گروه فرهنگ و هنر محمود شاهرخی تا آخرین دقایق دیروز در کما بود و برای شفای حال او دستان هزاران شاعر و دوستدار ادبیات آئینی به سوی آسمان بالامی رفت.

محمود شاهرخی از چهره های شاخص ادبیات مذهبی است که یگانه شگردش سرایش قصیده های فاخر به زبانی ساده و نزدیک به ادبیات مردمی در عین زیبایی کلامی و معنوی است؛ «گشودی چشم در چشم من و رفتی به خواب اصغر / خداحافظ، خداحافظ بخواب اصغر، بخواب اصغر»

شاهرخی در اشعارش دنباله رو سبکی در ادبیات معاصر است که در آن مرز کلام پیچیده و تخیلی شاعر از میان می رود و گستره ای از سادگی واژگان پدیدار می شود؛ استفاده از تشبهات ساده و نزدیک به ذهن مردم، شاعرانگی کلام و استفاده دقیق و ظریف از تک تک واژگان از جمله دیگر ویژگی های شعری این شاعر دینی است.

«گر تن نوگل لیلانبود لاله سرخ/ از چه آغشته به خون گشت چنین پیرهنش / غنچه ای از چمن زاده زهرا بشکفت / که شد از زخم سنان، چو گل صد برگ برگ، تنش»

محمود شاهرخی متولد 1306 شهر باستانی بم است. ترجیحات توحیدی، حکایت امام علی(ع) امام حسین(ع)، روح بی نهایت، تجلی جلال و جمال از جمله آثار اوست که دربرگیرنده چکامه های پرشور این شاعر است. این شاعر شاخص روز دوشنبه برای عمل جراحی روده به بیمارستان منتقل شد. روز پنجشنبه نیز عمل جراحی دیگری بر روی وی انجام شد، اما شاعر صبح روز جمعه دچار ایست قلبی شد و به کما رفت.