تابستان که فرا می رسد، باز یادمان می آید در هجدهمین روز از همین فصل، قصه نویس مهربان کودکان و نوجوانان ایران زمین را از دست دادیم. «مهدی آذریزدی» ثمره تفکری ایرانی است که در گرماگرم بودن و بالندگی، تلاش را معنایی جاودانه بخشید و برای نداری های کودکانه اش، دست به آفرینشی همانند رخدادهایی در وسعت یک جهان پهناور و بدون مرز زد و در نهایت بدون اینکه در کلام گفتاری و نوشتاری اش از واژه «من» بهره جوید، همیشه خود را در ضمیری ناپیدا گم کرد تا خوانندگان قصه هایش برای تمام ثانیه های پیش رو، حرف به حرف یادداشت هایش را با جان و دل، در محرمانه ترین حریم درونی خود به یادگار نهند.