خانم ها وقتی بخواهند بفهمند غذا پخته یا نه انگشت خود را با آب دهان خیس کرده و به بدنه ظرف غذا می زنند و از نوع صدای آن متوجه می شوند که غذا پخته شده است یا نه.

حال پختگی یا خامی آدم ها هم دقیقا از راه به صدا در آمدن و سخن گفتن آنها مشخص می شود.

خود شما وقتی بخواهی هندوانه ای را بخری چه می کنی تلنگری به آن می زنی و آنگاه به صدای آن گوش داده و از جنس صدا، کال یا رسیده بودن آن را در می یابی.

چینی فروش ها وقتی که بخواهند بفهمند که یک ظرف سالم یا شکسته است، به آن تلنگر زده و از صدای آن سلامت یا شکستگی را می فهمند.

کاسه چینی که صدا می کند خود صفت خویش ادا می کند

انسان هم بوسیله سخن خود، شخصیت و ماهیت خود را آشکار می سازد.

تو گویی زبان مثل کفگیری است که آنچه در دیگ وجود آدمی است، آشکار کرده و به بشقاب ذهن دیگران می ریزد.

از این رو پس از سخن گفتن است که آدم ها محترم شده یا مورد بی حرمتی قرار می گیرند.