ماده 2 کنوانسیون بین المللی منع و مجازات جنایت آپارتاید مصوب 30 نوامبر 1973 به منظور تبیین مفهوم «جنایت آپارتاید» نیز به مواردی که حق زندگی را نقض می کند، پرداخته است.

الف- انکار حق زندگی یا آزادی شخصی در مورد عضو یا اعضای یک گروه یا گروه های نژادی از طریق:1- قتل عضو یا اعضای یک گروه یا گروه های نژادی. 2- وارد آوردن صدمات شدید روحی و جسمی بر یک گروه یا گروه های نژادی به وسیله نقض آزادی یا حیثیت آنها و یا شکنجه نمودن، یا انجام رفتار و یا مجازات ظالمانه، غیرانسانی و ترذیلی در مورد آنها.ب- تحمیل تعمدی شرایط زندگی بر یک گروه یا گروه های نژادی که غرض از آن نابودی تمام یا قسمتی از گروه یا گروه های مزبور باشد.

در ماده شش کنوانسیون حقوق کودک مصوب 1989 به حق زندگی برای کودک توجه شده است: کشورهای طرف کنوانسیون حق ذاتی هر کودک را برای زندگی به رسمیت خواهند شناخت.همچنین ماده 24 این کنوانسیون دولت ها را موظف می کند که در زمینه «کاهش میزان مرگ و میر نوزادان و کودکان» تلاش خود را به کار گیرند.ماده 37 این کنوانسیون کشورهای طرف کنوانسیون را ملزم می کند که «مجازات اعدام و حبس ابد بدون امکان بخشودگی را نمی توان در مورد کودکان زیر 18 سال اعمال کرد.»همچنین ماده 38 این قانون بر رعایت مقررات حقوق بشردوستانه بین المللی (حق زندگی) در زمان جنگ های مسلحانه تاکید می کند: کشورهای طرف کنوانسیون هرگونه اقدام عملی را به منظور تضمین اینکه افراد کمتر از 15 سال در مخاصمات مستقیما شرکت نکنند، معمول خواهند داشت.