کمدینی که برخی ویژگی های فیزیک و چهره را عامل موفقیت او در تلویزیون می دانند، نهایت حرفه ای گرایی خود را در فن بیان، شالوده شکنی آوایی و شنیداری در دیالوگ ها و واژگان معمول و متعارف انجام داده است. رضا شفیعی جم وقتی 26 سال پیش به حوالی تئاتر آمد، شاید تصور موفقیت سالیان اخیرش را نمی کرد. او بازیگری است که به مدد احاطه بر دکلاماسیون محاوره و آشنایی به چفت و بست های زبان گفتاری و روزمره، نقش هایی به یادماندنی ساخته است. او همین ویژگی را در نقش های قدیمی و تاریخی طنز نیز دنبال کرده است و تنها شکل آوایی و تلفظی واژگان را تغییر داده است. (بامشاد – سریال نقطه چین)، (کامبیز باقی – جایزه بزرگ)، (کیوون – شب های برره)، (قل مراد – باغ مظفر) و... برخی از نقش های مشهور این بازیگر هستند. مشهور شدن این نقش ها در مواردی باعث شده است که طیف گسترده ای از مخاطبان عمومی او را به نام نقش هایش بشناسند؛ مثلا «بامشاد» همواره برای ذکر بازی یا نام او بر سر زبان ها بوده و زمزمه شده است. رضا شفیعی جم عمدتا در سریال های مهران مدیری مطرح شده است. در حالی که در بیش از 25 فیلم سینمایی و 5 فیلم ویدئویی ایفای نقش داشته است، اما بازی های او در این آثار به اندازه کارهای تلویزیونی اش مورد بحث قرار نگرفته است. شفیعی جم امسال ابتدا در فیلم «سیاره ای به نام بگبگوم» بازی کرد. وی روزهای اخیر به جمع بازیگران فیلم گواهینامه پیوست. این فیلم در حال فیلمبرداری است و برای نوروز امسال پخش می شود.