باز هم به جایی که به دلایل بسیار عجیب در آن احساس امنیت و آرامش می کنم، برگشتم؛ به تئاتر و برای من هنوز هم با وجود سالن های خوب و محیط دلچسب تماشاخصنه ایرانشهر، تئاترشهر جای دیگری است و عجیب هم نیست برای من آدم زیادی درگیر گذشته، مکان ها و جاها و آدم ها با زمان تعریف می شوند. من هنوز هم خدا را به گواهی می گیرم که مثل همان دخترک 16ساله ای که هربار با رسیدن به چهارراه ولیعصر قلبش به سرعت باد می تپید، هنوز هم هر بار که برای تمرین و اجرا به تئاترشهر می روم، حالم کم از حال آن روزهایم ندارد. 21 سال گذشته و من هنوز عاشقم. اینها را گفتم که اگر چهارشنبه خوانی این هفته را به چهارشنبه بینی تغییر داده ام و اگر می خواهم دعوت تان کنم که حتما برای دیدن نمایش ما: «می خواهم با میوسوو ملاقات کنم» بیایید و بدانید که شوق و شور عشقی قدیمی را با شما سهیم شده ام. الهام پاوه نژاد، دکتر مسعود دلخواه، مهوش افشارپناه، مهشاد مخبری، فرزین صابونی، داریوش موفق، فروغ قجابیگی و خسرو شهراز همراهان نمایشی هستند که از امروز در سالن اصلی تئاترشهر اجرا خواهم کرد؛ نمایشی به کارگردانی دکتر محمود عزیزی و برگردان از یک کمدی به سبک وودویل از ادبیات روسیه، نوشته تامارا دالمارت. کار به شدت شخصیت های ویژه ای را در طول دوساعت ونیم نمایش به صحنه می آورد؛ شخصیت هایی که بی شک تا مدت ها در ذهن و یاد مخاطبان باقی می ماند. اینکه نمایش چقدر در جذب مخاطب و چقدر در حضور هنری خود به عنوان یک اثر موفق خواهد بود به قضاوت من نیست، من فقط به شدت روی ویژگی های خاص متن و شخصیت پردازی طنازانه اش تاکید دارم و به گمانم پر پرسوناژ بودن اثر و بداعت متن، بهانه خوب و درستی برای این بود که پیشنهاد این هفته ام را به دعوت از شما برای دیدن این نمایش اختصاص دهم و نیز چهارشنبه خوانی ام را به چهارشنبه بینی تبدیل کنم. احتمالامتن نمایش به زودی با ترجمه دکتر محمود عزیزی به بازار کتاب خواهد آمد. البته این به زودی منهای احتمالات عجیب گیر کردن کتاب در مراحل بعدی است و خبر بسیار خوب اینکه دست اندرکاران این نمایش سعی دارند برای اولین بار به جای یک روز، چهار روز هفته از یکشنبه تا چهارشنبه را به کلیه دانشجویان با ارایه کارت دانشجویی بلیت نیم بها بدهند.