1- یا علی! هر کس تو را در دین پیشوا قرار دهد، رستگار خواهد شد.

2- یا علی! تو همانی که در طول مدت حکومتت، برای خویش آجری روی آجر نگذاشتی، زمینی را نگرفتی و درهمی و دیناری از خود بر جا نگذاردی.

3- یا علی! تو آنی که به دست شقی ترین انسان، در محراب عبادت به شهادت رسیدی.

4- یا علی! علی رغم آن که معاویه نقل فضایلت را ممنوع کرد و فرمان داد که آغاز و خاتمه هر سخنرانی، و پایان هر نماز، با لعن تو انجام گیرد، چون خبر شهادتت به او رسید، گفت:

«فقه و دانش با مرگ علی بن ابی طالب برچیده شد.» تو چون آفتاب درخشانی که با کف دست، نمی توان آن را پنهان داشت.

5- یا علی! علی رغم آن که به فرمان حکومت، به دروغ، فضایلت را برای دیگران به ثبت رساندند و اخبار نادرست درباره ات، منتشر نمودند، تو مانند مشک هستی که هر قدر پوشیده ات دارند، عطرت آشکار می شود.

6- یا علی! با آن که کار را به آن جا رساندند، که چون خطیبی در نماز جمعه، از لعن تو غافل شد، در راه ایستاده، هزار مرتبه تو را لعنت نمود، و سپس در آن مکان مسجد لعن، بنا نمودند. تو چون روشنایی روزی که اگر چشمی از دیدن آن بازماند، چشم های بسیاری آن را می بیند.

7- یا علی! با آن که فضایل تو را دشمنانت از راه کینه جویی و حسد انکار کردند، و دوستانت از سر ترس و بیم پنهان داشتند، باز از این میان آنقدر فضیلت های تو انتشار یافت که همه جا را فرا گرفت، چرا که شخصیت تو مرتفع تر از مدار ستارگان است و این از خصایص نور است که پاک و منزه باقی می ماند و گردو غبار نمی تواند آن را لکه دار و آلوده نماید.

8- یا علی! ما می دانیم که ناگزیر برای به اهتزاز درآوردن پرچم دین و دادگری بر فراز آبادی های جهان، فرزند تو مهدی(عج) خواهد آمد و ما در آرزوی آن روزیم که حکومت عدل مطلق در جهان استقرار یابد، و دنیا دست هایش را از چاشنی های معطر سفره تو، پر نماید.