پرونده صغری زمانی به دست من رسید که از زندانی شدن او 17 سال می گذشت. صغری زمانی که 13 سال بیشتر نداشت بازداشت شده بود، اما از آنجایی که حکم وی بعد از 17 سال اجرا نشده بود با درخواست صغری و وکیل مدافعش برای آزادی، پرونده از اجرای احکام دادسرا به شعبه 105 دادگاه فرستاده شد. بعد از بررسی پرونده با استناد به بخشنامه رئیس قوه قضائیه صغری را آزاد کردم. در بخشنامه استنادی آیت الله شاهرودی دستور داده است مجرمان به قتل که سال ها از صدور حکم آنها گذشته و اولیای دم اقدام به اجرای حکم نکرده اند یا قادر به پرداخت تفاضل دیه نیستند با پرداخت وثیقه موقتا آزاد شوند. در این مورد میزان وثیقه نیز با توجه به مبلغ دیه و اینکه ممکن است در سال های آینده بیشتر شود در نظر گرفته شد.

هرچند صغری بعد از 17 سال بالاخره دوباره توانست به زندگی بازگردد، اما به نظر می رسد بهتر بود، این دختر که زمان دستگیری 13 سال بیشتر نداشت بازداشت نمی شد و با ملایمت بیشتری با او رفتار می کردند. صغری در بازجویی اولیه صراحتا به قتل اقرار کرده، اما بعدها منکر شده بود و مدعی شده بود به خاطر اضطرابی که در آن زمان بر او غلبه کرده بود چنین اعترافاتی را مطرح کرده بود و این ادعا با توجه به سن کم صغری در زمان دستگیری قابل بررسی است. هرچند قبل از من 5 قاضی این پرونده را مورد بررسی قرار دادند و به لحاظ قانونی هیچ تخلفی در بازداشت وی صورت نگرفته. دختر از سن 9 سالگی مسوولیت کیفری دارد، اما به نظر می رسد اگر تحقیق و بررسی بیشتری انجام می شد صغری تنها متهم این پرونده نبود و بهترین سال های عمرش را در زندان نمی ماند. امیدوارم قضات دیوان عالی کشور بار دیگر پرونده وی را مورد بررسی قرار دهند و در صورت تشخیص نواقص در نحوه رسیدگی و اعترافات صغری حکم عادلانه برای وی صادر شود.

بازداشت یک دختربچه 13ساله اگرچه قانونی است، اما به لحاظ اخلاقی و عرفی درست به نظر نمی رسد و این مشکل قانونی باید رفع شود.