حسین بیات درباره نگاه قانون اساسی به آزادی بیان در گفت وگو با خبرنگار ایسنا اظهار داشت: آزادی بیان به ویژه در قالب تمثیل های مختلفی همچون آزادی مطبوعات، اطلاع رسانی، نقد و نقادی قوای حاکمه و حتی آزادی اهداف در فعالیت های حزبی خود، تعریف و تبیین می شود که لازمه ضروری پیشرفت و توسعه در جهان معاصر است.

بیات با بیان اینکه قدرت ها به اقتضای ماهیت قدرت تمایل به تمرکزگرایی و گسترش اختیارات و محدوده مرزهای حکمفرمایی خویش دارند، گفت: این تمایل لاجرم با مفهوم بنیادین مردم سالاری که چرخش آزادانه قدرت است، رابطه معکوس دارد بنابراین فراوان دیده شده است که بسیاری از قدرت ها در مقام بیان، خود را محدود به ضوابط و اصول دموکراسی می دانند و بر اساس آن شمارگان انتخابات سیاسی را تنفیذ می کنند اما در عمل به انحای مختلف ایجاد محدودیت های فراوان در مسیر اطلاع رسانی مستقل و فعالیت احزاب آزاد امکان رشد آگاهی های عمومی و سیاسی و تعمیق مشارکت واقعی مردم را در اعمال قدرت محدود می سازند.

این وکیل دادگستری با بیان اینکه به موجب اصل 24 قانون اساسی، نشریات و مطبوعات در بیان مطالب آزادند و در واقع به شکل نسبتا قابل قبولی در سه حوزه مختلف اصل آزادی بیان محترم انگاشته شده است، گفت: به زعم نگارنده آزادی بیان محترم انگاشته شده است و همچنین این آزادی بیان دربردارنده مقدمه و موخره واجبی است که آن را تحقق می دهد: ابتدا آزادی قبل از بیان که همانا منع تفتیش عقیده و مصونیت افراد از تعرض به دلیل داشتن عقیده و تفکر خاص است و دوم آزادی بیان است.

بیات ادامه داد: اما موخره واجب که در واقع شرط ضروری تحقق معنا و مفهوم بنیادین آزادی بیان است، آزادی پس از بیان مطالب است یعنی شخص یا اشخاص اعم از حقیقی یا حقوقی شامل احزاب، گروه ها، تشکل ها و هریک از آحاد ملت صرف نظر از آنچه بتوانند از باب اجرای اصل هشتم قانون اساسی، اجزای حاکمیت را اندرز کنند و به عبارت بهتر با نقد و نقادی و انتقاد از عملکرد آنها امکان نظارت شایسته مردمی بر عملکرد زمامداران را فراهم آورند و از برخوردها و پیگیری ها و پیگردهای بعدی قوای حاکمه و همچنین اعمال محدودیت ها و مجازات های احتمالی نگرانی نداشته باشند.