به نام خدا، می شود با اباالفضل

غزل های من ناب، زیبا اباالفضل

تو را می سرایم که بعد از تو عباس

کسی نیست مثل تو الااباالفضل

تو را می سرایم که یک عمر بوده است

لبم ذاکر یا علی یا اباالفضل

چه درسی به طفلان لب تشنه دادی

که شد مشقشا ن آب، بابا، اباالفضل

دو دست تو در آب و لب تشنه ماندی

به بازی گرفتی عطش را اباالفضل

تو دریا و من از عطش می نویسم

عطش را چه با روح دریا اباالفضل

ببین دست های تو پرواز کردند

شهیدان پیش از تو، حالااباالفضل

تو باید بنوشی شراب شهادت

فدای لب تشنه ات یا اباالفضل