ترانه ما کار و اندیشه خیلی زود سر زبان ها افتاد. فکر می کنم این ترانه به خاطر سادگی اش اینقدر محبوب شد. ملودی کار خیلی ساده بود و اوج و فرود زیادی نداشت. شعر برای بچه ها سروده شده بود و در ذهنشان می نشست.

الان یک بخشی از این ترانه را حفظ هستم: ما کارو و اندیشه، با هم هستیم همیشه، می دونیم تنهایی چیزی درست نمیشه، من کارم، من کارم، بازو و نیرو دارم، هر چیزی رو می سازم، از تنبلی بیزارم. کارگردانی این مجموعه را ابوالفضل رازانی به عهده داشت. اگر اشتباه نکنم سال 63 بود که مهرداد ملک زاده تهیه کننده «کار و اندیشه» از من خواست این ترانه را بسازم. این مجموعه در استودیویی در خیابان شریعتی ساخته می شد.

آن زمان به آنجا رفتم و کار را بازبینی کردم. یک اتاق 20 متری بود که در آن دست و پای دو عروسک را تکان می دادند. آن موقع کارها رایانه ای انجام نمی شد. به صورت تک فریم از این عروسک ها عکس می گرفتند و کنار هم می گذاشتند. برای خودم گنگ بود که نتیجه این کار چه می خواهد بشود. اما وقتی مجموعه نهایی ​کار و اندیشه​ را تماشا کردم، دیدم خیلی خوب از آب درآمده است. ترانه ​کار و اندیشه​ در استودیویی در خیابان فلسطین ضبط شد.

جالب است بدانید که خوانندگان این کار همسرم (هلن داوودلو) و نسیم میم باشی (خواهرزاده ام) بودند. یکی شان به جای عروسک کار ترانه می خواند و دیگری به جای اندیشه. همسرم در آن زمان 21 ساله بود و خواهرزاده ام 13 سال داشت.

موسیقی این کار را با یک کیبورد کوچک زدم. تنظیم و ساخت ملودی هم توسط خودم انجام شد. براساس شعری که قبلاسروده شده بود، ملودی اش را ساختم. ضبط ترانه دو روز طول کشید.