اعلامیه جهانی حقوق بشر به عنوان قاعده آمره بین المللی و به عنوان میثاق ملل در ماده 2 خود به عدم تبعیض جنسیتی برای برخورداری از حقوق مندرج در اعلامیه اذعان داشته و ماده 16 همین اعلامیه نیز به آزادی و برابری زنان و مردان در تشکیل زندگی مشترک، حین مدت رابطه زناشویی و در زمان انحلال آن تاکید ورزیده است.

همچنین بطور خاص و بطور موکد، هر دو میثاقین حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی و نیز حقوق مدنی و سیاسی نیز در ماده 3 خود اعلام کرده اند که زنان و مردان در بهره مندی از تمام حقوق این میثاق از برابری بهره مندند نظیر حق کار، استفاده از بیمه های اجتماعی، حق آموزش و پرورش، ممنوعیت بازداشت خودسرانه، ممنوعیت شکنجه و بردگی، حق آزادی و امنیت شخصی، آزادی بیان، حق تشکیل اجتماعات و... ماده 23 میثاق حقوق مدنی و سیاسی نیز حق تشکیل خانواده برای زنان و مردان را بطور برابر به رسمیت شناخته است و همچنین کشورهای عضو میثاق مذکور، موظف به تامین تدابیر مقتضی جهت تامین تساوی حقوق و تکالیف زوجین در زمان ازدواج تا انحلال آن شده اند. کنوانسیون رفع تمام اشکال تبعیض آمیز علیه زنان نیز بطور خاص به حمایت از وضع مطلوب برای زنان و تامین حقوق و فرصت های برابر با مردان همت گماشته است. از نظر این کنوانسیون، تبعیض علیه زنان عبارت است از هر گونه تمایز، استثنا یا محدویت برای اساس جنسیت که هدفش مخدوش کردن شناسایی، بهره مندی از حقوق بشر و آزادی های اساسی در زمینه های سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، مدنی یا هر زمینه دیگر است. از این منظر، دولت ها موظف به گنجاندن سیاست محو تبعیض علیه زنان با تمام ابزارهای مناسب در قوانین اساسی خود و تصویب قوانین مناسب و اقدامات دیگر و برقراری حمایت قانونی از حقوق زنان بطور موثر و نیز خودداری از انجام هرگونه عمل تبعیض آمیز علیه زنان و اتخاذ تدابیر لازم جهت اصلاح یا فسخ قوانین مغایر با این هدف شده اند. اصول مورد بحث در این کنوانسیون شامل ممنوعیت قاچاق زنان، حق مداخله زنان در امور و مناصب سیاسی، کسب تابعیت، حق آموزش و پرورش، برابری در مشاغل، دسترسی به وسایل بهداشتی و حق برابر در ازدواج تا زمان انحلال می شود.