یک رهبر ارکستر گفت: من از یک خانواده مهاجر ارمنی هستم، اما خودم را یک ایرانی اصیل از دوران کوروش کبیر می دانم.

به گزارش، لوریس چکناواریان که در شهر کتاب مرکزی سخن می گفت، یادآور شد: من معتقد هستم همه ما از یک فرهنگ و اجتماع هستیم اما بعد از جنگ ایران و ترکیه ارمنستان به دو قسمت تقسیم شد، مادر من در این جنگ نجات پیدا کرد و به ایران فرار کرد. پدرم نیز از زندانی هایی بود که به بروجرد آمده بود. پدر و مادرم آنجا با یکدیگر آشنا شدند و با هم به تهران فرار کردند، به هر حال عشق پیروز شد و من و خواهرانم به دنیا آمدیم.

چکناواریان درباره علاقه اش به موسیقی بیان کرد: من در تهران بزرگ شدم و از کودکی عاشق مرشد شیرخدا بودم و از رادیو ریتم های شاهنامه اش را گوش می دادم. من عاشق ریتم های دسته های عزاداری محرم بودم. دنبال دسته های عزاداری راه می افتادم و نت نویسی می کردم. این آهنگساز و رهبر ارکستر در پایان سخنانش درباره موسیقی پاپ بیان کرد: موسیقی پاپ جایگاه خودش را دارد. همه موسیقی ها حاصل عشق هستند، اما شاید هنرمندی که دراین زمینه صاحب نظر نباشد بیراهه برود و اثر مهمی را به وجود نیاورد، اما این به این دلیل نیست که موسیقی پاپ موسیقی بدی باشد، ای کاش من هم روزی بتوانم موسیقی پاپ بنویسم. شاید تا آخر عمرم این کار را انجام دهم؛ البته باید بگویم بنده 16 آهنگ عاشقانه نوشتم که بسیار نزدیک به موسیقی پاپ است، اما برای ارکستر نوشته شده است.