اول: آنچه واقع شده – و متاسفانه اشباه و نظایر آن کم نیست، بلکه برحسب مسموعات دائم التزاید است – بسیار موجب تاسف است.البته ابتدا باید دید پلیس چه تجهیزات و چه نفرات و امکاناتی دارد و بعد به داوری پرداخت. اما بدیهی است این مساله مطرح است که تامین امنیت شهروندان برعهده دولت و حکومت است و در این مورد هیچ عذری پذیرفته نیست.به عبارت دیگر ممکن است سطوح میانی و پایینی مدیریت به عذر محدودیت امکانات متضرر شوند، اما این عذر از سطوح بالایی مدیریت به هیچ وجه پذیرفته نیست.

دوم: از نظر تحلیلی افرادی که مرتکب این گونه جرائم می شوند از لحظه یی که به منظور ارتکاب جرم یا فرار به ارعاب و اخافه مردم می پردازند محارب محسوب می شوند و حکم محاربه در مورد آنها قابل اعمال است و این گونه اقدامات را نمی توان ایراد ضرب و جرح عادی یا سرقت مقرون به آزار عادی تلقی کرد.بدیهی است برخورد با این گونه مسائل باید مداوم و پیگیر و توام تکمیل امکانات و وسایل و نفرات ضابطه عدلیه باشد.

سوم: مدت هاست این بحث که باید حمل سلاح سرد نیز ممنوع شود مطرح بوده و این مطلب بالاخره به تعریف مجدد اسلحه سرد منتهی و باعث شد انواع «شوکر» و «افشانه» و سلاح های بادی شبیه سلاح های اصلی به فهرست سلاح های سرد اضافه و برای حمل و نگهداری آنها مجازات تعیین شود.واضح است خلافکاران ابزار و اسلحه مورد نیاز خود را به هر ترتیب که باشد تهیه می کنند و اجرای این قانون صرفا مردم عادی را که در معرض هجوم و خطر خلافکاران قرار دارند خلع سلاح می کند.بنابراین، این مطلب که مردم ناظر این واقعه بوده اما اقدامی نکرده اند قابل درک است. مردم بدون سلاح با چهار نفر موتورسوار قمه به دست چه می توانند بکنند؟بنابراین به نظر می رسد تا زمانی که نیروی انتظامی به اندازه کافی تجهیز و به تمام شهر مسلط نشده است باید ترتیبی داده شود تا مردم عادی با احراز صلاحیت بتوانند به ابزارهایی نظیر «شوکر»، «افشانه فلفل» و سلاح های کمری گازی که با گاز CO2 فعال می شوند مسلح شوند تا هم قادر به دفاع از خود باشند و هم در اینگونه موارد بی اعتنا و منفعل نمانند، زیرا استفاده از چاقو، قمه و امثال اینها در توان مردم عادی نیست.والله اعلم

*حقوقدان و وکیل دادگستری*