عرفان و ادب در عصر صفوی

تالیف:

احمد تمیم داری

انتشارات: حکمت

چاپ اول: 1389

قیمت:

15 هزار تومان

باور بسیاری درباره ادبیات عصر صفوی این است که ادبیات آن دوره نسبت به دوره های پیشین از اهمیت کمی برخوردار است اما گستردگی زبان فارسی در این دوره اهمیت ادبیات عصر صفوی را چندین برابر می کند. از سوی دیگر ادبیات این عصر با فرهنگ تشیع پیوند خورده است در حالی که در دوران پیشین یا از فرهنگ شیعی در کارهای بسیاری از هنرمندان خبری نیست یا آنکه اعتقادات مذهبی هنرمندان در هاله ای از ابهام قرار گرفته است. به این دلیل نیز ادبیات دوره صفوی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. چنانکه احمد تمیم داری در مقدمه کتاب «عرفان و ادب در عصر صفوی» می گوید: عالمان شیعی در دوران عصر صفوی، عرفان، فلسفه، شریعت و شعر را به یکدیگر نزدیک ساختند و آثار عظیم خلق کردند. نویسنده این کتاب در فصول پنج گانه کتاب به ترتیب به تاریخچه دودمان صفوی، عرفان اسلامی دوره صفویه، آثار حکمی، عرفانی و ادبی این دوره و نیز به غزل و مضمون های عرفانی آنها و بررسی اشعار و آثار عرفانی عالمان بزرگ دینی این دوران پرداخته است. البته نویسنده در مقدمه توضیح می دهد به علت در دسترس نبودن منابع کامل پژوهش هایش چنین پژوهشی از آن گستردگی لازم برخوردار نیست.