یکی از گرایشهای قوی در انسان، «میل به قدرت» یا «قدرت طلبی» است که از نخستین سالهای زندگی کودک در انسان ظهور می کند و به اندازه ای که زمینه قدرت نمایی برای طفل فراهم باشد، این گرایش در او فعال می شود و اعمال و رفتارش را جهت می دهد. با تجربه های ساده هم می توان دریافت که بچه برای نخستین بار وقتی کاری را می تواند انجام دهد، نوعی احساس شادی در او پیدا خواهد کرد و علاقه مند به تکرار آن کار می گردد تا قدرت بیشتری کسب کند. مثلا، نخستین باری که کودک می تواند روی پای خود بایستد، از این قدرت نمایی خود ذوق زده می شود و یک نوع احساس غرور به او دست می دهد که منشا تصمیم گیری او بر تکرار این عمل می شود و تلاش