آن روز امتحان دیکته داشتیم. قرار بود هر یک از دانش آموزان با خود ورق امتحانی بیاورند. تعدادی از بچه ها یادشان رفته بود. از آنانی که آورده بودند خواستم ورق خود را نصف کرده به دوستانشان بدهند همه بچه ها قبول کردند اما بهرام که در نیمکت اول نشسته بود قبول نکرد و نصف ورقه اش به مهدی که در کنارش نشسته بود، نداد. حتی وقتی من از او خواستم، او گفت: مادرم گفته که به دوستات ورق نده و به شوخی گفت: مهدی که دشمن من است، من هم به او ورق نمی دهم.ناچار به مهدی گفتم از دفتر مشق خود ورقی کنده و در آن بنویسد.دیکته را شروع کردم، همچنان که قدم می زدم و دیکته را می خواندم به آخر کلاس رسیدم. حدود دو خط از دیکته خوانده