امیرحسین خورشیدفر: حتی اگر هیچ شناختی از نقاشی نداشته باشید هم حتما اسم رامبراند (و شاید) ورمیر به گوش تان خورده باشد. وانگهی در دوران «تکثیر تکنیکی» بی گمان پرده های نقاشان بزرگ با نغمه های آهنگسازان سرشناس را این سو و آن سو دیده ایم و شنیده ایم بی آنکه آن خط ارتباط کوچک بین آفریننده و اثر در ذهن مان برقرار شود زیرا گاهی تنبلانه ترجیح می دهیم همه چیز را به نخبگان آن حوزه واگذار کنیم.

نمایشگاهی که از امروز تا دهم تیر در موسسه فرهنگی - هنری صبا برقرار است، مجالی است برای آشنایی با عصر طلایی نقاشی هلند در قرن هفدهم. سفارت هلند به مناسبت چهارصدمین سال تولد رامبراند این مجموعه بی نظیر از شاهکارهای این نقاش و دیگر هم عصرانش را در معرض دید علاقه مندان قرار داده است. پیشنهاد امروز بازدید از این نمایشگاه است. کمترین حسنش این است که برخی تابلوهایی را که بارها به چشم مان خورده اند باز می شناسیم و شاید در نگاهی دقیق تر دریابیم که اتهام بازنمایی موبه مو و صرف حتی به نقاشان کلاسیک هم وارد نیست. دستاورد بزرگ سنت نقاشی هلند مطالعه تاکید آنان است بر مبحث نور و ترکیب بندی به عنوان عناصر بنیادین نقاشی واقع گرا. مارسل پروست «ورمیر» را می ستود زیرا تجربه گرایی او در منظره پردازی به نقاشان امپرسیونیستی پهلو می زند. آثاری چون «شب گردها»، «زن جوان در بستر»، «کلاس آناتومی دکتر تولپ» و سلف پرتره ها از مشهورترین آثار رامبراند محسوب می شوند. آثاری از یان استین و فرانتس هال دو نقاش قرن هفدهمی دیگر هلند نیز در این نمایشگاه به نمایش گذاشته شده است.

در گالری آذر هم نمایشگاه گروهی از آثار شش نقاش جوان زن از 20 خرداد ماه به مدت 10 روز برپا است. آرزو الوند آذری، فریناز جیهانی، سارا لطیفی خواه، حدیث مهرپویا، حسنا نکوئیان و حدیث نیساری نقاشانی هستند که در این نمایشگاه آثار خود را به نمایش گذاشته اند.