در خبرها داشتیم مردی به خاطر کمک به زن همسایه و نجات او از دست شوهرش مرتکب قتل شده است. این جنایت در حالی به وقوع پیوسته که پیش از این نیز شاهد قتل هایی بوده ایم که در جریان آن فردی به هواداری شخص دیگری که گاه حتی غریبه است وارد ماجرا یا نزاعی شده و اقدام به آدم کشی کرده است. قتل هایی که توسط میانجیگران دعواها رخ می دهد از این نمونه است. نخستین نکته یی که در این خصوص باید به آن توجه داشت این است که مردم در صورت مواجه شدن با مشکلات دیگران برای کمک به آنها به جای انجام رفتارهای هیجانی و غیرمعقول باید به قانون و منطق متوسل شوند چرا که در غیر این صورت هرچند در ابتدا نیت خیر دارند اما در نهایت با ارتکاب جرم قتل مشمول مجازات می شوند.

این دسته از قاتلان پس از دستگیری از کرده خود پشیمان و برای تبرئه به شیوه های مختلف متوسل می شوند و گاه شاهد هستیم ادعا می کنند چون در دفاع از فردی دیگر مرتکب قتل شده اند عمل آنها دفاع مشروع است. حال آنکه با توجه به متن قانون یکی از شرایط اصلی دفاع مشروع نبود امکان توسل به قوای دولتی بدون فوت وقت است و قانونگذار دفاع را در شرایطی مشروع دانسته که وسایل و راه های آسان تری برای نجات فرد وجود نداشته باشد. با توجه به این مفاد گرچه قانون و قاعده خاصی در خصوص قاتلانی که به عنوان میانجی و به ظاهر با انگیزه خیرخواهانه مرتکب قتل می شوند وجود ندارد اما باید خاطرنشان کرد که میانجیگری و حمایت از فردی دیگر در یک نزاع (به هر صورت خانوادگی، خیابانی و...) باعث سلب مجازات قصاص نمی شود و در شرایطی که می توان با کمک جستن از پلیس و تماس با 110 غائله یی را خاتمه بخشید، نیازی به دخالت بی مورد افراد دیگر وجود ندارد.

* رئیس شعبه هفتم دادسرای جنایی تهران