خیلی از بازیگران عالم سیاست، در میانه جنگ و جدال هایشان گاهی اوقات به این نتیجه می رسند که طرف مقابل در برداشت ها و تحلیل های خود گرفتار نوعی توهم غیرواقعی شده است. اما این داستان ظاهرا در حوزه های دیگر هم البته نه به آن غلظت مصادیقی دارد.

هنوز 2 هفته از اظهارات معاون وزیر بازرگانی مبنی بر این که آرم های اسرائیلی روی پرتقال ها جعلی است، نمی گذرد که واردکننده اصلی این پرتقال ها، روایت دیگری از این داستان مطرح کرده است.

عبدالرحمن ارجمندی دیروز به یکی از خبرگزاری ها گفت: «2 تا 3 تن از پرتقال های چینی با برند رژیم صهیونیستی که برای ژاپن باید صادر می شده در محل به اشتباه مستقیم وارد بندرعباس شده است که در این ارتباط بنده بی تقصیر شناخته شده ام، زیرا تحویل بار توسط ایمیل یا فکس صورت می گیرد و گمرک ایران پس از چک کردن کامل بار اجازه ترخیص کالارا صادر می کند.» این اظهارات جدید ظاهرا به معنی آن است که پرتقال های وارد شده برند رژیم صهیونیستی را از مبدا با خود به همراه داشته و با همین برند از کانال گمرک هم عبور کرده است؛ اما آقای جلیلیان معاون وزیر بازرگانی پیشتر برای محکم کاری گفته بود: «خوشبختانه جعل کنندگان این مارک ها آنقدر ناشی بودند که حتی رنگ اصلی آرم شرکت یاد شده را رعایت نکرده و با بی سلیقگی کامل رنگ مشکی در آرم مشاهده می شود در حالی که رنگ اصلی آن آرم آبی است.»

حالاما مانده ایم و 2 اظهارنظر کاملامتناقض از دوکانالی که اتفاقا هر دو مستقیما با این ماجرا درگیر بوده اند، یکی در واردات و دیگری در نظارت بر آن. هر چند که اظهارات آقای ارجمندی هم با ابهامات و علامت سوال هایی همراه است، اما آنچه که از این اظهارات به طور مسلم و قطعی می توان دریافت کرد این است که مارک اسرائیلی قبل از ورود به ایران (به هردلیل و از هر مبدایی که باشد) روی پرتقال ها نقش بسته بود. بنابراین بهتر نبود مسوولان وزارت بازرگانی به جای تکذیب شتابزده ماجرا و متهم کردن این و آن، با تامل و تانی بیشتر درباره آن تحقیق می کردند و بعد از کامل شدن تحقیقات، نتایج آن را با اطمینان به اطلاع عموم مردم می رساندند؟ البته شاید مسوولان این وزارتخانه باز هم حرف هایی داشته باشند که حتما آنها را نیز منعکس خواهیم کرد.