آرشیو پنجشنبه ۲۴ دی ۱۳۸۸، شماره ۱۹۵۵۹
معارف
۶

تپش قلم

عباسعلی کامرانیان

& شیطان با «عجب» خود را بدبخت کرد و نیز از همین «نقطه ضعف» وارد زندگی انسانها شده و آنها را بیچاره می کند!

¤¤¤

& بدترین دشمن، بهترین دوستی است که ظاهرش ضد باطنش است!

¤¤¤

& به تناسبی که در عرصه «لحظه هایمان» آفرینش داریم، زنده ایم.

¤¤¤

& آنکه می اندیشد «من از همه بهترم» سواره بر باره غفلتی است که شیطان هم به گرد راهش نمی رسد!

¤¤¤

& «روح اروپا» گرسنه تر از «شکم آفریقا» است!

¤¤¤

& در میدان منازعات انفسی، کمتر خروسهای جنگی را می توانید پیدا کنید که صاحبانشان با هم دوست نباشند!

¤¤¤

& عشق، حلقه اتصال آسمان و زمین است.

¤¤¤

& اگر باطن جهان برایمان مکشوف شود بر بسیاری از گریه ها یمان می خندیم و برای خیلی از خنده هایمان خواهیم گریست!

¤¤¤

& کسی که مراقب نفس اماره اش نیست، به اندازه پیروزی های ظاهری، مشکل باطنی دارد!

¤¤¤

& چاپلوس، احمقی است که در مرداب تملق، پای پشه های مالاریا را ضدعفونی می کند!

¤¤¤

& هر لحظه عمر، حاوی حلاوتی است که اگر چشیده نشود، تبدیل به حسرت ابدی می شود.

¤¤¤

& مهم نیست که ما در کجای دنیا هستیم، بلکه مهم است که به کدام سو رو کرده ایم و به سوی چه مقصدی می رویم.

¤¤¤

& اعتماد به خدا، بهای هر چیز گرانبهایی است و نردبانی است که دست انسان را در دست خدا می گذارد!

¤¤¤

& ملکوت آسمانها از آن کسانی است که به زمین دل نبسته اند!