در جامعه سنتی که بر پایه ارتباطات نزدیک چهره به چهره و پیوندهای عمیق فامیلی و منطقه ای استوار بود، گزینش همسر مناسب به راحتی میسر می شد.

همه افراد از احوال و خصوصیات یکدیگر باخبر بودند و براساس اعتماد و شناخت انتخاب می کردند. اگر از اجبارها و زورگویی های برخی افراد در گذشته چشم پوشی کنیم، می بینیم که در دنیای بدون تلفن همراه، رایانه و... اتفاقا سریعتر، آسانتر و با آگاهی بیشتری انتخاب صورت می گرفت.

از آنجا که هر یک از زوجین سطح مالی و فکری یکدیگر را به خوبی می شناختند، لذا بعد از ازدواج به جای گله مندی از نداشتن برخی امکانات، در سایه صبر و همیاری تفاهم را گسترش داده و با توقع کم سعی در سازش داشتند.