ما فقط بعضی چیزها را می بینیم. مثل کوه یخی که بیشترش را نمی بینیم، مسائل سیاسی و اجتماعی را هم، کمش را می بینیم و زیادش را که اتفاقا مهم تر و حساس تر است نمی بینیم. در واقع تنها آن بخشی را می بینیم که روزنامه ها برایمان های لایت می کنند. از زندانیان، فقط به سرنوشت گروهی علاقه مند می شویم که اسم و رسم شان در روزنامه آمده است. از دعواها، فقط دعواهایی برایمان جذاب اند که شخصیت های سیاسی در دو سویش باشند و رجزخوانی شان تیتر یک روزنامه ها شود. از اقتصاد، فقط به اخباری توجه می کنیم که در صفحات اقتصادی روزنامه ها به آنها پرداخته شده است. از حوادث، فقط حادثه هایی را دنبال می کنیم که خبرنگاران دنبال