از نیمه دوم قرن هجدهم تا عصر حاضر، نقاشی و ادبیات و فلسفه و حتی سیاست، به طور مثبت و منفی از نحوه احساس خاصی متاثر بوده است. این نحوه احساس خصیصه امری است که می توان آن را به معنای وسیع کلمه «نهضت رمانتیک» نامید که اساسی ترین شکل آن، طغیان بر ضد موازین اخلاق و زیبایی شناسی است.

اولین نویسنده و نظریه پردازی که اصول و مبانی نهضت رمانتیک را به یاد می آورد، ژان ژاک روسو است، ولی باید این مسئله را نیز به یاد داشت که روسو به تنهایی بیانگر این اصول نیست، بلکه نماینده دیدگاهی است که قبل از او نیز وجود داشته است. مردم تحصیلکرده و تربیت شده فرانسه در قرن هجدهم،