همین چند وقت پیش بود که نوع گزارش دربی پایتخت حسابی کار دست جواد خیابانی داد. خیلی ها معتقد بودند که او در حین گزارش بازی از یکی از تیم های پرطرفدار پایتخت جانبداری کرده است.

فردای این بازی (که یکی از روزهای شنبه بود) وبلاگ ها، سایت ها و... پر شد از مطالبی که در مذمت طرفداری گزارشگر در حین گزارش یک مسابقه نوشته شده بودند.

این اتفاق در شرایطی رخ می دهد که طی این سال ها گزارشگران شهرستانی هر وقت که تیم شان با پرسپولیس یا استقلال بازی دارد، در حین گزارش مسابقه راحت و آسوده تا جایی که دلشان می خواهد، از تیم همشهری شان حمایت می کنند.

این اتفاق در تمام هفته هایی که مسابقات لیگ برتر ایران یا جام حذفی جریان دارد، قابل شنیدن است! معمولابازی هایی پخش می شود که یک پای آن پرسپولیس یا استقلال هستند، این اتفاق در طول سال 2 بار (به استثنای بازی های جام حذفی) فرصتی را در اختیار گزارشگران شهرستانی قرار می دهد تا به صورت زنده و برای مخاطبان سراسر کشور به گزارش یک مسابقه بپردازند.

نفس چنین اتفاقی خود به خود خوب است، چرا که باعث می شود، صدای گزارشگران شهرستانی شنیده شود و حتی آنهایی که استعداد خوبی دارند، شناسایی گردند، اما گاهی اوقات گزارشگران شهرستانی یادشان می رود که برای مخاطبان هم استانی خود بازی را گزارش نمی کنند و خیلی راحت تا جایی که بتوانند از تیم های همشهری خود حمایت می کنند و به همین خاطر معمولاموقعیت های تیم حریف کمرنگ توصیف می شود و در مقابل یک شوت معمولی تیم همشهری با به به و چه چه به سمت خارج از زمین مشایعت می گردد.

چنین وضعیتی اگرچه ممکن است اعصاب طرفداران تیم های تهرانی را خط خطی کند، اما چون بحث آبی و قرمز در میان نیست، معمولاکسی هم ناراحت نمی شود، اما اگر خدای نکرده یکی از گزارشگران شبکه سوم از این اشتباه ها بکند، آن وقت داستانش نقل تمام محافل مجازی و غیرمجازی می شود.