مفاهیم و تعاریف در آن غیر شفاف و مبهم هستند که قاعدتا مجری می تواند براساس استنباط خود عمل کند. اصلا تعریف مشاغل آموزشی در آن مشخص نیست. برای نمونه توسعه سخت افزارها و نرم افزارها که در این لایحه پیش بینی شده است دارای ماهیت تکنولوژیکی و نه قانونی است و یا در بخش ورود به معرفی مشاغل مثل معلمی و پرستاری ویژگی خاص لازم است که در این لایحه به آن توجه نشده است.