تالاب ها 6 درصد سطح کره زمین را فرا گرفته اند و مساحت آنها در مجموع بالغ بر 885 میلیون هکتار است. تالاب متشکل از دو کلمه تال و آب بوده و در اصل واژه ای هندی و به مفهوم آبگیر است. در گویش گیلکی تال به معنای نیلوفر آبی است. در فرهنگ عمید تال، تالاب، کولاب و کول به معنی آبگیر، حوض، استخر، برکه بزرگ، جایی که آب رودخانه یا باران جمع شود، آورده شده است. شورای عالی کشاورزی و امور روستایی تالاب را بر طبق مصوبه جلسه 16/7/67 چنین تعریف کرده: «هر منطقه ای که از نیزار، آب، پرنده، ماهی، چمنزار و موجودات ذینفع از آنها موجود باشد، تالاب است که اکوسیستم آن روند تکاملی داشته و دخل و تصرف در هر منطقه آن موجب عدم رشد تکامل اش می شود.»

تالاب ها محیط هایی هستند که مشخصاتشان چیزی میان خشکی و دریا است. تالاب ها ممکن است همواره دارای آب باشند یا این که گاه خشک و گاه آبدار باشند. برخی تالاب های نزدیک دریا با جزرومد تغییر وضع می دهند. مشخصه اصلی تالاب ها ماندگاری نسبی آب در آنها است.آب تالاب ها ممکن است شور باشد یا شیرین. در خوزستان به تالاب «هور» می گویند. تالاب های خوزستان در حقیقت چاله هایی هستند که از آب های زیر زمینی یا سطحی اشباع شده اند لذا در امتداد یا حاشیه رود ها دیده می شوند.

تالاب ها به دلیل کنترل سیلاب، تغذیه آب زیرزمینی، امکانات تفریحگاهی، زمینه های تحقیقاتی و صید پرندگان نیز اهمیت بسیاری دارند.