«کهن ترین داستان جهان»: جنگ جهانی دوم تمام شده است. مردی همبندش را که سال ها در اردوگاه نازی ها در بند بوده می بیند. می رود تا او را بعد از تحمل مدت ها اسارت، در آغوش بکشد اما دوست سرخپوستش سر باز می زند چرا که هنوز فکر می کند جنگ وجود دارد و نازی ها برای گرفتار کردن او ترفندی تازه ریخته اند...

داستان های مجموعه «پرندگان...» از زندگی آغاز می شوند، از زندگی سخن می گویند، به پایان می رسند اما در بستر خاکسترشان مرگ می زایند. فضای داستان ها قرار است پایان کابوس باشد اما در دل شان کابوسی تیره تر دهان می گشاید و نویسنده با پایان های ضربه زن ذهنیت اولیه را مخدوش می کند که بهترین نمونه آن، آخرین داستان این مجموعه است: