ستاره شناسان اعلام کردند، در طول هشت ماه گذشته، لکه های خورشیدی موجود بر روی سطح خورشید ناپدید شده اند. طبق نظریه ای، لکه های خورشیدی در اثر شکافهایی که میدانهای مغناطیسی درون خورشید بر روی سطح آن به وجود می آورند، ایجاد شده و تعداد آنها هر 11 سال یک بار مطابق با زمانی که جهت قطب های مغناطیسی خورشید تغییر می کند با تغییر رو به رو می شود. در طول روز و در زمان حداکثر فعالیت خورشید، می توان تعداد زیادی از این لکه ها را بر روی خورشید مشاهده کرد اما از آغاز سال 2008 تاکنون تعداد اندکی از آنها مشاهده شده که می تواند نشان دهنده کاهش فعالیتهای خورشیدی باشد. محققان دانشگاه استنفورد اعلام کردند، غیبت اخیر لکه ها دلیلی بر وقوع کاهش فعالیتهای دوره ای خورشیدی نخواهد بود. در عین حال، ستاره شناسان، حضور مجدد لکه های خورشیدی را تحت نظر گرفته و معتقدند، هرچه سرعت پیدایش لکه های خورشیدی بیشتر باشد فعالیتهای آن نیز با افزایش رو به رو شده و شرایط جوی خورشید در دهه های آینده با تحول رو به رو خواهد شد. بر اساس گزارش MSNBC، دوره های فعالیت پر قدرت مغناطیسی خورشیدی و وفور لکه ها بر روی سطح آن می تواند باعث بروز اختلالات در ارتباط و ایجاد اضافه بار در شبکه های الکترونیکی بر روی زمین شود. به علاوه، بروز این پدیده در سالهای 1645 تا 1715 با کاهش دمای هوای زمین همراه بوده و محققان اکنون در انتظار مشاهده تغییرات جوی در زمین به واسطه وقوع این پدیده هستند.