دهقانی با زن و تنها پسرش در روستایی زندگی می کرد. خدا آنها را از مال دنیا بی نیاز کرده بود. مرد دهقان همیشه پسرش را نصیحت می کرد تا در انتخاب دوست دقت فراوان کند و افراد مناسبی را برای دوستی برگزیند. سالها گذشت تا این که پدر از دنیا رفت. تمام اموال و املاکش به پسرش رسید. پسر کم کم نصیحتهای پدر را فراموش کرد و شروع به ولخرجی کرد، و در انتخاب دوستان بی دقت شد. هر هفته مهمانی می داد و خوش می گذراند. روزها می گذشت و پسر برای تامین هزینه های خود هر بار تکه ای از زمینهای پدرش را می فروخت. مادرش که شاهد کارهای او بود، سعی می کرد پسرش را متوجه اشتباهش بکند. یک روز پسر برای اینکه خیال مادرش را راحت کند