فیلم «مرهم» داودنژاد یکی از اخلاقی ترین فیلم های سینمای ایران در سال های اخیر است. «مرهم» اگر چه با امکانات بسیار ناچیزی ساخته شده ولی فیلم بسیار خوب و زیبایی است که به بحران هویت نسل ها می پردازد و راه هایی را نشان می دهد که چگونه نسل ها با هم آشتی کنند و به هم اعتماد داشته باشند و نسل جوان را از برزخی که گاه گرفتار آن می شود، نجات می دهد. داود نژاد در فیلم «مرهم» بدون اینکه سعی در موعظه و خطابه داشته باشد، به شکل دلنشین و متواضعانه ای راه حل اخلاقی خودش را ارایه می دهد و به دل می نشیند. من متعجب شدم که چرا فیلم «مرهم» در جشنواره فیلم فجر حضور نداشت و با فیلم کارگردان قدرتمند، خلاق و متعهدی مثل داود نژاد این گونه برخورد شد. از سویی دیگر متاسف شدم که چرا کارگردانی مثل آقای داودنژاد نباید حداقل امکاناتی را در اختیار داشته باشد و فیلم خود را با امکانات فنی بهتری بسازد؛ امکاناتی که به راحتی در اختیار فیلم های تجاری است. فیلم«مرهم» از زاویه و نگاه تازه و بکری به مسایل جامعه خودش نگاه می کند. فیلم بدون اینکه کسی را محکوم کند خیلی دلنشین توصیه می کند نسل قدیم و نسل جدید را به پیوند با هم؛ پیوندی که برای تعادل و توازن هر جامعه ای لازم است.

من همه دوست داران واقعی سینما را دعوت می کنم به تماشای فیلم «مرهم»؛ امید این گونه فیلم ها برای موفقیت در اکران عمومی به تماشاگران فهیم سینماست. تماشاگران فهیم سینما با استقبال از فیلم «مرهم» قطعا در مسیر حمایت از سینمای مستقل، سالم و عمیق قدم برمی دارند و امیدوارم مردم از این فیلم استقبال کنند. ما به فیلمسازان وظیفه ای را فراموش کرده ایم؛ ما فقط موظف نیستیم که فیلم خوب بسازیم؛ ما وظیفه داریم از همکاران خوب مان که فیلم خوب می سازند با تمام وجود حمایت کنیم.